Als je op vakantie bent, verlies je de tijd uit het oog... niet alleen wij maar ook de kinderen vragen constant "welke dag zijn we vandaag".
Zondag 10 juli 2011
Mooi weer, eigenlijk veel te warm om een zware inspanning te doen. Toch besloten we om vandaag een serieuze wandeling te maken. Geloof het of niet, maar vandaag zijn we zonder "zagemannen" aan de wandeling begonnen! De chalet ligt op een hoogte van ongeveer 1200m, ons doel "Alpe Frid" ligt op 1889m dus een dikke 600m stijgen en dalen.
Boven aan de rivier - we hadden toen het grootste deel van de klim al achter ons - hebben we onze bokes gegeten. Erik, Albert en Sophie hebben met de stenen in 't water gespeeld en een dam gebouwd. Astrid heeft nog met Albert stenen "geketst". Daarna hebben we onze tocht verder gezet. Op Alpe Frid, niet meer dan een weide waar de koeien van Walter en Bernadette grazen, hebben we een tijd lang zitten-zitten en van het uitzicht genoten. Via de Maria Kappelle zijn we weer afgedaald naar Ernen. Zoals verwacht heeft mijn knie het na enige tijd dan toch begeven. Eerlijk gezegd, ik was blij dat ik in de chalet was want er is toch iets mis met die knie...