Nadat alle snoepjes en koekjes eerlijk verdeeld werden, vertrokken Jill en Heidi rond 9u30 weer naar huis. Erik en ik hebben in de tuin de struiken gesnoeid en de bladeren van de bomen weggedaan. Na de middag was de mist opgetrokken en scheen de zon. We profiteerden van de gelegenheid om nog een wandeling te maken langs de rivier "Reuss" nabij Rottenschwil, op 20 minuutjes rijden van Remetschwil. Astrid heeft sinds gisterenavond een dikke "snotvalling" en voelde zich helemaal niet goed. Het is dus maar een korte wandeling geworden. Om 19u zijn de kids allen gaan slapen. Astrid was om 22u nog wakker geweest en had toen koorts. Dat wordt dus morgen geen school voor haar.
Kort nadat we thuis kwamen van de Mc Donald's, zijn Astrid's vriendinnetjes toegekomen. Er was veel werk aan de winkel want iedereen moest verkleed én - het belangrijkste van al - geschminkt worden. Albert was verkleed in "Gespenst" (spook) en is dan naar Stefan en Cristian gegaan. Als de meisjes eindelijk klaar waren, konden ze vertrekken. Zo gingen ze overal aanbellen en zeggen ze "Süsses oder Saures" (zoet of zuur) en kregen ze wat lekkers. Terwijl iedereen op stap was (behalve Sophie want die mag volgend jaar pas mee), zijn de Bontempi's langs geweest. Het was de zoete inval! Zij kwamen plakkaten afgeven om in te kleuren. Als de Sint dan binnenkort bij Pfister Möbel komt, kunnen ze ze afgeven in ruil voor een klein geschenkje. We weten nog niet of we gaan... De Bontempi's zijn vertrokken als de kids weer thuis waren om 20u30. Jill en Heidi mochten blijven slapen. Ieder om beurt dus volgende keer is het de beurt aan Albert's vriendjes. Om 21u30 waren de Mädels in dromenland!
Spijtig dat we zo ver wonen, anders hadden we vandaag met de familie Claes mee op familiewandeling geweest in Limburg. Omdat het mooi weer was, trokken we op uitstap. Voorzien van bottinnen, de zonnebril en wat lekkers, reden we naar Lenzerheide in Kanton Graubünden omdat we daar nog nooit geweest waren. Vroeger was er daar een hotel van de CM, nu niet meer. Het was ideaal wandelweer, niet te warm, niet te koud, de bomen helemaal "in de herfst verkleed". Schitterend, alleen liet de zon het na een tijdje afweten. Gelukkig is het wel droog gebleven! Je kon aan het gras zien dat er daar al sneeuw gelegen had (1400m). De kids vonden het spijtig dat alles al weer weggesmolten was. We zijn rond de "Heidsee" gewandeld en daar waren we niet alleen! Er waren veel wandelaars en veel eekhoorntjes. Ze kwamen nét niet uit je hand eten. Zo schattig. Albert had er graag eentje mee naar huis genomen! 's Avonds zijn we - op dringend verzoek van de kinderen - in de Mc Donald's gaan eten. Zij vonden het waarschijnlijk beter dan wij.
Toen Albert gisterenavond in bed zijn been toonde aan Erik, was er nog niks aan de hand. "Och, da's gewoon een "boebeltje", had hij gezegd. Maar dat boebeltje werd een boebel en vanmiddag deed het wel pijn. De buurvrouw zou, net zoals ik, voor de zekerheid maar effe langs de dokter gaan. Ik maakte een afspraak bij onze huisdokter en om 15u45 konden we nog op visite komen. In de auto kreeg hij al tranen in zijn ogen, met de gedachte dat de dokter hem pijn zou doen. Mijn vermoeden was juist, er zat een teek in zijn onderbeen. De dokter was eerst niet zeker, heeft het wat ontsmet en dan... begon hij te wenen. Omdat het allemaal ontstoken is, kon de dokter het niet verdoven en wees nu eerlijk, verdoven om effe met de pincet een teek te verwijderen... Je ziet, mannen zijn watjes, ook de onze dus!! Om hem wat moed te geven, kreeg hij een steen in de hand waarop hij stevig kon knijpen. In een seconde was het geflikt. Hij was opgelucht! Nog een zalfke voorschrijven en het is allemaal voorbij. Nu nog in 't oog houden of er tot maximum 8 weken na vandaag geen "kring" verschijnt want dan moeten we terugkomen omdat hij dan waarschijnlijk een serieuze besmetting heeft opgelopen. We zien wel! De dokter vroeg welke taal we spreken. In de praktijk is er nog een andere dokter uit België! Ze was helaas niet aanwezig maar ze heeft me haar kaartje meegegeven en verzekerde me, dat ze blij zou zijn met een telefoontje van iemand uit het vaderland. Misschien bel ik ze volgende week wel eens...
