Uitslapen is niks voor ons, nog minder voor de kids. Eens wakker moeten we eruit. Op die manier hadden we nog tijd om verder op te ruimen, de strijk al helemaal te doen en zien dat alles "aan kant" stond tegen dat moeke en voke hier waren. Erik is nog een toerke met de fiets gaandoen. Rond 15u waren ze er. Auto uitladen, tijd maken voor een babbeltje, in onze "knappe logeerkamer" de bedden opdekken. Moeke en voke hadden Belgische koffiekoekskes bij, iets wat ze hier niet kennen. Met een taske thee hebben we alles doorgespoeld. 's Avonds was er fondue. Nu we eindelijk fondue-olie hebben, kunnen we een keertje meer feesten. Dat was in ieder geval nog voor Astrid en moeke hun verjaardag!
Voilà, onze vakantie zit er weeral op. Wat gaat de tijd toch snel als het plezant is. Omdat er niemand meer in de chalet na ons kwam, konden we later dan 8u30 vertrekken. Daarvan hebben we uiteraard geprofiteerd! De terugweg was vlot verlopen. Met de auto op de trein door de tunnel (Furkapas) tot in Realp. Dat duurde ongeveer 20 minuutjes. In Andermatt hebben we gegeten in de buurt van het station. De Glacier Express - de trein die van Zermatt naar Sankt-Moritz rijdt - is twee keer gepasseerd. Ooit wil ik daar eens met meerijden! Rond 15 uur waren we weer in Remetschil. Auto uitladen, machines was insteken... je kent het wel! De kids gingen onmiddellijk hun vriendjes opzoeken. Home sweet home!
Omdat vandaag de skiliften in Saas Fee niet open zijn voor publiek, zijn we met de auto tot in Saas Almagell gereden en van daaruit te voet naar Saas Fee gewandeld. Spijtig want we hadden vandaag als afsluiter van ons weekje verlof, nog eens graag de ski's aangbonden. Een wedstrijd gooide roet in het eten. Een uurtje heen, in het dorp rondgelopen en de keeltjes gespoeld, en een uurtje weer. 's Middags in de chalet een boke gegeten. Als ons eten wat gezakt was, konden we weer de bottinnen aantrekken voor een wandeling naar de Sankt-Josef-Kappelle en de Sankt-Anna-Kappelle. Twee kleine kapellekes vlak boven Saas Grund. Daarboven heb je een prachtig zicht op de vallei en Saas Fee. Bij terugkeer langs de speeltuin gepasseerd zodat iedereen tevreden was. 's Avonds op tijd in bed want morgen is het inpakken en wegwezen!
Op het gemakske ontbeten en ons klaargemaakt zodat we rond een uur of 10 naar Zermatt konden vertrekken. In Täsch de auto geparkeerd en van daaruit (verplicht) met de tandradbaan naar Zermatt want daarboven is het autovrij. Daar zie je enkel nog van die electrische autootjes rondrijden, net zoals in Saas Fee. Zermatt is echt wel prachtig, heel toeristisch. Overal zie je Indiërs en nog veel meer Japanners of Chinezen... De Matterhorn stak helaas in de wolken, iets wat héél dikwijls voorvalt. Daar moet je blijkbaar geluk hebben. We konden wel een beetje de contouren zien maar niet duidelijk. De foto's die we trokken, trekken dus op niks. In het dorpje rondgewandeld, de toerist uitgehangen net zoals alle anderen, een beetje windowshopping want de souveniers die ze hier verkopen zijn inderdaad veel duurder dan elders. Astrid had nog wat tegoed voor haar verjaardag. In de McDonald's, het betere restaurant voor kinderen !!!, zijn we een vettige hamburger met vettige frietjes gaan eten. Zo konden we er weer effe tegen en was iedereen tevreden. We hebben heel het dorp doorkruisd, een openluchtconcert meegepikt, een souveniertje gekocht en helaas... weer naar Saas Grund afgezakt. Dat was wat anders dan skiën!
