Die Europäische Union, 2019, das Chaos und die Zukunft Europas
Hoffentlich
werden die Massen jetzt verstehen, dass wir ins Mittelalter absteigen, wo die
Bevölkerung, wie gesetzlose Leibeigene für einen Hungerlohn, behandelt wird, um
bis zum Grab zu arbeiten. Während Menschen mit niedrigerem Bildungsstand einen
so niedrigen Lohn erhalten, sind mindestens zwei Ernährer pro Familie erforderlich,
um ein angemessenes Einkommen zu erzielen und in der Lage zu sein, entsprechend
der Zeit und den Umständen richtig zu leben.
Politik
aus demokratischen Sicht betrachtet, sind die Europäische Union und ihr
Mitglied verurteilt, es sei denn die Massen werden erkennt, dass die großen
politischen Parteien durch Europa mit vielen Geld, gekauft um die Bevölkerung
systematisch zurück ins Mittelalter gefördert zu drängen.
Europa
und die Europäische Union müssen aus dem Spiel durch der Bevölkerung gestellt,
die nur eine Chance hat, wenn die rechten Parteien die Mitte-Rechts-Lager für
eine vernünftige und realistische, aber auch ganz rechts und regional
orientierte Politik für sich den lokalen Standards austauschen sich
zusammenzuschließen und auf diese Weise eine Politik gegenüber der Bevölkerung
zu entwickeln, bei der jede teilnehmende Gruppe und Bevölkerung
vernünftigerweise ihre Interessen nach Teilnahme und Engagement aufteilt.
Die
wilde europäische und allgemeine politische Ausbeutung muss aufhören, genau wie
die unangemessene Entschädigung von Politikern, auch wenn sie
unterdurchschnittlich sind oder oft nicht liefern.
Aber
die EU geht so weit weg, dass selbst ein Macron anfängt, sich Sorgen zu machen.
De
Tijd 4. Juli 2019
Präsident
Macron möchte, dass der Belgier eine "Konferenz" leitet, auf der
überlegt wird, wie das Spektakel um Spitzenjobs vermieden werden kann.
Zum
ersten Mal seit zehn Jahren sitzt der ehemalige Premierminister Guy Verhofstadt
(open VLD) auf einem regulären Sitz im Europäischen Parlament.
Verhofstadt
hoffte, seine Karriere als Präsident im Europäischen Parlament zu beenden, doch
die Dinge entwickelten sich anders.
Die
Hemisphäre wählte am Mittwoch einen italienischen Sozialisten, David Sassoli,
zum Vorsitzenden. Er könnte in 2,5 Jahren von einem Mitte-Rechts-EVP-Mitglied
entlassen werden.
Guy
Verhofstadt bleibt vorerst der Brexit-Koordinator des Europäischen Parlaments.
Aber der französische Präsident Emmanuel Macron hat für den ehemaligen
Premierminister noch einen anderen "Spitzenjob" im Sinn: den
Präsidenten einer europäischen "Konferenz" über die Zukunft der
Europäischen Union.
Schauspiel
Macron
ließ den Namen Verhofstadt und seinen Plan für eine Konferenz bei seiner
Abschlusspressekonferenz nach dem Marathon-Gipfel fallen. "Das Schauspiel,
das wir (die europäischen Staats- und Regierungschefs) gebracht haben, war
nicht so gut", gab er zu. "Die Arbeitsmethoden und das
Ernennungsverfahren müssen sich in fünf Jahren geändert haben.
"Präsident
Macron ist der Ansicht, dass Entscheidungen auf europäischer Ebene viel zu weit
vom Bürger entfernt sind. Um die Wählerbindung zu stärken, müssen europäische
transnationale Listen erstellt werden. Bürger und Zivilgesellschaft müssen
stärker einbezogen werden. Die Funktionsweise der Union muss ebenfalls
verbessert werden: Es ist immer zu langsam, auf Krisen zu reagieren.
Keine
Konvention
Es
fällt auf, dass Macron das Wort "Konvention" nicht verwendet, da
dieser Begriff in Rechnung gestellt wird. Verhofstadt hat den Europäischen
Konvent zur Zukunft Europas als Ministerpräsident auf dem Gipfel in Laken im
Jahr 2001 ins Leben gerufen.
Dies
führte zu einer europäischen Verfassung, die in Referenden in Frankreich und
den Niederlanden abgelehnt wurde. Dennoch wurden mindestens 90 Prozent dieser
Verfassung in die EU-Verträge aufgenommen.
