Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
Telt voor : BMB - VMBB - Open Beker van Vlaanderen
Een koude maar zonnige droge zondagmorgen. Bij aankomst viel het meteen op dat de stuntelende signaalgevers niet goed voorbereid waren op hun taak : het drukke verkeer stilleggen om motorrijders de parking van Hoge Duin te laten oprijden en daarbij nog de voorbijrijdende fietsers erop attent maken dat er moto's aankwamen, dit alles gecombineerd met de GSM aan het oor... dat vraagt om moeilijkheden.
Bij het binnenrijden wisten de begeleiders blijkbaar niet goed waar de ingang van de zaal was, want ze lieten de motorrijders eerst heel het gebouw rondlopen, terwijl het inschrijvingen direct om de hoek was... soit.
Er was trouwens geen communicatie met de parking aan de achterkant van het gebouw (waar er plaats genoeg was) zodat er op sommige tijdstippen chaos dreigde te ontstaan wanneer er een groepje van 10 of meer motoren zich kwam aandienen. Dan liep het verkeer daar aan de inrit helemaal in het honderd. Dus, in het vervolg geen inschrijvingen meer aan de oprit van de parkings, heren organisatoren !
Mij werd door zo'n pipo een plaatsje aangeduid, met het risico weggetakeld te worden...
De koffie stond klaar en er kon zelfs al soep gedronken worden. Het was al 10.00u in de morgen.
Aan de inschrijvingstafel was het met momenten zeer druk.
Men kon er ook, wat de dag van vandaag ook bij motorrijders zeer in trek is, je GPS met de route laten opladen. Interessant want als je in het 'buitenland' rijdt, kan het al eens gebeuren dat er pijltjes 'verdwijnen'... Er was ook een verkoopsstandje.
Voor het vertrek nog vlug even een foto nemen van dit eigenaardig vihikel : een cam-am Spider RT Roadster. Zie je niet veel op onze wegen. En 'twas gene jonge gast die erop reed !
Eerst nog even onze tank bijvullen aan deze POWER in Koksijde, want in noord-Frankrijk rondrijden op een zondag... je weet maar nooit.
In De Panne was er een dierenwijding van StHubertus aan de gang. Eventjes rechtsomkeer en het ritueel van dichterbij bekijken.
Eventjes dacht ik dat meneer pastoor mij ook ging zegenen...hij kwam vervaarlijk dicht met zijne kwispel !
Dan waren we niet ver meer van de Franse grens en het vroegere douanelokaal is nu omgetoverd in een Leonidas-pralinenzaak !
Voor we de richting Rexpoëde nemen, komen we in Bray-Dunes deze eigenaardige watertoren (Chateau d'eau) tegen.
Over het Canal des Chats en dan is er daar een meisje een restant van een molen aan het restaureren. Nu een privéwoonst die vroeger Moulin du Rat heette.
Dan gaat het richting Warhem waar je natuurlijk tekenen van het Vlaams in deze noordelijke streek van Frankrijk tegenkomt : Le Koestal !
In Bergues botsen we op de 'Marathon de Dunkerque'... Die 'bevoorradingstafel' zag er appetijtelijk uit : gedroogd fruit, bekertjes fruitsap, flesjes water, vitaminenkoekjes,... genoeg om even halt te houden en en ik mocht zelfs meeproeven ! Het was trouwens kilometerstand 25.
Voor we de versterkte 'Vauban'-stad Bergues verlaten, nog even een kiekje nemen van dit eigenaardig 'politiek' cafe.
Dan via Hoymille naar Faubourg de Cassel, Steene en Le Grand Millebrugghe.
Even voor we Broukerque binnenrijden krijgen we de aanduiding : FOTO BINNEN 500 METER ! En als ik één fotograaf voor motortreffens mag aanbevelen, dan is het wel degelijk Ivan Crombez van 'tFotohuis, hier met zijn drie dochters.
Het was reeds 13.00u en dus tijd voor een snack : in Broukerque was ik bij een traiteur binnengesprongen voor enkele lekkere gebakjes en een fles puur sinaasappelsap en installeerde me even buiten het centrum op een bankje in een gezellig park met zicht op de voorbijrazende moto's.
Verder naar Craywick, Loon-Plage en Gravelines waar we eerst de jachthaven tegenkwamen en even later zicht op de Noordzee.
Voor we naar het uiterste puntje van de kust werden gezonden, eerst nog een stempeltje ophalen in Cafe-Pizzeria.
Het uitzicht was er wondermooi : zeilboten en waterscooters vaarden op en af en er was daar een klein, maar opvallend bedevaartsoord : Ave Maris Stella.
Ave Maris Stella is een populaire liturgische hymne van onbekende oorsprong. Het kan worden terggevonden in de 9e eeuw, want het is bewaard in de Codex Sangallensis, een 9e eeuwse manuscript, nu in het Zwitserse klooster van St. Gallen. De hymne wordt vaak toegeschreven aan St. Bernard van Clairvaux (1090-1153) en soms aan koning Robert (1031), beiden Het is ook toegeschreven aan Venantius Fortunatus (d 609) en Paul de Diaken (d 787). Het werd gevonden in de oude codices van het Goddelijke Bureau voor de Vespers van Maria's feesten. Vandaag de dag is nog steeds in gebruik in de Goddelijke Bureau en in het kleine kantoortje van de Heilige Maagd.
Even verder op weg naar Oye-Plage komen we deze bunker uit de Tweede Wereldoorlog tegen : la Tour Penché...
Op het strand is daar in 2003 een potvis aangespoeld.
Dan verlaten we dit stadje over de Oye-rivier..
Dan gaat het verder naar Nouvelle-Eglise en Vieille-Eglise, StOmer-Capelle, St Folquin en rijden we langs de rivier Aa naar Bourbourg.
Terwijl ik een foto sta te nemen van deze mooie gerenoveerde kerk met beiaardtoren (met dat verschrikkelijk lelijk roestig 'ding' voor de ingang !!!!) trekt een 'hoopje mens' mijn aandacht.
Ik snel die sukkelaar onmiddellijk te hulp (je weet maar nooit... hartinfarct, overvallen en doodgeslagen,...), maar het bleek alleen een - verschrikkelijk stinkende - dronkaard te zijn die rustig in het zonnetje zijn roes lag uit te slapen !
Even buiten het centrum was er een (sinds 14 april splinternieuwe) brigade van 'la gendarmerie' en heb ik de permanentie daarvan maar op de hoogte gebracht.
Ze zouden eens een kijkje gaan nemen...
Dan maar verder naar Looberghe, Drincham, Crochte, Socx, Haeghe Meulen (Warhem), Killem en in Hondschoote gaan we terug over de grens, België binnen. Even verder eens halt houden bij deze mooie (draaiende) stalijzer-staakmolen van Leisele. (Lees er alles over op http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=892)
Via Isemberghe komen we in Alveringem waar een tweede (geheime) controle plaatsvond in cafe 'tWieltje.
