Erik is sinds gisteren niet in zijn gewone doen. Daarom is hij dan ook vroeger naar huis gekomen van zijn werk. Hij heeft koorts, keelpijn en hoofdpijn. Met hoofdpijn loopt hij al enkele dagen rond. Normaal gezien moest hij vandaag en morgen op zakenreis naar Hamburg. Dit komt natuurlijk wel heel slecht uit, nooit ziek zijn, nooit voor de kleinste klacht thuis blijven. Altijd trouw op post en nu dit... Tja, wie ziek is, is ziek. Het kan alleen maar beter worden. Hij ligt er zeker niet wakker van, er zijn er andere... Vrijdag had hij geen koorts en keelpijn meer. Enkel de hoofdpijn is gebleven. Hij vond zichzelf niet ziek genoeg om thuis te blijven en is alsnog gaan werken. "Zo slap en bleek als een platte keezeke"...
In de kelder van de school, werd er vanaf 14 uur katoenen draad (lont) uitgedeeld om kaarsen te maken. Je had keuze tussen 3 verschillende draaddiktes. Les 3 Suisses kozen voor de dunste draad. Sophieke heeft per ongeluk haar draad in het vat kaarsvet laten vallen. Zo moest ze weer helemaal van voor af aan beginnen. Het duurt sowieso al lang alvorens je kaars helemaal klaar is. Als het niet voldoende afgekoeld is, smelt het gewoon weer weg als je "sopt". Na 1,5 uur "soppen" is het dan uiteindelijk toch gelukt. 's Avonds heeft Albert zijn kaars al gebrand. Gezellig!
Eigenlijk stond de wandeling al sinds maandag op het programma. Helaas besliste de hevige wind (lees: storm) er anders over. De regen had ons niet tegengehouden, wel de wind. Met stormweer wandelen in het bos, da's om problemen vragen. Rond 8 uur zijn Isabel en ik gaan wandelen mét de nodige nordic walking stokken. Fifi, het hondje van de familie Suter, mocht ook mee! Zo gingen we tot voorbij de Egelsee, richting Ruine. Daar hebben we ons 10 minuutjes op een bank in de zon gezet. Zalig, de zon op je gezicht en in de verte de bergen! Een prachtig uitzicht! Daarna zijn we voor een stuk langs dezelfde bosweg teruggewandeld. In Sennhof namen we een andere weg retour. Rond 11 uur waren we weer thuis. Het heeft deugd gedaan die fikse wandeling. Ik had eigenlijk wel medelijden met Fifi, zo'n korte pootjes... Ik denk dat ze deze namiddag een flink "poozeke" zal pakken. Volgende week wordt er weer gewandeld.
Sophie had vorige maand op medisch onderzoek geweest met de school. Alles was tip-top in orde, enkel haar linker oogje had wat meer moeite om ver te zien. Vandaar dat de dokter ons had aangeraden om eens een oogarts op te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de eerste testjes, de motorische bewegingen, bleek al dat ze inderdaad een inspanning moet leveren om ver te zien. Blijkt dat het zo beter is dan omgekeerd, omdat omgekeerd blijvend is en dit niet. De andere testen waren allemaal goed. Binnen een jaartje moeten we weer op controle. Voorlopig moet er met haar oogjes niks gebeuren. Haar vriendje Aramis heeft minder geluk, hij moet voortaan een bril dragen...
