Net zoals in België komt ook hier de paashaas, soms ook wel eens de paasklokken. Omdat het droog was konden ze in de tuin de paaseitjes gaan zoeken. Dat is altijd plezanter dan binnen alhoewel de paashaas binnen meer verstopplaatsen kan vinden! In de voormiddag maakten we een wandeling in het dorp en konden de jongens daarna in 't school gaan voetballen. Astrid en Sophie konden in de speeltuin aan het rek de aap uithangen! Lea, een klasgenootje en vriendinnetje van Astrid was ook komen opdagen zodat iedereen, behalve Sophie en de mama's, een balleke kon stampen. 's Middags na het eten zijn we naar de luchthaven van Buttwil gereden maar helaas waren er op dat moment geen zweefvliegers, helikopters of sportvliegtuigjes. Gelukkig konden de kids zich in de speeltuin uitleven! Binnen in de gezellige kantine van "Café Flugplatz" een pintje gepakt en rond 17 uur weer naar Remetschwil gereden. Deze keer stond er fondue op het menu en als dessert een huisgebakken stracciatela-cake en/of een stukje paastaart. Vandaag mochten ze allemaal wat langer opblijven.
Vandaag komen Yannick en Milan ! en ook Tante Ingrid en Nonkel Tom. Omsteeks 10 uur telefoon, ze zijn België nog niet uit geraakt en staan in panne met hun Volvo ter hoogte van Tellin (waar is de Maurice?). Er komt VEEL rook vanonder de motorkap. Na 15 minuten waren de politie en 2 brandweerwagens ter plekke met 14 manschappen (!!), de rook was ondertussen ook verdwenen. Blijkbaar was er "iets" mis met de ontkoppeling, verder rijden was onmogelijk. Dan maar de hulplijn ingeroepen - Toyota. Oma en opa waren 1,5 uur later ook ter plaatse, alles werd overgeladen en oma en opa werden aan het station van Ciney afgezet. Zo kon de reis worden verdergezet. Hun auto zal dinsdag pas worden weggesleept naar garage V te M (we mogen geen anti-reclame maken hé). Zonder verdere problemen met gaspedal of ontkoppeling stonden ze om 20 uur in Remetschwil !
Overal zijn scholen, kantoren en winkels gesloten want vandaag is het Karfreitag of Goede Vrijdag. In de voormiddag hebben we vanalles gedaan in huis maar in de namiddag trokken we naar Küssnacht am Rigi in Kanton Schwyz. Bij de "Astrid Kapelle" hebben we effe halt gehouden. Tijdens een auto-ongeluk verongelukte daar in 1935 koningin Astrid, één jaar nadat ze tot koningin der Belgen gekroond werd.
Küssnacht ligt aan de noordelijke oever van het meer van Luzern en aan de zuidelijke oever van het meer van Zug. Het was prachtig weer, blauwe hemel, slechts hier en daar een piepklein wolkje. Daarom was er ook zoveel volk aan het meer. We genoten van het uitzicht, van de zon én van een lekker ijsje. Slechts een klein wandelingetje stond op het programma. Verder dan de speeltuin zijn we niet geraakt. Het was een gezellige dag!
Sinds vorig jaar april ben ik op zoek naar een job. Eerlijk gezegd, had ik wat meer moeite gedaan en niet zo kieskeurig geweest, was ik waarschijnlijk al langer aan de slag. Méér dan 50% wil ik voorlopig niet werken, dan nog liefst enkel in de voormiddag, in een groot bedrijf, dichtbij. Simpel is anders. Op vele plaatsen moet je Italiaans kunnen en daar ken ik niks van. Met 3 kinderen op je CV is het ook allemaal niet evident als je weet dat de meeste mama's hier thuisblijven tot de kids groter zijn. Het feit dat ik als interim bij Kühne+Nagel heb gewerkt, was goed maar slechts een tussenstap.
Eind januari had ik gesolliciteerd als 'Abteilungsassistentin' bij ABB en weet sinds 2 weken dat ik de job heb! Gisterenvoormiddag ben ik van 8u30 tot 12u op kantoor geweest en heb ondertussen kennisgemaakt met de mensen waarmee ik nauw zal samenwerken. Internationaler kan bijna niet; de afdeling bestaat uit zo'n 66 mensen met verschillende nationaliteiten. Een 'rasechte' Zwitser is eerder een rariteit. Op de afdeling zijn er 2 Nederlanders en binnenkort zijn ze ook één Belgische "rijker". Ik ben echt blij dat ik weer de handen uit de mouw kan steken en mij nuttig kan maken. Huisvrouwenpraat over de kinderen en het weer is tof; receptjes uitwisselen ook maar er is meer dan dat. Op 19 april, na onze geplande week skiverlof mag ik beginnen. Ik ben eens benieuwd, héél benieuwd!