Over de Lo-vaart komen we in Lampernisse, waar we enkele kilometers langsheen deze beekjes reden.
We komen uit in Eggewaartskapelle, rijden langs deze vissersboot in Wulpen...
... en de het OnderhoudsCommando Smd van de luchtmachtbasis van Koksijde...
... terug naar Oostduinkerke, waar deze monumentale garnaalvisser dienst doet als rondpunt-garnituur...
We arriveerden omstreeks 16.00u aan onze eindbestemming en moeten daar horen dat de tombola al afgelopen is. Foutje van de organisatie, gezien we maar tegen 16.00 uur moesten binnen zijn en de prijsuitdeling om half-vijf was ( zie affiche) !!! Maar ze hadden in ieder geval reeds de trofeeën uitgepakt.
Ondanks de 655 inschrijvingen was het een niet-beneidenswaardige rondrit. Afgezien van enkele kilometertjes landelijke wegen (met de gebruikelijke modder) reden we hoofdzakelijk op goed berijdbare wegen door veel stedelijke agglomeratie en met weinig bezienswaardigheden. Weer zo'n 'niet-toeristische' rit waar het waarschijnlijk weer gaat om de kilometers en de clubrangschikking. Een herinnering aan de rit (sticker, badge, medaille,...) kon er blijkbaar ook al niet meer van af. Jammer... vroeger al betere 'Noorzeetreffens' meegemaakt.
DE WIJK - Een motorrijder is vanmiddag in het Drentse dorp De Wijk om het leven gekomen bij een ongeval. Twee andere mensen raakten gewond, meldt de politie.
De motorrijder gleed op de Dorpsstraat door nog onbekende oorzaak onder een auto met aanhanger die uit de tegenovergestelde richting kwam. Beide voertuigen vlogen in brand. De twee inzittenden van de auto liepen hierbij brandwonden op. Zij zijn naar een ziekenhuis gebracht.
Genkse Schepen Greg Claes op intensive care van het ZOL in Genk
Schepen Greg Claes, die 3 weken geleden, een zwaar motorongeval had, verblijft nog altijd op de intensive care in Trier Duitsland. Sinds enkele dagen wordt hij niet meer in een kunstmatig coma gehouden. Er werd een geslaagde beenoperatie
Schepen Greg Claes op intensive care van het ZOL in Genk
Schepen Greg Claes, verblijft ondertussen in het ZOL in Genk op de afdeling intensive care. Hij werd de ambulance overgebracht van Trier naar Genk. Zodra hij volledig zelfstandig kan ademen mag hij wellicht naar een gewone kamer binnen het ziekenhuis.
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
1ste Zarlardinge Motortreffen 12 sept 2010
1ste Motortreffen Zarlardinge
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
1ste Motortreffen Zarlardinge
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
1ste Motortreffen Zarlardinge
Organisatie: Feestkomité ZARLARDINGE Datum: 12/09/2010 Locatie: Café D'Oude Molen, Rekestraat 1, 9500 ZARLARDINGE Inschrijvingen: zondag : 9u -12u Beschrijving: 180 km bepijlde motorrit van Zarlardinge tot Doornik en terug - GPS route voor Garmin beschikbaar aan de inschrijving Info email: motortreffen.zarlardinge@hotmail.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Website: Contact Naam: BARBAY Luc Contact Adres: Rekestraat 17 - 9500 ZARLARDINGE Contact email: luc.barbay@skynet.beThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Extra info: Takeldienst tot de aankomstplaats voorzien. Per deelnemer wordt er één Euro gestort aan "Motorrijders met een Hart" - Gratis Mattentaart+koffie of frisdrank voor de deelnemers op de aankomstplaats
Telt voor : BMB - VMBB - Open Beker van Vlaanderen - VMF
Het had de ganse nacht geregend, dus dat beloofde niets goeds voor een motorrit 's anderendaags. Maar het was opgehouden tegen de ochtend en weg waren we... naar Poperinge.
Een beetje een 'koele' ontvangst aan de inschrijvingstafel. Ook de zaal zelf is niet zo geschikt voor een warm onthaal.
Aan het formulier hingen dan wel twee consumatiebons, maar geen herinneringsbadge of -medaille. Wel een zakje zuurtjes als welkomsgeschenk ! De trofeeën stonden reeds uitgestald, maar geen 'verstkomende'...
Op de parking, nog een Peeceetje gespot. Die van de 'velomaker' van Kachtem/Izegem.
We verlaten Poperinge langsheen het 'open' marktplein.
Het Competentiecentrum Steunmaterieel en Producten (CCSP), in de volksmond bekend als de kazerne van Ieper, moest verleden jaar afslanken van 406 naar 285 personeelsleden. In Ieper worden kledij en uitrusting voor ons leger gemaakt: zowel persoonlijke uitrusting van de manschappen als collectieve uitrusting zoals tenten. De afslanking zou gebeuren via natuurlijke afvloeiingen: enerzijds de gewone oppensioenstelling, anderzijds via het nieuwe stelsel VOP (vrijwillige opschorting van de prestaties). Dit houdt in dat men vijf jaar vóór zijn officiële pensioen vrijwillig kan uitstappen met behoud van 75 procent van de wedde.
Hill 60 is een heuvel even buiten het Belgische dorp Zillebeke, waar fel werd gestreden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De heuvel ligt nabij de spoorweg Ieper-Kortrijk (Spoorlijn 69), langs de Zwarteleenstraat. De heuvel is circa 60 meter hoog en 230 meter lang. Eigenlijk is deze heuvel opgebouwd uit grond welke vrijkwam bij de aanleg van 'de' spoorweg. De oorlogssite van Hill 60 is bewaard gebleven en kan vrij bezocht worden. Vlakbij was het Hill 60 museum gevestigd in een typisch Belgisch café, dit museum/café is nu gesloopt en er is een restaurant voor in de plaats gekomen. De kijk-kastjes van het museum zijn ook niet meer aanwezig, deze zijn privé-bezit. Hill 60 is onderdeel van de zogenaamde Hoogte van Wijtschate-Zillebeke waar ook de Helling van Mesen, Helling van Wijtschate en Hill 62 deel van uitmaken. Op 10 december1914 werd Hill 60 veroverd door het Duitse leger. De Britse 171e Tunneling Company begon echter meteen tunnels onder de Hill te graven. In april 1915 waren de tunnels klaar en waren zes mijnen geplaatst onder de Duitse posities. Op 17 april 1915 om 19.05 uur werden de mijnen tot ontploffing gebracht. De explosies duurden ongeveer tien seconden en verwoeste de verdedigingswerken van de Duitsers. Een Britse soldaat die boven de borstwering keek werd gedood door rondvliegend puin. De Britten konden Hill 60 innemen, zij verloren hierbij zeven man. De overwinning was echter van korte duur, op 18 april werden de Britten na een nachtelijke Duitse aanval weer verdreven van de heuvel. Britse versterkingen zorgden voor een nieuw offensief, en met succes: de heuvel kwam weer in Britse handen.