(Kris Van Haver, DIE ZEIT
4. Juli 2019)
Macron
scheint zu sehen, dass die EU auf heißen Kohlen steht und dass die Rückseite
der EU ernsthaft verbrannt wird, wenn das EU-Ruder nicht gewechselt wird. Seine
Idee mag gut erscheinen, ist es aber nicht. Es ist höchste Zeit, dass die
Bevölkerung der EU von einer rechtsgerichteten Politik geführt wird, um dies
zurück zu biegen, zu dem was es sein sollte, nämlich ein Instrument um
gemeinsame Interessen zu verteidigen, Aktivität Ideen, mit mehr Aufmerksamkeit
auf öffentliches Interesse und eine starke Überwachung die Löhne und den
Verbrauch dieser Stelle. Wir können davon ausgehen, dass die Macron-Idee ein
Manöver, eine Strategie und einen Versuch beinhaltet, die Kontrolle durch die
politische Rechten und das Volk zu verhindern.
The European Union, 2019, the chaos and the future of Europe:
Hopefully, the masses will now understand that
we are descending to the Middle Ages, where the population, treated as lawless
serfs for a famine, is treated to work to the grave. While lower educated
people receive such a low wage, it requires at least two breadwinners per family
to earn a reasonable income and to be able to live properly according to time
and circumstances.
Politically, from a democratic point of view,
the European Union and its member states are put to death, unless the masses
realize that large political parties sponsored by Europe with big money are
systematically pushing the population back to the Middle Ages. Europe and the
European Union must be put out of action by the population, which only seems to
stand a chance if the right-wing parties exchange the center-right camp, for a
reasonable and realistic but also extremely right-wing and regionally oriented
policy, by following local standards to join together, and thus build a policy
towards the population, in reasonableness of each participating group and
population, with a reasonable division of interests according to participation
and commitment.
The wild European and general political
exploitation must stop, just like the total unreasonable compensation of
politicians, even where they are below par or often fail to deliver.
But the EU is going so far away that even a
Macron is starting to worry.
De Tijd July 4,
2019
President Macron
wants the Belgian to lead a "conference" that considers how the
spectacle around top jobs can be avoided.
For the first
time in ten years, former Prime Minister Guy Verhofstadt (open VLD) is sitting
in a regular seat in the European Parliament. Verhofstadt hoped to end his
career in the European parliament as president, but things turned out
differently. The hemisphere chose an Italian socialist, David Sassoli, as
chairman on Wednesday. He may be relieved in 2.5 years from a center-right EPP
member.
Guy Verhofstadt
will remain the Brexit coordinator of the European Parliament for the time
being. But French President Emmanuel Macron has another "top job" in
mind for the former prime minister: president of a European
"conference" on the future of the European Union.
Spectacle
Macron dropped
the name of Verhofstadt and his plan for a conference at his closing press
conference after the marathon summit. "The spectacle that we (European
leaders) brought was not so good," he admitted. "The working methods
and the appointment procedure must have changed in five years."
President Macron
believes that decisions at European level are far too far from the citizen. In
order to strengthen voters' ties, European transnational lists must be
established. Citizens and civil society must become more involved. The
functioning of the Union also needs to be improved: it is always too slow to
respond to crises.
No convention
It is striking
that Macron does not use the word "convention" because that term is
charged. Verhofstadt launched the European Convention on the Future of Europe
as Prime Minister at Laken Summit in 2001. This resulted in a European
constitution, which was rejected in referendums in France and the Netherlands.
Nevertheless, at least 90 percent of that constitution was incorporated into
the EU treaties.
(Kris Van Haver,
THE TIME July 4, 2019)
Macron seems to see that the EU is on hot
coals, and that the EU backside will be seriously burned, if the EU helm is not
changed. His idea may seem good, but it is not. However, it is high time that
the population started to push itself away from the EU on the basis of a
right-wing policy, and pushed it back to what it should be, namely an
instrument to promote common interests, working ideas, with a greater eye for
public interest and a strong control of the wages and consumption of this body.
We can assume that the Macron Idea involves a maneuver, strategy and attempt to
prevent control by the political right and the people.
De Europese Unie, 2019, de chaos en de toekomst van Europa:
Hopelijk
gaat de massa nu begrijpen dat we naar middeleeuwen afglijden, waarbij de
bevolking, als rechteloze horigen voor een hongerloon behandeld worden, om te
werken tot in hun graf. Terwijl lager geschoolden een dusdanig laag loon
ontvangen, waardoor er minsten twee kostwinners per gezin nodig zijn om een
redelijk inkomen te vergaren, en behoorlijk naar tijd en omstandigheden te
kunnen leven.
