Moeke had vanmorgen lekker ontbijt voorzien. Op een ander smaakt zelfs een gewoon boke, stukken beter dan thuis! In de voormiddag zijn we op bezoek geweest bij Ingrid en Tom en konden ze reeds hun verjaardagscadeautje in ontvangst nemen nl een webcam. Zo kunnen Yannick en Milan met Albert en zijn zussen "telefoneren". We maakten nog een tussenstop bij tante Yvonne en nonkel Willy. Annick was spijtig genoeg niet thuis. Sophieke, het petekindje van Gert, kon eindelijk zijn cadeautje overhandigen. Dat werd ook hoog tijd!
's Middags werden we bij oma en opa verwacht. Ook Ingrid, Tom, Yannick en Milan mochten een hapje meeëten. Het was een druk programma want in de namiddag ben ik nog snel naar de supermarkt geweest voor Belgische specialiteiten, langs de bloemenwinkel, naar de Vebex, met Ingrid naar de keurslager. Nog langs Maarten en Monique maar enkel Anne en Lisa waren thuis.
Al gauw was het weer tijd om naar moeke en voke te gaan. Daar waren ook ons Els, Sam, Matizz, Gunhilde en Marie. Zo konden we toch al moederdag vieren, alhoewel onze Chris en Rik er niet bij waren (op weekend). Ons moeke had lekkere, Vlaams pistolets met verse charcuterie voorzien. De smoskes gingen er goed in want dat kennen ze in Zwitserland niet zo. Achteraf was er nog een verrassing. Moeke had een biscuit gebakken (crème au beurre en mokka crème au beurre) voor Sophieke's verjaardag. Het vuurwerk op de taart was natuurlijk interessanter dan de taart zelf. Het was super lekker!
Omdat het maandag weer school is, moeten we de kinderen in Boechout weer oppikken. Erik had een halve dag verlof genomen zodat we op het middaguur konden vertrekken. Helaas hebben we in Straatsburg wel 45 minuten in de file gestaan. Uiteindelijk zijn we dan om 21u bij moeke en voke aangekomen. Kort daarna zijn de kids gaan slapen. Wij hebben het ook niet lang meer getrokken.
Wat is het stilletjes in huis! Waar is de rommel? Wel eens plezant dat de kinderen niet thuis zijn; alhoewel... de verveling begint toe te slaan. Er is genoeg te doen, maar sfeer is er niet. Erik klopt lange dagen (is pas na 19u thuis) en het weer is ronduit rot. We missen die drukte toch wel. Het zou maar saai zijn, wij tweetjes alleen...
Gisterenavond is Erik's collega met zijn vrouw nog op bezoek geweest. Een Braziliaans koppel die, net zoals wij, sinds 2008 jaar in Zwitserland wonen. Lindemans Kriek en pickles-chips... zo te zien vonden ze het heel lekker (en wij ook natuurlijk). Het was een gezellige avond!
Tegen het middaguur hadden we alles gedaan, wat we gepland hadden. Er schoot gelukkig nog een beetje tijd over voor een uitstapje. Deze keer reden we naar Binn, een dorpje gelegen op een boogscheut van Ernen, helemaal afgelegen. In het dorpje kan je een geleide wandeling maken waar je tevens op zoek gaat naar kristal en andere mineralen. Dat staat zeker op het programma in één van de komende weken (of volgende zomer). Je kan er eveneens prachtig houtsnijwerk vinden. Misschien moeten we daar maar eens aankloppen voor een nieuwe plakkaat aan de chalet... Terwijl ik de chalet van boven tot onder een poetsbeurt gaf, was Erik onderweg met zijn fiets. Rond 16u30 zijn we weer richting Remetschwil gereden. Omdat het later op de avond beginnen onweren is, zijn we niet meer naar de "Waldhütte" geweest om mee te vieren met de dorpsgenoten. Naargelang het slechte weer, werd er wel heel veel vuurwerk afgestoken ter gelegenheid van de Zwitserse nationale feestdag. Pas na 23u was de rust in het dorp teruggekeerd. Wat een gekte!
