Toen we vanmorgen aan de ontbijttafel zaten, was er een flauw zonnetje te zien. Eerst werd er tijd gemaakt voor het huiswerk en de lessen, daarna kon er gespeeld worden. Er was tijd genoeg voor een aantal karweitjes. Zo hebben we in de tuin al wat gesnoeid (lavendel) en nog onkruid gewied. De wasbak leeggemaakt want gisteren hing er een verfgeur in de kelder. De gang tussen het huis en de straat uitgekeerd terwijl de buurvrouw haar deel deed. Zo blijft het proper want de wind blaas alles in een hoekje bij haar. De auto's een flinke beurt gegeven... enfin, het kan er allemaal weer (efkes) tegen. Albert en Erik hebben in de wei met de vliegers gespeeld want wind was er genoeg. Astrid heeft haar "Einrad" nog eens boven gehaald en ja... ze kan het nog! Astrid en Sophie hebben ook uit de afgevallen bloemen van de "Nachtkerze" bloemzaadjes verzameld en overal in de tuin tussen de planten gezet. Ik ben eens benieuwd of dat iets doet...
En zo was de zondag ook weer goed gevuld. Morgen is het weer maandag... I don't like Mondays!!!
Druilerig weer, alleen maar regen, wind en heel veel mist. Dikwijls blijft de mist tot na de middag hangen. Gelukkig zitten wij over 't algemeen boven de mist. Soms is het echt wel mooi want dan hangt de mist beneden in het dal. De bewonders van Busslingen (gehuchtje van Remetschwil) en het Reusstal (Reuss = rivier) hebben dan minder geluk... Ach, de zon schijnt immers altijd achter de wolken!!
De voetbalmatch Fislisbach - Klingnau werd afgelast. Als we dit op voorhand hadden geweten, waren we zeker naar Ernen gereden. Daarom profiteerden we ervan om al wat hout te schilderen in de kelder, hout dat gebruikt wordt om het gekliefde hout in Ernen op te leggen zodat het niet in het nat ligt. De meisjes bakten samen een taart met creme-au-beurre en een "Apfel-Streuselkuchen" terwijl de jongens boven op zolder nog ping pong speelden. Ze noemen het boek-pong. Ze maken met wol een veld op de grond, op de scheidingslijn worden allemaal kleine boeken gezet. Met echte pingpong palletjes wordt er dan gespeeld, zittend op de knieën. Zo te horen, héél plezant.
Na het avondeten kregen we bezoek van Francisco, Rosario, Fernanda en Paco. Francisco is mijn (Mexicaanse) collega. Zijn vrouw had ik een tijdje geleden al eens ontmoet. Omdat het toen zo goed was meegevallen, spraken we vandaag nog eens af bij ons thuis. De kinderen hebben zich goed geamuseerd, enkel voor de taart hebben ze beneden gezien, voor de rest enkel gehoord! Het was gezellig en er werd veel gebabbeld. En dan vliegt de tijd natuurlijk. Erik heeft ze daarna naar huis gebracht. Zij wonen in Dättwil, hier vlakbij. We spreken zeker nog eens af!
Eindelijk is het zover, hier heeft Sophieke zo naar uitgekeken... Ramona's verjaardagsfeestje. Meestal is het Astrid die op (bijna alle) feestjes van haar klasgenootjes wordt uitgenodigd, Albert ook geregeld. Nu was Sophie aan de beurt. Voorzien van een cadeautje en een mooie verjaardagskaart, ging ze tegen 14 uur naar Ramona. Zij zat in haar klasje bij Frau Weiss in de Kindergarten maar omdat zij een jaartje ouder is, zit ze nu al in het 2e leerjaar. Omdat het 1e en het 2e leerjaar één klasje is, zit ze weer bij haar vriendinnetje in het klasje van Frau Pfiffner. De kindjes hebben veel buiten gespeeld want geregeld zagen we iemand voorbij lopen in onze tuin. Blijkbaar hebben ze "Verstecken" gespeeld en zoektocht. In het kamp in de wei hiernaast, heb ik ook veel kabaal gehoord. Aan haar outfit te zien was het plezant geweest!!
Terwijl Sophieke zich te pletter amuseerde, was het voor Astrid wat minder plezant. Zij ging vandaag voor de eerste keer naar de kine voor een "leerblokkade". Overal hoor ik positieve commentaar, ook in de school in België hadden ze ons dit ook al aangeraden. We zullen zien wat het brengt, maar wonderen verwachten we niet. Dan hebben we het tenminste geprobeerd. Na de eerste sessie voelde ze zich heel erg op haar gemak en wil ze een 2e keer terugkomen. Spijtig genoeg heeft Astrid vandaag niet echt kunnen spelen. Eerst kine en dan werken voor 't school want morgen heeft ze toets van geschiedenis "das alte Ägypten"...
Na het ontbijt maakten Astrid en Albert hun huiswerk. Als dat klaar was, was er nog tijd zat om te spelen. Erik trok de tuin in om hout te klieven. Omdat niemand zin had om mee naar de bakker te wandelen, ging ik alleen en kocht een vers gebakken "Ernerli"-brood. Albert hielp Erik met hout stapelen en de meisjes hielpen binnen met stofzuigen. Zo was het werk in een mum van tijd gedaan en konden we na het middageten nog van het warme herfstzonnetje genieten. Om de files te vermijden zijn we deze keer vroeg naar Remetschwil vertrokken. Dat was een goed idee alhoewel we in het vervolg toch wat langer willen blijven. Op de Furka-pas was er veel gerij. Wat wil je met zo'n prachtig weer! In Remetschwil konden we de Rösti-patatjes en koude schotel in de tuin opeten. We moeten ervan profiteren want het zal niet lang meer duren...