Vanmorgen om 8u15 verzamelden alle turnsters aan de school in Oberrohrdorf. Van daaruit vertrokken we naar Rothrist, eveneens in kanton Aargau, op zo'n 40 km van Remetschwil. Eerst konden ze in de andere sporthal inturnen, dan ging om 10 uur de wedstrijd van start. Al gauw werd duidelijk dat "onze" turnkring TSV Rohrdorf, weer schitterend presteerde. In het totaal klassement (kategorie 1, K1) behaalde Astrid de 2e plaats. Deze keer had Gioia haar voorbij gestoken! Het was een teamwedstrijd dus werden ze in kleine groepjes verdeeld en zo streden ze om de titel. Zo hadden ze kategorie1 en 2 samen gezet. Dat maakt dat Astrid, Gioia en Valerie op de 1e plaats eindigden. Susan, Tanja, Lea en Yvonne (K2) eindigden op de 2e plaats. In kategorie 3 en 4, stond het "schavotje" helemààl vol met TSV Rordorf-turnsters. Schitterend toch!!! Met een klik op de knop kan je naar de website surfen om foto's én resultaten te bekijken: www.tsvrohrdorf.ch - klikken op "Bilder und Rangliste"
Dit was de laatste turnwedstrijd van het seizoen; volgende keer zit Astrid één kategorie hoger nl in K2. Zo fier als een gieter - allebei wel te verstaan - zijn we naar huis gereden. De wisselbeker mag Astrid 4 maanden thuis houden, dan gaat hij naar Gioia, Valerie om vervolgens in de trofeeënkast van de turnkring te blijven wonen.
Kort na het middageten vertrokken we naar de Rigi, een berg in centraal Zwitserland, gelegen op de grens met kanton Schwyz en kanton Luzern. In Vitznau namen we de tandradbahn helemaal tot boven (1797 m) en stegen daarbij zo'n 1400 m. De Vitznau-Rigi-Bahn was de eerste Europese bergspoorbaan die al in 1871 in gebruik werd genomen. Onderweg kwamen we dan ook het oude stoomtreintje tegen dat nog steeds in gebruik is. Daar boven heb je een prachtig uitzicht over de stad Schwyz en het Vierwoudstedenmeer. Alhoewel het schitterend weer was, waren er toch wat sluierwolken die het zicht op de bergen wat beperkten. We waren van plan om helemaal te voet naar beneden te gaan, doch bij gebrek aan tijd namen we halverwege de tandradbaan terug naar beneden. Dat hebben we maar weer mooi gehad!!
Astrid was na schooltijd uitgenodigd op Michelle's verjaardagsfeestje. Vorige week hadden we afgesproken om met Isabel en Markus naar de film in Baden te gaan. Zo gezegd, zo gedaan; alleen had Erik een andere film in gedachten dus bleef hij liever thuis en ben ik alleen meegegaan. We keken naar "die Päpstin", de vrouwelijke Paus. Het was goed alleen het einde was niet wat ik ervan verwacht had. Volgende keer zal het een film zijn met meer actie... Daarna zijn we in "café Mast" nog een glaasje wijn gaan drinken. Om 1 uur zijn ze weer naar huis gereden.
Mist, mist en nog eens mist. Daar achter zal wel ergens de zon schijnen. Koud is het niet, in tegendeel. Je zou denken dat de lente is ingetreden! Dinsdag hebben we zelfs temperaturen tot 18°C gehad, op andere plaatsen zelfs meer dan 20°C. Opwarming van de aarde noemt dat zeker...? In ieder geval hebben ze vorige week in het dorp de "sneeuwpaaltjes" klaargezet. Vorig jaar lag er de 1e week van november wel 30 cm sneeuw. Een groot verschil. Hopelijk komt de sneeuw gauw. In de bergen had het nochtans goed gesneeuwd de afgelopen weken maar de voorbije week is er weer veel gesmolten. Dat is pech want we hadden gepland om het komende weekend te gaan skiën. Dit weekend gaan ook overal de skiliften open. Het zal voor het weekend daarna zijn... Jullie vinden nog 2 mooie foto's getrokken vanop zolder. Zo ziet het er dus nu uit tenminste als de mist opgetrokken is. Schoon hé!
