Klaar voor
alweer een nieuwe update vanuit Nanjing!
Ik ben zeer
blij dat ik dit gewoon vanuit mijn kamer kan schrijven, want gisteren zag het
er eventjes naar uit dat we met een groot electriciteitsprobleem zaten. Toen we
gisterenochtend opstonden, kon ik het licht niet aandoen. We hebben dan
geprobeerd de plon (of hoe ge dat ook schrijft) terug aan te zetten, maar die
schakelaar sprong constant terug af. We hebben dan maar naar de huisbaas gebeld
en die stond na een half uurtje hier met zijn vrouw en zijn kindje. Zon
schattig manneke! Dat moet ik hem wel nageven, als er iets is, staat hij hier
direct, want ze waren juist op bezoek bij de grootouders, maar zijn daar direct
vertrokken om naar ons te komen. Hij heeft dan iemand laten komen en die man
kon na een dikke 2 uur werken alleen maar zeggen dat de bedrading kapot was en
dat we helaas nooit meer electriciteit zouden hebben bij alle stopcontacten
onder 1,5m, zo goed als alles dus. Ik zag het al eventjes niet meer zitten en
we hebben dan terug met de huisbaas gebeld en gezegd dat er zeker een oplossing
moest komen, of verlaging van de huur. Maar vanochtend om 9u stond hij hier
voor de deur met een andere werkman en die heeft dat hier in een half uurtje gefikst
(die van gisteren moet toch een beetje een prutser geweest zijn, denk ik dan). Alles
terug in orde dus =)
Nog
belangrijk nieuws: we zijn van jaar verandert. We zijn van het 3e jaar
naar de hoogste groep van het 2e jaar gegaan. Ik was wel gevleid dat
we zo hoog zaten, maar de grammatica lessen waren echt te moeilijk voor ons. De
spreeklessen waren heel goed, dus ik vind het jammer dat we die niet meer
hebben, maar die grammatica! We moesten zo goed als alle woorden in die teksten
opzoeken en we leerden enkel dingen als: 6 manieren om te zeggen hoe mooi groen
de blaadjes van de bomen in de lente zijn. Of een bijwoord om het fladderen van
de vlinders te beschrijven en meer van dat. In het 2e jaar krijgen
we veel praktischer gericht Chinees, zoals business Chinese en travel Chinese. En
we zullen wat minder moeten studeren, wat ik toch wel een opluchting vind, we
zullen zo ook wel Chinees leren. Het was een beetje moeilijk om hier aan die
leerkrachten uit te leggen dat we een jaar naar benéden wilden. Chinezen vatten
het niet zo goed dat je er geen plezier in hebt om elke avond 2uur nutteloze
woorden op te zoeken in een woordenboek.
Anne-Sophie is dit weekend op bezoek geweest. Hefei is een uur van hier met
de trein, dus het is gemakkelijk om eens over en weer te gaan. Wij gaan een van
de volgende weekends ook eens naar daar. Maar naar wat ik van haar gehoord heb,
is Hefei nu niet direct een boeiende stad, er valt niet zoveel te beleven. Dan
besef ik toch hoeveel geluk wij hebben met Nanjing. Vrijdagavond zijn we gaan
eten op een marktje met allemaal eetkraampjes. Daar kan je vlees op stokjes en
dat soort dingen eten, heel lekker. Als je je eten hebt, zijn er picknicktafels
waar je kan gaan zitten, maar wij hadden de pech naast een tafel vreselijk
irritante Chinese gasten te zitten. Ze waren ons heel de tijd openlijk aan het
aanstaren, en niet op een aangename manier. Daarna begonnen ze ook nog vanalles
te roepen, dus deden we alsof we geen Chinees verstonden. Uiteindelijk waren we
het zo beu dat we ergens anders zijn gaan zitten. Maar voor we vertrokken heb
ik in het Chinees gevraagd of hun moeder hen niet geleerd had dat het niet
beleefd is om zo met meisjes om te gaan. Daar verschoten ze toch wel eventjes
van, haha. Als zij ons zo behandelen, mogen wij ook even een pretje hebben he
=) Gisteren zijn we gaan winkelen, want in Hefei zijn blijkbaar bijna geen
winkels en Anne-Sophie wou schoenen kopen. We zijn terug naar Xinjiekou gegaan,
daar hebben ze zo veel leuke spullen! Nu ga ik vanaf maandag lekker decadent
met mijn boeken in een fake gucci tas naar de les :p Normaal gezien ben ik daar
niet zo voor, maar het is een mooie en spotgoedkoop. Als ik terug in België
ben, ga ik alles afschuwelijk duur vinden vrees ik. We zijn ook uit geweest, om
het nachtleven van Nanjing eens te tonen. Die discos zijn hier echt leuk en we
kennen ondertussen al redelijk wat mensen van onze universiteit die mee
