We waren
vrijdag uit geweest, dus ik nam op met een lichtjes versuft wei? Hoi Tessa, Mei laoshi (leerkracht Mei) hier! Ik denk : Mei
laoshi? Maar de vrouw aan de andere
kant van de lijn kende mij duidelijk wél, dus ging ik er maar van uit dat het
één van mijn leraressen was. Ze zei dat er om 12 uur audities waren voor een
reclamespotje en of ik niet wou komen, want ze zochten westerlingen. En ik
mocht ook westerse vrienden meenemen. Aangezien het 9 uur s ochtends was, kon
ik niet veel mensen bereiken en de enige die uiteindelijk mee kon/wou, was
Katrien. Wij namen dus met twee een taxi naar de opgegeven locatie, die een
hotel bleek te zijn. Mei laoshi liet
weten dat ze door de sneeuw geen taxi kon vinden en dat we maar moesten wachten
in de lobby. Terwijl we daar zaten, kwamen er al een paar kerels op ons toe die
vroegen of we daar waren voor het reclamespotje. Toen Mei laoshi uiteindelijk toekwam, wist ik eindelijk wie ze was: een
leerkracht in het schooltje waar ik al een paar keer geweest was (ik ben daar
tijdens de vakantie nog eens dumplings gaan maken en een Engelse les gaan
geven, ik denk niet dat ik dat al verteld had). Ik had het eigenlijk kunnen
denken, het is nogal een flamboyante vrouw. Genre luipaardlegging, oranje
plateauschoenen en een roze jas met pelsen kraag. Ik was ook meteen
gerustgesteld, want we vonden het een beetje vreemd dat die audities blijkbaar
in een hotelkamer plaatsvonden. Ze waren blij ons te zien, want voor de rest
zaten er enkel Chinezen te wachten. De verantwoordelijke vroeg ook meteen of we
geen knappe mannelijke vrienden hadden, want ze hadden al een paar meisjes,
maar nog geen jongens. Helaas, geen van onze mannelijke vrienden was bereid
zijn bed uit te komen. De auditie had niet veel om het
lijf. We hebben een foto moeten laten nemen en onszelf even moeten voorstellen
voor de camera, dat was het. Ik heb nog steeds geen idee waar de reclame over
zou moeten gaan. We hebben het een paar keer gevraagd, maar het enige was we
eruit kregen ,was dat wij gewoon de gasten in een restaurant zouden moeten zijn
in een scène die erin voorkwam (misschien toch nog even vragen waar het exact
reclame voor is, voor we onszelf laten filmen). Er gaat ook een bekende Chinese
filmster in meespelen, ze hebben zijn naam genoemd, maar ik ken helaas niets
van Chinese acteurs. Nu nog afwachten of het wel doorgaat, want we hebben nog
geen bericht gekregen. Het zou wel leuk zijn om mee te maken (en we zouden
betaald worden, ook mooi meegenomen).
Verder heb
ik dit weekend mijn eerste artikeltje geschreven. Ik kreeg eind vorige week een
mailtje van de beheerder van de site treinennieuws.nl. Hij had mijn blog gelezen
(ik ben altijd verrast als blijkt dat onbekenden mijn blog lezen) en vroeg of
ik in China al de trein of metro genomen had en of ik daar iets over kon
vertellen. Ik vond het wel leuk en had zaterdagnamiddag niets te doen, dus heb
ik me even laten gaan en iets voor hem geschreven over het treinverkeer in
China. En, maak dat mee, het staat nog op de site ook! Voor wie regelmatig mijn blog
leest, staat er niets nieuws in, maar als je geïnteresseerd bent, neem dan eens
een kijkje (ik heb een link links op mijn blog geplaatst). Ik zou voor de rest
van mijn verblijf hier correspondente Verre Oosten kunnen worden, dus wie weet
staat er binnenkort nog iets van mijn hand op. Correspondente, klinkt best
officieel niet?
Voor de
rest speelt ons leven zich de laatste dagen weer voornamelijk binnenshuis af,
want het sneeuwt hier nog steeds (het is maart, hoe zit dat met die opwarming
van de aarde?). Iedereen aan wie we het vragen, zegt dat het volgende week
beter wordt. Dat zeiden ze vorige week ook al. Maar goed, tot het zover is,
blijven we gezellig samen in onze verwarmde living zitten met een tas warme
chocomelk, hm.
