Ik word steeds vaardiger in het oogsten. Omdat ik een zaadje oormerk met ** in de titel hoef ik niet alle niet relevante stukjes te lezen.

Een vriendin zegt regelmatig: "Het leven wordt steeds meer van hetzelfde" ... Joy heeft haar eigen plek in mijn hart, is zeker weten een heel eigen mensje. Maar Saar maakte mij als eerste Oma. Ze was een poos wekelijks bij mij en niet op het kinderdagverblijf. Ik blogde regelmatig over onze dagen samen en daardoor begon de traditie een verjaardag-jaarboekje te maken. 

Ik hoop de traditie nog jaren vol te houden. Dit jaar is het in ieder geval weer aan het lukken. De stukjes zijn gescoord. De file wordt aangevuld met foto's. Ieder jaar meer foto's omdat die, zolang je niet zelf kunt lezen, voor Saar meer betekenis hebben dan alle woorden. Woorden waarvan ik hoop dat ze die met plezier zal lezen en herlezen als ze later groot is. Woorden en daden die laten zien hoe blij deze oma Noma is met haar en met de rest van onze familie.