Oma en opa konden wat langer blijven liggen; wij niet... werken en school geblazen. Toen we op de middag thuiskwamen, stond het eten gereed en was de tafel gedekt. Plezant is dat want de afgelopen 2 jaar, moesten we ons overal "alleen" doorboxen (ja, ik weet het, hier hebben we zélf voor gekozen). Toch doet het deugd om eens in de watten gelegd te worden als oma of moeke komt!!
Rond 13uur waren de valiezen gepakt en konden oma en opa weer naar Hove vertrekken. Sophie bleef thuis terwijl Astrid en Albert weer naar 't school gingen. Niet altijd gemakkelijk want haar beste vriendinnetjes zijn een jaartje ouder en die hebben wel school. Uiteindelijk wist ze zich bezig te houden met de trotti (step) en de krijtjes. Zo had ik de tijd om (ongestoord) op te ruimen, de keuken af te wassen en de strijk te doen.
Liters regen, sterke wind en bovendien nog redelijk koud. Voor de tuin althans niet slecht; nu kunnen de meststoffen op de gazon hun werk goed doen. "Voor de noen" hebben we niet veel uigespookt. Oma had, op speciaal verzoek natuurlijk, haar naaimachine meegebracht en kon zo nog het laatste afwerken. Allemaal 3 moesten ze eens proberen. Astrid en Albert kunnen er aardig mee overweg. Zij krijgen immers naailes in de school. Ik herinner me nog goed toen Astrid thuiskwam en zei "mama, ge kunt nooit raden wat wij leren... naaien met een naaimachien, een écht zoals dat van oma". Momenteel maakt Astrid een t-shirt in 't school. Albert had rond de feestdagen een ovenhandschoen gestikt. Ongelooflijk hoe hij dat gedaan had; bovendien waren alle strookjes (steeds verschillende stofjes) nog recht gestikt ook! Ja, ja, binnenkort kan Astrid de broeken verkorten...
Rond de middag reden we naar een typisch Zwitsers restaurantje hier in de buurt. Eigenlijk wisten we niet wat te kopen voor oma's verjaardag, vandaar deze traktatie. Omdat we pas later vertrokken waren, hadden we wat langer moeten wachten, wat we niet erg vonden. De kids konden zich in tussentijd in de Kiddi's speelzaal amuseren. Het was lekker en het heeft ons allen gesmaakt, alhoewel opa niet echt "begeistert" was.
Veel bokes hebben we achteraf thuis niet meer kunnen eten. Al gauw was het tijd voor 't bad en 't bed!
Droog en zonnig weer; ideaal om in de tuin te werken. De verticuteermachine was reeds langer op voorhand gereserveerd voor vandaag. Spijtig voor opa maar het was nu zo. Terwijl opa, Erik, Sophie en Albert thuis bleven, vertrokken oma, Astrid en ik te voet naar Bellikon. Daar was het rommelmarkt in de sporthal van de school. Veel volk was er niet, rommel des te meer. Astrid was in haar nopjes want we konden een "Einrad" op de kop tikken. Enkel Sophie kan er niet op rijden want het zadel kan niet lager. Bij thuiskomst hebben we opa en Erik nog geholpen zodat op het middaguur het werk-gedeelte voorbij was. 's Middags in de tuin gegeten. We vertrokken naar Zürich centrum maar op de autostrade was het stilstaan geblazen. Drie Duitse camionnettes met jongeren maakten het bont onderweg. Zo schommelde de camionnette van links naar rechts, muziek voor jan & alleman, spoten ze water naar de 'buren' met een waterkanon (oma kreeg er ook van langs want de ramen stonden open) maar deelden ze ook Snickers uit... Op die manier was het voor een keertje niet saai om in de file te staan. Wel 2 uur hebben we erover gedaan om een afstand van 2 km te overbruggen. Helaas nergens geen uitrit dus daar stonden we dan. Uiteindelijk zijn we via Rapperswil weer binnendoor naar huis gereden want de winkels waren ondertussen al gesloten. Dat zal voor een ander keertje zijn maar dan met de trein! Buiten in de tuin gegeten en daarna zijn we (behalve opa want die bleef thuis) in de school nog gaan voetballen/turnen. Markus, Stefan, Christian, Céline van Astrid's klasje waren er ook. 's Avonds toen de kids in bed lagen, keken we naar het Eurovisie Songfestival. Ik kon van hieruit wel stemmen natuurlijk en heb ook een smsje gestuurd. Het heeft niet mogen zijn voor België!! Mooie prestatie en een prachtig lied. Pas laat in bed gekropen.