Politiek,
vanuit democratisch oogpunt bekeken, zijn de Europese Unie en haar lidstaten
ten dode opgeschreven, tenzij de massa gaat beseffen dat de grote politieke
partijen door Europa met grof geld gesponsord, de bevolking systematisch terug
naar de middeleeuwen dringen. Europa en de Europese Unie moet door de bevolking
buiten spel gezet worden, wat slechts een schijn van kans heeft als de rechtse
partijen het centrum rechtse kamp inruilen, voor een redelijk en realistisch
doch tevens uiterst rechts en regionaal gerichte politiek, door zich naar
lokale normen gericht aaneen te sluiten, en zo een politiek op te bouwen naar
de bevolking, naar redelijkheid van elke deelnemende groepering en
bevolking, met redelijke verdeling der belangen naar deelname en
inzet.
De
wilde Europese en algemeen politieke uitbuiting moet stoppen, net zoals het totaal
onredelijk vergoeden van politici, ook daar waar ze ondermaats of vaak geen
prestaties neerzetten.
Doch
men gaat met de EU zo ver uit de richting dat zelfs een Macron zich zorgen
begint te maken.
De Tijd 04 juli 2019
President Macron wil dat de Belg een conferentie leidt die
nadenkt hoe het spektakel rond de topjobs kan worden vermeden.
Voor het eerst in tien jaar zit ex-premier Guy Verhofstadt (open
VLD) op een gewone stoel in het Europees parlement. Verhofstadt hoopte zijn
carrière in het Europees parlement af te sluiten als voorzitter maar het
draaide anders uit. Het halfrond koos woensdag een Italiaanse socialist, David
Sassoli, als voorzitter. Hij wordt over 2,5 jaar wellicht afgelost door een
centrumrechtse EVP-er.
Voorlopig blijft Guy Verhofstadt wel de brexitcoördinator van
het Europees parlement. Maar de Franse president Emmanuel Macron heeft nog een
andere topjob voor ogen voor de voormalige premier: voorzitter van een
Europese conferentie over de toekomst van de Europese Unie.
Spektakel
Macron liet de naam van Verhofstadt en zijn plan voor een
conferentie vallen op zijn afsluitende persconferentie na de marathontop. Het
spektakel dat wij (Europese leiders) brachten was niet zo best, gaf hij toe.
De werkmethoden en de benoemingsprocedure moeten veranderd zijn over vijf
jaar.
President Macron vindt de beslissingen op Europees vlak veel te
ver staan van de burger. Om de band van de kiezer te versterken moeten er
Europese transnationale lijsten komen. Burgers en het middenveld moeten meer
betrokken worden. Ook de werking van de Unie moet verbeterd worden: we reageren
altijd te traag op crisissen, klinkt het.
Geen conventie
Opvallend is dat Macron niet het woord conventie in de mond
neemt, omdat die term beladen is. Verhofstadt lanceerde als premier op de top
in Laken in 2001 de Europese Conventie over de toekomst van Europa. Die
resulteerde in een Europese grondwet, die verworpen werd in referenda in
Frankrijk en Nederland. Toch werd nadien zeker 90 procent van die grondwet
geïncorporeerd in de EU-verdragen.
Macron schijnt in te zien dat de EU op hete
kolen zit, en het EU achterwerk serieus gaat verbranden, als het EU roer niet
omgegooid zal worden. Zijn idee lijkt misschien goed, doch dat is het niet. Het
is echter hoogtijd dat de bevolking zich vanuit een rechtse politiek gaat
afzetten van de EU, en deze terug dringt tot wat het wel moet zijn, namelijk
een instrument om gezamenlijke belangen, werking ideeën behartigen, met meer
oog voor volksbelang en een sterke controle op de lonen en verbruik van dit
orgaan. We mogen veronderstellen dat het Idee van Macron een manoeuvre,
strategie en poging inhouden om de controle door politiek rechts en het volk te
voorkomen.
De voorgaande regeringen hebben het landelijk bestuur en de macht van Europa zover gekregen dat de regering zelf vandaag nauwelijks nog controle of vat heeft op het eigen bestuur, en enkel nog mag beslissen wat anderen toelaten.
Onze visa diensten worden nu gecontroleerd door een N-VAer, met een behoorlijk pak initiatieven lijken we er beter voor te staan, indien ten minsten deze initiatieven niet op en veto van de diensten of diensthoofden der betrokken departementen stuiten.
Problemen en geknoei uit het verleden waarbij deze dienst betrokken was geraken maar niet opgelost, ondanks alle goede signalen en goedwillige reacties van de nieuwe Staatssecretaris Francken.