Astrid neemt zowat deel aan al de verjaardagsfeestjes van de klas. Ook deze keer mocht ze mee. Vlak na schooltijd mocht ze met een bende meisjes, geen jongens toegelaten, mee naar de Bowling in Dättwil. Het was wel tof geweest maar bowlen is niet zo haar ding. Ik had haar gevraagd of ze dat ook zou willen doen voor haar verjaardag, maar ze verkiest een "pyjamafuif". Enfin, zolang ze zich maar amuseren hé. Albert was ook al niet thuis. Hij was bij Justine en Matthias gaan spelen. En Sophie, die had ook geluk. Zij kon samen met Ramona buiten op de trampoline gaan springen. Sophie is al elke dag van de week ergens geweest; maandag bij Aurel en dinsdag bij Romea. Het was een rustige namiddag!
Stefan Suter, de oudste zoon van het Zwitsers-Mexicaans koppel, die tevens bij Astrid in de klas zit, had een uitnodiging meegegeven voor het "Kicker-Turnier" (kicker "sjotterkes" tornooi). Dat kwam allemaal mooi uit want het weer was niet te best. In de voormiddag zijn Erik en Albert nog naar Kloten (luchthaven van Zürich) gereden om de grote vliegtuigen te spotten. In de namiddag mochten ze gaan kickeren ten huize Suter. Ook onze meisjes Astrid en Sophie mochten mee. Erik en ik profiteerden ervan om in de kelder en op zolder eens goed te rommelen. Ne mens houdt wat bij hé! Enthousiast vertrokken ze dan met z'n drietjes tegen 14 uur. Rond 18 uur was het afgelopen en ben ik ze - te voet - gaan afhalen omdat het al redelijk donker was nu het uur veranderd is. Ze hadden zich goed geamuseerd. Albert was wel teleurgesteld want hij had enkel een reep chocolade gewonnen en niet de eerste prijs, een doos Lego Star Wars. Astrid en Sophie kregen een zak snoep mee naar huis.
Om 17 uur werden we verwacht bij Isabel, Markus, Cristian en Stefan. Zij hadden ons uitgenodigd "zum Nachtessen". Voorzien van een doos pralines en een pot witte chocolade, wandelden we tot bij hen. Witte choco omdat ze er gisteren echt zot van waren. Speculaaspasta vonden ze maar niks! Eerst werden we getrakteerd op een lekker aperitiefje, voorzien van de nodige hapjes; daarna konden we aan tafel. We kregen raclette voorgeschoteld maar dat vinden we nu net keilekker! Het was gezellig en er is heel veel gebabbeld. Het was al gauw tijd om naar huis te keren. Een zeer geslaagde avond, zeker voor herhaling vatbaar!
D-day today. Terwijl de meisjes inkopen deden, hadden de jongens vrij spel om rustig de dominostenen boven te halen en op te stellen. Na een uur bouwen, kon het aftellen beginnen. In een tiental sekonden lag alles weer plat - mission accomplished.
Meestal zijn het de vriendinnetjes van Astrid die komen slapen; deze keer was Albert aan de beurt. Vorige week mocht hij blijven slapen bij Cristian en Stefan, de 2 zonen van het Zwitsers-Mexicaans koppel waarmee we bevriend zijn. Vandaag mochten zij bij ons blijven slapen. Om 19 uur waren ze gearriveerd en kon de pret niet op. Chips en frisdrank mogen dan ook niet ontbreken op een avond zoals deze! Uiteindelijk is het helemaal niet laat geworden want morgenvroeg om 7u15 moet Stefan klaar staan om te gaan zwemmen in Bremgarten.