Gelukkig hadden Astrid, Albert en Sophieke hun lantaarn klaar voor we naar België zijn vertrokken. Blijkbaar hadden ze vrijdagnamiddag de laatste hand gelegd aan het kunstwerk. Om 17u30 ging de stoet van start. Het was al pikdonker zodat al die zelfgemaakte lantaarns hun werk konden doen. Het was een prachtig zicht! Ze maakten een serieuze wandeling door de straten van Remetschwil, gevolgd door ouders. Kortom ik denk dat bijna heel Remetschwil in beweging was. Bij aankomst op de speelkoer stonden alle kinderen, ook die van de kleuterschool, in een grote cirkel en werd er uit volle borst gezongen. Ja, ja, de Mastjes "keelden" goed mee! Het was prachtig en er werden veel foto's getrokken. Helaas zijn de onze eerder mislukt dan gelukt. Daarna konden IEDEREEN genieten van een heus "Umzugsbuffet". Heel wat mama's hadden cake, taart, koekjes, Bretzels, Butterzopf met spek (gevlochten sandwichbrood) gebakken. Ik heb beloofd om volgend jaar ook een cake te bakken. Er was eigenlijk veel te veel, en dat allemaal gratis en voor niks. Je kon alles doorspoelen met een koud of warm drankje. Om 19u30 waren we allen weer thuis.
Om 8u waren de Mastjes weer springlevend. Na het ontbijt hebben we alles in de auto geladen en zijn we naar ons huis in de Mortselsteenweg gereden. Daar wachtten de huurders ons al op. We kregen een rondleiding in ons eigen huis. Alles was pico bello zoals we het verwacht hadden! Voordat we weer huiswaarts keerden, zijn we bij moeke en voke gaan eten. Moeke had lekker gekookt voor ons, nl kervelsoep met ballekes, handgemaakte frietjes, stoofvlees met veldsla en witloof. Mmm, om je vingers af te lekken. Tante Els is ook nog langs geweest met haar 2 jongste zonen. Helaas was het weer veel te snel tijd om naar Remetschwil te rijden. De kids hun "rolluikskes" vielen in Kontich op de autostrade al snel dicht. Een uurtje was het stil op de achterbank. Om de kids wat af te leiden speelden we allerlei spelletjes nl liedjes zingen, "een groente met een F...", een leeg Ricola-doosje verstoppen... Gelukkig heeft het niet geregend en hebben we nergens file gehad. Home sweet home omstreeks 19u30. 't Is toch vermoeiend om op zo'n korte tijd zoveel afstand af te leggen, zeker als je niet op tijd in je bed kruipt...
Erik en Albert zijn in de voormiddag naar de voetbalmatch van Milan gaan kijken. Ondertussen was ik met de meisjes naar moeke en voke geweest. Moeke was wat later, ze was nog naar de markt in Kontich geweest. Om 12u waren we dan bij tante Els. Zij hadden, op vraag van ons, Chinees uitgehaald! Het heeft geweldig goed gesmaakt. Na de middag hadden Erik en Sam vanalles te bespreken, terwijl ik met tante Els kon bijbabbelen, women talk!! Om 18 uur moesten we dan in Lier zijn voor het Van Hoofkes familiefeest. Er was veel volk, het eten was lekker, maar de van ambiance op de dansvloer was weinig te merken. Spijtig want ik had nochtans graag eens de beentjes goed losgegooid. Om 24u zijn we dan in de Lambrechtslei gaan slapen.
Vandaag namen de kinderen een halve dag "verlof", Karfreitag. Zo kunnen ze 3 halve dagen per schooljaar aangekondigd afwezig zijn. Om 13 uur vertrokken we naar België. Onderweg heeft er niemand geslapen, zelfs Sophie niet. Om 19u30 waren we in Boechout maar moeke en voke waren helaas niet thuis. Dan maar naar naar het volgende station, nl oma en opa. Onze meisjes zijn daar gebleven terwijl Erik, Albert en ik zijn nog een half uurtje naar tante Ingrid zijn geweest. We hebben het uiterst kort gehouden want het belooft een zwaar weekend te worden. Om 21u15 lagen ze dan uiteindelijk in bed.
