Gisteren werd er op het nieuws gezegd, dat voortaan maximum 5000 bezoekers per dag op de Jungfraujoch worden toegelaten. Daarom zijn we vroeg met het bergtreintje vertrokken vanuit Grindelwald naar de Kleine Scheidegg. Daar moesten we overstappen op de Jungfraubahn, die ons helemaal tot boven bracht. Boven aangekomen op 3454 m hoogte, waanden we ons het ene moment in India, het andere in Japan, maar aan het landschap te zien, wisten we zeker dat we nog in Zwitserland waren! Blijkbaar is dit een geliefkoosde bestemming voor Indiers en Japanners. Het was bitter koud, veel wind maar met onze winterjas, handschoenen en mutsen, waren we tegen de koude gewapend. Sommige Indiërs daarentegen stonden boven in t-shirt en droegen slechts slippers... wel met kousen!!!! Het ijspaleis brachten we een bezoekje en we gingen een kijkje nemen bij de huskies die de slee voorttrokken. Op 5 minuten tijd verdween de mooie blauwe hemel in een dikke mist, vaarwel mooi zicht. We aten ons lunchpakketje op en zijn daarna terug met het treintje afgedaald. Sophieke zat, jawel, naast een Indisch madammeke in de trein en kreeg van haar een echt stikkertje met steentje op haar voorhoofd gekleefd. Wat een belevenis! Astrid stikjaloers...
Een weg die afgesloten wordt, kan je beter maar niet betreden. Tijdens onze wandeling waren we getuige van een spectaculaire sneeuwlawine. Het was weliswaar vanop afstand - gelukkig maar - maar het gaf ons toch een akelig gevoel. Het geluid dat gepaard gaat met zo'n lawine is onbeschrijflijk. We konden het schouwspel vanop een afstand van 4 à 500 meter bekijken. 's Nachts werden we gewekt door hetzelfde angstaanjagende lawaai... en ook 's morgens was het weer van dat.
Vanmorgen na een stevig ontbijt zijn we met de kabelbaan naar First geweest. Het was mooi open weer, alhoewel er een poos later toch wat dreigwolken tegen de Eiger kwamen plakken, die langzaam onze richting uit kwamen. Langs de andere kant, was en bleef het schitterend weer. Boven gekomen, was de kleine wandelweg (smal bergpadje) naar de Grosse Scheidegg "gesperrt". Later die dag zouden we begrijpen waarom. Zie volgend bericht. Op onze bestemming aangekomen, hadden we een prachtig zicht op het "Hasliberger-dal". Talrijke fietsers en mountainbikers beklommen via het Rosenlaui-dal de Grosse Scheidegg, om van daaruit af te dalen naar Grindelwald. Op de kam was het enorm koud en kwamen onze lange broek en windjas van pas. De vele fietsers bibberden uit hun vel! 's Middags aten we ons lunchpakket ergens uit de wind aan een hutje. Op weg naar beneden kwamen we nog een gepensioneerd Nederlands koppel uit Friesland tegen die in hun t-shirtje op zoek waren naar een café of restaurant. Wij hopen van harte dat ze het gevonden hebben!!
Vanmorgen is iedereen nog naar school geweest of gaan werken. Bij thuiskomst werd alles wat we nodig hadden ingepakt en zijn we op verlengd weekend naar Grindelwald vertrokken. Bij aankomst in Hotel Alpenblick, een budget- en kindvriendelijk hotelletje, hebben we nog een drankje genuttigd in de bar en daarna zijn we allen vroeg onder de wol gekropen.
Om 19 uur werden alle ouders in de turnzaal van de school verwacht. Nu al is de klassenindeling, de lessenrooster... bekend. Onze kinderen mogen alle 3 naar het volgende leerjaar gaan. Dat is toch ongelooflijk! Sophieke mag nog een jaartje in de Kindergarten blijven en komt zo "in den grossen Kindergarten" bij de "grosse Kindski". Iedereen content, wij ook. Zo gaat dat. Na de "uitreiking" volgde er een aperitief en was er tijd voldoende om een babbeltje te maken met de leerkrachten of andere ouders. Zo is Frau Huser, de lerares Duits voor anderstaligen, héél erg tevreden over Astrid en Albert. Zij maken blijkbaar veel vooruitgang en zijn nog steeds even enthousiast zoals bij de eerste schooldag. Frau Heimgartner, Albert's juf, zei ook dat Albert nu veel zijn vinger opsteekt in de klas, iets wat een tijdje geleden nog helemaal niet gebeurde. Zo zie je maar dat het inderdaad goed gaat met hen! Ondertussen kwam de buurvrouw bij ons thuis babysitten zodat we allebei konden gaan.
Vanmorgen om 7u50 moest Sophie al in de school zijn. Ze vertrokken met z'n allen per bus, gevolgd door de trein en dan de tram, naar de Zoo van Zürich. Het traject alleen al is een heuse schoolreis! Ze hadden mooi weer gehad, geen regen, zo'n 20°C. Perfect om rond te slenteren in de dierentuin. Daar heb je ook olifanten en pinguïns, leeuwen en apen en nog véééééél meer. Volgens Margrith, onze buurvrouw, is de Zoo van Basel nog mooier. Misschien moeten we daar maar eens een dagje voor uittrekken.
Deze voormiddag ben ik met Sophieke naar Baden geweest om inkopen te doen. Overal stonden grote hartjes, speciaal gemaakt om de stad aantrekkelijk te maken. Sophie vindt het ook heel mooi, vooral het hartje met de spiegeltjes erop. Er volgt nog een foto.
Normaal gezien zou mijn auto pas morgen klaar zijn. Ik mocht hem vandaag al gaan afhalen. Toch ongelooflijk eigenlijk. We hebben een full casco verzekering (omnium) genomen, dus worden de reparatiewerken, alsook de vervangwagen door de verzekering betaald. Zoiets had ik nog niet gehoord; zeker niet als het gaat om een ongelukje waarvan je zelf niet weet wie het gedaan heeft of waar het gebeurd is. Hier zijn de mensen nog goedgeloving blijkbaar. In ieder geval, hij is weer helemaal "nief".
Omdat iemand tegen mijn autootje gereden heeft, waarschijnlijk op één of andere parking, moest ie binnengebracht worden voor reparatie. Op zich helemaal niet erg, enkel wat verf boven de wielkas eraf maar erg genoeg zodat het zou kunnen roesten. Donderdag zou hij klaar zijn. Ik kreeg een vervangauto, krak dezelfde maar in een mooie fuchsia kleur, een echt vrouwenbakske eigenlijk. Zo kan ik deze week toch gaan werken....
