Het is
alweer een paar dagen geleden dat ik nog iets gepost heb, maar het zijn dan ook
drukke dagen geweest. En met mijn gemiddelde van 2 posts per week ben ik toch
een vrij ijverige blogger, niet? Er is nu ook weer niet zo veel
vertellenswaardigs gebeurd, het kunnen niet elke keer straffe verhalen zijn he.
We hebben
deze week donderdag een voorproefje gehad van de herfst in Nanjing. Naar het
schijnt regent het hier dan heel veel en geloof me: geregend heeft het. Geen
buitje a la België, maar stortregens van moessonformaat. (ok, ik overdrijf
misschien een klein beetje, maar toch niet zo heel veel) In de kleine straatjes
die naar ons appartement leiden, stond toch een paar cm water. Zodra ik de kans
heb, ga ik mij een stevig paar rubber botten aanschaffen, kwestie van
voorbereid te zijn.
Qua eten
heb ik vrijdag het meest exotische (lees: wansmakelijke) tot nu toe gehad. Ik
bestel hier op restaurant vaak iets waarvan ik totaal niet weet wat het is. Dan
neem ik sowieso ook iets veiligs, zodat ik zeker eten heb, maar ik vind dat ge
af en toe gewoon iets moet proberen. We hebben hier een zalig restaurantje,
waar ze vanalles op spiesjes barbequen. Vlees, vis, groenten, aardappelen, echt
alles. Ik had dus iets onbekends besteld en ik kreeg 2 mini vogeltjes
geroosterd op een stokje. Met alles nog zeer herkenbaar eraan. Ik ben geen
vieze eter, maar ik had echt het gevoel dat ik 2 vogeltjes vermoord had. Omdat
ik me voor ik naar hier kwam had voorgenomen om van alles wat me wordt voorgeschoteld
te proeven, heb ik er 2 vleugeltjes van opgegeten. Het was niet zo slecht, maar
meer heb ik toch niet gegeten. Ik zal hier maar niet te flauw doen, want het is
waarschijnlijk nog niks vergeleken met wat ik dit jaar nog te eten ga krijgen.
Grootste
nieuws natuurlijk: Sara is gisteren toegekomen!!! Het was echt een fijn
weerzien, want we hadden elkaar toch een dikke 2 maanden niet meer gezien. Ze
moest werken in juli en had herexamens in augustus, dus hadden we in België
niet meer afgesproken voor Katrien en ik naar hier vertrokken. We zijn gisteren
om half 6 opgestaan om zeker op tijd in het station te zijn voor onze trein,
die om 7.20u vertrok (ja, ik heb zo veel tijd nodig om mij klaar te maken =)
Het is een treinrit van 2 en een half uur, dus ik had verwacht dat Sara
misschien al aan het station zou zijn toen wij daar toekwamen, maar haar vlucht
had een uur vertraging en het was file van het vliegveld naar het station
(uiteraard). Gelukkig hadden we pas een trein terug om 12.10u. Ik was echt blij
toen ze uit de taxi stapte =) We waren s morgens aan een stalletje hier een
Chinese lunch gaan halen voor s middags die Katrien en ik heel lekker vinden,
maar Sara vond het te pikant. Wij vinden het helemaal niet pikant, dus het zou
kunnen dat we al een beetje aan de Chinese smaken gewend zijn, maak dat mee.
Toen we terug hier kwamen, zijn we allemaal gewoon terug in bed gekropen en
vandaag hebben we ook lekker lang uitgeslapen. Zo meteen gaan we naar de
Carrefour, zodat Sara wat spullen kan kopen om zich hier te installeren. Ze
zegt zelf dat ze nog niet goed beseft dat ze hier is en eigenlijk geldt voor
mij hetzelfde: we kunnen nog altijd niet goed vatten dat we werkelijk voor een
jaar in China zitten. Voor we het weten, gaat het hier al voorbij zijn =)
Tot slot
nog een volslagen los weetje over China, dat ik nog niet vermeld had: Het is
hier de gewoonte om overal een theebeker mee naartoe te nemen. Je doet er
gewoon losse theeblaadjes in en je kan hier overal warm water krijgen om je
thee bij te vullen. Na 2 prullen die lekten heb ik eindelijk een degelijke
theebeker gekocht, dus nu heb ik overal een theetje bij. Dus moeke en papa: als
ik mijn thee s ochtends niet opdrink, is dat geen probleem, ik giet hem gewoon
over en neem hem mee naar school =) Echt een uitvinding voor mij, dat neem ik
gewoon mee terug naar België denk ik.
