Net zoals in vele dorpen in kanton Wallis de gewoonte is, komen ook de kinderen van het dorp in de "Samichlaus-Trichji" voorbij. Een mini-stoetje waarbij al de kinderen verkleed zijn in sinterklaas. Op weg naar Realp waar we de auto op de trein zetten, kwamen we nog een groepje sinterklaasjes tegen. Wel mooi eigenlijk. De meeste kindjes hebben een grote "koeiebel" rond hun buik hangen zodat de mensen van ver kunnen horen dat daar wat komt!
De Mastjes hebben nog in de sneeuw gespeeld maar na het middageten was de sneeuwpret uit en zijn we weer naar Remetschwil gereden. Waarom telt een weekend slechts 2 dagen???
Lang hebben we niet in ons bed gelegen. Op tijd eruit en eerst het huiswerk... Als dat klaar was konden ze buiten spelen in de sneeuw. Net zoals in Remetschwil maakten ze ook in Ernen een sneeuwbar. Er zijn toch wel een paar mensen geweest voor een warm kopje thee. Alhoewel ik het zelf een beetje beschamend vond, kregen ze veel complimentjes... 't Is goed voor een keertje maar volgende week is het niet meer waar!
Na de middag maakten we een mooie sneeuwwandeling. Het was de ganse tijd stijgen - anders is er niks aan hé - dus was het "zagen in koor". Maar daarna hebben we ze niet meer gehoord, toen ze met de sleetjes bergaf konden... Eind goed, al goed. Thuis met de rapte een boke gegeten zodat er nog tijd was voor de sauna. Na Vlaanderen Vakantieland zijn de kids gaan slapen en wij zijn ook op tijd onder de wol gekropen.
Deze week is het rustig geweest, althans binnen... de kinderen hebben heel veel buiten gespeeld in de sneeuw. Op woensdag hebben ze bij Ramona en Manuel een heuse sneeuwbar gemaakt en drankjes verkocht. Vraag me niet naar de opbrengst, ik heb geen flauw benul maar bezoek hebben ze zeker gehad! Stilletjes aan wordt de Haldemättlistrasse bekend voor zijn sneeuwbar!! Albert vond het dan weer spijtig dat de ski's in Ernen stonden. Nu kon hij thuis niet skiën... Het is ook hevig beginnen sneeuwen die dag. Op korte tijd lag er wel 10cm verse sneeuw bij en zijn de sneeuwruimers maar liefst 3x langs geweest. Daarbij gingen de temperaturen diep onder nul zodat het niet voor iedereen een lachertje was... Toen ik na het winkelen weer naar huis reed, geraakte mijn Fordje de helling niet op en ben ik naar beneden geschoven. Ik had de reflex om mijn deur open te gooien en teken te doen met mijn hand zodat de dame die achter mij stond (op redelijke afstand - beter voorkomen...) ook nog de tijd had om achteruit te "rijden". Man, man, was me dat verschieten. En ja, lach nu maar, maar ik was niet de enige die daar niet boven geraakte. Toen ik 's anderendaags 's morgens langs dezelfde weg passeerde, zag ik dat zelfs de "dikke BMW" en de "chique Mercedes" op hun chauffeur stonden te wachten!! Donderdagmiddag was alles weer "back to normal". Oef...
Vrijdag zijn we na het avondeten nog naar Ernen gereden. Daar lag er deze keer wel meer sneeuw dan in Remetschwil. Dat belooft voor morgen!
