Aankomst aan het StJanshof omstreeks 09.30u.





De 'president' van de Sun Riders, - Stofke - nog even aan de praat met enkele buurtbewoners...



Riembeugels, ringen, kettingen, knipmessen...



5 euro aan de inschrijvingstafel.






En dan gingen we van start...
"En waar je ook rijdt op Vlaamse boerewegen
kom je onverwijld de wielertoeristen tegen" !



Mochten er motards zijn die zichzelf hierin herkennen,
ze mogen mij altijd een berichtje sturen...




De vzw Red de Erpe- en Siesegemkouter bestaat al 10 jaar (en dat plakkaat waarschijnlijk ook...), en voert nog steeds strijd om de groene open ruimte te bewaren. Een bijkomend industrieterrein langs de Siesegemlaan blijft ook voor Groen!Aalst nog altijd een foute keuze.













De brug over de E40



Dan gaat het via Nieuwerkerken, Kerksken en Haaltert...



... tot aan de eerste controlepost bij Bikerszone Suzuki





Langs Denderhoutem gaat het naar Outer.
Het is ondertussen 10.30u en 15° warm.
We rijden een eindje op de J.De Brouwer-route...

In Nederhasselt bevindt zich pal naast de oprit van een private woning dit Amerikaans herdenkingsmonument.





Meer weten over deze B17-bommenwerper op http://www.warbirdalley.com/b17.htm



Glaasje op, laat je rijden... zullen die ruiters gedacht hebben,
en ze kapten nog ne Leffe achterover.



We rijden naar Nederhasselt en Aspelare, Voorde, Appelterre/Eigem
(het is 11.00u en reeds 18° warm)
en even de benen strekken aan het oude stationnetje van Zandbergen.
We zitten op grondgebied Geeraardsbergen.



Even verder dit calvarie-kruis.
Een prachtig iddylisch plekje dat ze persè moeten volzetten met wegwijzers, plakkaten en electroboxen !



Even halt houden aan deze Wegom-kapel die deel uitmaakt van een reeks gebedshuisjes op een bedevaartsroute.
Mooi verzorgd dank zij de goede zorgen van deze onderhoudsman.





Een prachtig interieur met een mooie Pièta...



In Denderwindeke staat deze ezel klaar om op te trekken naar Lierde voor de tweejaarlijkse paarden- en ezelskeuring (zie verder).



Jaja, we kwamen soms uit kleine straatjes geslopen...



Het is volop landbouwseizoen (met hier en daar een hoopje mest op de baan...)
en we rijden weer tussen metershoge muren van maisvelden.





Via Kester (bij Gooik) komen we aan in Herfelingen waar deze eigenaardige kerk-zonder-toren staat.Deze classicistische Sint-Niklaaskerk dateert uit 1781.
Ofwel hebben ze daar geen goesting om er een op te zetten, ofwel krijgt de plaatselijke kerkfabriek de nodige centen niet.
Het is nochthans in 1904 ingrijpend verbouwd geworden.
Lees er meer over op http://www.herne.be/fb111gdkc680nly1qyw26.aspx.



En wie we daar hebben : een peeceetje.
De man is woonachtig te Hillegem.





De paddentrek (normaal is de maand maart) is dan wel voorbij, we worden er nog altijd aan herinnerd dat ze hier de baan oversteken.



 We rijden verder naar Herne en Bever.

In Bassily steken we de taalgrens over.



We zijn in Silly als dit groepje mij voorbijsteekt.

Sommige clubs hadden hun eigen 'wegkapiteins' mee en dat is heel verstandig,
vooral wanneer je groep groter is dan 15 motorrijders.
Vanaf 50 motoren is het zelfs verplicht.
De wegkapiteins moeten dan wel gebreveteerd zijn en de leeftijd hebben van 25 jaar.






Zij dragen een zwart-, geel- rode armband met vermelding: wegkapitein.
Voor de zichtbaarheid in het verkeer dragen zij hoofdzakelijk een fluo-hesje,
maar dit is niet wettelijk verplicht.



Op de kruispunten waar het verkeer niet geregeld wordt door verkeerslichten, mag ten minste één van de wegkapiteins het verkeer in de dwarswegen stilleggen door gebruik te maken van het verkeersbord C3 op een stokje, terwijl de groep oversteekt.





In Grondegnies komt men deze zendmast tegen.





We rijden langs Mevergnies en komen aan in Attre/.
Het is een deelgemeente van de Waalse stad Brugelette.
De naam Attre betekent trouwens Atrium in het Gallo-Romeins.
Attre was een zelfstandige gemeente, tot die bij de gemeentelijke herindeling van 1977 toegevoegd werd aan de gemeente Chièvres.