Nog steeds mooi weer, wat hebben het getroffen! In de voormiddag zijn we gaan skiën in Saas Almagell. Helaas was de "Tubine Bahn" niet meer open. Sophie is helemaal mee naar boven geweest maar daarna is ze samen met Astrid beneden gebleven. Op die manier konden wij er ook een beetje van profiteren want voor Albert kan het niet snel genoeg gaan. 's Middags zijn Erik en Albert tot beneden geskied en waren uiteraard eerst bij de auto. De meisjes namen de zettellift naar beneden. Al het skimateriaal ging mee want in de namiddag kwamen we enkel nog terug om in de sneeuw te spelen alsook om van het "niksen" te genieten. Boven op het terras in het zonnetje de luilak uitgehangen terwijl de kids op de speeltuin speelden met andere kinderen. Een paar Belgen uit Kontich zaten eveneens op het terras. Uiteraard zijn we aan de praat geraakt. Dat was nog eens plezant! Rond 15u30 zijn we te voet naar beneden gegaan. Erik en Albert zijn van Saas Almagell helemaal te voet tot in Saas Grund gewandeld. Toen ze thuis kwamen, stond het eten klaar! Vandaag is iedereen op tijd in bed gegaan.
Sophieke heeft vandaag haar allereerste tandje verloren. Dat werd tijd. De meeste kindjes van haar klas hebben allang één of zelfs meerdere tandjes gewisseld. Nu kon bij haar ook eindelijk de tandenfee komen. Of komt die niet tot in Zwitserland? Heeft die wel sterke vleugeltjes om zo ver en zo hoog te vliegen. De fantasie van een kind is toch zo schoon. Spijtig dat je dat verliest als je ouder (én wijzer) wordt!
Astrid is vandaag (al) 11 jaar geworden. Ja, ja, kleine meisjes worden groot! Binnenkort ben ik de kleinste en dat zal niet te lang meer duren!! 's Morgens na het ontbijt zijn we naar Ernen vertrokken, een klein dorpje in de buurt van Fiesch, Bellwald, Grengiols, etc. Prachtig weer dus konden we 's middags in Fieschertal bij een riviertje onze picnic buiten eten. Om daar te geraken hebben we wel een fameuze wandeling moeten maken. Maar het was de moeite waard! De jongens profiteerden van de gelegenheid om een dammetje te maken in de rivier. De meisjes profiteerden van de rust én het zonnetje. Terwijl de jongens zich met stenen amuseerden - ze zijn toch allemaal gelijk hé - zijn wij vroeger naar het dorp afgezakt om in de speeltuin te spelen. Als onze mannen weer terug waren, zijn we richting Saas Grund gereden, met een lange tussenstop in Visp. Door de winkelstraat en de oude binnenstad geslenterd. De bedoeling was om daar een restaurantje op te zoeken, maar uiteindelijk zijn we gaan eten in Saas Grund. Op vraag van de jarige, was er aspergesoep (uit een zakje weliswaar, 't is vakantie voor iedereen) én spaghetti bolognaise. Later op de avond was er nog chips. Wij dronken een glaasje witte Walliser wijn van de Valais. Mmmmm...
Weeral stralende zon! We beslisten om een keertje te skiën in Saas Almagell, het laatste dorpje in het "Saastal". We waren als allereersten op de skipiste. Alles mooi gladgereden door de snowcat, geen volk... zalig! Sophie kan nu helemaal alleen de "pannekoek-lift" nemen. Niemand die haar daarbij nog moet helpen. Zodoende kon ze helemaal mee naar boven. De "Tubing Bahn" was vandaag nog open, vanaf morgen niet meer. De binnenband van een traktor, speciaal verpakt en voorzien van een kabel om je naar boven te trekken. Best wel plezant. Helaas hebben we hiervan geen fotootjes. 's Middags zijn we over huis geweest om een boke te eten maar om 14 uur stonden we weer op de latten. Rond 16 uur zijn we tot in het dal geskied. Na een warme maaltijd zijn de kids in de chalet gebleven, terwijl Erik en ik nog een avondwandelingske maakten en van de rust genoten!