Weeskind heeft nog steeds geen toegang tot daar stiefouders ondanks een perfect aangeboden aanvraag voor humanitair visum op grond van voogdij frauduleus verworpen door de verantwoordelijke van deze dienst tijden de voorgaande legislatuur.
http://kipdrego.wordpress.com/2012/03/22/wordt-belgie-bestuurd-door-een-schaduwregering-van-achter-de-coulissen/
Hendrik Leenders
Onze visa diensten worden nu gecontroleerd door een N-VAer, met een behoorlijk pak initiatieven lijken we er beter voor te staan, indien ten minsten deze initiatieven niet op en veto van de diensten of diensthoofden der betrokken departementen stuiten.
Problemen en geknoei uit het verleden waarbij deze dienst betrokken was geraken maar niet opgelost, ondanks alle goede signalen en goedwillige reacties van de nieuwe Staatssecretaris Francken.
Weeskind heeft nog steeds geen toegang tot daar stiefouders ondanks een perfect aangeboden aanvraag voor humanitair visum op grond van voogdij frauduleus verworpen door de verantwoordelijke van deze dienst tijden de voorgaande legislatuur.
http://kipdrego.wordpress.com/ /wordt-belgie-bestuurd-door /
Voor diegenen die het nog niet weten, in de jaren 50 was de "pensioenkas" overvol.
Ze bulkte van de Miljoenen (in die tijd werd het woord Miljard nog niet gebruikt)
Maar toen kwam een minister op het idee om die Pensioenkas te gebruiken, want dat geld werd toch niet gebruikt.
Zij zouden later de pensioenen wel betalen.
Binnen het jaar was die Pensioenkas leeg en opgedoekt.
Later heeft men die Minister "Minister van staat" gemaakt (loon van minister tot de dood, overdraagbaar aan de echtgenote), voor bewezen diensten.
Niemand heeft die man ooit om verantwoording gevraagd.
De oude Eyskens hield van de mensen en wilde hen een verzorgde oude dag toewensen, dus ontwierp hij de Ouderdomspensioen en heel het land riep blij: Hoeraa! En zo werd er gezorgd voor de Oude van Dagen en het was er voor alle bevolkingslagen. Ook al was dat inkomen niet zo heel erg groot je hoefde niet meer te werken tot aan je dood.
De rijkeren wilden het daar niet mee doen en spaarden verder voor een aanvullend pensioen.
De fondsen kregen daardoor meer centen in kas en uitbetalen hoefde men veel later pas. Hee, dachten de fondsen, dit moet ook voor de gewone man zodat hij later wat ruimer rondkomen kan. We regelen dat met zijn kleine salaris, hij zal er blij mee zijn als hij straks klaar is. Zo spaarden de fondsen die centen erbij, vooruitzichten mooi en iedereen blij. De pensioenfondsen spaarden en bulkten van t geld, het beloofde heel wat, iedereen welgesteld.
Doch de regering greep ONS geld zonder ONS iets te zeggen, en de fondsen begonnen fanatiek te beleggen. Dit alles was helaas het begin, en de plus in de pot werd een droevige min.
Directeuren en Commissarissen verzaakten hun plicht, want op ONS geld hield men geen zicht. De pot raakte leeg, het overschot slinkt, na alle onderzoeken denk ik wel dat het STINKT. Niemand krijgt boete, niemand krijgt straf, van HUN kapitaal gaat geen centje eraf. Een beloninkje hier een gouden handdrukje daar, maar de pensioengerechtigde is zwaar de sigaar.
Inleveren Baby-Boomers, jullie zijn met te veel, dat ook zo velen betaald hebben is niet essentieel.
Ook de pensioenleeftijd is veel te laag, al die vijfenzestigplussers zijn een vervelende plaag.
Dus pensioenen verlaagd, pensioenleeftijd verhoogd, want alle opgespaarde potten zijn bijna opgedroogd.
Wat er aan geld is verdwijnt naar Europa, dus pak je spade en werken maar, opa!!
Kom op partijen, heb geen harten van steen, kijk voor de verandering eens om je heen!!
De oudere arbeiders mankeren wel wat, hebben soms kwalen door hun arbeid gehad.
Daarbij, wie wil de oudere arbeider nog hebben? De man die zijn kracht met de jaren zag ebben!
Moeten zij nu nog werkelijk solliciteren van de pluche zittende dames en heren?
Eyskens kijkt droef op ons neer, het was toch geen spel, maar met het beleggen leek het dat wel.
Zijn menslievende plan, het had zomaar gekund, maar de arbeider op leeftijd is zijn plan niet gegund.
Stuur maar door, dit is diep treurig, maar is wel de waarheid.
Wanneer mensen banken beroven gaan ze naar de gevangenis.
Wanneer banken mensen beroven krijgen ze een bonus.