Erik's auto mocht maandag al binnengebracht worden om de zomerbanden te wisselen. Hij "kreeg" een vervangwangen, krak dezelfde maar in 't zwart. Mijn autootje bracht ik vanmorgen om 8 uur binnen. De Ford garage "Steffen" bevindt zich in Bellikon, een buurdorp van Remetschwil. Voorzien van gemakkelijke stapschoenen, vertrok ik naar de garage om zo te voet terug te komen. Helaas zat alles in de mist en kon ik niet genieten van het mooie landschap. De wandeling, zelfs in de mist, heeft alsnog deugd gedaan. Na 45 minuutjes goed doorstappen, niet slenteren en treuzelen, was ik weer thuis. Morgen stap ik weer terug. Hopelijk schijnt dan de zon!
Omdat we hier maar een klein containerparkske hebben (enkel containers voor glas, schoenen, kleren, oliën & vetten, aluminium), wordt er 4x per jaar een papierinzameling gehouden. Eén keer per jaar helpen de kinderen van het 5e leerjaar (hier is geen 6e leerjaar). In de voormiddag hadden ze eerst les, daarna mocht Astrid recht na schooltijd mee met Jill en daar blijven eten. Dat moet je geen twee keer voorstellen natuurlijk! De klas werd opgedeeld in groepjes; Astrid moest mee naar Busslingen (gehuchtje van Remetschwil) voor de papierinzameling. Ofwel deponeer je zelf alles wat je hebt in de 2 grote containers vlakbij de school, ofwel bind je alles netjes in A4 formaat samen en wordt het opgehaald. De lokale boeren rijden dan met hun traktor rond, voorzien van een grote aanhangwagen. De kids zorgen ervoor dat alles wordt opgeladen en daarna in de containers wordt overgeladen. Astrid had zich reuze geamuseerd "ook al is dat werken". 't Zijn het de vriendinnekes die het doen, én die traktor natuurlijk!!
Vanmorgen op weg naar Oberrohrdorf viel er sneeuwwater uit de hemel. Astrid moest om 9u15 aan de sporthal/school zijn zodat ze samen met de andere meisjes (alle categorieën) naar Niederlenz reden voor de "kantonale Training". Ze waren met een hele hoop. Ook de jongens waren van de partij. Zoals gewoonlijk brengen en halen de mama's en de papa's de kinderen. Ik bracht ze mee weg. Om 13u30 was Astrid terug in Oberrohrdorf en zat de training erop. Er werd eveneens meegedeeld dat er 8 meisjes geselecteerd werden om deel te nemen aan de "Schweizer Meisterschaft". We wisten ondertussen wel dat TSV Rohrdorf hoog aangeschreven staat, maar dit is echt ongelooflijk! Albert had zich goed geamuseerd met Cristian en Stefan. In de voormiddag zijn ze in 't school met de vliegtuigjes op afstandbediening gaan "spelen". Buiten een kleine wandeling in het dorp en door de velden van Remetschwil, was het een luie dag voor ons!
Helaas vandaag slecht weer, sneeuwgrens ergens vanaf 700m. We besloten om thuis te blijven. In de namiddag maakten we een klein wandelingske om toch maar een frisse neus te halen. Een hele dag binnen zitten maakt een mens moedeloos en futloos. We liepen langs Isabel en Markus om een goeie dag te zeggen maar zijn daar blijven plakken tot 17 uur. Albert mocht daar blijven slapen. Meestal is het Astrid die ergens gaat slapen of een vriendinnetje(s) van Astrid dat komt. Nu was Albert aan de beurt. Content dat hij was! Snel thuis iets gegeten en de hapjes voorbereid want om 19 uur kwamen Andreas en Gudrun een glaasje drinken. Het werd gezellige babbel. Onze meisjes konden nog met hun dochters Vivien (9) en Aline (11) boven op zolder spelen. Zij zijn gelukkig niet al te laat naar huis gegaan.
