Astrid en Albert zijn weer aan de beterhand; Sophie is ook terug springlevend. Alleen nog hoesten en flink wat snot. Daarom zijn we ook niet gaan skiën vandaag. Nochtans hadden ze dat veel liever gedaan! Hopelijk volgende week! In de late namiddag trokken we naar de "Christchindli-Märt" (kerstmarkt) in de Reusstad Bremgarten. Zoals vorig jaar was er haast nergens geen parkeerplaats te vinden. Na lang zoeken is het ons dan toch gelukt. Er waren wel meer dan 270 marktkramers, maar deze hebben we natuurlijk niet geteld, en nog véél meer volk want je kon er over de koppen lopen. Er waren kraampjes met kaarsen, prachtig houtsnijwerk (beelden, kerststallen, houten sterren, engelen, etc.), helder glaswerk dat ter plekke gemaakt werd, juwelen. Ook smul- en drankkraampjes waren er, zodat we daar een lekker hapje gegeten hebben. Via de houten brug over de rivier 'Reuss', die in 1547 gebouwd werd en voorzien is van een tolhuisje, kwam je tot bij de kermis. Een groot reuzenrad dat verlicht was, kon je van ver zien. Een zicht over de stad en enkel wat lichtjes van de omliggende dorpen. Meer kan je daarboven helaas niet zien. Veel volk en koude voeten. Een mens zou voor minder naar huis gaan.
Sinds vanmorgen is Sophie weer naar school. Zij was er het snelst terug bovenop. Ze is toch wel héél content dat ze vandaag weer naar school MAG want weet je waarom....? De lieve Sint komt in de Kindergarten en dat mag ze niet missen natuurlijk! In de klas hadden alle kindjes een mooie zak in mekaar geknutseld (jut), voorzien van hun naam, een sint en piet in vilt. Er hingen ook overal watten propjes op, omdat het al gesneeuwd had in Remetschwil. Wel een mooi idee. Toen ze vanmiddag terug thuis kwam, zat er vanalles in de zak om op te smullen. Astrid en Albert kunnen pas maandag weer naar school. Albert voelt zich al stukken beter en Astrid ook, alhoewel haar stem nog niet ver rijkt! De dokter had gezegd, dat ze pas weer naar school mogen, wanneer ze een volledige dag koortsvrij (uiteraard zonder medicatie) zijn geweest. Niet eerder. Dat was dus zeker niet vandaag. Gisteren zijn Astrid's vriendinnetjes nog komen bellen (tot aan de deur en niet verder!) om te vragen hoe het met haar gaat. Lief hé!
Dit is nog het liedje dat Sophie de ganse tijd loopt te zingen:
Samichlaus, säg, isch das wahr? Dass du elei wohnsch s ganze Jahr? Ich find, eso en alte Maa Müesst Fründe um sich ume ha Chumm doch un wohn i öisem Huus Das miech de andere gar nüüt us.
Mir würdet für dich choche, bette Putze, wösche, suuge, glette Würdet hälfe Guetzli bache Schoggi schmelze, Seckli mache
Au din Esel dörf da si Im Gartehuus, mir richtet's ii Drum la der's dur de Chopf la gaa Und lüt mer nach der Wiehnacht aa!
De weergoden hebben het geweten. Meteorologisch gezien begint vandaag de winter. Als we naar buiten kijken is dat echt wel zo. Er ligt momenteel wel 12 cm sneeuw. Gisterenavond laat - ik denk dat het toch al 22 uur was - heeft de sneeuwruimer voor de eerste keer dit seizoen de straten van Remetschwil sneeuwvrij gemaakt. 's Nachts vriest het wel, maar overdag komen de temperaturen tot boven het vriespunt. Niet genoeg om de sneeuw te laten liggen. Het zal toch wel enkele dagen duren alvorens alles weg is.
Ziek zijn en niet naar school kunnen, dat vinden ze niet erg. Wat véél erger is, is dat het momenteel fameus aan het sneeuwen is en ze niet naar buiten mogen. Sinds vanmorgen is het non-stop aan het sneeuwen. Het is ondertussen bijna 15 uur en het ziet er niet naar uit, dat het direct zal ophouden. De winterpret zal helaas van korte duur zijn want het vriest nét niet. Met de slee buiten spelen, zal dus voor een andere keer zijn. Toen we vorig jaar met Kerstmis op familiebezoek waren in België, lag er sneeuw in Remetschwil. Hopelijk nu ook! I'm dreaming of a white Christmas!!
Astrid was vannacht ook uit haar bed geweest. Vanmorgen had ze koorts en deed haar oor pijn. Albert zag er echt belabberd uit. Rode ogen, bleek, een rommelhoest en koortsig. Besluit: niet naar school. Om 8 uur hing ik al aan de bel bij de dokter zodat we om 11u30 met hen kon langskomen. Voor Albert was het minder goed; hij heeft de "Schweinegrippe" of de Mexicaanse griep. Astrid heeft hetzelfde, alleen is het nog niet zo uitgesproken. Dat komt nog! Ze kregen geen medicatie want griep is steeds viraal en niet bacteriëel. Enfin, nu maar hopen dat Sophie gespaard blijft. Ze mogen terug naar school van de moment dat ze een volledige dag koortsvrij zijn. Waarschijnlijk zal dat woensdag of donderdag zijn.
Nu Erik zich stukken beter voelt, is Albert aan de beurt. Toch zijn we deze namiddag eventjes weg geweest. Waar Margrith - onze toffe buurvrouw - werkt, was het open-deur-dag. Zij werkt als opvoedster/verpleegkundige in "Haus Morgenstern" in Hasenberg, een instelling voor mentaal gehandicapten. Zij hebben een grote groentetuin waar de bewoners groenten kweken; alsook een boerderij met kleine dieren. In de weverij maakten de bewoners prachtige tafelkleedjes, onderleggers, servietten, handdoekjes. In het atelier verkochten ze eveneens zelfgemaakte kaarsen. Brood en gebak kon je in de "Backstube" kopen, alsook "Biberli" (Lebkuchen, net zoals peperkoek en speculaas). Astrid en Sophie bakten hun eigen Butterzopfli, geen gevlochten broodje deze keer, maar een manneke versierd met gekleurde suikerbolletjes. Albert ging liever mee een kijkje nemen bij de houtbewerking. Prachtige kandelaars, verlichting, stoelen... Verder was er ook nog een "papeterie" waar mooie verjaardagskaarten (zeefdruk) gemaakt werden, een pottenbakkerij... Als afsluiter genoten we van een huisgemaakte patéke met een drankje. Het was echt de moeite om eens een kijkje te gaan nemen.
