Life is what happening, while you are making other plans ... De telefoon van mijn reisgenoot staat niet aan ... getuigt een apje dat ik gistermorgen verstuurde.
In eerste instantie dacht ik ... hij heeft zich verslapen ... een paar uur later dacht ik ... ik loop een blauwtje ... tussendoor dacht ik hij is misschien wel ziek of dood.
Het is in ieder geval een les in onthechting ... in accepteren wat IS. Dus ik las, als altijd, de zaterdagkrant. Keek films. At de broodjes die ik had klaargemaakt voor onderweg en maak me in een hoekje van hoofd en hart ongerust, zonder dat dat iets oplost.
Wat mij bespaard is gebleven zijn zware sneeuwval in de Alpen, zware regen met overstromingen in Noord Italië én de uitdaging om 24/7 in iemands gezelschap te zijn.
Goddank ben ik gezond, heb ik een warm, droog en comfortabel huis, een supermarkt op de hoek, vriendinnen die vinden dat ik troost verdien en het vermogen flexibel te zijn. Ik hoop dat ik een blauwtje liep en dat mijn reisgenoot alleen maar koudwatervrees kreeg op het laatste moment.
|