Toen Astrid vanmorgen in de kelder een bus melk ging halen, schrok ze zich een bult. Een klein veldmuisje was op een of andere manier in de achterste kelder geraakt. Hoe dat gebeurd is is een raadsel, maar we denken dat onze poes Caramel er voor iets tussen zit. Zij komt regelmatig naar huis om haar buit met fierheid te tonen. Waarschijnlijk is ze ook met dit muisje in de kelder gegaan. Als het zo warm is, staat de kelderdeur immers altijd open wat zorgt voor extra tocht en afkoeling. We hebben geprobeerd om het schattig beestje beet te nemen, maar tevergeefs (natuurlijk). De deur van de achterste kelder blijft voorlopig dus dicht.
Erik is rond 11u naar België gereden voor "sleutelovegave". Morgen, zondag, neemt hij deel aan de wielertocht "Goorse Gordel" (98 km).
Christian en Stefan zijn bij ons nog spaghetti komen eten en mochten blijven slapen. Ze hebben zich allemaal goed geamuseerd!
Vandaag was het Sophie haar beurt om op schoolreis te gaan. Om 7u50 vertrokken ze met de bus tot in Baden om daar over te stappen op de trein naar Aarau. Eerst brachten ze een bezoekje aan Naturama, het natuurmuseum bij uitstek. Sophie was vooral onder de indruk van het dinoskelet. Na het museumbezoek wandelden ze langs de oevers van de Aare naar Biberstein. Zoals gewoonlijk mochten ze een worstje meebrengen om te braden. Gelukkig was het grillverbod opgeheven! 's Namiddags was er na de wandeling nog tijd om te spelen. Rond 16u waren ze weer terug in Remetschwil.
Albert droomt al weken, zeg maar maanden, van een helikopter op afstandsbediening. Niet zo'n klein prul, maar ene die stabiel blijft en tegen een stootje kan. Regelmatig zijn we in Baden langs de hobbyshop voorbij gelopen en telkens heeft hij het over die ene helikopter... Vorige maand zijn we dan eens in de winkel zelf gaan kijken. Man, man, wat daar allemaal aan modelvliegtuigen (kleine én grote), helikopters, auto's binnensteekt... Ongelooflijk. Voor de meeste mannen inderdaad een echt speelparadijs.
De winkelbediende vertelde Albert dat hij eerst moest "leren" vliegen met zo'n ding, dat dat allemaal niet van 1-2-3 gaat. Veel oefenen met een klein modelletje is echt een must. Daarna, als hij het onder de knie heeft, kan hij overstappen naar een groter (en duurder) model.
Als afscheidsgeschenk hebben we besloten om Albert zo'n helikopter waar hij al zolang over praat, cadeau te doen. Erik was vroeger thuis van het werk. Met z'n allen zijn we gaan kijken. Diezelfde mijnheer heeft in de winkel dan met de helikopter rondgevlogen om aan te tonen wat dat ding allemaal kan. Vorige keer ook - vandaar... hij heeft Albert's kop toen nog wat zotter gemaakt.
Met een grote doos is hij de winkel buiten gegaan... met een lach tot over zijn oren. Niet alleen in de winkel maar ook thuis moest het nieuwe speeltje getest worden. Echt iets voor mannen...
Astrid en Sophie krijgen uiteraard ook een gepast afscheidscadeau!
Gisteren had de man van de "Schlüsselservice" gebeld dat de sleutels (chalet) klaar lagen om afgehaald te worden. Omdat ik dan toch in Baden moest zijn, profiteerde ik ervan om mijn "Gutschein" (cadeaubon) die ik van mijn collega's gekregen had, in te ruilen voor een paar mooie juweeltjes. Wat is dat toch plezant om te mogen kiezen met andermans geld
's Namiddags ging ik nog langs Ikea. Omdat we de chalet willen verhuren, hebben we nog wat babyspulletjes nodig nl een badje, opstapje, verzorgingskussen etc. Zo kunnen gezinnen met kleine kindjes de grote stukken thuis laten.
Omdat het zondag misviering is (Fronleichnam), moesten de meisjes en jongens van het 5e leerjaar de liedjes die ze zondag zullen zingen, repeteren. Albert vindt er maar niks aan; hij had liever nog een uurtje gaan sjotten in de school!
Albert speelt vandaag zijn laatste match. Hij heeft telkens met Erik in Ernen geoefend en volgens de trainer Lars, is het eraan te zien! Deze match wonnen ze met 6 - 4. Na de match was er nog het afscheidsgeschenk voor Lars en hulptrainer Nick. Een fles wijn en een cadeaubon van de sportwinkel werd aan beide jongens overhandigd. Die waren heel content. Ze trakteerden de mannen op een hotdog, wat chips en een drankje. Het was een laatste gezellig samen-zijn, althans voor Albert. Hij heeft van een aantal jongens al afscheid genomen.
