Erik voelde zich slecht. Koorts, een zware kop... kortom hij is niet mee gaan skiën. Spijtig want alhoewel het ferm koud was, was de zon van de partij. Bijna geen toeristen meer (buitenlanders bedoelen we dan) dus de piste voor ons alleen. Nergens aanschuiven bij de liften... 's Middags in de zon gepicknickt en tot 15u30 geskied. Om het met "coureurswoorden" te zeggen: Sophie had goeie benen vandaag! Deze keer was er een wedstrijd slalom aan de gang. Ook wel eens plezant om te zien. Na de middag waren de vlaggetjes weg en was die bepaalde piste weer open. Astrid en Albert hadden een toffe piste gevonden, eentje met bulten. Ik moet toegeven, het was heel plezant. Zelfs Sophie wou niet "onder doen" voor haar zus en broer! Rond 16u is Erik ons in Fiesch terug komen oppikken. Hij had ondertussen de andere helft van de keldervloer geschilderd en had nog een goed middagdutje gedaan.
Sinds enkele dagen heeft Erik weer last van die vervelende verkoudheid. Waarschijnlijk was de vorige niet voldoende genezen. Toch is hij naar het werk gereden, maar om 11u had hij een afspraak bij de huisarts. Het zou ook griep kunnen zijn (koorts, warm, koud, snotteren, hoesten). Hij heeft in de namiddag een goed dutje gedaan, wat al eens deugd kan doen! Als de kinderen terug waren van school zijn we alsnog naar Ernen vertrokken. Deze keer nam ik het stuur over zodat Erik eens kon rondkijken. 's Avonds hebben we in de kelder, in het "Bastelraum", al een deel van de vloer geschilderd zodat dat ook weer in orde is. Als dat voldoende gedroogd is, kan de andere helft geschilderd worden.
Omdat we allang beloofd hadden om eens te gaan schaatsen, konden we er niet meer onderuit! Eerst het schoolwerk, dan ontspannen. Het was prachtig weer, veel zon maar bitterkoud (-4°C). Geen excuus om nee te zeggen! Er ligt nochtans weer een mooi wit tapijt in Remetschwil, zo'n 5 à 7 cm sneeuw. Vorige week zou je gedacht hebben dat stilletjes aan de lente in aantocht is, maar natuurlijk is de winter nog lang niet voorbij!
Sophie en Albert vonden het eerst helemaal niet plezant. Albert wou na 10 minuutjes al terug naar huis. Sophie heeft ook gezaagd en geklaagd maar na enkele rondes, ging het al veel beter. Astrid en Albert zijn aan mekaar gewaagd, ook al heeft Astrid al een paar keer geschaatst. Voor Albert is dit de 2e keer, de 1e keer is ook alweer 5 jaar geleden. Hij is ook dikwijls tegen de vlakte gegaan! Voor Sophie was het de eerste keer. Blijkbaar hadden Sophieke's klasgenootjes Aline en Alina (geen zusjes) ook hetzelfde idee als wij. Er liggen 2 ijspistes naast mekaar. Op de andere piste was er een schaatswedstrijd aan de gang. Dat hebben we kunnen meepikken. Mooi om te zien trouwens hoe die kleine meisjes als echte "ijsprinsesjes" kunnen "dansen". Om 17u wou er niemand mee naar huis... dat is zeker voor herhaling vatbaar!