Het gaat stilletjes aan bergaf met het Nederlands van onze kinderen. Dat gebeurt compleet onbewust maar is soms wel grappig. Sommige woorden die ze in het Nederlands nog niet kennen, "verduitsen" ze zodat het een bizarre combinatie wordt! Hier al enkele voorbeeldjes van taalfoutjes die ze frequent maken:
- We zijn met de auto naar Engelberg gevaren(fahren = rijden) - In Engelberg zijn we al dikwijls gewesen (sein = zijn) - Caremelleke, onze poes, vervolgtmij (verfolgen = (achter)volgen)) - De helikopter op afstandsbediening van Matthias is afgestort(abgestürzt = neergestort) - Ik probeer zoveel mogelijk in de klas op te strekken (aufstrecken = vinger opsteken) - In ons dorp heeft het geen kerk, maar het heeft wel een gemeentehuis (hat es kein = is er geen) - Meisjes én jongens hebben borstwratten (Brustwarzen = tepels)
... maar in Remetschwil komt hij zeker niet met de stoomboot! Eerder per slee en paard. Alhoewel, er is nog geen vlokje sneeuw te bespeuren. Nochtans werd er voor vandaag sneeuw vanaf 700m beloofd. Tja, het zal voor de volgende keer zijn.
Sophie stelt zich veel vragen tegenwoordig. "Hoe weet de Sint dat we nu in Zwitserland wonen?" of "Hier hebben wij toch geen kachel"... Enfin, de standaardvragen waar Astrid en Albert nu alleen maar om lachen! Ze zijn stilletjes aan bezig met de voorbereidingen zoals "wat zal ik in mijn brief zetten", en nog meer met "wat mag hij helemaal niet brengen"...? Astrid en Albert weten wat ze willen, vooral géén gezelschapspelletjes want de kasten zitten vol. Ook niks om te knutselen want dat is saai. Albert wil een helikopter op afstandsbediening of een step met kleine wieltjes, Astrid een spelletje voor de Nintendo. Sophie heeft een langer lijstje zoals veel spelletjes voor de Nintendo, een eigen Nintento. De vraag of ze iets wil van K3, Plop of het Huis Anubis. Da's allemaal stommer dan stom! Trouwens, K3 is niet meer wat het is en ze luisteren liever naar de liedjes van W3 met Lina, Linda, Vera, de Duitse tegenhanger van K3. Het Huis Anubis spelen ze sinds kort ook op een Duitse zender met uiteraard andere acteurs en actrices. Misschien moet ik dit jaar maar eens zelf een briefje naar de Sint schrijven want ik ben ook héél braaf geweest!
Het thema waarrond Albert in de klas bij Realien (W.O. Wereldoriëntatie) werkt, is "Mensch & Technik". Vandaag gingen ze op uitstap naar "das Verkehrshaus" in Luzern. Om 7u50 namen ze de bus in Remetschwil om daarna in Baden de trein naar Luzern te nemen. Bij thuiskomst rond 17u had ons ventje veel te vertellen. Zo heeft hij met een straaljager gevlogen (similatie), een autocrash meegemaakt, met bootjes gevaren en zelfs in het planetarium gezeten. Dat vond hij "schitterend" met al die sterren en heeft er duidelijk van genoten. Misschien hebben we dan toch een romantische ziel in huis!
Astrid is inderdaad gisteren weer naar school gegaan; Sophie haar juf was gisteren nog ziek maar ze is met alle plezier naar het klasje van Frau Müller gegaan! Vandaag was Frau Weiss terug in de klas. Deze namiddag is Michèlle bij ons gekomen omdat Susanne met Simone naar de spoed moest. Zij had volgens de dokter een scheur in de buikwand (niet de navel en niet de lies). We zijn met z'n allen naar Huwiler Sport in Muri gereden om de ski's van de kids te checken. Zo kreeg Sophie nieuwe latten en geen nieuwe skischoenen omdat die nog groot genoeg zijn; Astrid en Albert behielden hun latten maar kregen nieuwe skischoenen. Ondertussen zijn Astrid en Albert voldoende gevorderd om met skistokken te skiën dus dat hebben we ook nog aangeschaft. Iedereen moest nog op de weegschaal zodat de bindingen correct kunnen afgesteld worden. Volgende maandag mag ik alles gaan afhalen. Content dat ze zijn, vooral Sophie want ze kreeg nieuwe "flashy blauwe" latten. Met een smsje en later een telefoontje liet Susanne weten dat Simone onmiddellijk onder het mes moet. Hopelijk komt het allemaal goed!