Ah, en had
ik al vermeld dat we binnen een week al een week vakantie hebben? De Chinezen
vieren dan het maanfestival, dat is hier een vrij belangrijke feestdag, waarop
iedereen naar huis gaat om met zijn familie te vieren. Heel wat mede-sinologen
hebben al tripjes gepland naar andere steden, maar wij hebben besloten in
Nanjing te blijven. We hebben nog geen tijd gehad om de mooie plekjes in eigen
stad te verkennen, nu krijgen we daar eindelijk de kans toe. Er zouden hier
heel wat interessante dingen te zien moeten zijn, ik ben eens benieuwd.
Goed, ik
moet vertrekken. Tot volgende keer, met hopelijk wat spannender nieuws!
Ik heb weer
even een vrij momentje, dus hier komt een verslagje van de voorbije dagen.
Iets wat ik
de vorige keer vergeten te vertellen was: Ik ben naar de kapper geweest. Sommigen
onder jullie zullen wel weten dat ik geweldig graag naar de kapper ga, maar
omdat ik niet wist of dat hier wel te betrouwen was, had ik besloten een jaar
lang mijn haar te laten groeien. Niet dus. Er is hier bij wijze van spreke op
elke straathoek een kapper, de verleiding was te groot. Omdat ik niet wist
welke ik moest kiezen, had ik op voorhand aan het meisje van het sapjeskraam
(waar we onze vruchtensapjes en naicha (thee met melk) gaan halen) gevraagd
welke de beste was. Ze heeft mij naar een vrij chique salon gestuurd, waar
iedereen natuurlijk onmiddellijk geïnteresseerd was in de blonde westerse die
daar binnenkwam. Ik mocht naar de wastafels gaan en daar wachtte al een
verrassing: ze wassen je haar terwijl je op een soort van bed ligt! Je ligt
comfortabel achterover met je hoofd op een kussentje boven de wastafel. Echt
waar, aan alle Belgische kappers: smijt die rotdingen waar je een stijve nek
van krijgt buiten en schaf u zoiets aan, zalig! Je kon kiezen tussen 3
verschillende tarieven, afhankelijk van hoen ervaren kapper je wil. Ik heb de
middelste gekozen voor de prijs van 30 yuan = 3 euro! En ik moet zeggen, die
gast heeft dat heel goed gedaan. Hij had geen rust voor elk lokje haar volledig
platgestyled langs mijn hoofd lag, maar ondertussen is het al een paar keer
gewassen en golvend zoals gewoonlijk. En ik zie er niet uit als een Chineesje. Het
viel mij op dat er daar alleen maar mannelijk kappers waren. De meisjes mochten
enkel het haar opkeren en de deur openhouden. Ik vroeg mijn kapper of er geen
vrouwen knipten en hij zei dat de meeste kappers in China mannen waren. Dat
vond ik vreemd, want ik had altijd gehoord dat heel wat kapperszaken na de uren
veranderen in hoerenkotjes en de kapstertjes er dus een dubbel beroep op
nahouden. (we hebben dat ondertussen ook al met eigen ogen gezien, een
kapperszaak waar om 11u s avonds meisjes volledig opgedirkt zaten te wachten).
