Omdat de kids geen zin hadden om mee naar een meubelwinkel te rijden, besloten ze om mee naar de misviering voor Milan zijn communie te gaan. We trokken er dus alleen op uit. Mooie meubelen hebben we gezien, maar misschien is het toch beter om te gaan kiezen na de verhuis. We hebben natuurlijk wel het plan, maar een keertje goed afmeten en met stoelen "afbakenen" tot waar alles komt, is geen slecht idee. Besluit: de oude meubelen verhuizen toch nog eens mee!
Milan wordt vandaag 8 jaar. Op de middag werd iedereen bij oma verwacht voor een boke en een stukje verjaardagstaart. We hebben het niet lang getrokken want om 13u begon de opendeurdag in Sint-Gabriël, dat stond ook op onze "to-do-lijst". Milan werd ook ingeschreven. De kans is groot dat Albert zelfs bij Yannick in de klas zit... Er was vanalles te doen. Astrid liet zich fotograferen, het chemielokaal werd bezocht, de klimmuur moesten ze allemaal eens uittesten. Wat ze wel tof vonden is de koersfiets op rollen: als je trapt wordt een ballon opgeblazen. Wie zijn ballon eerst kan laten springen, en dus het snelste fietst, wint. Astrid, Yannick en Albert reden verschillende keren tegen mekaar. Sophie haar beentjes waren te kort maar op de klimmuur is ze wel 2x geweest. Astrid heeft al dikwijls gevraagd om naar de klimmuur te gaan in Mortsel. Dat zullen we zeker doen als we terug in Hove wonen!
Van het ene naar het andere. Volgend adres: Milan's communiefeest in de Meylhoeve. Over het weer mochten we zeker niet klagen, het is droog gebleven en de zon liet zich geregeld zien. De kids konden de ganse tijd buiten spelen. Als iedereen (behalve Tim die kwam wat later) zijn aperitiefje leeg had, konden we aan tafel. Het was koud buffet met enkele warme gerechten, zo was er wat lekkers voor iedereen. De "Tischbombe" die we hadden meegebracht, viel in goede smaak. Iedereen, dus niet alleen de kleintjes, keek gespannen toe toen de lont werd aangestoken. Die van de meisjes vloog wel 2m hoog! Aan mooie liedjes komt een einde, ook aan Milan's communiefeest. De kids zijn onmiddellijk in bed gekropen want morgen hebben we een lange reis voor de boeg
Normaal gezien hadden de kinderen vandaag school. We hadden toelating gevraagd om een dagje te "spijbelen" zodat ook Albert en Sophie (zaterdag) een kijkje konden nemen in hun toekomstige school. Erik had vandaag een aantal afspraken lopen. Ik deed in de loop van de voormiddag een aantal boodschappekes, samen met Astrid.
Astrid had de mama van Klaartje gebeld om te vragen wanneer het school uit was. We zouden haar opwachten aan de schoolpoort. Astrid, Klaartje en Carolien zijn letterlijk in elkaars armen gevlogen. Omstaanders begrepen het niet helemaal... Ook Sophie's vriendinnetje Elise was daar. Ze mochten met de mama van Klaartje mee, ook Elise ging mee, wat dus allemaal op voorhand netjes geregeld was. Ze zou de meisjes tegen 17u terug bij oma droppen. Zo gezegd zo gedaan. Content dat ze waren. Sophieke in de 7e hemel omdat ze nu eindelijk Elise nog eens kon terugzien. De tijd was echter veel te kort. Niet getreurd, ze zullen mekaar binnenkort wat meer kunnen opzoeken! Terwijl wij aan de schoolpoort van Regina Pacis stonden te wachten, werd Yannick aan de poort van het Sint-Gabriël door oma en Albert opgewacht. Yannick kwam blijkbaar als eerste de schoolpoort uitgelopen, recht naar Albert. Wat een blij weerzien!
Tegen 17u werden we dan op het volgende adres verwacht nl bij moeke en voke in Boechout. Een hele menu: verse soep, Vlaamse frietjes met kip en groentjes! Een beetje later is ook tante Els, Ward en Matizzke aangekomen. Ze brachten de pruimentaart die ze een tijdje geleden bij de Ward besteld hadden. Het ideale dessert met een taske koffie... Ze vielen "in plukken" binnen want kort daarna waren ook Sam en Erik daar. Omdat het gisteren ook al té laat was, zijn we niet blijven plakken. Om 21u zijn we weer naar oma gereden, maar de kids moesten onmiddellijk gaan slapen. Wij hebben het ook niet lang getrokken.
Als iedereen thuis was, konden we vertrekken. Rond 18u vertrokken we in Remetschwil maar al gauw stonden we in Rheinfelden een uur vast in de file. Dat was minder plezant. Gelukkig is Sophie vlak ervoor in slaap gevallen De rest van de reis is vlotjes verlopen. Om 21u moesten de oogjes dicht en snaveltjes toe met als gevolgd dat kort daarna de Mastjes in slaap gevallen zijn. De ene al wat sneller dan de andere. In Hove aangekomen zijn we met veel hindernissen (lees: omweg) op onze bestemming geraakt. Om 00u30 lag iedereen in bed.