Astrid haar valies was vorige vrijdag al in de school gebracht; nu moest ze alleen nog haar rugzakje vullen. Om 8u heb ik ze afgezet in Oberrohrdorf. Mee wachten tot de bus kwam, mocht niet! Dan ben ik maar direct vertrokken. Vandaag vertrekt Astrid op 2-daagse schoolreis .
Van Oberrohrdorf met de bus tot in Baden, daar de trein op naar Solothurn. In Solothurn hadden ze fietsen gehuurd en van daaruit ging het 72 km verder tot in Erlach. Daar hebben ze de nacht doorgebracht op een camping. Volgens Astrid heel plezant, behalve 's nachts. Blijkbaar hebben vossen een deel van de voorraad gegeten... 's Avonds hebben ze pizza laten bezorgen. 's Anderendaags ging het van Erlach te voet naar Sankt-Peterinsel (eiland). Een makkie (4 km) in vergelijking met daags ervoor! Gelukkig was het de ganse tijd redelijk vlak.
Op het eiland konden ze dan per boot de overtocht doen tot in Biel. Ze hebben in ieder geval mooi weer gehad want aangekomen aan de Bielersee (meer van Biel), mochten ze een duik nemen. Ja, ja, Astrid heeft zich ook laten overhalen om in het ijskoude water te plonsen Vanaf Biel ging het dan terug met het openbaar vervoer naar Oberrohrdorf. Over een schoolreis gesproken... zou eventueel ook kunnen doorgaan als sportdag. Volgens Astrid heeft iedereen goed gefietst. Ze hadden immers de opdracht gekregen om een maand voor de schoolreis wekelijks 100 km te fietsen. Voor Astrid was dat geen probleem. Zulke uitstapjes/uitdagingen zullen ze binnenkort moeten missen
Eerst moest de chalet opgekuisd worden en daarna konden we vertrekken. Omdat vandaag de Tour de Suisse van Brig naar Grindelwald (over de Grimselpas) gaat en de coureurs door Fiesch rijden, moesten we niet te lang wachten. Anders konden we zelf niet meer door en moesten we wachten tot alles weer voorbij was. Om 11u30 zijn we dan vertrokken. We hadden wel zin om te blijven kijken, boven op de Grimselpas dan, maar uiteindelijk zijn we toch maar doorgereden. Die mannen komen toch aangevlogen en voor je het goed en wel beseft, zijn ze voorbij. Telkens als we een Belg zagen hebben we getoeterd en gezwaaid. Die zullen ook gedacht hebben, wat doet die Zwitser... De kids vonden het in ieder geval héél plezant en maakten er een sport van om de Belgen op te sporen.
Boven op de Brunnig, nabij Meiringen is Erik verder gereden met zijn koersfiets. Wij hebben nog een kijkje genomen in de "Brockenstube" (overdekte rommelmarkt) en zijn dan ook naar huis gereden. Op 8 km van de aankomst, Remetschwil dus, belde Erik "kom mij eens halen in Bremgarten want mij ketting is toch wel gebroken zeker". Zo gezegd, zo gedaan. Spijtig van die 8 km want nu heeft hij "maar" 99,7 km op zijn dagtellerke staan...
's Avonds is de huisbaas nog effe langs geweest om alles eens te bekijken. Het zag er allemaal in orde uit wat maakt dat we op 1 juli zonder problemen op vakantie kunnen vertrekken. Weeral een zorg minder!
Eerst zijn we begonnen om de achterkant van de luiken een laatste laag verf te geven. Als dat klaar was, hebben we de tuin aangepakt: gras afrijden, kantjes maaien, onkruid uittrekken (alhoewel dat onbegonnen werk is). Er zit weer een nieuwe bewoner in onze vijver nl een grote dikke kikker. Sophie had een tijdje geleden over de kikker geleerd in de school en wou hem mee naar huis nemen. Het diertje zou de lange autorit niet overleefd hebben. De kids amuseerden zich met de rolschaatsen en het waveboard. Astrid heeft lang met Marie, ons nichtje, op de webcam getetterd.
In de late namiddag, als alles tip-top in orde was, hebben Erik en ik nog een toerke gemaakt. De kids hadden geen zin en bleven "thuis". Na het avondeten mochten ze met Walter, de boer die zijn grond links-boven-rechts van onze chalet heeft, meerijden met de pikdorser. Zijn vrouw moest tevoet terug naar de stal... Het gaat dan ook stijl bergop/af en Sophie vond het best akelig.