De leuze klinkt goed en de veranderingen moeten er komen, zowel financieel als economisch, doch wat zijn we er mee indien onze rechten constant worden ondermijnd, overheden of machthebbers niet gebonden zijn aan wetten en overeenkomsten en de rechtspraak constant saboteren.
We leven in een land waar de enkeling geen stem en geen recht heeft, en waar aangesproken verantwoordelijken de doofstomme spelen.
Naar een nieuw initiatief zouden pleegouders in de toekomst meer rechten krijgen, doch het pleegkind dat onder wettelijke voogdij opgroeit in een Belgisch gezin, krijgt niet het recht bij dit gezin te blijven, indien het gezin door omstandigheden terug naar België keert, ondanks het recht om humanitaire reden en de wet die dit toelaat.
Waar blijven de rechten van het kind om bij het gezin te blijven waarin het opgroeide, en waartoe het door wettelijke adoptie of voogdij behoort. Een recht dat principieel ondeelbaar zou moeten zijn tot aan een eventueel huwelijk.
De nieuwe regering is gestart met leden van de oude regering, en degenen die verantwoordelijk waren voor de chaos bij vreemdelingenzaken en in de rechtspraak, dus kan men op twee vingers tellen wat er van veranderingen op dat terrein zal rechtgezet worden, of wat men kan veranderen zonder deze regeringsleden tegen de schenen te schoppen en in het verweer te duwen.
Dat het verzet niet alleen collectief is, doch duidelijk door de oude verworpen machten georkestreerd, hoeft geen betoog noch twijfel.
Het is algemeen geweten dat de Bilderberggroep sinds zijn oprichting na WO II door de oude adel en gevestigde aristocratische families, die door opkomende democratie en het volk aan de kant geschoven werden, via hun leden streven naar het behoudt van hun ongecontroleerde macht en statuut boven de wet en het volk.
Bilderberggroep is als een virus dat zich heeft verspreid en woekert over de westerse geïndustrialiseerde landen. Vooral in Europa waar de Bilderberggroep werd fundeert, weet men de macht over het continent via de Europese Unie te verzekeren, terwijl het voorgehouden doel, de vrede en samenwerking binnen Europa nooit echt beoogd werd en slechts als drogreden werd aangevoerd, voor zover dit niet in hun kraam paste.
Men heeft nooit de werkelijke eenheid van Europa in het kader van de belangen van de bevolking beoogd, en deze mogelijk zelfs opzettelijk terzijde geschoven, waardoor Europa vandaag een lappendeken is dat zowel in kleur als materie verschild en onmogelijk tot een spontaan geheel kan komen of evolueren.
De Europese Unie bood wel een omkadering waarin de Bilderberggroep eigen vazallen aan de macht kon brengen en met extreme lonen kon binden. Een verklaring die tot gevolg heeft dat de bevolking in vele Europese lidstaten de Unie duidelijk af wijzen, gesteund door rechtse en meer volksgerichte partijen.
De Europese Unie heeft nochtans als koepel zijn nut en kan men de stap vooruit noemen indien men de Unie herleidt tot wat de Unie zou moeten zijn, namelijk een koepel voor samenwerking van democratische entiteiten, waarin elke entiteit de eigen interne normen kan bepalen, voor zover dat zij de samenwerking met andere leden der Unie er niet mee storen.
Noch een deelstaat, noch Europa kunnen er op vooruit gaan zonder de steun van het volk, en de steun van het volk kan men niet waarborgen zolang de bevolking geen waarborgen heeft op de rechten die het theoretisch zou hebben. Wantoestanden in deelstaten betreffende recht en rechtspraak brengen beroering en onvrede bij de massa, en zijn als een besmetting die niet bestreden of behandeld wordt en zich verder uitbreidt.
België en het N-VA plan dat stukjes bij beetjes onder invloed van massaal gemobiliseerde oppositie en aan hen gebonden vakbonden gesaboteerd wordt, en waarbij alle middelen en geweld ingezet worden, om de geplande veranderingen en democratie te ondermijnen en teniet te doen, net zoals de impact ervan voor de man in de straat.
Vooral desinformatie en lastercampagnes moeten vandaag net zoals voor de Belgische verkiezingen van in het voorjaar 2014 de N-VA zoveel mogelijk schaden, en alle herstel verhinderen. Het volk mag geen stem hebben en democratie mag geen doorbraak kennen, terwijl wetten slechts dode letters in een omvangrijk boek mogen zijn, slechts toepasselijk om opposanten te schaden en machthebbers te beschermen.