Het kasteel van Attre, een prachtig historisch landgoed, behoort tot een van de meest authentieke getuigen uit de 18e eeuw. Het landschappelijke park met zijn kunstmatige rots, de salons met origineel behang ... alles lijkt de tand des tijds te hebben doorstaan.
Het kasteel in Lodewijk-XV-stijl bestaat uit een hoofdgebouw dat door twee vrij korte keervleugels wordt geflankeerd. De twee verdiepingen zijn opgetrokken in lokale gres, kalksteen en bepleisterde baksteen. Kenmerkend voor dit kasteel uit de tweede helft van de 18de eeuw, waarvan het meubilair en de verzamelingen origineel zijn, zijn de homogeniteit en de duidelijke ruimtelijke indeling. Achter het kasteel strekt zich het 17 ha grote park uit.





De omgeving rond het kasteel is gewoon sprookjesachtig.







Dit zal dan waarschijnlijk vroeger de hoofdingang geweest zijn van het kasteel.



Je hebt ze natuurlijk weer in alle maten en vormen, de kapelletjes.
Hier in Arbre dit kleine Saint Joseph gebedshuisje te lande.



We rijden op grondgebied Ath en via Maffles zitten we weer in volle landbouwgebied.
Irchonwelz, Mainvault, Oeudeghien.






Kijk, ik ben nu niet zo katholiek van aanleg,
maar heb dan toch een beetje respect voor deze godshuisjes.
Het is verdorie erfgoed !
C'est du patrimoine, non-de-dieu !



Dat zie ik dan wel weer graag : de oude tradionele schoolbel,
hier op het hoofdgebouw van de plaatselijke gemeentelijke school van Wodecq.




We rijden via Flobecq/Vloesberg naar Ghoy


Dit eigenaardig ensemble ben ik vroeger al eens gepasseerd tijdens een motorrondrit, maar de toedracht blijft nog steeds een geheim.
De opschriften op de kapel zijn niet meer te ontcijferen en je vindt er niets van terug op internet.
Bizare, bizare... zou de Franse acteur Jean Gabin gezegd hebben toen hij nog de rol van politie-inspecteur Maigret speelde...





Dan gaat het verder langs Zarlardinge en StMartens-Lierde waar dit in het oog springt :

En die ploeg (met maar liefst 14 messen !) trek je ook niet vooruit met een gewoon trakteurke !





In StMartens-Lierde komen we ook het borstbeeld van ene Emiel Faignaert tegen,
winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 1947 !

In totaal won Emiel 27 wedstrijden bij de beroepsrenners. Een loopbaan die startte in 1940 en eindigde in 1950.
Na zijn carrière baatte hij jarenlang een fietsenzaak uit in zijn geboortedorp Sint-Martens-Lierde.
Daar werd op de dag van de Ronde van 2007  op paasmaandag 8 april aan de Kwaadstraat  een standbeeld ter ere van Faignaert onthuld.
Het beeld is van de hand van de kunstenaar Paul De Bruyne, die enkele weken na het gieten van het borstbeeld is overleden.

 

In Lierde stoot ik op dit plaatje :
op het StJansplein zaten ze rustig af te wachten tot het hun beurt was.
Daar was namelijk een paardenkeuring aan de gang,
maar ook een schoonheidswedstrijdje voor ezels.
Deze mooie  'kruisruggen' maken alvast grote kans.



2de Paardenkeuring 'Den Dikken van Sesjans'.






Ik ben paardenliefhebber, dus vlug even binnenwippen.
Het bleek een tweejaarlijkse schoonheidswedstrijd te zijn van het Belgische trekpaard, "de ambassadeurs van het landelijke Lierde", zoals Rudy Mortier (schepen van cultuur aldaar) het zo mooi uitdrukte.



Ik kreeg al meteen een programmaboekje in de handen gestopt en trok de 'wachtweide' in.
Daar waren de deelnemende fokkers reeds hun beauties aan het voorbereiden voor de wedstrijd.



Kunstig worden daarvoor linten en rafia-stro in de manen gevlochten. Vergis u niet : dat is geen klein paardje hé : die boer staat op een stoel !





Die had al zijn prijs binnen.



De dieren werden in verschillende categorieën onderverdeeld naargelang hun leeftijd.
Opvallend is dat alle effen kleuren en schimmel-varianten ervan toegelaten zijn.
Het reglement stelt ook dat de hengsten - naast een forse bespiering - 'een mannelijke uitstraling' moeten hebben en de merries een 'vrouwelijke uitstraling',
(wat dat ook moge betekenen...).
In elke geval spreken ze hier van bruinschimmels, zwartschimmels en blauwschimmels.



Het was rond de klok van 14.30u als ik arriveerde bij de tweede controlepost :
Moto's Thomas in Ophasselt.



Een sympatieke Kawasaki-verdeler die meteen een biertje tevoorschijn toverde.
Een mensenkenner want hij had al direct gezien dat ik enorme dorst had.



Niet over koetjes en kalfjes wordt er in een motorzaak gepraat, maar over moto's !

