Erik was gisteren laat thuis van de Nieuwjaarsreceptie op werk. De bus vertrok in Schaffhausen (een uurjte van bij ons thuis) pas om 1u30. Vandaag kon hij uitslapen maar was om 9u al paraat. Tja, blijven liggen is géén optie, achteraf heb je toch alleen maar hoofdpijn en is het weekend voorbij voordat je het weet.
In de namiddag trokken we naar Amden in kanton Sankt-Gallen. Een wandeling en vooral sleeën stonden op het programma. Onderweg kwamen we een aantal nonnekes tegen. De kids vonden dit best grappig. Albert had een opmerking "amai mama, die zouden toch ook beter een 'pots' opzetten in plaats van zo'n 'kappeke'". Ik moest hem gelijk geven!
Ook al schijnt de zon niet, ze doet moeite en dat is al veel. Alles is ondertussen fameus ondergesneeuwd en dat is goed. Zo kunnen de kids volop buiten spelen met de slee en hebben ze iets "om handen". Ze zitten al genoeg binnen! Vanmorgen om 8u stonden Isabel en Fifi, haar 2-jaar oude hondje (Schnauzer), voor de deur. Zoals afgesproken, maken we wekelijks een serieuze toer in en rond Remetschwil. Vandaag ging het tot Oberrohrdorf. Ocharme Fifi met haar korte pootjes. Je zou denken dat zo'n beestje koud heeft maar ze doet niks liever dan in de sneeuw springen. We waren nog maar net vertrokken en er dwarrelden alweer sneeuwvlokjes uit de lucht. Na 2 uur wandelen hebben we bij Isabel thuis nog een taske koffie gedronken. Maar... eerst Fifi onder de douche gezet. Haar pootjes en buikje hingen vol ijsklonters. Daarna is ze in haar mandje in slaap gevallen. De stevige wandeling in de koude heeft ons allen deugd gedaan!
In de namiddag zijn Astrid, Albert en Sophie de ganse tijd buiten gaan sleeën, hiernaast op de wei. Zij waagden zich deze keer niet op de latten, sommige anderen dan weer wel. Ik heb ze de hele namiddag niet gezien!
Na schooltijd moest Albert nogmaals op controle bij de tandarts (Kieferorthopäd). Hij had toch zo gehoopt dat de beugel die aan de binnenkant (boven) zit, eruit mocht. Niks was minder waar maar de tandarts heeft beloofd dat die nog maximum een half jaartje moet blijven zitten. Verder was eigenlijk alles in orde. De beugel aan de buitenkant, eveneens bovenaan, werd vervangen door een enkele draad ipv een dubbele draad. Het ziet er al veel fijner uit zo. Sophie mocht ook nog eens op de stoel gaan liggen. Volgens de tandarts is er daar ook werk aan de winkel, maar later dan!
Noem het stom of onnozel maar regelmatig schrijf ik nog 2009 ipv 2010. Het moet nog effe wennen, zeker nu ik niet ga werken!
Dit weekend was niks bijzonders eigenlijk, sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw dus helaas geen uitstapje naar de bergen. Daarentegen konden de kids naar hartelust in Remetschwil "schlitteln" (sleeën). Sophie en Albert hadden samen met de kids van de buurt een heuse 'ramp' gebouwd. Zoef erover met de slee. Je kunt je al voorstellen wat een gelach en gegibber dat geweest was! Op die manier was Albert effe vergeten dat zijn nieuwe fiets op hem wacht. Eerst moet de sneeuw weg, dan pas kan hij met zijn fiets rondcrossen. Ondertussen heeft hij wel al 14 km op de teller staan!
Zondag maakten Erik en ik een wandeling door het bos van Remetschwil terwijl de kids zich in de sneeuw amuseerden. Onderweg zagen we nog twee hertjes én een vos. Wat kan het hier toch mooi zijn, zelfs in de winter!