Oma en opa konden in de voormiddag van de rust genieten; niemand thuis; de kids naar school en wij gaan werken. Toen ik 's middags thuiskwam, stond het eten al klaar. Wel plezant om zo eens in de watten gelegd te worden, want meestal is het omgekeerd! In de namiddag zijn oma en opa naar de stad getrokken (Baden) terwijl ik thuis het huis op orde bracht (kuisen). Wat hebben ze weer geluk met het weer. Zo konden we 's middags en 's avonds buiten eten, wat een luxe! Sophie heeft telkens op vrijdag KiTu (KinderTurnen) en als het mooi weer is, turnen ze buiten op het grasveld. Vandaag dus ook. 's Avonds dronken we een glaasje wijn en was er chips. Iedereen op tijd in bed.
Net zoals gewoonlijk was vanmorgen om 7u iedereen de deur al uit. Sophie zou vandaag op schoolreis gegaan zijn, maar omdat het weer maar zo-zo was, wordt het verschoven naar 10 juni. Hier worden telkens 2 à 3 data opgegeven voor het geval het slecht weer is. Na het middageten zijn Astrid en Albert met de fiets naar school vertrokken. Ze hebben de komende dagen "Velo Training" en leren zo - onder begeleiding - de gevaren van de weg kennen. Binnenkort hebben ze dan een heuse behendigheidstoets, een schriftelijke toets over het verkeer en het verkeersregelement. Niet slecht want momenteel mogen enkel die kindjes met de fiets naar school komen die voor de Velo Training geslaagd zijn. Elke school (lagere school en kleuterschool bedoel ik dan) is te voet bereikbaar omdat iedereen verplicht wordt school te lopen in eigen dorp. Voor het middelbaar ligt dat uiteraard anders.
Rond 14u30 zijn oma en opa dan aangekomen. De kinderen wisten er niks van en waren aangenaam verrast. Oma had 'Berliner' meegebracht van de bakker in Hove en die hebben ons gesmaakt. 's Avonds was het nog ouder info-avond in de sporthal van 't school. De ouders kregen een envelopje met de 'promotion' voor hun kind(eren) en weten bijgevolg al in welke klas ze volgend schooljaar terechtkomen. De klasindeling en lessenrooster is ondertussen ook bekend. Zeker voor Sophie een spannend moment. Zij zit volgend jaar dus bij haar beste vriendin Aline.
Terwijl Erik en Markus vanmorgen om 8u nog een toerke gingen doen met de fiets, pakte ik alles weer netjes in. Om 10 uur brachten we de fietsen en de sleutels terug. Nog tot 11u30 voor de laatste keer gaan zwemmen. Een snoepje en wat drinken voor onderweg gekocht en via Cochem weer naar Remetschwil gereden. Iedereen had blijkbaar hetzelfde idee, want het was aanschuiven om in Cochem een parkeerplaats te vinden. Plezant was anders. Uiteindelijk is het ons dan toch gelukt. Deze keer kozen we voor een iet of wat gezonde snack nl een belegd broodje en als afsluiter een zoetje van bij de bakker. Langs de Mosel waar het krioelde van de plezierbootjes, hebben we ons neergeploft in de schaduw in het gras. Veel te heet was het. Pfff, het Pinksterweekend zit er weeral op. Thuis met de rapte nog een boke gegeten en een douche genomen. De Mastjes moesten op tijd in bed. Wij hebben het ook niet laat gemaakt.
