Na het ontbijt is de familie Oliviers terug naar Hove gereden. Het weekend was echt schitterend geweest, net zoals het weer. Alhoewel zondag rustdag is, hebben we alles opgeruimd, wat opgekuisd. Na de middag is Erik met Albert naar Baden gefietst. Vader en zoon alleen, het was eens iets anders. In Baden hebben ze nog een ijsje gegeten. Eens lekker profiteren maar dat mag al eens! De meisjes bleven thuis. Sophie en Astrid turnden in de tuin, vingen "Molche" in de zwemvijver en ik deed nog wat onkruid uit en las in de boekskes die uit België waren meegekomen. Hoogstaande literatuur maar vooral ontspannend! Vandaag is iedereen vroeg gaan slapen.
Vanmorgen was het prachtig weer. Iedereen maakte zich klaar zodat we op tijd konden vertrekken naar Engelberg, Brunni. Onderweg nog gestopt voor de picknick van 's middags. Met de nieuwe kabelbaan, die begin dit jaar is open gegaan, gevolgd door de zetellift naar Brunni geweest. Er was veel volk boven aan het idyllische "Härzlisee"-meertje. Iedereen bottinnen en sokken uit en met de voeten volledig rond het meer het "voeten-verwenparcours" gedaan. Het water was ijs, maar dan ook ijskoud. De kinderen vonden het geweldig. Overal zaten grote kikkers in het heldere water. De mannen namen in het tussenstation de kabelbaan weer naar beneden, wij bleven nog effe ter plaatse. Iedereen, behalve Carla, ging op de rodelbaan. Dat was plezant. De kinderen gingen per twee want da's dubbel plezier! Sophie ging samen met mij mee. Daarna zijn we te voet verder naar beneden gewandeld. Maarten had last van zijn knieën, moest reeds ontstekingsremmers nemen. Hopelijk is hij snel weer beter. De mannen reden met de koersfiets naar huis, zo'n 98 km aan een gemiddelde snelheid van 29,5 km/uur (het was buiten wel 30°C in de schaduw), wij met de auto. Bij thuiskomst heeft Stef een duik in de zwemvijver genomen, Erik niet... Na een verkwikkende douche aten we "spaghetti a la Anna" en zijn we nog heel lang buiten blijven zitten. Kindjes om 21 uur in bed. Het was pas laat toen wij ons bed gingen opzoeken, het was veel te goed buiten...
Schitterend weer, alhoewel het toch wat overtrokken was. In de voormiddag vertrokken we op tijd naar de Ütliberg (Top of Zürich) om te voet naar boven en weer naar beneden te wandelen. Niemand geklaagd, niemand gezaagd, iedereen flink gestapt. Boven op de toren van het uitzicht genoten. 's Middags thuis een boke buiten gegeten. Na de middag vertrokken de mannen met de fiets naar de luchthaven "Flugplatz Buttwil Airport". Wij kwamen achterna met de auto. Onderweg hadden onze "coureurs" een heuse douche gehad maar verder stralend weer. Goed ter afkoeling toch...? Daar boven op de heuvel naar de vliegtuigen, helikopter en zweefvliegers gekeken en ondertussen verkoeling gevonden bij een drankje. De mannen fietsen naar huis, wij uiteraard met de auto terug naar Remetschwil. 's Avonds trakteerde de familie Oliviers ons op een etentje in het restaurantje in ons dorp. De kids konden daar buiten spelen op de trampoline, of in de school in de speeltuin spelen. Het was lekker maar vooral gezellig.
Helaas hadden Maarten en zijn gezin zich afgemeld. Stef, Carla, Maarten en Wouter waren echter wel van de partij. In de namiddag, rond 15u30 waren ze dan daar. Het was weeral schitterend weer, een echt zomerweertje. Na een hapje en een drankje ter verwelkoming, maakten we een wandelingetje door het dorp. 's Avonds konden we met z'n allen buiten raclette eten. De jongens konden het goed met elkaar vinden, Astrid vond het ook wel leuk! Sophie amuseert zich mee. Ze konden naar hartelust in de vijver plonsen en "Mölche" (= salamander-achtig diertje) vangen. Plezier gegarandeerd!
Begin januari waren er wat problemen geweest met een aantal kinderen in de klas. Ze hebben er samen hard aan gewerkt om de problemen op te lossen. Als "beloning" hadden ze de keuze tussen "op bezoek bij de brandweer" of "paardrijden in Sennhof". Albert koos voor het eerste, een bezoekje aan de brandweerkazerne van Remetschwil. Hij was sterk onder de indruk. Zo'n brandweerwagen kan wel tot 2000 liter water vervoeren maar kan dan bergop slechts 20 à 30 km/uur rijden, soms nog trager. Het feit dat Remetschwil (1205 inwoners, samen met deelgemeenten Busslingen en Sennhof komen we op 1965 inwoners) een eigen kazerne heeft, is toch ongelooflijk. Niet enkel bij ons, maar buurdorpjes Bellikon en Oberrohrdorf hebben er ook een. Ze kregen uitgebreid uitleg, er werden wilde verhalen verteld, mochten de uitrusting en zuurstofflessen bekijken.... Als afsluiter mochten ze om de beurt meerijden met de pompier. Een onvergetelijke dag voor hem!