weggaan. Hoe meer volk hoe beter he =)
Ik heb eindelijk een Chinese gsm gekocht. Er kunnen 2 sim-kaarten in, wat super handig is. Zo kan ik op mijn Chinese en Belgische nr tegelijk berichten ontvangen. Ik heb hem gekocht in een grote hal onder de grond waar ze enkel gsm's verkopen aan allemaal verschillende kleine stalletjes. Heel illegaal denk ik, maar een pak goedkoper dan de officiële winkels. Als iemand een echte Nukia wil kopen, weet ik waar je moet zijn :D
En dan
hebben we eergisteren nog het goede nieuws gekregen dat Sara geslaagd is voor
haar examens en op 19 september toekomt in Shanghai!! Dan wordt die 3e
kamer hier eindelijk in gebruik genomen. We gaan ze ophalen in Shanghai, dus
morgen gaan we eens uitzoeken hoe moeilijk het is om hier aan treintickets te
geraken. Als het zo vlotjes gaat als in Shanghai zou er geen probleem mogen
zijn. Het zou kunnen dat we een nachtje in Shanghai gaan moeten blijven, omdat we niet zeker zijn of we hier een retour ticket kunnen kopen. Gelukkig komt ze aan op een zaterdag. Ik ga in ieder geval blij zijn als ze hier is =)
Volgens mij
vergeet ik elke keer vanalles te vertellen, maar iedereen kan Katriens blog lezen
voor extra weetjes he.
Op verzoek zet ik even ons adres online: Tessa Krols 6-3-502 HuQiu Road 虎丘路, Nanjing, 210097 People's Republic of China
De karakters moet je er niet bij schrijven hoor, normaal gezien komt dat wel aan. En in de Chinese volgorde schrijf je het nr altijd eerst, dat is dus geen fout of zo. Als iemand mij eens een briefje wil schrijven of een pakketje Belgische chocolade wil opsturen (ik doe maar suggesties he =) dan kan dat vanaf nu!
Verder zijn jullie misschien benieuwd hoe het kakkerlak-debacle is afgelopen. Wel, gisteren besloot ik om half 12 om toch maar met de schrik te gaan slapen, maar toen ik in de living kwam, zag ik die kakkerlak bij de voordeur zitten! Katrien is er dan meteen op af gegaan met deo (we hadden gehoord dat dat effectief kon zijn). Ik heb dan mijn anti-insecten spray erbij genomen en ben ook beginnen spuiten. Dat beest liep natuurlijk weg en kroop ergens in de spleet van een schuifdeur waar we er niet meer bij konden. We zaten dan te wachten tot hij eruit zou komen, toen ik in de living bij de spiegel nog een kakkerlak zag zitten! Wij daar direct op af en uiteindelijk heeft het ons toch 2 bussen deo gekost om hem een beetje murw te krijgen. Ik heb hem dan met een vuilblik uit het raam gesmeten Toen Katrien daarna haar tanden wou gaan poetsen, zag ze ook het eerste exemplaar half verlamd bij de schuifdeur liggen. Die heb ik ook buitengesmeten en ik al mijn enthousiasme heb ik het vuilblik per ongeluk mee buiten gekieperd =) Vanochtend was het verdwenen, dus daar hebben we weer een van de buren gelukkig mee gemaakt. Het feit dat het er al 2 waren, verontrust mij toch wel een beetje. Ik heb geen oog dichtgedaan gisterennacht. Maar vandaag is het anti-kakkerlakken-plan in werking getreden. We hebben door het hele appartement 12 doosjes verspreid met gif waar ze van eten en dan dood vallen. We hebben 4 wierook-achtige branders gekocht die je 2 uur in een afgesloten kamer moet laten branden. Daar hebben we voorlopig al 2 kamers mee uitgerookt: die van Sara en de eetkamer. Morgen doen we de living terwijl we naar de les zijn. En dan hebben we ook nog eens 2 grote bussen gekocht die je erop kan spuiten als je ze ziet. Verder zijn we de keukenkastjes die we niet gebruiken en andere kieren aan het afplakken met ducktape, zodat ze daar al niet meer uit kunnen kruipen. Ik heb er nog altijd schrik van, maar ik zeg u, de kakkerlak die het nog waagt ons appartement te betreden, het zal zijn beste dag niet zijn! We hebben vandaag nog 2 Italiaans meisjes leren kennen die ook in onze klas zitten. Nicoletta woont ook op een appartement en zij heeft ook al kakkerlakken gehad. Op een of andere manier stelt mij dat een beetje gerust, het feit dat we niet de enigen zijn. Morgen hebben we voor het eerst om 8u les, auch! Ah, en Anne-Sophie komt waarschijnlijk dit weekend langs als ze nog treintickets kan boeken. Voor meer interessante weetjes over China, tot de volgende keer!!
