Het gaat stilletjes aan bergaf met het Nederlands van onze kinderen. Dat gebeurt compleet onbewust maar is soms wel grappig. Sommige woorden die ze in het Nederlands nog niet kennen, "verduitsen" ze zodat het een bizarre combinatie wordt! Hier al enkele voorbeeldjes van taalfoutjes die ze frequent maken:
- We zijn met de auto naar Engelberg gevaren(fahren = rijden) - In Engelberg zijn we al dikwijls gewesen (sein = zijn) - Caremelleke, onze poes, vervolgtmij (verfolgen = (achter)volgen)) - De helikopter op afstandsbediening van Matthias is afgestort(abgestürzt = neergestort) - Ik probeer zoveel mogelijk in de klas op te strekken (aufstrecken = vinger opsteken) - In ons dorp heeft het geen kerk, maar het heeft wel een gemeentehuis (hat es kein = is er geen) - Meisjes én jongens hebben borstwratten (Brustwarzen = tepels)
... maar in Remetschwil komt hij zeker niet met de stoomboot! Eerder per slee en paard. Alhoewel, er is nog geen vlokje sneeuw te bespeuren. Nochtans werd er voor vandaag sneeuw vanaf 700m beloofd. Tja, het zal voor de volgende keer zijn.
Sophie stelt zich veel vragen tegenwoordig. "Hoe weet de Sint dat we nu in Zwitserland wonen?" of "Hier hebben wij toch geen kachel"... Enfin, de standaardvragen waar Astrid en Albert nu alleen maar om lachen! Ze zijn stilletjes aan bezig met de voorbereidingen zoals "wat zal ik in mijn brief zetten", en nog meer met "wat mag hij helemaal niet brengen"...? Astrid en Albert weten wat ze willen, vooral géén gezelschapspelletjes want de kasten zitten vol. Ook niks om te knutselen want dat is saai. Albert wil een helikopter op afstandsbediening of een step met kleine wieltjes, Astrid een spelletje voor de Nintendo. Sophie heeft een langer lijstje zoals veel spelletjes voor de Nintendo, een eigen Nintento. De vraag of ze iets wil van K3, Plop of het Huis Anubis. Da's allemaal stommer dan stom! Trouwens, K3 is niet meer wat het is en ze luisteren liever naar de liedjes van W3 met Lina, Linda, Vera, de Duitse tegenhanger van K3. Het Huis Anubis spelen ze sinds kort ook op een Duitse zender met uiteraard andere acteurs en actrices. Misschien moet ik dit jaar maar eens zelf een briefje naar de Sint schrijven want ik ben ook héél braaf geweest!
Het thema waarrond Albert in de klas bij Realien (W.O. Wereldoriëntatie) werkt, is "Mensch & Technik". Vandaag gingen ze op uitstap naar "das Verkehrshaus" in Luzern. Om 7u50 namen ze de bus in Remetschwil om daarna in Baden de trein naar Luzern te nemen. Bij thuiskomst rond 17u had ons ventje veel te vertellen. Zo heeft hij met een straaljager gevlogen (similatie), een autocrash meegemaakt, met bootjes gevaren en zelfs in het planetarium gezeten. Dat vond hij "schitterend" met al die sterren en heeft er duidelijk van genoten. Misschien hebben we dan toch een romantische ziel in huis!
Astrid is inderdaad gisteren weer naar school gegaan; Sophie haar juf was gisteren nog ziek maar ze is met alle plezier naar het klasje van Frau Müller gegaan! Vandaag was Frau Weiss terug in de klas. Deze namiddag is Michèlle bij ons gekomen omdat Susanne met Simone naar de spoed moest. Zij had volgens de dokter een scheur in de buikwand (niet de navel en niet de lies). We zijn met z'n allen naar Huwiler Sport in Muri gereden om de ski's van de kids te checken. Zo kreeg Sophie nieuwe latten en geen nieuwe skischoenen omdat die nog groot genoeg zijn; Astrid en Albert behielden hun latten maar kregen nieuwe skischoenen. Ondertussen zijn Astrid en Albert voldoende gevorderd om met skistokken te skiën dus dat hebben we ook nog aangeschaft. Iedereen moest nog op de weegschaal zodat de bindingen correct kunnen afgesteld worden. Volgende maandag mag ik alles gaan afhalen. Content dat ze zijn, vooral Sophie want ze kreeg nieuwe "flashy blauwe" latten. Met een smsje en later een telefoontje liet Susanne weten dat Simone onmiddellijk onder het mes moet. Hopelijk komt het allemaal goed!