Dan gaat het naat Houtem waar we de Aero Modelisme Club van Comines tegenkomen. Er waren er enkele aan het oefenen met hun vliegtuigen op afstandsbediening.
In Houthem kwam de zon er door.
En wat we allemaal verwachtten, werd bewaarheid : modder. Er was geen landwegel of er was modder. Hier in Wijtschate, in de veldweg met toepasselijke naam Kleiputstraat ! Vrij gevaarlijk eigenlijk, maar die landbouwers hebben dan ook geen greintje verantwoordelijkheidszin en vegen hun laarzen aan alle veiligheidsraadgevingen.
Tijdens het oogstseizoen blijft er soms modder op de weg liggen. Daardoor kunnen er ongevallen ontstaan. Om dit te voorkomen werd de nationale actie Modder op de weg georganiseerd. Deze actie wil zowel de landbouwers als de weggebruikers wijzen op het eventuele slipgevaar. Aan de landbouwers die (willen) meewerken aan de actie wordt het volgende gevraagd : - De modder op de weg zowiezo verwijderen. - Als die niet onmiddellijk kan verwijderd worden, de weggebruikers waarschuwen door de zogenaamde modderborden te plaatsen en het lokale meldpunt te verwittigen.
Die Kleiputstraat heeft eigenlijk zijn naam niet gestolen, want even verderop komen we aan de (sinds begin de jaren '80 inmiddels leegstaande) geklasseerde gebouwen van 'buizen-bakkerij' Dumoulin (hoofdzetel in Langemark)
Even verder stond een fotograaf ons op te wachten...
En we zitten nog altijd in 'oorlogsgebied'... In Wulvergem (niet te verwarren met Wulveringen bij Veurne..) profiteert JOLIE mee van de kerkhofpaaltjes.
In Nieuwkerke krijgen we geen wiereltoeristen, maar dit :
Het is altijd een beetje opletten geblazen met zo'n toestanden : je weet nooit hoe zo'n beest gaat reageren op een voorbijsnorrende motorfiets...
Er zijn bepaalde regels in acht te nemen : - Elke bestuurder moet meteen vertragen wanneer hij trek-, last- en rijdieren of vee op de openbare weg nadert. - Hij moest stoppen indien deze dieren tekenen van angst vertonen. - Het is verboden om door lawaai de dieren te doen schrikken. - Bij het kruisen of het inhalen van paarden doen bestuurders er trouwens goed aan om een voldoende grote zijdelinge afstand te bewaren. - Art. 45.5 verplicht bestuurders ook om de nodige maatregelen te nemen om te voorkomen dat de lading en al wat dient om de lading vast te maken, door lawaai de dieren zou doen schrikken. Meer weten ? www.vlaamspaardenloket.be
En zo komen we aan de feestweide van het folklorefestival van Dranouter, alwaar dit bizarre monument staat van een doedelzakspeler, van de hand van Johan Lemenu en getiteld : Dranouter New Tradition.
In Loker gaan we eerst nog even bijtanken alvorens Frankrijk in te trekken...
We volgden een eindje Flanders Fields Route.
Even verder de eerste controle bij Cordoba op de Zwarte Berg (Westouter).
Ze lieten ons nog een sterk stukje klimmen om die stempel te halen !
Van de 'zetellift' hebben we geen gebruik gemaakt...
Nog steeds is de mais niet 'gekapt' en ook over de grens komen we kleine hoppe-plantages tegen...
We rijden de Mont des Cats op en af... Het is tegen het middaguur.
We zullen ongeveer een 50 kilometer op Frans grondgebied rijden, eigenlijk een stukje land dat vroeger aan Vlaanderen toebehoorde...
Een luxekapel in Boeschepe : 'Le Monument de la Reconnaissanse au Sacre Coeur'
We zitten in Frans-Vlaanderen en in Godewaersvelde komen we weer 'vlaamse' opschriften tegen, geflankeerd door leeuwenvlaggen en tekeningen, samen met de Franse symbolen als vlag en haan.
We rijden richting Cassel, voorbij Steenvoorde naar Hazebrouck. In St Sylvestre hebben we de plaatselijke brouwerij.
Brasserie St. Sylvestre-Cappel, gelegen nabij Steenvoorde brouwthet heerlijke bier 3 Monts. Bijzonder aan dit bier is dat het wordt gebrouwen met lokale hopsoorten. Er wordt een hoge gisting toegepast om het bier een alcoholpercentage van 8,5% vol te geven, uitgaande van 19˚ plato. Er wordt op deze brouwerij uitsluitend gewerkt met pilsmouten, waarbij ook een hoeveelheid suiker wordt toegevoegd.
Het bier is dan ook mooi goud van kleur. Via rusten in het traject van 50-55˚C 62-63˚C en 73-75˚C wordt het zetmeel omgezet in suikers. De wort wordt anderhalf tot twee uur gekookt. Een half uur na het begin van het koken wordt de hop toegevoegd aan de wort. Het bier heeft een uitgesproken smaak. Vol, middelbitter en weinig zoet met een vleugje koreander.
Ik installeerde mij op een bankje naast de imposante kerk, met zicht op een eigenaardig gebouw : dit leegstaand en onbewoond pand werd gedecoreerd met schilderijen van beroemde meesters.
Dan gaat het verder naar Sainte-Marie-Cappel en passeren de watertoren uit 1957.
We komen aan de Vilage Straete (let op het Vlaamse Leeuwke op de plakette) en daar staat de kapel Notre Dame de Graces, geschonken door Deheele-Werkeyn.
Even verder de kapel Notre Dame des Champs.
Over de oorsprong van deze kapel tast men nog steeds in het duister. Ze zou opgetrokken zijn geweest in de periode dat de monniken van de abdij van Récollets er zich installeerden : zij verzorgden namelijk besmettelijke zieken vanwege de vele moerassige landerijen in de streek. Het - toen reeds - vervuilde water kwam van Cassel. Een beek scheidde de stad van de armoedige streek en de inwoners ervan mochten die niet oversteken. Hiervoor werd de Heilige Maagd aanbeden. Eerst werd deze kapel Notre Dame des Miracles genaamd. Elke zomer werd hier op 15 september een ceremonie georganiseerd aan deze kapel, reeds generaties ver. Vele dorpelingen kwamen hier samen. Deze feestelijke samenkomst is, na jarenlange verloedering, sinds 1994 weer hervat.
In Cassel/Oxelaere hangt er nog een 'huisklok' boven de hoofdingang.
Dan de Casselberg op en af, met daarboven een prachtig panorama.
Richting Hardifort wordt er in Wormhout wel op een hèèl ludieke manier reclame gemaakt voor de 'Foire Expo' in Hazebrouck...