Sinds mijn
vorige bericht hebben we onze eerste les al gehad: grammatica. We hebben dus ook
meteen onze klas ontmoet. Sinds we hier zijn, hebben we al wat mensen leren
kennen of toch al wat gezichten zien terugkomen bij het aanschuiven voor boeken
en zo, dus ik had verwacht dat er wel bekenden zouden tussenzitten, maar
dat was toch niet het geval. De enige die we al eens gezien hadden, was een
Zweedse jongen. Een speciaal geval, zon beetje een seutje, maar wel een sympathieke
gast. Voor de rest kenden we niemand en ik heb er ook nog niet zon goed oog op
gekregen. Iedereen was nogal stil, we hebben niet echt een praatje kunnen
maken. Maar morgen hebben we onze eerste spreekles, dan zal daar wel de kans
toe zijn =) Er zit ook een oudere Aziatische man tussen, toch een eind in de 60
schat ik, die met een bamboestok wandelt. We hadden wel een hele leuke leraar
vond ik, die alles goed uitlegt. Het ziet ernaar uit dat de lessen best
moeilijk gaan worden en we wat meer huiswerk gaan moeten maken dan verwacht. Slaagt
een beetje tegen, maar we zijn hier uiteindelijk om te studeren, dus dat hoort
erbij he. We zijn achteraf wel met een aantal 2e jaars die we al
kenden iets gaan eten. Een Amerikaan, een Koreaan en 4 Poolse meisjes, heel
leuk. Vandaag hadden we nog geen les, omdat die vakken pas vanaf volgende week
gegeven worden. Vanaf dan hebben we op dinsdag, donderdag en vrijdag van 8u tot
half 4 les (met pauzes uiteraard) wat ik toch wel veel vind.
Zondagavond
zijn Julie, Claudia, Katrien en ik naar een heel gezellig buurtje geweest. We
hadden al gehoord dat Fuzimiao de moeite waard was, en we dachten dat dat een
confuciaanse tempel zou zijn (dat betekent het in het Chinees). Maar toen we
eraan kwamen, bleek het een oude buurt te zijn, waar nu een mengeling was van
moderne winkels en straatjes met heel kleine chinese winkeltjes. Er waren
prachtige bogen over de straten en beelden en oude gebouwen die volledig
versierd waren met lichtjes. En een plein vol met eetstalletjes waar je typische
Chinese snacks kon kopen. We hebben echt gevloekt dat we al gegeten hadden,
want alles zag er heerlijk uit en heel goedkoop. We hebben dan maar wat door de
buurt gekuierd en we hebben nog koopjes gedaan ook, want we vonden een
winkeltje met (hoogst waarschijnlijk) valse dvds. Ik heb voor minder dan 4
euro 2 seizoenen van Gossip Girl en 2 seizoenen van The Tudors gekocht. De rest
heeft andere series, dus kunnen we wisselen. Dat is echt geen geld he! Als ik
voor iemand iets moet zoeken en opsturen, let me know.
Trouwens,
voor wie fotos wil zien: be.fotoalbum.eu/katrienchina. Dat is een fotosite die
Katrien heeft aangemaakt. Ik wou dat eerst ook doen, maar we geven toch alle
fotos aan elkaar door, dus op mijn site zouden dan exact dezelfde fotos
staan. Ga zeker eens een kijkje nemen als je benieuwd bent hoe Nanjing eruit
ziet.