Het is echter de vraag of N-VA bereid is, effectief een andere koers uit te zetten en het volk aan zet wil laten. Politiek en democratie worden in onze complexe westerse wereld aan hen overgelaten die populair uit de hoek komen, en waarvan vele zich ernstig met politiek inlaten, vaak echter tot daar waar het geld begint te rollen en liefst hun kant op.
Eens er een regering gevormd is, sluiten hun rangen zich en treedt het systeem van onderlinge collegialiteit weer in werking. Zij moeten per slot met elkaar overeenkomen om iets te bereiken en zijn dus aan elkaar gebonden, dus staat de enkeling machteloos aan de kant.
De tweede handicap is deze der populariteit, waardoor de harde roeper vooraan komt te staan, doch het is dan de vraag of de persoon ook tot organisatie, planning en bestuur in staat is, iets wat door populariteit niet gewaarborgd wordt, en waardoor al vele regeringen een catastrofe voor de gemeenschap nalieten.
Voor N-VA mogen we juichen bij de herverkiezing van Bart De Wever, hij biedt namelijk de persoon die een combinatie is van strategie, organisatie en populariteit en niet uit een milieu stamt dat gebonden is aan de oude machten van onze maatschappij, en hopelijk het bij deze functies houdt zodat hij niet zwicht onder overlast, en optimaal voor de partij en het land op de achtergrond blijft functioneren. De vraag dringt zich op of N-VA nog stand kan houden zonder de Wever, doch iedereen is vervangbaar, alleen is populariteit die men nodig heeft om verkozen te worden geen waarborg voor bekwaamheid, terwijl onze democratie geen verplichte ondersteuning kent van neutrale en vast benoemde kaders die hun benoeming steunt op bekwaamheid in de materie die ze moeten beheren.
Laten we om te beginnen nagaan welke resultaten de unie geeft ten overstaan van de bevolking welke, naar onze democratie normen, verondersteld wordt de opdrachtgever te zijn van de unie.
1) De Europese Unie werd oorspronkelijk opgericht ter voorkoming van onderlinge oorlogvoering binnen de kring der west Europese machten.
2) In het vermeende belang van onze welvaart werd de Unie verder ontwikkeld met het oog op vereenvoudiging van interne handel en wandel binnen deze unie.
3) De Unie kwam echter tot stand zonder voorafgaandelijk gelijkschakelingen op het vlak van economie, financiën, wetgevingen, bestrijding van criminaliteit, overeenkomsten in de verkeersnormen enz.
4) Tot vandaag zien we dat welvarende landen leeggeroofd worden om landen die door wanbestuur aan lager wal zijn geraakt op te vijzelen, met als gevolg dat de bevolking van welvarende landen verarmen, en hun zuur verdient geld uitgedeeld weten.
5) Via de Unie kwam er een betere bescherming van de industrie, als gevolg van de noodzaak de tewerkstellingen te verankeren, doch zonder oog voor de opkomende concurrentiekracht van groeilanden.
6) Bescherming van verlieslatende industrie werd geput uit de bijdragen van de bevolking en rendabele industriële sectoren, waardoor deze hun reserves uitgeput werden, zonder dat verlieslatende bedrijven in snel tempo afgebouwd werden.
7) Bescherming van verlieslatende bedrijven deed onnodig en onnuttig bedrijvenpark groeien met constant verlies voor de gehele gemeenschap, terwijl de beheerders hun lonen ongehoord konden optrekken op kosten van de gemeenschappen.
8) De behoefte tot vlotte samenwerking was vermeende reden om verkeer tussen de lidstaten te verbeteren door opheffing van grenscontroles.
9) Het wegvallen van binnengrenzen opende enorme mogelijkheden voor illegaal transport en criminaliteit, welke ongehoorde dimensies aannamen.
10) Uiteindelijk blijkt de Europese Unie zich verder te ontwikkelen met politieke steun der grote politieke machtspolen tot een machtsbundeling die de lokale en landelijke politiek der deelstaten overstijgt, en onderwerpt aan het Europese parlement.
11) Het Europese Parlement met zijn Eurocraten weet zich zo rijkelijk te bedruipen dat de Eurocraat en veelvoud verdient van een nationale parlementariër.
12) De impact van de bevolking en democratie wordt systematisch afgebouwd tot een te verwaarlozen factor.
13) Door tekort op de arbeidsmarkt werden overeenkomsten gemaakt met niet Europese mogendheden om Gastarbeiders naar Europa te halen en zowel verblijf als werkvergunning te geven.
14) De vloed van gastarbeiders werd versterkt door regelingen ter nationalisering van deze gast arbeiders tot vaste en genationaliseerde of genaturaliseerde krachten met een blijven statuut.