Daar komt de bruid... ja, ja, Frau Caroline Magdelyns, de juf van Albert is vandaag in het huwelijksbootje getreden met haar Peter. Vlak na schooltijd, om 15 uur ging de ceremonie van start. Het officiële gedeelte duurde een half uurtje. Toen ze buiten kwamen, stonden alle kinderen van de klas hen op te wachten. Ze hadden vanalles voorbereid. Zo moesten Caroline en Peter (zij heeft een Belgische papa) ballonnen kapot proberen te gooien met "vogelpikpijltjes". Albert en Laurin hadden een schort aan waarop alle kinderen hun hand gezet hadden en die bij de het bruidspaar werd voorgehangen. Dan moesten ze nog een lijst vragen beantwoorden om te zien of ze écht wel bij mekaar passen. Ondertussen vlogen de snoepjes in het rond en bleef de rijst thuis in de keuken. De juf straalde en haar kersverse echtgenoot ook. Terwijl zij zich terugtrok met familie en vrienden voor de apéro, kregen de kinderen in Restaurant Löwen een dessert aangeboden, nl een ijscoupe en een drankje. Op uitnodiging van Frau Heimgartner, de andere leerkracht van het 3e en 4e leerjaar (duobaan), gingen er nog een aantal mama's mee een tasje "Kaffee Crème" drinken. Om 17u30 was het feest voor de schoolkinderen afgelopen. Binnenkort is het weer feest want dan zal de juf van haar eerste kindje bevallen!
Waar is de herfst gebleven? Dat vragen wij ons hier ook af. Vorige week donderdagwerden hier (Basel = 50 minuten van Remetschwil) nog temperaturen van 28°C gemeten en was het nog "hoogzomer"; vannacht had het gevrozen en komen de temperaturen overdag niet boven 5°C. Het is alsof we van de zomer direct naar de winter gegaan zijn. De bomen zijn nog mooi groen maar hier en daar verkleurt het toch. Toen ik vanmorgen rond 9u naar de supermarkt in Widen reed, brandde het "sneeuwkristallampje" van de auto om te zeggen dat het "icy" is. Een groot deel van de bergpassen is sinds maandag afgesloten voor sneeuw; op sommige plaatsen zijn sneeuwkettingen verplicht. De winter is in 't land! Gisteren had ik een aantal bloemknollen gekocht en geplant zodat de tuin in het voorjaar ook wat kleur heeft en niet alles alleen groen is.
Sophie heeft op woensdag, donderdag en vrijdag "Waldtage" en gaan ze op ontdekkingstocht in het bos. Zo leren ze over de bomen, struiken, eetbare besjes, sporen van dieren... Altijd plezant want de juf kookt in het bos. Hier en daar vind je een plek waar beton begoten is en waar een rooster voorzien is om te grillen. Zo maken ze thee, spaghetti (saus op voorhand klaargemaakt, enkel op te warmen), Teigbrötli (= brooddeeg rond een stokje gedraaid en zo op de grill), soep... Vandaag waren het Spätzli, een soort eiernoodles met allerlei groentjes onder. De kindjes mochten sowieso een stukje vlees meebrengen zoals een sateeke, braadworst, cervelat. Als ze terug thuiskomt, ruik je bijna letterlijk het bos, of beter nog, de rook van het grillen!!
Vanmorgen om 7u45 moest Astrid al in 't school zijn. De juf had het voor mekaar gekregen om met de klas deel te nemen aan "die Game Show". Ze namen de bus en verder de trein naar de studio van SF2 in Zürich. Het is wel zo dat slechts 10 kinderen konden meedoen, de anderen mochten mee om te supporteren. Astrid vond het helemaal niet erg en zelfs normaal dat niet iedereen de quiz kon meedoen. Haar Duits/Zwisters is nog niet wat het moet zijn! "Ik kom binnenkort wel op TV", had ze gezegd. En dat was het belangrijkste!! Ze speelden tegen een andere school uit Liestal, vlakbij Basel. Ze blikten 5 afleveringen in en wonnen 3 van de 5 "speldagen". Iedereen kreeg als aandenken een toffe sportzak (kinderformaat) en degenen die de quiz wonnen ontvingen de laatste nieuwe, openklapbare PSP. Om 19 uur was ze weer thuis, had 's middags lekkere gevulde (warme) croissants gegeten, fruit en koekjes als tussendoor en als avondmaal spaghetti. Voor alle kids een onvergetelijke dag en volgens Astrid was de juf meer dan tevreden! De uitzendingen zullen we zeker opnemen!