Le 'klokhuis' in Hardifort is gebouwd geweest na de vernieling van de kerkklokkentoren en was oorspronkelijk een noodoplossing om de klokken in op te hangen, maar is vreemdgenoeg blijven staan. Samen met deze van Eecke (10km verder) zijn zij de enige 'klokhuizen' in Frans-Vlaanderen.
Via Ouderzeele komen we in Herzeele waar deze brug over de A25/E42 (Duinkerke-Rijsel) een speciaal kleurtje heeft gekregen (waarschijnlijk een of andere homofiele stadsambtenaar die zijn handtekening onder het schilderscontract heeft gezet !)
Langsheen de baan naar Hondschoote, een plakaat 'La Croix Rouge'.
Met in het achterhoofd de Rode Kruis ambulancedienst zie ik een eindje verder deze mooie bebloemde calvarie uit 1838. Tijd voor een rustpauze en een hapje...
Een prachtig - bijna levensgroot - uit hout gesneden Christusbeeld.
Altijd plezant die teksten die daar bijhangen... Vaak geschreven door ongeletterde gelovigen.
(Komt uit de bijbel : Mattheus 11/28)
We rijden langs Les Cinq Chemins en komen aan in Oost-Cappel. Daar rijden we opnieuw België binnen.
En die douanier (waar zijn we die nog tegengekomen ?) ... die zit daar nog altijd.
In Beveren Kalsijde (grondgebied Alveringem) rijden we over de Oude IJzer (let op de letterfout) en de IJzer en zo Roesbrugge binnen.
In Proven zitten de kalveren in kweek-containers : van die plastieken iglo's waarin het tot 40°C warm kan worden in de blakende zon ! Gelukkig hebben ze (lauw) water en kunnen de beestjes nog buiten liggen, want van rondlopen kan niet veel sprake zijn !
Even verder deze kapel van OLV van Bijstand.
Ik zei het al : die teksten die bij en boven die calvaries en gebedshuisjes hangen, zijn gewoon prachtig. Ik heb er enkele (van de tientallen kapellen die we op onze route tegenkwamen) op foto gezet... Let op het ouderwetse (en vaak verkeerde) taalgebruik...
(moet dat niet 'verdrukten' zijn...?)
De 2de controlepost was in Sint Jan Ter Biezen, in cafe De Ster.
We zijn nog altijd op grondgebied Proven en we komen aan in 'tCoudhof' en daar staat, een beetje verloren tussen de akkers, weg van de drukke autobaan , deze oude veldkapel (1802 !)
West-Vleteren : komt de laatste maanden nogal veel in het nieuws en niet vanwege hun lekkere trappist, maar vanwege hun asiel aan pedo-bisschop Vangheluwe. We rijden de Nonnen- en de Kallestraat (lijken een beetje op elkaar) in en arriveren voor de hoofdingang van de abdij.
Nog zo'n leukerd...
Deze was dan weer interessant... Het ligt aan de hoofdingang van een gerestaureerde hoeve en blijkbaar hebben ze daar het volle vertrouwen in de voorbijgangers, want het poortje stond er wagewijd open. Toch niet zo verstandig gezien daar toch mooie dingen instonden...
Een tekst in die kapel verteld ons het volgende :
Omdat het vandaag ook Monumentendag was, waren er ook hier enkele historische gebouwen open voor het publiek, zoals deze Meestersmolen in Oostvleteren.
Tijdens de eerste wereldoorlog verdween de laatste windmolen van Oostvleteren. In 1963 kocht René De Meester (burgemeester van Oostvleteren) de standaardmolen van Gijverinkhove aan. Deze molen is vermoedelijk rond 1760 gebouwd. Bij een grondige herstelling in 1952 was de oude standaard vervangen door de standaard van de Bergmolen uit Lendelede. Twee jaar later (in 1954) werd deze molen toch stil gelegd, waarna het verval toesloeg. In 1973 werd de molen ontmanteld te Gijverinkhove, en na restauratie in Oostvleteren weer opgebouwd. De plannen voor de restauratie werden opgemaakt door architect De Geyter. De molen werd heropbouwd op een open voet met vier bakstenenteerlingen. De gesloten voet, zoals in Gijverinkhove aanwezig was, werd niet herbouwd.
Dan gaat het via Reninge, Woesten en Boezinge naar Elverdinge waar dit mooie kasteel jammergenoeg niet voor het publiek open stond.
Het eerste kasteel in Elverdinge werd gebouwd rond de 12de eeuw. Het behoorde oorspronkelijk toe aan de bastaards van de graven van Vlaanderen. Adrianus Vander Borcht kreeg de heerlijkheid in 1629. Hij liet een kasteel in Vlaamse renaissance-stijl bouwen. Het werd omringd door water. Dit kasteel stond op de plaats waar nu het oud klooster staat. Na de familie Vander Borcht kwam de heerlijkheid in handen van verschillende families. In chronologische volgorde had je de families: de Bever, de Lichtervelde, de Steenhuyse, de Bethune, dEnnetières en de Laubespin. Victor, markgraaf dEnnetière vestigde zich te Elverdinge in 1870. Hij vergrootte zijn heerlijkheid door gronden aan te kopen. Dankzij hem werd Elverdinge een aanzienlijke gemeente. Hij maakte van het park een van de mooiste waranden. In 1870 liet hij een nieuw kasteel en een familiegrafkelder bouwen. Hij liet op zijn kosten al de straten (14 km) in macadam leggen. Door zijn mildheid werd hij de vader van de armen genoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog brandde het kasteel uit, maar in 1925 begon de heropbouw, naar het ontwerp van Jules Coomans. Het kasteel werd nu gebouwd in rococo-stijl. Tijdens de Tweede Wereldoorlog namen de Duitse stafofficieren hun intrek in het kasteel, zodat het na 1945 nog eens opgeknapt moest worden. Het kasteel is nog steeds eigendom van de nakomelingen van de familie de Laubespin: Eric du Cauze de Nazelle en zijn echtgenote Isabelle de Rochechouart de Mortemart. Het bomenrijke park is sinds 1957 een vrij vogelreservaat en staat onder toezicht van de Belgische natuur en vogelreservaten. Het kasteel is niet te bezoeken, maar je kunt het vanop een afstand zien.
Even verderop was ook Vermeulen's Molen toegankelijk voor het publiek.