Deze voormiddag is Erik gaan fietsen. Het weer was goed dus dan moet hij ervan profiteren en gelijk heeft hij. Geert heeft zich op de computer beziggehouden terwijl Marianne en ik nog konden bijpraten. De kids hebben goed samen gespeeld. Na het middageten zijn ze weer richting Kontich vertrokken, een lang rit voor de boeg. Na de middag zijn wij thuis gebleven; Erik heeft zich met vanalles en nog wat beziggehouden terwijl ik buiten de strijk deed. De kids hadden het beter, want zij zijn deze namiddag voor de allereerste keer in de zwemvijver geweest. Brrrr... zo koud. Sophie was met geen stokken uit 't water te krijgen. Haar lippen zagen blauw van de kou! Direct daarna zijn ze in een warm bad geweest. Ik denk dat het héél plezant was want Aline, Vivien en Jil waren ook van de partij. En maar gillen... Morgen is het weer werken en school geblazen!
Astrid werkt tijdens de les godsdienst rond het thema "verzoening". Daarvoor moest ze een persoon uitkiezen om met haar een parcours af te leggen in de kerk. Ze koos mij. Om 9u45 moesten we in de kerk "Gut Hirt" in Niederrohrdorf zijn. Daar werden we ontvangen door de lerares godsdienst. Ze legde ons uit wat we moesten doen. Eerst in een kamertje, bij schemer, een gebedje voorlezen, een kaars aansteken en langs een in koord gemaakte spiraal de weg volgen tot het midden en daar de kaars "planten" in een kom met zand. Verder kregen we een aantal vragen rond "vergeven en verzoenen", mocht ze een bloempot versieren en vullen met een mooi plantje. Aan het altaar mocht ze zelf wierook branden. Een belevenis op zich. Achteraf kregen we nog een hapje en een drankje en zat het 1e deel erop. Na de middag zijn we thuis gebleven omdat Woutje ook nog moest slapen. We maakten ook nog een wandeling in het dorp en gingen langs de speeltuin. De familie Gillis trakteerde ons het avondeten. We aten frietjes en een hamburger bij "Burger King", ideaal als je nog kleine kinderen hebt. Om 18u werden we voor het 2e deel in de kerk verwacht, de viering zelf. Astrid moest samen met 3 andere klasgenootjes een toneeltje opvoeren vooraan in de kerk. Ze heeft dat schitterend gedaan! Albert had zijn hostie niet direct in zijn mond gestoken maar meegenomen naar zijn plaats... De charel! Sophieke mocht thuis blijven en is met Lientje in bad geweest, samen met de pop! Daarna tijd voor chipjes en Kiddy Bull!
We waren allen vroeg uit de veren. Vroeg weg is dus vroeg terug thuis. De familie Gillis kon lekker blijven liggen, voor hen is het vakantie! Ze zijn niet op stap geweest, want Woutje (1 jaar) slaapt ook nog in de voormiddag. Het weer was goed weer dus konden we na de middag veel in de tuin zitten. We maakten ook een toertje door 't dorp en de kindjes - Astrid en Albert moesten in de namiddag wel nog naar de Duitse les - konden in de speeltuin van 't school en de Kindergarten spelen. Sophie heeft Lien 's avonds nog héél mooi geschminkt. Op haar gezichtje en haar lippen had ze mooie roze en paarse lijntjes getekend... met nagellak. Je kan ze geen minuut alleen laten! Hoe komt ze erop... Achteraf blijkt dat ze dacht dat het met een watje "gewoon" eraf ging... niks was minder waar. Gelukkig had ik nog dissolvant en kreeg ik haar gezichtje weer hoe het was. Het was toch wel effe schrikken. Sophie weet dat ze een hele week niet op de Nintendo mag...
Vanmorgen ben ik heel vroeg naar het werk gereden, zodat ik vanmiddag zeker op tijd thuis zou zijn. Stipt om 12 uur was ik weer terug, net voordat de kids thuiskwamen. Wat een timing! Een half uurtje later waren Marianne, Geert, Lien en Wout hier. Het was prachtig weer dus konden ze in de tuin meteen "aanschuiven". Gelukkig hebben Geert, Lien en Wout een middagdutje gedaan want Sophieke is deze namiddag nog bij Annika gaan spelen. Dat was al langer "abgemacht". De avond is al snel gevallen, en iedereen is op tijd gaan slapen.
