... bij ons wonen, zijn de poesjes het nog steeds niet gewoon. Stilletjes aan durven ze al een tevoorschijn komen om te eten of te drinken. Meestal zitten ze met z'n tweetjes te "fikfakken" onder de trap, daar waar de kartonnen dozen van onze verhuis netjes liggen opgestapeld. Er is toch wel plaats genoeg om ergens anders te spelen. Praline, degene met de witte pootjes, laat zich al eens aaien terwijl ze eet/drinkt, Caramel heeft daar blijkbaar ook wel zin in, maar houdt het liever voor bekeken. Tja, nog effe afwachten en ze zijn "zo mak als een lammeke"!!
's Middags rond 15 uur was Erik terug van de huttentocht. Zo te zien had hij het heel goed gehad; lekker vermoeiend maar het is allemaal goed gegaan. Hij was blij dat hij in de douche kon duiken want daarboven in de hut is er weinig luxe. Hij had natuurlijk heel veel te vertellen. Albert was één en al oor, Sophie en Astrid ook maar minder... Het weer was schitteren dus konden we nog buiten eten. We moeten ervan profiteren want het duurt niet lang meer of de winterjassen, handschoenen, sjaals en mutsen hangen aan de kapstok. Brrrr, het gedacht alleen al!
Vrijdag 18 september 2009
