Om 8u waren de Mastjes weer springlevend. Na het ontbijt hebben we alles in de auto geladen en zijn we naar ons huis in de Mortselsteenweg gereden. Daar wachtten de huurders ons al op. We kregen een rondleiding in ons eigen huis. Alles was pico bello zoals we het verwacht hadden! Voordat we weer huiswaarts keerden, zijn we bij moeke en voke gaan eten. Moeke had lekker gekookt voor ons, nl kervelsoep met ballekes, handgemaakte frietjes, stoofvlees met veldsla en witloof. Mmm, om je vingers af te lekken. Tante Els is ook nog langs geweest met haar 2 jongste zonen. Helaas was het weer veel te snel tijd om naar Remetschwil te rijden. De kids hun "rolluikskes" vielen in Kontich op de autostrade al snel dicht. Een uurtje was het stil op de achterbank. Om de kids wat af te leiden speelden we allerlei spelletjes nl liedjes zingen, "een groente met een F...", een leeg Ricola-doosje verstoppen... Gelukkig heeft het niet geregend en hebben we nergens file gehad. Home sweet home omstreeks 19u30. 't Is toch vermoeiend om op zo'n korte tijd zoveel afstand af te leggen, zeker als je niet op tijd in je bed kruipt...
Erik en Albert zijn in de voormiddag naar de voetbalmatch van Milan gaan kijken. Ondertussen was ik met de meisjes naar moeke en voke geweest. Moeke was wat later, ze was nog naar de markt in Kontich geweest. Om 12u waren we dan bij tante Els. Zij hadden, op vraag van ons, Chinees uitgehaald! Het heeft geweldig goed gesmaakt. Na de middag hadden Erik en Sam vanalles te bespreken, terwijl ik met tante Els kon bijbabbelen, women talk!! Om 18 uur moesten we dan in Lier zijn voor het Van Hoofkes familiefeest. Er was veel volk, het eten was lekker, maar de van ambiance op de dansvloer was weinig te merken. Spijtig want ik had nochtans graag eens de beentjes goed losgegooid. Om 24u zijn we dan in de Lambrechtslei gaan slapen.
Vandaag namen de kinderen een halve dag "verlof", Karfreitag. Zo kunnen ze 3 halve dagen per schooljaar aangekondigd afwezig zijn. Om 13 uur vertrokken we naar België. Onderweg heeft er niemand geslapen, zelfs Sophie niet. Om 19u30 waren we in Boechout maar moeke en voke waren helaas niet thuis. Dan maar naar naar het volgende station, nl oma en opa. Onze meisjes zijn daar gebleven terwijl Erik, Albert en ik zijn nog een half uurtje naar tante Ingrid zijn geweest. We hebben het uiterst kort gehouden want het belooft een zwaar weekend te worden. Om 21u15 lagen ze dan uiteindelijk in bed.
Het gaat stilletjes aan bergaf met het Nederlands van onze kinderen. Dat gebeurt compleet onbewust maar is soms wel grappig. Sommige woorden die ze in het Nederlands nog niet kennen, "verduitsen" ze zodat het een bizarre combinatie wordt! Hier al enkele voorbeeldjes van taalfoutjes die ze frequent maken:
- We zijn met de auto naar Engelberg gevaren(fahren = rijden) - In Engelberg zijn we al dikwijls gewesen (sein = zijn) - Caremelleke, onze poes, vervolgtmij (verfolgen = (achter)volgen)) - De helikopter op afstandsbediening van Matthias is afgestort(abgestürzt = neergestort) - Ik probeer zoveel mogelijk in de klas op te strekken (aufstrecken = vinger opsteken) - In ons dorp heeft het geen kerk, maar het heeft wel een gemeentehuis (hat es kein = is er geen) - Meisjes én jongens hebben borstwratten (Brustwarzen = tepels)
... maar in Remetschwil komt hij zeker niet met de stoomboot! Eerder per slee en paard. Alhoewel, er is nog geen vlokje sneeuw te bespeuren. Nochtans werd er voor vandaag sneeuw vanaf 700m beloofd. Tja, het zal voor de volgende keer zijn.
Sophie stelt zich veel vragen tegenwoordig. "Hoe weet de Sint dat we nu in Zwitserland wonen?" of "Hier hebben wij toch geen kachel"... Enfin, de standaardvragen waar Astrid en Albert nu alleen maar om lachen! Ze zijn stilletjes aan bezig met de voorbereidingen zoals "wat zal ik in mijn brief zetten", en nog meer met "wat mag hij helemaal niet brengen"...? Astrid en Albert weten wat ze willen, vooral géén gezelschapspelletjes want de kasten zitten vol. Ook niks om te knutselen want dat is saai. Albert wil een helikopter op afstandsbediening of een step met kleine wieltjes, Astrid een spelletje voor de Nintendo. Sophie heeft een langer lijstje zoals veel spelletjes voor de Nintendo, een eigen Nintento. De vraag of ze iets wil van K3, Plop of het Huis Anubis. Da's allemaal stommer dan stom! Trouwens, K3 is niet meer wat het is en ze luisteren liever naar de liedjes van W3 met Lina, Linda, Vera, de Duitse tegenhanger van K3. Het Huis Anubis spelen ze sinds kort ook op een Duitse zender met uiteraard andere acteurs en actrices. Misschien moet ik dit jaar maar eens zelf een briefje naar de Sint schrijven want ik ben ook héél braaf geweest!