Astrid is vandaag thuis gebleven van school. Gisterenavond is ze nog uit haar bed geweest met koorts; vanmorgen had ze lichte koorts. Haar kop zit vol snot om het zo te zeggen. Sophieke haar juf was ook ziek ; gisteren was er nog de "Kettentelefon" nl de juf belt de eerste op van de klassenlijst, die op zijn/haar beurt de volgende belt. De laatste belt de juf terug zodat ze weet dat iedereen geinformeerd werd. Enfin, Sophie kon naar school in het klasje van Frau Müller, maar wou liever thuis blijven. Ach, op zo'n momenten is het goed dat ik niet ga werken! Na de middag was Astrid veel beter en heeft ze aan haar spreekbeurt gewerkt en haar boek uitgelezen. Waarschijnlijk kan ze morgen weer naar school!
Nadat alle snoepjes en koekjes eerlijk verdeeld werden, vertrokken Jill en Heidi rond 9u30 weer naar huis. Erik en ik hebben in de tuin de struiken gesnoeid en de bladeren van de bomen weggedaan. Na de middag was de mist opgetrokken en scheen de zon. We profiteerden van de gelegenheid om nog een wandeling te maken langs de rivier "Reuss" nabij Rottenschwil, op 20 minuutjes rijden van Remetschwil. Astrid heeft sinds gisterenavond een dikke "snotvalling" en voelde zich helemaal niet goed. Het is dus maar een korte wandeling geworden. Om 19u zijn de kids allen gaan slapen. Astrid was om 22u nog wakker geweest en had toen koorts. Dat wordt dus morgen geen school voor haar.
Kort nadat we thuis kwamen van de Mc Donald's, zijn Astrid's vriendinnetjes toegekomen. Er was veel werk aan de winkel want iedereen moest verkleed én - het belangrijkste van al - geschminkt worden. Albert was verkleed in "Gespenst" (spook) en is dan naar Stefan en Cristian gegaan. Als de meisjes eindelijk klaar waren, konden ze vertrekken. Zo gingen ze overal aanbellen en zeggen ze "Süsses oder Saures" (zoet of zuur) en kregen ze wat lekkers. Terwijl iedereen op stap was (behalve Sophie want die mag volgend jaar pas mee), zijn de Bontempi's langs geweest. Het was de zoete inval! Zij kwamen plakkaten afgeven om in te kleuren. Als de Sint dan binnenkort bij Pfister Möbel komt, kunnen ze ze afgeven in ruil voor een klein geschenkje. We weten nog niet of we gaan... De Bontempi's zijn vertrokken als de kids weer thuis waren om 20u30. Jill en Heidi mochten blijven slapen. Ieder om beurt dus volgende keer is het de beurt aan Albert's vriendjes. Om 21u30 waren de Mädels in dromenland!
Spijtig dat we zo ver wonen, anders hadden we vandaag met de familie Claes mee op familiewandeling geweest in Limburg. Omdat het mooi weer was, trokken we op uitstap. Voorzien van bottinnen, de zonnebril en wat lekkers, reden we naar Lenzerheide in Kanton Graubünden omdat we daar nog nooit geweest waren. Vroeger was er daar een hotel van de CM, nu niet meer. Het was ideaal wandelweer, niet te warm, niet te koud, de bomen helemaal "in de herfst verkleed". Schitterend, alleen liet de zon het na een tijdje afweten. Gelukkig is het wel droog gebleven! Je kon aan het gras zien dat er daar al sneeuw gelegen had (1400m). De kids vonden het spijtig dat alles al weer weggesmolten was. We zijn rond de "Heidsee" gewandeld en daar waren we niet alleen! Er waren veel wandelaars en veel eekhoorntjes. Ze kwamen nét niet uit je hand eten. Zo schattig. Albert had er graag eentje mee naar huis genomen! 's Avonds zijn we - op dringend verzoek van de kinderen - in de Mc Donald's gaan eten. Zij vonden het waarschijnlijk beter dan wij.
