Piet Thomas

Het nieuwe Eden

Eens wordt de aarde een tuin

van schoonheid, rust en vrede.

Niets is er schots of schuin.

Het zwaard blijft in de schede.

Er is geen oorlog meer,

het onheil is geweken.

De wapens liggen neer,

weg is het Kaïnsteken.

In dieren en in vruchten,

in bomen en in kruid,

in mensen die niets duchten,

spreekt zich Gods goedheid uit.

De ploegschaar blinkt in ‘t licht.

Die nooit werd waargenomen

heeft nu een aangezicht

voor wie is thuisgekomen.

De doden leven weer.

De ketens zijn gebroken.

Geweld bestaat niet meer.

Wij werden vrijgesproken.

De tranen zijn gewist,

de droefheid is verdwenen.

De troost van de psalmist

is ons in Hem verschenen.

Wat Hij ons heeft beloofd

is deze nieuwe aarde.

Niets is vergeefs geloofd

van wat Hij openbaarde.

Hoe Hij er voor ons is

zien wij met nieuwe ogen.

Niets is meer ongewis.

Niets werd ons voorgelogen.

Het oude is voorbij.

De strijd is uitgestreden.

Dit is het eeuwig’ hoogtij

voor al wie heeft geleden.

                              ©Piet Thomas

Philippe Soupault

1.

        Philippe Soupault

De tijd die voorbijgaat

de tijd die niet voorbijgaat

de tijd die men doodt

de tijd om tot tien te tellen

de tijd die men niet heeft

de tijd die er is

de tijd om zich te vervelen

de tijd om te dromen

de tijd van de doodsangst

de tijd die men verliest

de tijd om te beminnen

de tijd van de kersen

de slechte tijd

en de goeie en de mooie

en de koude en de warme tijd

de tijd om zich om te keren

de tijd van de adieux

de tijd dat het echt tijd is

de tijd die zelfs niet bestaat

de tijd van een oogwenk

de relatieve tijd

de tijd om iets te drinken

de tijd om te wachten

de tijd van een heel eindje

de tijd om te sterven

de tijd die niet te meten is

de tijd om te waarschuwen

 de dode tijd

en dan de eeuwigheid

Uit: Poèmes et Poésies,  Bernard Grasset, Parijs. ©Vert.: Piet Thomas

2.

Voor Paul

                    Philippe  Soupault

hij die de ogen

   sluit

Tussen de liefde

en de jeugd

hij die de ogen

   opent

Tussen het genot

en de dronkenschap

hij die

   knipoogt

’t Is Paul

mijn vriend Paul

   Paul

en altijd Paul

                    © Vert.: Piet Thomas

3. 

Voor de vrijheid                           

                        Philippe Soupault      

Laat zingen

het water dat zingt

Laat lopen

het water dat loopt

Laat leven

het water dat leeft

het water dat springt

het water dat opwelt

Laat slapen

het water dat slaapt

Laat sterven

het water dat sterft

                               ©Vert.: Piet Thomas

4.

Troost

               Philippe Soupault

Hand in hand

Oog in oog

Herinneringen

als sterren

en dromen, vergeten

en weergevonden

Niets is verloren

Stof

van de herinnering

verdwaalde brieven

inslapen

volstaat

                             ©Vert.: Piet Thomas

5.

In  galop

                Philippe Soupault

Neem je mooiste witte paard

en je handschoenen en je zweep

rijd zo vlug als je kan naar de stad

en bewonder het mooie kasteel

Het mooie kasteel in het bos

dat zijn blaren verliest zonder spijt

in galop in galop mijn vriend

niet alles in ’t leven is roze  

                                                 ©Vert.: Piet Thomas       

Liederen

1.

De jager

          Friedrich Halm

                                           Muziek Johannes Brahms: op.93 Nr.4,1884

Mijn lief is een jager,

en groen is zijn kleed,

zijn ogen zijn blauw,

zijn hart is te breed.

Mijn lief is een jager,

treft altijd het doel,

betovert de meisjes

met vaardige smoel.

Mijn lief is een jager,

kent wegen en spoor,

alleen door de kerkdeur

dus, ga ik ervoor.

                           © Vert.: Piet Thomas

2.a

Ik schenk je wat!

                             Uit:  Des Knaben Wunderhorn

Een zilveren wachteenpoosje

en een gouden niksjasmijn

in een nooitmeerdoosje.

                                 ©Vert.: Piet Thomas

 2.b

Was ik een vogeltje    

                           Uit:  Des Knaben Wunderhorn                     

Was ik een vogeltje

en had ik twee vleugeltjes,

ik vloog naar jou.

Nu dit niet kan,

blijf ik maar hier.

Ver van je weg ben ik,

maar niet als ik slaap.

Dan praat ik met jou.

Maar word je wakker,

dan ben ik alleen.

Geen uur gaat ’s nachts voorbij,

of mijn hart ontwaakt

en ik denk, aan jou.

Aan de vele duizend keren

dat jij je hart aan mij schonk.

                                 ©Vert.: Piet Thomas

Oerlicht

O roosje rood!

De mens is in de grootste nood!

De mens lijdt aan de grootste pijn!

‘k Zou liever in de hemel zijn!

Daar stond ik op een brede weg.

Een kleine engel wees mij af.

Ach nee! Ik liet me vast niet doen!

Ik ben van God en wil naar God terug!

Hij zal me wel een lichtje geven

dat leidt tot eeuwig, zalig leven.

                       ©Vert.: Piet Thomas

De eksters

                                 Sintra  (Portugal) / Sala das Pegas 

Worden eksters, verdacht van roddelzucht,

in het Avondland weinig geacht,

in China wordt hun vliegend gerucht

als een toppunt van vreugde verwacht.

Een vrouw die in ekster veranderd wordt,

van die zegt men: ze lokte het uit!

Twaalf eksters bijeen op ‘t zelfde bord

is gewoon: alle heil voor de bruid!

In  Sintra was ooit de koning zeer boos

op  de roddeldames aan zijn hof.

Hij beval ze als eksters eindeloos

op ’t plafond te schilderen. Vond ie tof!

                                                      © Piet Thomas

De ezel

                  G. K. Chesterton

Toen vissen vlogen, bomen liepen

- vol vijgen stonden doorn en den -

en toen de maan droop van het bloed,

toen  was ’t dat ik geboren ben.

Met monsterkop en rauw gebalk,

mijn lange oren scheef en stijf,

een ware duivelspersiflage,

een vacht om een vierpotig lijf.

Een sleetse outlaw van de aarde,

mijn rug gekweld, belast en krom.

Sla maar en spot, ‘k maal er niet om.

Er is ’t geheim dat ik bewaarde.

Want, narren, eens kende ik een uur,

een zalig uur, intens en groot.

Gejuich klonk in mijn beide oren

en palmen streelden hoef en poot.

 ©Vert.: Piet Thomas en Gaston Durnez