Dit is géén grap! Toen we vanmorgen opstonden lag er op mijn autootje wel 5 cm sneeuw. De buurvrouw zegt al een paar weken "Achtung, der Winter ist noch nicht vorbei". We moeten het geloven. Dinsdag was ik nog samen met Isabel en haar 'Schwiegermutter' (schoonmoeder) - Isabel zegt altijd "schwierige Mutter" - naar het plantencentrum in Niederwil geweest. Omdat onze bloembakken nog in Hove staan, heb ik geen plantjes gekocht. Ze zouden waarschijnlijk nu allemaal kapot gevroren zijn. Alhoewel het vriest 's nachts niet meer. 't Is kantje-boordje. Sophie wou vanmorgen nog met de slee naar school maar heb haar kunnen ompraten. De paasbloemen die in de tuin staan, zijn 'bedolven' onder de sneeuw. Slechts één bloem staat nog mooi overeind en die heb ik getrokken! Maandag had Sophie in 't school 'einen Schoggi-Osterhase' gemaakt (chocolade paashaas) en die heeft ze vanmiddag meegebracht. Heel mooi, net alsof de paasklokken het gemaakt hebben.
Om de nieuwkomertjes in de turnkring van TSV Rohrdorf een idee te geven wat ze van een turnwedstrijd mogen verwachten, was er vandaag "interner Wettkampf" voor zowel de nieuwe kindjes (K1= kategorie 1) als de turnsters van K2. Het zijn opgelegde oefeningen die van het verbond uit vastgelegd worden. Astrid schitterde zoals we dat van haar gewend zijn. De bar is duidelijk haar beste toestel! Na de wedstrijd werden de supporters waaronder voornamelijk ouders, broertjes en zusjes uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Een aantal mama's hadden taart, cake, Butterzopf, croissants... gebakken en werd dat allemaal 'umsonst' aangeboden. Volgende keer stel ik me ook kandidaat! Ondertussen hadden de jurileden de tijd om de punten te tellen. Resultaat: Astrid 1e plaats in categorie K2 gevolgd door haar 'rivale' Gioia. Alle kindjes kregen een mooie peluche paashaas samen met een zakje snoep. Voor één keer hebben niet alleen de beste 3 kindjes een medaille of aandenken gekregen maar iedereen. Allemaal gelukkige gezichtjes!
Sinds vorige zomer staat Albert op de wachtlijst bij F.C. Fislisbach; voorlopig is er nog geen plaats vrijgekomen. Vorige week wist Lucca, een vriendje en klasgenootje van Albert, te vertellen dat Fabian niet meer komt voetballen en er dus een plaatsje vrij is. Lucca speelt bij F.C. Niederwil op enkele minuutjes van bij ons thuis. Na een kort telefoontje met de trainer, mocht Albert diezelfde dinsdag nog mee komen om eens een balleke te stampen. Zo enthousiast heb ik hem zelden gezien. Nog snel naar de sportwinkel voor voetbalschoenen, scheenleren én een nieuwe lederen bal (voor thuis). Erik was op tijd thuis om Albert af te halen van de training. Wat hij daar gezien heeft, zag er goed uit. De trainer heeft hem 'voor goed' bevonden en hij mag blijven! Gelukkig vallen de trainingen niet samen met de karate! Toen we 's avonds thuiskwamen, was er een mailtje binnen van de trainer van F.C. Fislisbach of Albert nog interesse heeft... Ongelooflijk, telepathie noemt dat zeker. Tja, hij is en blijft nu bij F.C. Niederwil samen met 3 andere klasgenootjes nl Leandro, Lucca en Kai.
Om 15 uur was het zover, na meer dan een jaar mocht de beugel in Albert zijn mond er eindelijk uit. Toen de tandarts de "metalen constructie" had verwijderd en hij zijn mond mocht spoelen zei hij "amai mama, da's nogal een gat in mijne mond". Tja, nu heeft hij ineens veel meer ruimte! Hij kan ook weer fatsoenlijk zijn tanden poetsen en wat wat nog beter is, hij kan terug deftig eten zonder al die rare geluiden omdat er ergens iets tussen zit. Zijn beugel mocht hij als aandenken mee naar huis nemen!
Rond 10u30 was Astrid terug van het verjaardagsfeestje van Lea. Veel te laat in bed (24u), het uur verzet dus nog eens een uur minder slapen én om 8u30 omgestaan. Met kleine oogskes is ze thuisgekomen. 't Was wel mega-cool geweest... Kort na de middag, het was droog weer maar niet al te best, trokken we allemaal onze bottinnen aan en maakten een fikse wandeling hierboven op de kam. Een uurtje heen en een uurtje weer maar niet langs dezelfde weg natuurlijk. Deze keer hebben we maar liefst 4 hertjes (in groep) gezien. Toch schoon hé. Op de terugweg is het zachtjes beginnen regenen. Omdat we stevig doorstapten, heeft niemand koud gehad. Tegen 16u30 waren we weer thuis en konden de kids lekker relaxen in het bad. Vooral Sophie en Albert hebben zich geamuseerd met de duikbril in bad! Nog effe en ze willen mekaar niet meer tegenkomen in de badkamer!