Toen Albert gisterenavond in bed zijn been toonde aan Erik, was er nog niks aan de hand. "Och, da's gewoon een "boebeltje", had hij gezegd. Maar dat boebeltje werd een boebel en vanmiddag deed het wel pijn. De buurvrouw zou, net zoals ik, voor de zekerheid maar effe langs de dokter gaan. Ik maakte een afspraak bij onze huisdokter en om 15u45 konden we nog op visite komen. In de auto kreeg hij al tranen in zijn ogen, met de gedachte dat de dokter hem pijn zou doen. Mijn vermoeden was juist, er zat een teek in zijn onderbeen. De dokter was eerst niet zeker, heeft het wat ontsmet en dan... begon hij te wenen. Omdat het allemaal ontstoken is, kon de dokter het niet verdoven en wees nu eerlijk, verdoven om effe met de pincet een teek te verwijderen... Je ziet, mannen zijn watjes, ook de onze dus!! Om hem wat moed te geven, kreeg hij een steen in de hand waarop hij stevig kon knijpen. In een seconde was het geflikt. Hij was opgelucht! Nog een zalfke voorschrijven en het is allemaal voorbij. Nu nog in 't oog houden of er tot maximum 8 weken na vandaag geen "kring" verschijnt want dan moeten we terugkomen omdat hij dan waarschijnlijk een serieuze besmetting heeft opgelopen. We zien wel! De dokter vroeg welke taal we spreken. In de praktijk is er nog een andere dokter uit België! Ze was helaas niet aanwezig maar ze heeft me haar kaartje meegegeven en verzekerde me, dat ze blij zou zijn met een telefoontje van iemand uit het vaderland. Misschien bel ik ze volgende week wel eens...
Astrid neemt zowat deel aan al de verjaardagsfeestjes van de klas. Ook deze keer mocht ze mee. Vlak na schooltijd mocht ze met een bende meisjes, geen jongens toegelaten, mee naar de Bowling in Dättwil. Het was wel tof geweest maar bowlen is niet zo haar ding. Ik had haar gevraagd of ze dat ook zou willen doen voor haar verjaardag, maar ze verkiest een "pyjamafuif". Enfin, zolang ze zich maar amuseren hé. Albert was ook al niet thuis. Hij was bij Justine en Matthias gaan spelen. En Sophie, die had ook geluk. Zij kon samen met Ramona buiten op de trampoline gaan springen. Sophie is al elke dag van de week ergens geweest; maandag bij Aurel en dinsdag bij Romea. Het was een rustige namiddag!
Stefan Suter, de oudste zoon van het Zwitsers-Mexicaans koppel, die tevens bij Astrid in de klas zit, had een uitnodiging meegegeven voor het "Kicker-Turnier" (kicker "sjotterkes" tornooi). Dat kwam allemaal mooi uit want het weer was niet te best. In de voormiddag zijn Erik en Albert nog naar Kloten (luchthaven van Zürich) gereden om de grote vliegtuigen te spotten. In de namiddag mochten ze gaan kickeren ten huize Suter. Ook onze meisjes Astrid en Sophie mochten mee. Erik en ik profiteerden ervan om in de kelder en op zolder eens goed te rommelen. Ne mens houdt wat bij hé! Enthousiast vertrokken ze dan met z'n drietjes tegen 14 uur. Rond 18 uur was het afgelopen en ben ik ze - te voet - gaan afhalen omdat het al redelijk donker was nu het uur veranderd is. Ze hadden zich goed geamuseerd. Albert was wel teleurgesteld want hij had enkel een reep chocolade gewonnen en niet de eerste prijs, een doos Lego Star Wars. Astrid en Sophie kregen een zak snoep mee naar huis.
Om 17 uur werden we verwacht bij Isabel, Markus, Cristian en Stefan. Zij hadden ons uitgenodigd "zum Nachtessen". Voorzien van een doos pralines en een pot witte chocolade, wandelden we tot bij hen. Witte choco omdat ze er gisteren echt zot van waren. Speculaaspasta vonden ze maar niks! Eerst werden we getrakteerd op een lekker aperitiefje, voorzien van de nodige hapjes; daarna konden we aan tafel. We kregen raclette voorgeschoteld maar dat vinden we nu net keilekker! Het was gezellig en er is heel veel gebabbeld. Het was al gauw tijd om naar huis te keren. Een zeer geslaagde avond, zeker voor herhaling vatbaar!
