Astrid was na het ontbijt van Heidi's slaapfeestje thuisgekomen. Deze keer hadden ze wel deftig geslapen! Philippe en Annick zijn rond een uur of 10 weer doorgereden. Zij vertrekken voor enkel dagen Italië, zonder hun 3 (b)engels. Volgende donderdag doet Philippe ook mee aan de huttentocht die Erik organiseert. Annick dropt hij daarna op de luchthaven van Bergamo, zodat zij weer naar het belgenland kan vliegen en pikt eveneens Maarten op, zodat ze daarna Erik ergens in Maloja treffen... Erik maakte deze namiddag nog een toerke van 95 km met de fiets. De kids bleven thuis of gingen hier of daar spelen. Na het avondeten namen we de "feestbus" naar Fislisbach voor het Dorfsfest. De familie Bontempi ging mee! De bus was gratis, maar we betaalden wel entree voor het dorpsfeest. Spijtig want er was eigenlijk helemaal niks te zien. Enkel drank- en eetkraampjes, nergens geen muzikanten of optredens. Een beetje teleurgesteld waren we toch wel. We zijn dan maar het dorpscafé ingedoken en hebben daar nog een gezellige avond door gebracht. Met de bus uiteraard terug naar Remetschwil.
Na zeer veel regen vrijdagnacht, was de sneeuwgrens in sommige streken in Zwitserland gedaald tot onder de 2000 meter. Dus ons uitzicht was vanochtend een beetje anders...
Annick en Philippe waren op het middaguur hier. Omdat het toch al kwakkelweer was, konden we hen er moeilijk van beschuldigen dat zij het slechte weer hadden meegebracht. Veel wind, zeg maar gerust, storm én tussendoor regen. Nadat we een boke hadden gegeten, en de bedden hadden opgedekt, maakten we nog een toerke door 't dorp. De wind blies ons bijna weg! Erik was op een deftig uur thuis zodat we met z'n allen - met uitzondering van Astrid die naar een slaapfeestje mocht - raclette konden eten. Wat heeft dat gesmaakt! Het was een gezellig avond!
Kort na 8u was iedereen uit bed. Moeke had een lekker ontbijt voorzien met Vlaamse pistolets, verse charcuterie en smoskes. Dat smaakt altijd! Vooral de smoskes want dat kennen ze bij ons zo niet. Het was al gauw tijd om afscheid te nemen. Tegen 10u30 reden we nog naar oma en opa om opa's verjaardag te vieren. Hij is weliswaar morgen (31/8) pas jarig, maar vandaag mocht hij de 68 kaarsjes al uitblazen. Oma had een lekkere taart gebakken, mooi versierd met - jawel - Zwitserse marsepeinen worteltjes. 't Was weer veel te goed geweest! Om 13u zijn we naar Remetschwil vertrokken. Gelukkig hadden we nu geen file onderweg en hebben ze veel geslapen. Wat een rust! Om 19u50 waren we weer thuis. Home sweet home!
Om 7u30 was iedereen uit de veren. Ons moeke was dan al vertrokken om alles klaar te maken voor de jaarlijkse familiebijeenkomst. In de voormiddag zijn we gaan winkelen, hebben we een blitsbezoekje gebracht bij Maarten, Monique, Anne en Lisa en zijn we bij oma en opa geweest. Yannick en Milan waren er ook zodat ze met hun neefjes konden voetballen (vooral Albert). Na het middageten reden we dan naar Reet voor het familiefeest. We waren met 97 en ook het zonnetje was van de partij. Dit is het 5e jaar op rij dat we mooi weer hebben zodat iedereen de ganse tijd buiten kon zijn. De "jeugd" heeft eveneens buiten gegeten. Onze bompa zou dit jaar 100 geworden zijn, daarom was het dit jaar anders dan de afgelopen jaren. Het was plezant om iedereen terug te zien. Rond 20u30 zijn we afgezakt naar de braderij en kermis in Hove. Net voor het vuurwerk om 23uur (schandalig laat) waren we weer bij moeke en voke om te slapen. Het was weer véél te laat geworden.
Deze voormiddag zijn we nog gaan werken. Voor mij was het de laatste werkdag; hopelijk voorlopig. Vanaf maandag zoek ik iets anders. We zien wel wat er komt! De collega's hadden een mooi boeket bloemen voor me gekocht. Zij vinden het spijtig dat ik niet wil blijven. Primo, de afstand is te groot; secundo, man en vrouw op hetzelfde werk is niet goed (wel voor effe maar niet voor lang). Na de middag hebben we alles ingepakt zodat we direct na schooltijd om 15u30 naar België konden vertrekken. In de auto hebben ze heel effe geslapen; helaas niet in Thionville want daar hebben we 1,5 uur in de file gestaan. Miss Decibel op de achterbank heeft weer flink haar best gedaan. Om 23u15 arriveerden we dan in Boechout. De kinderen zijn vrijwel onmiddellijk in bed gekropen, net zoals wij.
Vrijdag 28 augustus 2009