In 1843 liet de familie Vermeulen-Smagghe een bakstenen stellingmolen bouwen, als graan- en oliemolen, ter vervanging van een houten windmolen. De bouwdatum is aangegeven op een gevelsteen boven de deur. De stenen windmolen, eigendom van Charles Vermeulen, stond naast het nieuw aangelegde kasteelpark. Graaf d'Ennetières wilde die molen, met omringende gronden kopen. Beide eigenaars konden evenwel niet tot een vergelijk komen. d'Ennetières plantte daarop tientallen populieren op zijn grond, in de nabijheid van de molen, die - eens volwassen - de wind braken, zodat de molenwieken géén wind meer konden vangen. De molenaar zag zich verplicht de molen te verhogen. Toen omstreeks 1909 het wiekenkruis werd uitgehaald kon de molen enkel nog mechanisch aangedreven worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de molenromp als observatiepost gebruikt en daarom met enkele baksteenlagen verhoogd. De mechanische maalderij bleef bewaard en is ingericht op de benedenverdieping en op de eerste drie zolders. Er zijn nog drie koppels stenen, een buil, een haverpletter en een dieselmotor van het type L 25 PK aanwezig. De molenromp en deze mechanische maalderij werden in 1993-'94 hersteld. De romp is op afspraak te bezoeken, op aanvraag bij Toerisme Ieper (toerisme@ieper.be). In 2008 gebeurde een instorting van de derde verdieping. Het gaat om een moerbalk die vroeger v reeds werd versterkt met zweeijzers, evenwel niet tot op de dragende muur. Inmiddels heeft de tand des tijds en de aantasting door houtborende insecten zijn werk verder gezet en heeft de moerbalk ter hoogte van de balkslof het begeven en is neergestort tot op de graanreiniger die nu de helft van de vloer ( gedeeltelijk ) ophoudt. De schade zal hersteld worden. (http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=814)
Een voorlaatste halte bracht ons naar het Ferme Olivier Britsch Cemetry dat 408 Britse (waarvan 6 niet-geidentificeerd) en eigenaardig genoeg ook 3 Duitse graven teld. Allen slachtoffers van het beruchte Ieper Salient ('14-'18) (http://www.digilife.be/teleducatie/vbssj/omd98/omd20.htm)
Even verderop was dan een laatste (geheime) controle : we zaten op een 7-tal kilometer van Poperinge en de eindbestemming, Zaal Maeke Blijde.
Een mooie, leerrijke (bij momenten gevaarlijke) rit, maar dat hoort bij een zoektocht en zeker voor herhaling vatbaar.
Afspraak aan de voet van de WTC-toren (Noordstation Brussel) om 11.00u !
Maar wie was er daar niet ...? De GROTE BIJEENKOMST ! Alleen enkele motards van de organisatie die zich ook vragen begonnen te stellen of er wel genoeg publiciteit is gemaakt geweest rondom deze optocht !
EEN DIKKE NUL OP HET REQUEST VAN FFMC !
Dan maar nog even naar de Matonge-wijk alwaar er een rommelmarkt was en ik Charles Picqué (minister-president van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Plaatselijke Besturen, Ruimtelijke Ordening, Monumenten en Landschappen, Stadsvernieuwing, Huisvesting, Openbare Netheid en Buitenlandse Handel) ontmoette. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Picqu%C3%A9)
Mijn trip naar Brussel is dan toch nog niet voor niets geweest.
L'association Les Samouraïs De La Route : SDLR a été créée pour remplacer feu FIMEDIR", (motards en deuil). Ceux et celles qui ont repris le flambeau étaient et sont toujours convaincus de l'utilité du travail que procurait FIMEDIR aux motards pour leur sécurité. Nous continuons le combat, en actions et en travail de terrain, avec nos petits moyens. Nous sommes et nous voulons être en quelque sorte, l'épine, l'empêcheur de tourner en rond, les motards non moutons, qui vont empêcher le MET et le monde politique de dormir sur leurs deux oreilles. Nous allons montrer que FIMEDIR n'est pas mort et que les rescapés, s'appellent maintenant : " Les Samouraïs De La Route " SDLR. Le forum se veut convivial, pas trop strict et accueillant, il y a bien sûr des règles, et des conditions à respecter. Nous attendons à ce que vous '' les participants '' montriez ce que vous voulez. Oui nous sommes les dirigeants de ce forum, mais sans vous nous ne sommes rien. Nous ne voulons pas de casseurs, mais des actions propres, démonstratives et interpellantes pour le monde politique. Nous sommes tous concernés, que ce soit pour l'état des routes et ses infrastructures mais aussi pour notre pouvoir d'achat, le prix du carburant, la TVA à 6%, la formation,les transports en communs gratuits... etc, etc.
Nos principales revendications. L'amélioration et réparation du réseau routier. La réparation immédiate dès qu'une anomalie routière risque de causer un accident. Les marquages au sol antidérapants (couleur blanche). Les doubles glissières de sécurité. Les plaques d'égouts antidérapantes et mises à niveau du sol. Etre reconnus comme usagers faibles. la TVA à 6%, pour les équipements moto. Les ralentisseurs, coussins berlinois, dos d'âne, casse-vitesse, mieux adaptés.
Plus de parkings motos. Les bordures chasse-roues dans les ronds-points.
Nous devons être une force d'opposition, avec qui, le gouvernement va devoir s'entretenir, écouter et étudier toutes nos revendications. Notre maître mot : Action, Action, Action et encore Action ! Ce forum sera principalement un lieu d'échange d'infos, d'idées...concernant notre sécurité à tous, nous les usagers de la route.
Plusieurs rubriques vous sont ouvertes. vos idées sont les bienvenues, vous avez la libre parole dans le respect de chacun.
Merci à vous de vous inscrire, cela prouve que vous y croyez toujours, et qu'ensemble nous allons continuer le combat.
L'idéologie des Samouraïs : Sagesse, Combativité et Force ! Ensemble nous continuerons ce combat, pour vous tous les usagers de la route, cyclistes, motards, automobilistes, camionneurs, et pourquoi pas les piétons qui sont encore plus faibles que les motocyclistes et qui payent eux aussi un lourd tribu.
N'oubliez jamais : Un trou rebouché = une vie sauvée
Nous avons nos idées, on peut les améliorer, certainement avec les vôtres également, n'hésitez pas à nous conseiller, donnez nous vos avis, apportez nous votre savoir faire si nécessaire, nous avons la volonté (la rage) et le courage de continuer, le combat ne fait que commencer mais avec vous tous !!!
Sur la route, un motard ne meurt pas .. on le tue !!!
De 'president' van de Sun Riders, - Stofke - nog even aan de praat met enkele buurtbewoners...
Riembeugels, ringen, kettingen, knipmessen...
5 euro aan de inschrijvingstafel.
En dan gingen we van start... "En waar je ook rijdt op Vlaamse boerewegen kom je onverwijld de wielertoeristen tegen" !
Mochten er motards zijn die zichzelf hierin herkennen, ze mogen mij altijd een berichtje sturen...
De vzw Red de Erpe- en Siesegemkouter bestaat al 10 jaar (en dat plakkaat waarschijnlijk ook...), en voert nog steeds strijd om de groene open ruimte te bewaren. Een bijkomend industrieterrein langs de Siesegemlaan blijft ook voor Groen!Aalst nog altijd een foute keuze.
De brug over de E40
Dan gaat het via Nieuwerkerken, Kerksken en Haaltert...