Die gelukzak mocht even plaats nemen op het allernieuwste touring-model (Kawasaki Vulcan 1700 Voyager) en de zaakvoerders maakten er meteen een familiefoto van.
Ik stuur hem even door naar Thomas...





Steenhuize/Wijnhuize... en we zitten op de Denderroute Zuid.

Een misser : het waren de paardjes die scherp moesten zijn !



StLievens-Esse... en deze zie je ook niet zo vaak meer : die boomkapelletjes.




De reusachtige watertoren bij Woubrechtegem en de korenmolen te Rullegem/Herzele.

Hij ligt aan de Molenstraat (what else ?) en de eigenaar is Alain Goublomme.
Hij dateerd van 1750.
Hoewel de windmolen Te Rullegem als één der mooiste en uniekste van Vlaanderen wordt beschouwd, is zijn geschiedenis niet ten volle gekend. Enkele feiten weten we zeker : de huidige houten molen werd rond 1750 gebouwd. Uit kerkelijke bron blijkt echter dat op dezelfde heuvel reeds veel vroeger een windmolen heeft gedraaid: alleszins vanaf 1424, wellicht nog eerder.
Zowel de huidige als de verdwenen windmolen is haast ononderbroken adellijk bezit geweest.
Van begin 16 e tot begin 19 de eeuw was de molen eigendom van de Heer van Herzele, later van baron van de Woestijne. In 1906 komt de windmolen in bezit van graaf du Parc Locmaria.
Tot eind 18 de eeuw was de molen Te Rullegem een banmolen.

 

Even buiten Herzele even een stop inlassen voor een natje en een droogje op een bankje onder de bomen met zicht op deze wondermooie 'open' kapel.
Ware het niet van de voortdurend voorbijzoevende moto's,
je zou er weliswaar kunnen mediteren...




Na drie jaar inactiviteit heropende in 2007 het Internationaal Circusmuseum Paradiso in Ressegem opnieuw de deuren. Eigenaar Eddy Ruyssinck (62) stond klaar met een programma waarin hijzelf, haan Chickendale en zijn circusverzameling de hoofdrollen spelen.

 

En we zijn nog steeds in 'ezelsgebied'...




Eentje was zo tam dat het naar me toekwam voor een streling.



Ondertussen reden bikes de een na de ander op deze landweg voorbij.
We rijden nu naar Borsbeke...



... en stoten in Burst op een rommelmarkt.
Ik ben daarvan nogal liefhebber en trok een kwartiertje uit om eens rond te neuzen...





... terwijl anderen gezellig de omleiding volgden.



We zijn niet ver meer van het eindpunt (thevens startplaats) StJanshof,
maar eerst nog via Zonnegem over een E40-brug in Vlekkem met zicht op afrit Erpe-Mere richting Brussel.





Daar aangekomen werden we vergast door een optreden van de formatie Big Belly Bougie...




... die voor de gelegenheid hun groupies hadden meegebracht :
hallo VerA, SandrA en AnjA (de A3 van de BBB)



De slaapweide waar de Poolse, Duitse en enkele motorrijders uit Wales de nacht hebben doorgebracht.



Men kon er ook genieten van een stevig bord frieten met stoofvlees
(zeer lekker trouwens)



Gezien het om een rit ging 'voor het goede doel', werd een kolomme gevormd om de 7jarige Jill
(een kankerpatientje uit Aalst) op te halen.







Dan was het even afwachten op de terugkomst van de motorkolomme...



Ondertussen een beetje gek doen...
je kent ze wel die gasten van de Trike Club Belgium...
Ze zouden van alles doen om in de picture te lopen !



En daar kwam Jill aan !





Van de organisatie kreeg ze een checque van 2100 euro
(ze was dolgraag eens naar Euro Disney geweest...)



En van haar voorgangster Steffie (MS-patiente) kreeg ze er nog eens 500 euro bovenop !
Het spreekt vanzelf dat de mama en de oma van Jill dolgelukkig waren met dit initiatief.



Tenslotte werden de trofeeën uitgereikt aan de verschillende clubs :
10 : Cobra's Aalst
9 : V-Twins Hamme
8 : Motards Liedekerke
7 : Devil Rowlers StMaria Oudenhove
6 : Bridge Wetteren
5 : Vrijbos Houthulst
4 : Mettelaar
3 : Browsers Erpe-Mere
2 : Phantoms StPieters-Leeuw
1 : MTC Vlaanderen



President 'Stofke' was wat fier op zijn trofeeën.



Maar niet te vergelijken met deze die ik in 1993 meekreeg :
een heuse motorband met klok !




Dikke proficiat aan de organisatie.
Er waren 1013 inschrijvingen.
De afwezigen hadden ongelijk.
Jammergenoeg was er één valpartij te betreuren met licht schouderletsel.
Die heeft alvast de pech-prijs.