D-day today. Terwijl de meisjes inkopen deden, hadden de jongens vrij spel om rustig de dominostenen boven te halen en op te stellen. Na een uur bouwen, kon het aftellen beginnen. In een tiental sekonden lag alles weer plat - mission accomplished.
Meestal zijn het de vriendinnetjes van Astrid die komen slapen; deze keer was Albert aan de beurt. Vorige week mocht hij blijven slapen bij Cristian en Stefan, de 2 zonen van het Zwitsers-Mexicaans koppel waarmee we bevriend zijn. Vandaag mochten zij bij ons blijven slapen. Om 19 uur waren ze gearriveerd en kon de pret niet op. Chips en frisdrank mogen dan ook niet ontbreken op een avond zoals deze! Uiteindelijk is het helemaal niet laat geworden want morgenvroeg om 7u15 moet Stefan klaar staan om te gaan zwemmen in Bremgarten.
Erik's auto mocht maandag al binnengebracht worden om de zomerbanden te wisselen. Hij "kreeg" een vervangwangen, krak dezelfde maar in 't zwart. Mijn autootje bracht ik vanmorgen om 8 uur binnen. De Ford garage "Steffen" bevindt zich in Bellikon, een buurdorp van Remetschwil. Voorzien van gemakkelijke stapschoenen, vertrok ik naar de garage om zo te voet terug te komen. Helaas zat alles in de mist en kon ik niet genieten van het mooie landschap. De wandeling, zelfs in de mist, heeft alsnog deugd gedaan. Na 45 minuutjes goed doorstappen, niet slenteren en treuzelen, was ik weer thuis. Morgen stap ik weer terug. Hopelijk schijnt dan de zon!
Omdat we hier maar een klein containerparkske hebben (enkel containers voor glas, schoenen, kleren, oliën & vetten, aluminium), wordt er 4x per jaar een papierinzameling gehouden. Eén keer per jaar helpen de kinderen van het 5e leerjaar (hier is geen 6e leerjaar). In de voormiddag hadden ze eerst les, daarna mocht Astrid recht na schooltijd mee met Jill en daar blijven eten. Dat moet je geen twee keer voorstellen natuurlijk! De klas werd opgedeeld in groepjes; Astrid moest mee naar Busslingen (gehuchtje van Remetschwil) voor de papierinzameling. Ofwel deponeer je zelf alles wat je hebt in de 2 grote containers vlakbij de school, ofwel bind je alles netjes in A4 formaat samen en wordt het opgehaald. De lokale boeren rijden dan met hun traktor rond, voorzien van een grote aanhangwagen. De kids zorgen ervoor dat alles wordt opgeladen en daarna in de containers wordt overgeladen. Astrid had zich reuze geamuseerd "ook al is dat werken". 't Zijn het de vriendinnekes die het doen, én die traktor natuurlijk!!
Vanmorgen op weg naar Oberrohrdorf viel er sneeuwwater uit de hemel. Astrid moest om 9u15 aan de sporthal/school zijn zodat ze samen met de andere meisjes (alle categorieën) naar Niederlenz reden voor de "kantonale Training". Ze waren met een hele hoop. Ook de jongens waren van de partij. Zoals gewoonlijk brengen en halen de mama's en de papa's de kinderen. Ik bracht ze mee weg. Om 13u30 was Astrid terug in Oberrohrdorf en zat de training erop. Er werd eveneens meegedeeld dat er 8 meisjes geselecteerd werden om deel te nemen aan de "Schweizer Meisterschaft". We wisten ondertussen wel dat TSV Rohrdorf hoog aangeschreven staat, maar dit is echt ongelooflijk! Albert had zich goed geamuseerd met Cristian en Stefan. In de voormiddag zijn ze in 't school met de vliegtuigjes op afstandbediening gaan "spelen". Buiten een kleine wandeling in het dorp en door de velden van Remetschwil, was het een luie dag voor ons!