... tot aan de eerste controlepost bij Bikerszone Suzuki
Langs Denderhoutem gaat het naar Outer. Het is ondertussen 10.30u en 15° warm. We rijden een eindje op de J.De Brouwer-route...
In Nederhasselt bevindt zich pal naast de oprit van een private woning dit Amerikaans herdenkingsmonument.
Glaasje op, laat je rijden... zullen die ruiters gedacht hebben, en ze kapten nog ne Leffe achterover.
We rijden naar Nederhasselt en Aspelare, Voorde, Appelterre/Eigem (het is 11.00u en reeds 18° warm) en even de benen strekken aan het oude stationnetje van Zandbergen. We zitten op grondgebied Geeraardsbergen.
Even verder dit calvarie-kruis. Een prachtig iddylisch plekje dat ze persè moeten volzetten met wegwijzers, plakkaten en electroboxen !
Even halt houden aan deze Wegom-kapel die deel uitmaakt van een reeks gebedshuisjes op een bedevaartsroute. Mooi verzorgd dank zij de goede zorgen van deze onderhoudsman.
Een prachtig interieur met een mooie Pièta...
In Denderwindeke staat deze ezel klaar om op te trekken naar Lierde voor de tweejaarlijkse paarden- en ezelskeuring (zie verder).
Jaja, we kwamen soms uit kleine straatjes geslopen...
Het is volop landbouwseizoen (met hier en daar een hoopje mest op de baan...) en we rijden weer tussen metershoge muren van maisvelden.
Via Kester (bij Gooik) komen we aan in Herfelingen waar deze eigenaardige kerk-zonder-toren staat.Deze classicistische Sint-Niklaaskerk dateert uit 1781. Ofwel hebben ze daar geen goesting om er een op te zetten, ofwel krijgt de plaatselijke kerkfabriek de nodige centen niet. Het is nochthans in 1904 ingrijpend verbouwd geworden. Lees er meer over op http://www.herne.be/fb111gdkc680nly1qyw26.aspx.
En wie we daar hebben : een peeceetje. De man is woonachtig te Hillegem.
De paddentrek (normaal is de maand maart) is dan wel voorbij, we worden er nog altijd aan herinnerd dat ze hier de baan oversteken.
We rijden verder naar Herne en Bever.
In Bassily steken we de taalgrens over.
We zijn in Silly als dit groepje mij voorbijsteekt.
Sommige clubs hadden hun eigen 'wegkapiteins' mee en dat is heel verstandig, vooral wanneer je groep groter is dan 15 motorrijders. Vanaf 50 motoren is het zelfs verplicht. De wegkapiteins moeten dan wel gebreveteerd zijn en de leeftijd hebben van 25 jaar.
Zij dragen een zwart-, geel- rode armband met vermelding: wegkapitein. Voor de zichtbaarheid in het verkeer dragen zij hoofdzakelijk een fluo-hesje, maar dit is niet wettelijk verplicht.
Op de kruispunten waar het verkeer niet geregeld wordt door verkeerslichten, mag ten minste één van de wegkapiteins het verkeer in de dwarswegen stilleggen door gebruik te maken van het verkeersbord C3 op een stokje, terwijl de groep oversteekt.
Het kasteel van Attre, een prachtig historisch landgoed, behoort tot een van de meest authentieke getuigen uit de 18e eeuw. Het landschappelijke park met zijn kunstmatige rots, de salons met origineel behang ... alles lijkt de tand des tijds te hebben doorstaan. Het kasteel in Lodewijk-XV-stijl bestaat uit een hoofdgebouw dat door twee vrij korte keervleugels wordt geflankeerd. De twee verdiepingen zijn opgetrokken in lokale gres, kalksteen en bepleisterde baksteen. Kenmerkend voor dit kasteel uit de tweede helft van de 18de eeuw, waarvan het meubilair en de verzamelingen origineel zijn, zijn de homogeniteit en de duidelijke ruimtelijke indeling. Achter het kasteel strekt zich het 17 ha grote park uit.
Je hebt ze natuurlijk weer in alle maten en vormen, de kapelletjes. Hier in Arbre dit kleine Saint Joseph gebedshuisje te lande.
We rijden op grondgebied Ath en via Maffles zitten we weer in volle landbouwgebied. Irchonwelz, Mainvault, Oeudeghien.
Kijk, ik ben nu niet zo katholiek van aanleg, maar heb dan toch een beetje respect voor deze godshuisjes. Het is verdorie erfgoed ! C'est du patrimoine, non-de-dieu !
Dat zie ik dan wel weer graag : de oude tradionele schoolbel, hier op het hoofdgebouw van de plaatselijke gemeentelijke school van Wodecq.
We rijden via Flobecq/Vloesberg naar Ghoy
Dit eigenaardig ensemble ben ik vroeger al eens gepasseerd tijdens een motorrondrit, maar de toedracht blijft nog steeds een geheim. De opschriften op de kapel zijn niet meer te ontcijferen en je vindt er niets van terug op internet. Bizare, bizare... zou de Franse acteur Jean Gabin gezegd hebben toen hij nog de rol van politie-inspecteur Maigret speelde...
Dan gaat het verder langs Zarlardinge en StMartens-Lierde waar dit in het oog springt :
En die ploeg (met maar liefst 14 messen !) trek je ook niet vooruit met een gewoon trakteurke !
In StMartens-Lierde komen we ook het borstbeeld van ene Emiel Faignaert tegen, winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 1947 !
In totaal won Emiel 27 wedstrijden bij de beroepsrenners. Een loopbaan die startte in 1940 en eindigde in 1950. Na zijn carrière baatte hij jarenlang een fietsenzaak uit in zijn geboortedorp Sint-Martens-Lierde. Daar werd op de dag van de Ronde van 2007 op paasmaandag 8 april aan de Kwaadstraat een standbeeld ter ere van Faignaert onthuld. Het beeld is van de hand van de kunstenaar Paul De Bruyne, die enkele weken na het gieten van het borstbeeld is overleden.
In Lierde stoot ik op dit plaatje : op het StJansplein zaten ze rustig af te wachten tot het hun beurt was. Daar was namelijk een paardenkeuring aan de gang, maar ook een schoonheidswedstrijdje voor ezels. Deze mooie 'kruisruggen' maken alvast grote kans.
2de Paardenkeuring 'Den Dikken van Sesjans'.
Ik ben paardenliefhebber, dus vlug even binnenwippen. Het bleek een tweejaarlijkse schoonheidswedstrijd te zijn van het Belgische trekpaard, "de ambassadeurs van het landelijke Lierde", zoals Rudy Mortier (schepen van cultuur aldaar) het zo mooi uitdrukte.
Ik kreeg al meteen een programmaboekje in de handen gestopt en trok de 'wachtweide' in. Daar waren de deelnemende fokkers reeds hun beauties aan het voorbereiden voor de wedstrijd.
Kunstig worden daarvoor linten en rafia-stro in de manen gevlochten. Vergis u niet : dat is geen klein paardje hé : die boer staat op een stoel !