15) De uitzonderlijke mogelijkheden om als gastarbeider de nationaliteit te verwerven had het effect van de pot honing op de beien, en wakkerde de stroom van vreemdelingen naar Europa aan.
16) Humanitaire nood in diverse landen ofwel door overbevolking en honger als door oorlogen was als door oorlogen was rede om vluchtelingen tijdelijk onderdak te geven.
17) Humanitaire hulpverlening heeft echter duidelijk het omgekeerde effect en doet de bevolkingsaanwas slechts sneller toenemen.
18) Humanitaire hulp wakkert blijkbaar de hulploosheid en oorlogen in de derdewereld aan.
19) De stroom van mensen uit MAGHREB landen breng uiteraard ook de Islam in onze gemeenschappen binnen, die door de extreme tegenstellingen van principes op botsingen met het christendom uitdraaien.
20) Islam die het recht op zelfverdediging looft in hun leuze Een oog voor een oog en een tand voor een tand, tegenover het christendom dat de zelfverdediging loochent met het gezegde als men op je linker wang slaat biedt dan je rechter wang aan of de absurde verdraagzaamheid.
21) Europa wordt door de islamitische immigratie overspoeld en stap voor stap nar islamitische normen om gebogen, verwonderlijk genoeg vooral gesteund door de christendemocraten.
22) Onder mom van humanitaire hulp stromen uiteindelijk massas islamieten uit het midden oosten, en vooral uit extremistische gebieden van Klein-Azië, Europa binnen met het extremisme van deze volkeren als onvermijdelijk toemaatje.
Tot slot.
Europa is een catastrofe zonder enige positieve waarde voor de nuttige bevolking van het continent. Europa is echter nuttig voor criminaliteit en Europarlementariërs die er waanzinnig aan verdienen, terwijl Europa en zijn bevolking verder de dam afglijden.
België: De nieuwe regering en de kracht der veranderingen.
De nieuwe regering moet anno november 2014 nog beginnen aan haar werk, doch de chaos die de voorgaande regering heeft achtergelaten is enorm en haast onoverzichtelijk, om van het financiële slagveld maar te zwijgen.
Landelijk beheer van de naoorlogse jaren werd duidelijk door kapitalisme overheerst, zonder enig respect voor de bevolking, terwijl men het land als een democratie trachtte af te schilderen, en men systematisch de democratische waarden die de Duitse bezetter achter lieten, wist uit te hollen tot een land waar de burger nauwelijks nog rechten kreeg in de maten dat het de overheden en hun mandatarissen schikte.
Een goed beleid begint bij de communicatie met alle betrokken partijen. Een mandataris moet in eerste instantie zorgen voor goede communicatie, niet alleen met meerderen, collegas en ondergeschikten, doch ook met het publiek, en daar zit de grote fout van de meeste vermeende democratische regeringen.
Democratie staat voor inspraak van het volk en inspraak zonder communicatie is onbestaand en onaanvaardbaar.
Elke vraagstelling moet beantwoordt worden, afwijzend, positief of negatief, met duidelijke motivatie en uitleg.
Elke mandataris moet de rechten van de kiezer behartigen en verdedigen daar hij per slot in opdracht van de kiezer zijn mandaat uitoefent.
In de nieuwe regering zitten enkele zwaargewichten uit de voorgaande regering, die de boel nogal behoorlijk uit de hand hebben laten lopen, en blijkbaar lak hadden aan de rechten en belangen van de bevolking, en die zouden dus plots bekeerd moeten zijn?
Tot hiertoe werden er al heel wat initiatieven van N-VA door de nieuwe regering afgestopt, en de vraag wordt dus wat blijft er straks nog over?
Komen er veranderingen of blijft het bij extreem nodige monetaire ingrepen, waarvoor de N-VA de zwartepiet of boeman moet spelen en de schuld van het publiek in de schoenen geschoven zal krijgen?
Hoe zit het vandaag met de rechten van de burger, veranderd daar iets aan en wordt er gesleuteld aan de rechtspraak en de betrouwbaarheid der overheidsdiensten?
Een E-mail gericht en vraag aan de nieuwe verantwoordelijke van een dienst waarin het tijdens de voorgaande regering behoorlijke fout liep leert mij althans dat er blijkbaar nog veel werk aan de winkel is en er nog geen veranderingen op til blijken. Of misschien toch, doch het opzetten van goed geoliede diensten zal deze nieuwe regering wel enkele weken of maanden zoet houden, daar ze mogelijk van niets moeten beginnen.
Het antwoord ? Oeps ? Geen dus! Natuurlijk, dit is ook niet te verwonderen, laten we hen wat tijd gunnen.