Vandaag is het Jubiläumfest van de firma waar Erik werkt. Deze bestaat reeds 50 jaar en dat moet gevierd worden met de nodige toeters en bellen! Alle werknemers van gans K+N Zwitserland waren uitgenodigd met hun familie. Ook wij waren van de partij. Voor de kinderen was er speciale animatie voorzien. Ze konden oa knutselen en een afdruk van hun handen in wachs maken. Heel origineel. We kregen een rondleiding in het magazijn waar het feest plaatsvond. Dit is een spiksplinternieuw magazijn, alles nog spic & span! Er was eveneens een demonstratie met herdershonden. Indrukwekkend, dat kon je aan het applaus van de toeschouwers horen! Voor alle medewerkers en hun familie was er een diner voorzien, een koud en warm buffet, gevolgd door een dessertenbuffet om je vingers van af te likken. Er was ook veel vers fruit en kaas als afsluiter. Ze kwamen ook rond met "Kirschen -und Zwetschgenlikör", voor bij de koffie. Rond 20 uur liep het feest ten einde en zijn we huiswaarts gekeerd. Met een koffer vol ballonnen en een mooie bloempot zijn we nét niet naar huis gevlogen!
Nog vergeten te "vertellen". Woensdagnacht komt Astrid me wakker maken omdat ze denkt dat er een poes in de kamer zit. Tja, ze had de deur laten openstaan van haar kamer en zo zijn Caramel en Praline natuurlijk in de kamer gekomen. Maar dat was het niet! We hoorden de hele tijd luid gemiauw en eerst dachten we dat het van achter de rieten mand, naast haar bureau kwam. Wij maar zoeken en niks gevonden. Het geluid kwam nochtans van daar. Op een gegeven moment hadden we het dan toch gevonden. Het was de "pekzwette" poes van Kim die tot op het dak, (dakkapel) vlak voor Astrid's raam was geklommen. Zij speelt een gevaarlijk spel! Astrid heeft ze opgepakt en aan de achterdeur terug buiten gelaten. Hopelijk wordt dat geen gewoonte!
Belofte maakt schuld; als het slecht weer is (regen), zouden we gaan zwemmen. Dat is dan ook zo gebeurd. In de namiddag reden we naar het zwembad van Baden. Een tijd lang waren we zo goed als alleen in het water, daarna werd het iets drukker. Sophie wil geen zwembandjes meer aandoen, dan zwemt ze maar zonder. Ze kan het wel maar zit steeds onder water met de duikbril. Albert is 's avonds nog naar de karate geweest, samen met Miguel, Alessio en Aramis. Astrid mocht vanavond bij Michelle gaan slapen. Wat zal ze morgen weer kleine oogskes hebben!
Terwijl oma en opa onderweg zijn naar België, schijnt hier volop de zon. De was hangt buiten te drogen en de kinderen spelen buiten. Het is waarschijnlijk de laatste zomerdag van het jaar 2009. In Basel werden temperaturen gemeten van 28°C. Hier is het iets minder warm, zo'n 26°C, zelfs te warm om in de tuin een tijdschrift in de zon te lezen. De buren hebben voor de laatste keer de grill buiten gezet. De kinderen hadden nog gevraagd om in de vijver te zwemmen maar dat was nu nét teveel van het goede. Vanaf morgen wordt het aanzienlijk kouder en is er (eindelijk) regen op komst. Dit weekend zou op 1500 m de eerste sneeuw vallen in de bergen. Het werd ook stilletjes aan tijd om de poesjes buiten te laten. Dat is vlotjes gegaan. Eerst bleven ze mooi tot op het terras, even later raasden ze door het gras. Het is duidelijk dat ze op ontdekkingsreis zijn. Ver gaan ze niet, ze blijven net zoals een baby, dicht in onze buurt! Albert en Sophie zijn nog in de school gaan spelen, Astrid speelde met Michelle hier buiten. Het was een geweldige dag!