Maar dat kon ik hem natuurlijk moeilijk vragen =)
Maandag
zijn we naar het visumbureau gegaan om ons visum te verlengen. Ik had er
natuurlijk al een gehaald in België, maar dat was maar 3 maanden geldig en
moest hier omgewisseld worden in een verblijfsvergunning van een jaar. Toen we
daar toekwamen, stond er buiten al een rij aan te schuiven, gelukkig vooral
Chinezen, die aan een ander loket moesten zijn dan wij. Uiteindelijk hebben we
toch zon 2u aangeschoven en gewacht in totaal. Typisch hier: je schuift ergens
aan, waar ze dan eens gauw kijken naar je papieren en een stempeltje zetten,
waarna je opnieuw moet aanschuiven aan een volgend loket enz. Toen het
eindelijk aan mij was, bleek dat ik een formulier miste! Bij het inschrijven
aan de unief, hebben ze de dossieren van Julie en mij omgewisseld (Tessa Krols,
Julie Parmentier, het lijkt ook zo op elkaar he). Bleek dat ik nog een
formulier van Julie had, en dat datzelfde formulier van mij ontbrak. Dus na 2u
aanschuiven kon ik enkel terug naar de unief gaan, waar dat papier gewoon nog
in mijn dossier zat. Ik ben dus deze namiddag nog eens kunnen teruggaan.
Gelukkig mocht ik de 1e rij overslaan, waardoor ik er op een kleine
40 minuutjes vanaf was =) Ik had trouwens nog geluk, ik ben daar een Duitse
jongen van onze unief tegengekomen, die al voor de 3e keer terug
moest komen.
We zijn ons
appartement ook gaan registreren op het politiebureau. Eigenlijk moet je dat
binnen de 24u doen nadat je ergens bent ingetrokken, maar dat zijn we pas een
week nadat we hier woonden te weten gekomen. Tot gisteren hadden we nog niet
echt tijd gehad om dat te gaan doen, maar we dachten: als we toch al een week
te laat zijn, gaan die paar dagen het verschil niet maken. We hebben dan maar
gezegd dat we pas eergisteren wisten dat dat moest, en het meisje achter de
balie heeft er zelfs niks van gezegd dat we te laat waren. Ze heeft gewoon de
verhuisdatum aangepast naar gisteren. Het heeft zeker zijn voordelen om een
arm, onwetend buitenlands meisje te zijn ;-)
Mijn
lessenrooster is eindelijk min of meer compleet. Ons probleem is dat we zon
beetje tussen 2 jaren in vallen. Sommige lessen van het 2e zijn
juist goed voor ons, terwijl anderen dan weer veel te makkelijk zijn. Daarom
zijn we nu een aantal vakken aan het vervangen door keuzevakken van het 3e
jaar. Ik ga jullie hier niet vervelen met mijn volledig lessenrooster. Wie echt
geïnteresseerd is, kan het eens aan moeke en papa vragen, die hebben de juiste.
Verder
weinig interessants te melden vrees ik. Gisteren heb ik weer een smsje
gekregen van een Chinees die met mij wou praten. De eerste dagen kregen we ook
vrij vaak telefoontjes van onbekende Chinezen. We konden die meestal niet
verstaan, dus hingen we gewoon op als er weer een belde. Dat is ondertussen wel
gestopt. Ik heb me al afgevraagd of iemand hier een handeltje heeft in de nrs
van buitenlandse meisjes, want die gasten moeten toch op een of andere manier
weten dat je buitenlands én een meisje bent?
We hebben
net voor de 2e keer sinds we hier zijn gekookt: croque monsieurs
in de wok. Hesp hebben ze hier niet, dus dat heb ik vervangen door vlees uit
een pakje dat qua uitzicht vrij dicht bij hesp in de buurt kwam. Ik moet
zeggen: lang niet slecht =) We gaan hier echt heel vaak uit eten. Dat is gewoon
goedkoper dan zelf iets maken. Voor minder dan 2euro kan je zo uitgebreid eten
als je maar wil. Maar af en toe wordt al dat Chinees eten toch een beetje te
veel en wil je wel eens iets anders. Ze hebben al gevraagd: als je 2 keer per
dag buiten eet, verdik je daar niet enorm van? Wel, voorlopig schijnt dat nog
mee te vallen =) Rijst is heel licht verteerbaar he. En de meeste gerechten
zijn hier ook best gezond, denk ik toch. We zullen zien op het einde van dit
jaar =)
En daarmee
ga ik jullie weer laten, want er wacht nog een beetje huiswerk op mij. Helaas,
helaas, de lessen zijn nu echt wel begonnen, met alles wat daarbij hoort.