Waar blijft de democratie indien mandatarissen de persoonlijke vragen aan hen niet moeten beantwoorden of hun beslissingen niet wettelijk moeten rechtvaardigen. Dat een mandataris niet naar de pijpen en behoeftes van elke burger kan dansen is logisch, en de gemeenschappelijke doelstellingen mogen niet gekelderd worden in het belang van de enkeling, doch de rechten en wetten voor de bevolking mogen niet genegeerd worden zonder dit te rechtvaardigen. Anno 2014 stellen we vast dat mandatarissen die ernstig in overtreding waren in de voorgaande regering hun plaats in de nieuwe regering innemen zonder dat zij ooit hun wandaden en overtredingen moesten uitleggen of rechtvaardigen.
Ernstige geschillen zouden principieel neutraal onderzocht moeten worden door een gemengd team met openbaar maken van hun bevindingen en de rede waarom zij tot die bevindingen komen, wil men maatschappij en het systeem als democratisch voorstellen.
Brieven met vragen aan politieke verantwoordelijken beantwoorden is een essentieel deel van de verantwoordelijkheid tegenover de kiezer die een mandaat geeft. We stemmen voor een regering en mogen verwachten dat indien we vragen stellen er op gereageerd wordt en de brief beleefdheidshalve ook beantwoord wordt, met tekst en uitleg over het onderwerp, beslissing of gang van zaken. Beslissingen die duidelijk ongegrond zijn moet men kosteloos aan kunnen vechten, met automatische volle vergoeding van alle kosten van de ten onrechte benadeelde partijen.
Uiteraard heeft de nieuwe regering mogelijk een chaos geërfd, en moet er heel wat op poten gezet en rechtgetrokken worden, wat mogelijk niet in één, twee, drie, door de nieuwe ploeg gedaan kan worden en dus tijd en organisatie kost.
Politici nemen diensten en verantwoordelijkheden over, doch men moet niet alleen zien dat men verkozen en aangesteld wordt, men moet ook het mandaat dat men toegezegd krijgt, in weten te vullen, zodat het geheel functioneert, wat betekend dat men verbonden overheidsdiensten moet organiseren of reorganiseren, en men er bekwaam voor moet zijn. Een mandaat opnemen gaat gepaard met een grote verantwoordelijkheid jegens het publiek dat door de verkiezing dat mandaat ter beschikking heeft gestelt, en dus bij vraag stelling recht heeft op een correct antwoord, wat in het verleden niet het geval was, en hopelijk vandaag wel.
Er rijzen echter veel vragen die nog onbeantwoord zijn en niet direct beantwoord kunnen worden.
Een gezonde democratie staat niet alleen voor communicatie en inspraak, doch ook voor gelijke rechten voor iedereen.
Hoe kan men spreken van gelijke rechten voor iedereen indien ernstige wandaden van parlementariërs niet aan de kaak gestelt kunnen worden en parlementariërs vrijuit gaan indien ze individuele rechten van inwoners negeren? Is dit kracht van verandering die men belooft heeft?
Hoe kan men spreken van democratie waar de laagste betaalde gezinnen de zwaarste lasten moeten dragen, terwijl de kapitaal krachtige nauwelijks of geen lasten te dragen hebben? Waar blijft de kracht van veranderen?
Hoe kan men spreken van een democratie als fulltime werkende geen gezin van het hoogstnodige kunnen voorzien en een vierde van de bevolking onder de armoede grens leeft.
Hoe kan men spreken van democratie als duizenden inwoners geen betaalbare woonst kunnen huren en migranten met de bijdragen van de bevolking voorrang op diensten en sociale tegemoetkomingen krijgen. Elke democratie moet eerst voor de eigen bevolking zorgen net zoals een goede huisvader eerst voor de leden van het eigen gezin zorgt vooraleer hij tijd en geld spendeert om anderen te helpen.
België is bij uitstek een paradijs voor oudere van dagen met een extreem uitgebouwd net van verzorging en hospitalen met extreem snelle interventies figuurlijk wel om elke hoek van de straat. Het netwerk van supermarkten, toeleveringen en civiele diensten kent nergens enig vergelijk, ook buiten de steden heeft men alles op een boogscheut van zijn verblijf. De droom voor iedereen in de oude dagen, waarom heeft men dan angst om kapitaal krachtige personen te belasten? Waar gaan ze vergelijkbare mogelijkheden en diensten vinden. Wie het geniet van België met zijn hoog gekwalificeerde netwerk van diensten en voorzieningen dicht bij huis wil zal de voor moeten betalen, terwijl men de verzorgingstarieven voor niet inwonende best mag optrekken en de tegemoetkomingen mag koppelen aan het al of niet bijdragen als vaste bewoner van het grondgebied.