Helaas vandaag slecht weer, sneeuwgrens ergens vanaf 700m. We besloten om thuis te blijven. In de namiddag maakten we een klein wandelingske om toch maar een frisse neus te halen. Een hele dag binnen zitten maakt een mens moedeloos en futloos. We liepen langs Isabel en Markus om een goeie dag te zeggen maar zijn daar blijven plakken tot 17 uur. Albert mocht daar blijven slapen. Meestal is het Astrid die ergens gaat slapen of een vriendinnetje(s) van Astrid dat komt. Nu was Albert aan de beurt. Content dat hij was! Snel thuis iets gegeten en de hapjes voorbereid want om 19 uur kwamen Andreas en Gudrun een glaasje drinken. Het werd gezellige babbel. Onze meisjes konden nog met hun dochters Vivien (9) en Aline (11) boven op zolder spelen. Zij zijn gelukkig niet al te laat naar huis gegaan.
Daar komt de bruid... ja, ja, Frau Caroline Magdelyns, de juf van Albert is vandaag in het huwelijksbootje getreden met haar Peter. Vlak na schooltijd, om 15 uur ging de ceremonie van start. Het officiële gedeelte duurde een half uurtje. Toen ze buiten kwamen, stonden alle kinderen van de klas hen op te wachten. Ze hadden vanalles voorbereid. Zo moesten Caroline en Peter (zij heeft een Belgische papa) ballonnen kapot proberen te gooien met "vogelpikpijltjes". Albert en Laurin hadden een schort aan waarop alle kinderen hun hand gezet hadden en die bij de het bruidspaar werd voorgehangen. Dan moesten ze nog een lijst vragen beantwoorden om te zien of ze écht wel bij mekaar passen. Ondertussen vlogen de snoepjes in het rond en bleef de rijst thuis in de keuken. De juf straalde en haar kersverse echtgenoot ook. Terwijl zij zich terugtrok met familie en vrienden voor de apéro, kregen de kinderen in Restaurant Löwen een dessert aangeboden, nl een ijscoupe en een drankje. Op uitnodiging van Frau Heimgartner, de andere leerkracht van het 3e en 4e leerjaar (duobaan), gingen er nog een aantal mama's mee een tasje "Kaffee Crème" drinken. Om 17u30 was het feest voor de schoolkinderen afgelopen. Binnenkort is het weer feest want dan zal de juf van haar eerste kindje bevallen!
Waar is de herfst gebleven? Dat vragen wij ons hier ook af. Vorige week donderdagwerden hier (Basel = 50 minuten van Remetschwil) nog temperaturen van 28°C gemeten en was het nog "hoogzomer"; vannacht had het gevrozen en komen de temperaturen overdag niet boven 5°C. Het is alsof we van de zomer direct naar de winter gegaan zijn. De bomen zijn nog mooi groen maar hier en daar verkleurt het toch. Toen ik vanmorgen rond 9u naar de supermarkt in Widen reed, brandde het "sneeuwkristallampje" van de auto om te zeggen dat het "icy" is. Een groot deel van de bergpassen is sinds maandag afgesloten voor sneeuw; op sommige plaatsen zijn sneeuwkettingen verplicht. De winter is in 't land! Gisteren had ik een aantal bloemknollen gekocht en geplant zodat de tuin in het voorjaar ook wat kleur heeft en niet alles alleen groen is.
Sophie heeft op woensdag, donderdag en vrijdag "Waldtage" en gaan ze op ontdekkingstocht in het bos. Zo leren ze over de bomen, struiken, eetbare besjes, sporen van dieren... Altijd plezant want de juf kookt in het bos. Hier en daar vind je een plek waar beton begoten is en waar een rooster voorzien is om te grillen. Zo maken ze thee, spaghetti (saus op voorhand klaargemaakt, enkel op te warmen), Teigbrötli (= brooddeeg rond een stokje gedraaid en zo op de grill), soep... Vandaag waren het Spätzli, een soort eiernoodles met allerlei groentjes onder. De kindjes mochten sowieso een stukje vlees meebrengen zoals een sateeke, braadworst, cervelat. Als ze terug thuiskomt, ruik je bijna letterlijk het bos, of beter nog, de rook van het grillen!!
