Albert en Sophie waren samen met ons wakker rond 8 uur. Albert en Erik zijn opgestaan, Sophieke is bij mij nog in bed komen "soezen zoals de poezen". Het zijn kostbare momenten want dat doen ze alleen als ze kleintjes zijn! In de voormiddag hebben we niet veel uitgespookt, alhoewel Erik toch wel een aantal boomstammen heeft gekliefd. We hebben allemaal een beetje geholpen zodat op een uurtje tijd een hele rij stammekes weg waren. Netjes gestapeld en afgedekt met een grote plastiek.
Na het middageten zijn we nog naar Mühlebach geweest, het dorpje vlak naast Ernen. Chalet Bügeli, onze chalet dus, is de laatste voor de grens met Mühlebach. Langs de wei een flink stuk geklommen tot aan het riviertje. Daar wilden Albert en Sophie hun papieren bootjes laten varen. Helaas, zoals voorspeld hebben de bootjes het niet lang uitgehouden. Het was toch het proberen waard. Via het kerkje van Mühlebach ging het weer richting chalet. Albert en Sophie zijn nog op het voetbalveld sprinkhanen en spinnen gaan vangen. Een vieze dikke spin brachten ze mee. Ze kreeg de naam "paddestoelenspin" omdat ze eruit zag als een rode paddestoel gevuld met witte stippen. Bwah... Ik krijg er nog kriebels van.
Als alles weer netjes was, zijn we naar Remetschwil teruggekeerd, waar Astrid ons opwachtte. Ook deze keer hebben we kostbare tijd verloren in de file. Langs Luzern rijden was geen optie, nog meer file. Je ziet, de Zwitsers trekken bij mooi weer massaal de bergen in! Voor 20 uur waren we thuis en konden de kids nog efkes samen tv kijken. Morgen kunnen ze uitslapen, behalve wij!
Gisteren is Astrid haar vriendinnetje Jill (weer) blijven slapen. Nu ze niet meer samen op school zitten, kunnen ze enkel maar na de schooluren afspreken. Albert moest vandaag om 11u30 verzamelen bij FC Fislisbach. Van daaruit reden de sjotterkes samen naar Koblenz. De eerste helft (2x 30 minuten en 15 minuten pauze) heeft Albert er niet veel van gebakken maar na de rust ging het stukken beter. Hij heeft 2 goals aangegeven. Stand op het einde van de match Koblenz - Fislisbach: 6 - 2. Voorlopig hebben ze nog geen enkele match verloren.
Na de match werden Sophie en ik thuis opgepikt en reden we naar Ernen. Omdat we morgen alweer naar huis komen, mocht Astrid naar Jill en daar blijven slapen. Deze keer kon ze ervan tussenuit muizen, maar volgende keer gaat ze mee. Vorige week waren er een aantal passen afgesloten, dit weekend was alles weer terug open. Boven op de Furkapass kon je goed zien dat het al flink gesneeuwd had. Als alles uitgepakt was - deze keer belachelijk weinig natuurlijk - aten we soep met een boke. Daarna was er nog tijd om te niksen.
Vandaag begint voor onze kinderen de herfstvakantie. Normaal gezien pas op maandag maar omdat de meeste scholen in kanton Aargau zijn leerkrachten op "Weiterbildung" stuurt, hebben ze een dagje langer vakantie. Gelukkig ben ik op vrijdag thuis zodat ik geen opvang moet voorzien. Want geen school, geen opvang.
De volgende kalendermaand staat weeral voor de deur. Nog efkes en het jaar is ten einde! Wat vliegt de tijd toch veel te snel.
Na schooltijd is Albert bij Andrin gaan spelen. Deze keer trokken ze naar het veld vlak over Andrin. De boer was daar de maïs aan het afrijden. Zo mochten ze met de pikdorser en de Gölle meerijden. De boer hebben ze helemaal "leeggevraagd" over de technische mogelijkheden van de machines zoals de maximum snelheid, PK, etc. Op-en-top mannenpraat! Ze hebben toch weeral chance gehad want ze mochten met de "gewone" tractor over 't veld rijden. Vanaf nu wil hij alleen nog boer worden!!
Vandaag werden de voetballerkes op FC Fislisbach in hun complete uitrusting op het veld verwacht. De sponsor was aanwezig en er werden foto's getrokken voor de kalender. Elk lid "moet" 5 kalenders verkopen; de opbrengst gaat integraal naar de club voor nieuw materiaal. Na de fotoshoot was er nog een kleine match "untereinander".
Omdat Astrid veel huiswerk/lessen had tegen dinsdag, is ze niet gaan turnen. Sophie was in de namiddag bij Aline gaan spelen en ze vond het erg dat ze niet langer kon blijven. Zij moest wééral gaan turnen... Ze gaat wel graag, maar zou liever terug naar het "KiTu" (Kinder Turnen) gaan want daar mag je wel nog spelen. Het laatste half uurtje van de les is er dan nog de conditietraining. Op en af de trappen op één been, "kruiwagen" van de ene kant van de zaal naar de andere kant, gehurkt tegen de muur blijven zitten, buikspieroefeningen, waagstand (concentratie) etc. Dat vindt ze allemaal maar niks want daar word je zo moe van. Astrid daarentegen heb ik nog nooit horen klagen! Vanaf januari mag Sophie ook meedoen aan de wedstrijden. We zien nog wel want ik heb zo een flauw vermoeden dat Miss Decibel daar niet klaar voor is. Volgens juf Lea is Sophie goed aan de ringen...