Het was rond de klok van 14.30u als ik arriveerde bij de tweede controlepost : Moto's Thomas in Ophasselt.
Een sympatieke Kawasaki-verdeler die meteen een biertje tevoorschijn toverde. Een mensenkenner want hij had al direct gezien dat ik enorme dorst had.
Niet over koetjes en kalfjes wordt er in een motorzaak gepraat, maar over moto's !
Die gelukzak mocht even plaats nemen op het allernieuwste touring-model (Kawasaki Vulcan 1700 Voyager) en de zaakvoerders maakten er meteen een familiefoto van. Ik stuur hem even door naar Thomas...
Steenhuize/Wijnhuize... en we zitten op de Denderroute Zuid. Een misser : het waren de paardjes die scherp moesten zijn !
StLievens-Esse... en deze zie je ook niet zo vaak meer : die boomkapelletjes.
De reusachtige watertoren bij Woubrechtegem en de korenmolen te Rullegem/Herzele.
Hij ligt aan de Molenstraat (what else ?) en de eigenaar is Alain Goublomme. Hij dateerd van 1750. Hoewel de windmolen Te Rullegem als één der mooiste en uniekste van Vlaanderen wordt beschouwd, is zijn geschiedenis niet ten volle gekend. Enkele feiten weten we zeker : de huidige houten molen werd rond 1750 gebouwd. Uit kerkelijke bron blijkt echter dat op dezelfde heuvel reeds veel vroeger een windmolen heeft gedraaid: alleszins vanaf 1424, wellicht nog eerder. Zowel de huidige als de verdwenen windmolen is haast ononderbroken adellijk bezit geweest. Van begin 16 e tot begin 19 de eeuw was de molen eigendom van de Heer van Herzele, later van baron van de Woestijne. In 1906 komt de windmolen in bezit van graaf du Parc Locmaria. Tot eind 18 de eeuw was de molen Te Rullegem een banmolen.
Even buiten Herzele even een stop inlassen voor een natje en een droogje op een bankje onder de bomen met zicht op deze wondermooie 'open' kapel. Ware het niet van de voortdurend voorbijzoevende moto's, je zou er weliswaar kunnen mediteren...
Na drie jaar inactiviteit heropende in 2007 het Internationaal Circusmuseum Paradiso in Ressegem opnieuw de deuren. Eigenaar Eddy Ruyssinck (62) stond klaar met een programma waarin hijzelf, haan Chickendale en zijn circusverzameling de hoofdrollen spelen.
En we zijn nog steeds in 'ezelsgebied'...
Eentje was zo tam dat het naar me toekwam voor een streling.
Ondertussen reden bikes de een na de ander op deze landweg voorbij. We rijden nu naar Borsbeke...
... en stoten in Burst op een rommelmarkt. Ik ben daarvan nogal liefhebber en trok een kwartiertje uit om eens rond te neuzen...
... terwijl anderen gezellig de omleiding volgden.
We zijn niet ver meer van het eindpunt (thevens startplaats) StJanshof, maar eerst nog via Zonnegem over een E40-brug in Vlekkem met zicht op afrit Erpe-Mere richting Brussel.
Daar aangekomen werden we vergast door een optreden van de formatie Big Belly Bougie...
En van haar voorgangster Steffie (MS-patiente) kreeg ze er nog eens 500 euro bovenop ! Het spreekt vanzelf dat de mama en de oma van Jill dolgelukkig waren met dit initiatief.
Maar niet te vergelijken met deze die ik in 1993 meekreeg : een heuse motorband met klok !
Dikke proficiat aan de organisatie. Er waren 1013 inschrijvingen. De afwezigen hadden ongelijk. Jammergenoeg was er één valpartij te betreuren met licht schouderletsel. Die heeft alvast de pech-prijs.
Mijn keuzerit vandaag was het "Bachten-de-Kupe"-treffen in Houtem, ipv het Vlastreffen in Kortrijk (heb ik toch al een vijftiental keer gereden...)
Ik had die vroeger al eens gereden. Zie in mijn archief op data van 20 mei 1990, 9 juni 1991 en de zoektocht van 22 juni 2000.
Er zit een nieuwe knalpot op mijn peeceetje, dus geen 'harley-toestanden' meer. Op naar Houtem, bij Veurne. Eerst Woesten passeren en daar zijn ezeltjes te koop...
Even voor West-Vleteren moesten we omrijden vanwege de Molenfeesten in Nieuwkerke. Onderweg deze irrigatiemolens tegengekomen.
Het was in ieder geval klaar en duidelijk aangeduid naar waar we ons moesten begeven !
Bij het oprijden van de resto-hoeve 'Het Doorntje' kregen we een ontvangstcomitee in camping-stijl die de nummerplaat noteerde en mij een inschrijvingskaart overhandigde.
Ondanks de grote restaurantruimte en gelagzaal, hadden ze op de parking toch maar enkele extra partytenten geplaatst.
Binnenin was het rustiek ingericht en kregen we aan de inschrijvingstafel de nodige documenten.
Dit waren de pijlen die we moesten volgen.
Mijn tank was halfleeg, dus vlug even bijvullen voor we de Franse grens, die op een 200 meter vlakbij was, overstaken.
De eigenaardige doorzichtige stenen toren van de kerk van Steenvoorde
Neen, geen vuurtoren of watertoren, maar de mast van het Hertziene Communicatie Station.
Dan gaat het via Hondeghem, Wallon-Cappel, Sercus en Thiennes naar Boeseghem, waar we in L'Estaminet onze eerste stempel haalden. De grote kop koffie kostte dan wel 2,20 Euro, maar hij was warm en lekker sterk !
In het drukke Aire-sur-la-Lys even halt houden voor een eigenaardig fenomeen (dat we in Vlaanderen en misschien in heel België allang niet meer te zien krijgen) : namelijk tv-antennes !
Van de gelegenheid gebruik maken om ook even het Belfort en de majestueuse toren van de StPieters Kathedraal te fotograferen.
We rijden richting Lambres...
... waar ook een ferme toren de plaatselijke kerk siert. Deze vorm van kerk-bouw kom je trouwens regelmatig tegen in deze regio.
In Linghem, een van de vele calvaries die we op onze route zullen tegenkomen.
Wat we ook veel tegenkwamen was dit ! (niet meer te identificeren, maar waarschijnlijk een konijn)
En ratten ook !
En het begint lichtjes te regenen !
In centrum Westreghem bij Heuchin deze mooie kapel : La Chapelle Coeur Immaculé de Marie, opgericht door de Congregatie van Paters-Scheutisten (die vooral in China bedrijvig waren...)
Tramecourt ligt in het vroegere graafschap Artesië. Het is een kleine gemeente die in 1999 nog slechts 66 inwoners telde. De naam van de plaats komt voor in de geschiedschrijving over de slag bij Azincourt, die plaatsvond in een aangrenzende gemeente.