Gisteren
zijn we uit eten geweest met Chinezen. Julie kent via haar vader een
handelspartner van diens vriend, een Chinees dus, en die heeft ons de eerste
dagen hier super goed geholpen. Hij was eerst al een hele dag met Julie de stad
rondgetrokken en daarna heeft hij ons op 1 september overal rondgereden om ons
te helpen registreren. We vonden dat we iets terug moesten doen, dus hadden we
hem en zijn vriendin te eten gevraagd. Het zijn echt super toffe mensen, nog
jong, 27 en 28. We hebben een hele avond gepraat en we hebben al afgesproken om
dit weekend of volgend weekend met Feng (het meisje) naar jingju te gaan
kijken, dat is Peking opera (in dit geval eigenlijk Nanjing opera). Jingju is heel folkloristisch Chinees, er wordt heel speciaal in gezongen. Feng gaat daar blijkbaar vaak naartoe en ik wou dat
sowieso ooit eens gaan zien, dus dit is een buitenkansje.
Toen we
weer bij de unief waren, wilden we samen nog wat tv gaan kijken, maar we
moesten even wachten op Claudia. Die kwam toe in het gezelschap van een vreemde
Chinese man, die beweerde dat hij kunstleraar was aan de universiteit. Hij was
heel enthousiast aan het vertellen dat hij woensdag een kunstfilm ging vertonen
en dat we moesten komen, dan zou hij ons s avonds mee uit eten nemen. Ik ben
altijd een beetje wantrouwig tegen dat soort voorstellen, want ze verzinnen
hier denk ik vanalles om westerlingen mee te krijgen. Toen zei hij dat hij een
vriend had die voor de televisie werkte, die graag westerse meisjes had voor
reclamespotjes of films en dat hij ons zeker een jobje kon bezorgen. Claudia
heeft hem haar nr. gegeven en hij ging haar bellen als hij iets had. Ik ben nog
niet meteen overtuigd, want die man kan beweren wat hij wil. Maar je hoort toch
regelmatig van die verhalen over westerlingen die op straat worden aangesproken
en dan in films mogen figureren en zo, dus ik ben toch een beetje benieuwd =)
Dan hebben
we vandaag nog een fiets gekocht voor 80 yuan, dat is ongeveer 8 euro. Ik blijf
me verbazen over hoe goedkoop je hier alles kan krijgen =) Ze zijn 2e
hands, maar ze rijden nog prima. We hebben hem gekocht aan een stalletje op
straat vlak bij ons appartement, bij een oude man die fietsen repareert. Als er
iets aan is, kunnen we hem dus ineens daar weer laten maken.
En dan nog
een zeer onaangenaam nieuwtje: ik heb daarstraks een kakkerlak gezien in onze
keuken! :s Echt afschuwelijk vies, ik was er helemaal niet goed van. Ik ben
direct in paniek Katrien gaan roepen. Onze huisbaas had wat kuisproducten voor
ons achtergelaten en daar stond een spuitbus tegen beesten bij. Katrien wou dat
daar op gaan spuiten, maar toen we terug in de keuken kwamen, vonden we hem
niet meer. Ze heeft dan maar wat van dat spul bij de ramen gespoten waar ik hem
gezien had, maar ik geloof niet dat dat voldoende is. We hebben al zo ons
best gedaan om alles hier zo proper mogelijk te maken. Onze kamer zijn echt
schoon en zien er heel leuk uit nu (met allerlei nieuwe spulletjes erin). De
living is proper. Ik heb de hele namiddag aan de badkamer geschrobd, maar daar
moet ik morgen nog mee verder doen. En de keuken is ook proper, dachten we dus.
Er zijn daar een paar kastjes waarvan we besloten hadden dat we ze gewoon een
heel jaar toe gingen houden, omdat er geen beginnen aan was (ge kent dat, zon
kot onder het aanrecht met enkel beton dat nog nooit een druppel water gezien
heeft, en kastjes die zo hoog zitten dat die Chinezen er zonder ladder
waarschijnlijk niet aan konden). Ik ben bang dat er daar misschien in zitten,
want ze zeggen toch altijd dat als er één kakkerlak zit, er meerdere zijn? Volgens
Katrien kunnen ze in principe niet echt kwaad doen, maar ik weet het zo niet. Als
er iemand goede tips heeft, zijn ze zeker welkom. Ik ga voor het slapengaan in
ieder geval al heel ons appartement bewerken met spray (buiten de slaapkamers).
Ik zit dus nu een beetje bibberig in mijn kamer te schuilen terwijl ik verwacht
dat er direct een hele horde insecten vanonder de deur naar binnen gaat kruipen.
En met die
dramatische bedenking zit het er weeral op voor vandaag. Zoals gezegd, tips
zijn welkom, en ik hou jullie op de hoogte.
Ah, toch
nog een vrolijkere noot om af te sluiten: Een hele gelukkige verjaardag gewenst
aan mijn vava, jammer dat ik niet bij het feestje kon zijn!!