Astrid is vandaag thuis gebleven van school. Gisterenavond is ze nog uit haar bed geweest met koorts; vanmorgen had ze lichte koorts. Haar kop zit vol snot om het zo te zeggen. Sophieke haar juf was ook ziek ; gisteren was er nog de "Kettentelefon" nl de juf belt de eerste op van de klassenlijst, die op zijn/haar beurt de volgende belt. De laatste belt de juf terug zodat ze weet dat iedereen geinformeerd werd. Enfin, Sophie kon naar school in het klasje van Frau Müller, maar wou liever thuis blijven. Ach, op zo'n momenten is het goed dat ik niet ga werken! Na de middag was Astrid veel beter en heeft ze aan haar spreekbeurt gewerkt en haar boek uitgelezen. Waarschijnlijk kan ze morgen weer naar school!
Nadat alle snoepjes en koekjes eerlijk verdeeld werden, vertrokken Jill en Heidi rond 9u30 weer naar huis. Erik en ik hebben in de tuin de struiken gesnoeid en de bladeren van de bomen weggedaan. Na de middag was de mist opgetrokken en scheen de zon. We profiteerden van de gelegenheid om nog een wandeling te maken langs de rivier "Reuss" nabij Rottenschwil, op 20 minuutjes rijden van Remetschwil. Astrid heeft sinds gisterenavond een dikke "snotvalling" en voelde zich helemaal niet goed. Het is dus maar een korte wandeling geworden. Om 19u zijn de kids allen gaan slapen. Astrid was om 22u nog wakker geweest en had toen koorts. Dat wordt dus morgen geen school voor haar.
Kort nadat we thuis kwamen van de Mc Donald's, zijn Astrid's vriendinnetjes toegekomen. Er was veel werk aan de winkel want iedereen moest verkleed én - het belangrijkste van al - geschminkt worden. Albert was verkleed in "Gespenst" (spook) en is dan naar Stefan en Cristian gegaan. Als de meisjes eindelijk klaar waren, konden ze vertrekken. Zo gingen ze overal aanbellen en zeggen ze "Süsses oder Saures" (zoet of zuur) en kregen ze wat lekkers. Terwijl iedereen op stap was (behalve Sophie want die mag volgend jaar pas mee), zijn de Bontempi's langs geweest. Het was de zoete inval! Zij kwamen plakkaten afgeven om in te kleuren. Als de Sint dan binnenkort bij Pfister Möbel komt, kunnen ze ze afgeven in ruil voor een klein geschenkje. We weten nog niet of we gaan... De Bontempi's zijn vertrokken als de kids weer thuis waren om 20u30. Jill en Heidi mochten blijven slapen. Ieder om beurt dus volgende keer is het de beurt aan Albert's vriendjes. Om 21u30 waren de Mädels in dromenland!
Spijtig dat we zo ver wonen, anders hadden we vandaag met de familie Claes mee op familiewandeling geweest in Limburg. Omdat het mooi weer was, trokken we op uitstap. Voorzien van bottinnen, de zonnebril en wat lekkers, reden we naar Lenzerheide in Kanton Graubünden omdat we daar nog nooit geweest waren. Vroeger was er daar een hotel van de CM, nu niet meer. Het was ideaal wandelweer, niet te warm, niet te koud, de bomen helemaal "in de herfst verkleed". Schitterend, alleen liet de zon het na een tijdje afweten. Gelukkig is het wel droog gebleven! Je kon aan het gras zien dat er daar al sneeuw gelegen had (1400m). De kids vonden het spijtig dat alles al weer weggesmolten was. We zijn rond de "Heidsee" gewandeld en daar waren we niet alleen! Er waren veel wandelaars en veel eekhoorntjes. Ze kwamen nét niet uit je hand eten. Zo schattig. Albert had er graag eentje mee naar huis genomen! 's Avonds zijn we - op dringend verzoek van de kinderen - in de Mc Donald's gaan eten. Zij vonden het waarschijnlijk beter dan wij.