Bewoners van het kasteel waren actief in het verzet tegen de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Drie van hen kwamen om.
Omstreeks 11.15u laten we het windmolenpark van Azincourt achter ons en rijden richting Rely.
En hier moet ik ergens de tweede controlepost (bij Les amis de la Route in Humeroeuille) voorbijgereden zijn... (?)
In Verchin toch even halt houden bij deze merkwaardige scheef-gedraaide kerktoren.
De legende verteld ons dat meisjes van Verchin bekend stonden om hun 'lichte zeden'. Op een dag trad dan toch een maagd in het huwelijk en de kerktoren was daardoor zo geschrokken, dat hij zich omlaagbuigde en nooit helemaal weer rechtgekomen was. Hij zou zichzelf pas weer helemaal rechttrekken als dat nog eens zou voorvallen. Tot op heden... Alle gekheid op een stokje... In werkelijkheid heeft men tijdens de constructie van die klokkentoren destijds veel te jong hout gebruikt, en is hij onder de warme zonnestralen kromgetrokken.
Het is ondertussen gestopt met regenen, maar het blijft bewolkt. Even bijtanken in 'La Petite Sirene' in Lugy.
Via Fruges en het molenpark van Beaumetz-les-Aire...
(en weer een dode rat voor mijn wielen)...
... komen we aan in Pétigny waar ik even stopte bij deze calvarie. Deze werd opgericht door de familie Bonnière op 30 augustus 1942.
Deze rit was ook uitgeschreven voor bromfietsers en quads.
Verder ging het naar Delettes, Dohem, Cléty en Herbelles om even verder in Inghem een derde controle post tegen te komen 'Au Rendez-Vous des Artistes'. Het was reeds 13.15u.
Deze 'Eglise St Denis' is gedeeltelijk heropgebouwd geworden in de 17de eeuw. Op de dag van vandaag zijn de zeven beelden binnenin en de voorgevel geklasseerd monument. Men heeft archieven teruggevonden van de bouw van de kapel uit 1681. In de rechterbeuk bevindt zich het altaar van StJozef, ooit geschonken door Dame Marie de Briard, echtgenote van Antoine de Lens, uit de periode dat Bilques nog een kasteel had. Met de komst van de Franse Revolutie is dat in 1851 afgebroken. Enkel nog een muur (recht tegenover de kerk) is overgebleven.
De klokketoren bevat slechts één klok, 'Marie Antoinette' genaamd naar de meter van de klok.
Op weg naar Heuringhem, Blanobourg, Blendeques, Arques en Wardrecques.
In Ebblinghem even stoppen aan dit geval : het in april van 2009 afgebrande Kasteel van M. E. de Mariot.
Vroeger zag het er zo uit...
Ondertussen is er in Ebblingem ook de nieuwe site van 'Le Chateau', een residentiële hostel voor Engels sprekende scholen en groepen.
Het is een ideale en populaire locatie voor Britse groepen omdat het is binnen rij-afstand is van de hoofdstad Parijs, de haven van Calais en het belangrijke Eerste Wereldoorlog erfgoed van Frankrijk en België, met name die rond de stad Ieper.
Dan rijden we verder langs Staple en komen aan in Bavinchove. Dat klink allemaal weer 'vlaams' in de oren (we zitten trouwens in 'Frans-Vlaanderen') en dat bewijst ook dit opschrift aan dit restaurant 'In den Goedendag' !
Had ik het nog niet over de talloze kapellen die we op onze route tegenkwamen ? Ik heb ze niet geteld of allemaal gefotografeerd, maar het gaat van deze luxueuze, grote kapel 'Notre Dame des Sept Douleurs' hier in Wemaers-Cappel tot...
... dit kleine vervallen, geplunderde geval in Bissezeele.
Dit vond ik ook de moeite om eens te fotograferen... In Bergues deze strobalen.
En een eend laat zich ook al eens 'vangen'...
Maar egels zijn in ons land de grootste slachtoffers van het verkeer. Dat blijkt uit cijfers van www.dierenonderdewielen.be, een site van de Vlaamse overheid : Vogelbescherming en Natuurpunt. Sinds die eind augustus van vorig jaar van start ging, waren er al zon 3000 meldingen.
De egel staat hoog bovenaan de top tien van meest overreden dieren met liefst 1244 verkeersslachtoffers. De rest volgt : vos (500), bunzing (386), pad (339), steenmarter (306), rode eekhoorn (274), das (253), konijn (180), bruine rat (140) en haas (132). Er zijn ook wat regionale verschillen. Zo zijn in Limburg de merel (23), ree (19) en fazant (18) ook vaak het slachtoffer. In Antwerpen wordt regelmatig een verwilderde huiskat (35) aangereden. Westvlaanderen is het dodelijkst voor waterhoenen (14) en kerkuilen (13).
Voor de deze in mijn verslag laatst waargenomen overreden dier ? Een vos in Nevele.
Die kleine 3000 meldingen zijn natuurlijk maar een fraktie van de dieren die sterven op de weg. Volgens eerdere studies zouden jaarlijks zon 4 MILJOEN (!) van die grotere wilde dieren zo aan hun einde komen. Men moet ertoe komen de gevaarlijkste punten voor dieren in kaart te brengen zodat er indien mogelijk ingegrepen kan worden.
Eigenaardige woning met opschrift 'chemin de fer'. Zou daar vroeger een spoorlijn langs gelegen hebben ?
Via Haeghe Meulen, Benkies Meulen, Kromen Houcke en de Moeren rijden we de grens weer over en komen we heelhuids aan in Houtem.
Speciaal voor de foto zette club-secretaresse Monique nog vlug even de mooie trofeeën uit. Jammer dat er geen tussen zat voor 'buitenlandse' clubs...
De BBQ-chef van dienst was wat fier op zijn t-bone !
Er waren voor de twee dagen 308 inschrijvingen en geen ongevallen aan te geven.
Een wondermooie rit door een stukje Noord-France en Nord-Pas-de-Calais, iets wat we niet dikwijls doen en een dikke proficiat aan de organisatie. Een aanrader en voor herhaling vatbaar !
17de HerfstToer - MC Toervrienden 25 en 26 September 2010 't Goorhof Kerklei 18 - 2960 St.-Job-in-'t-Goor Bepijld vanaf de E19, Antwerpen-Breda, afrit 4 St.-Job-in-'t-Goor Inschrijvingsrecht : 5 euro (1 drankje) Inschrijvingen : zaterdag van 9 tot 17 uur en zondag van 8 tot 16 uur. Volledig bepijlde rondrit van 170 km naar Zeeland. Er is geen laatste aankomstuur want het klassement wordt gemaakt aan de hand van het aantal inschrijvingen en de pijlen blijven hangen tot maandag. Prijsuitreiking : Zondag 17 uur. Info: Swa Weyten 03 295 91 03 of 0478 64 30 24 toervrienden1@gmail.
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
