Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Zaterdagmorgend, Peter is gaan proefdraaien in een schoenmakerij in Brasschaat, Woutje slaapt nog na een vermoeiende dag gisteren en binnen een kwartier verwachten we de electricien om de bel ( eindelijk ) te repareren.
Gisteren zijn we met ons drie op een zogenaamde shoppingspree geweest en hebben we Peter zijn zichtrekening geplunderd. Buiten nog een aantal dingen die ons appartement nog nodig had is vooral ons klein bazeke in de prijzen gevallen. Nieuwe schoenen, niet zomaar schoenen maar hippe Palladiums en zijn eerste regenlaarzen. Zijn voeten zijn intussen bijna maat 21, geen poezelige babyvoetjes meer dus. Alhoewel, met die kleine teentjes zijn ze nog altijd om in te bijten
Het is altijd fijn om nog eens met zijn drie een dagje door te brengen, want zoals iedereen zal herkennen, in de sleur van het dagelijkse leven gaan soms mooie momenten voorbij zonder dat we er ten volle van hebben kunnen genieten, maar zien hoe Wout én papa zo blij zijn met nieuwe schoenen maakt een hele week werken goed !
Geniet tijdens dit vrije weekend van elkaar en van het leven,
Misschien wat een rare titel boven deze post maar het vat perfect onze namiddag samen. Wout ziet al een paar dagen af van zijn rode billetjes, 't doet gewoon pijn als je het ziet. Maar met veel eosine, vooral aan de poep maar ook aan vingers,kleren, rug en dan heb ik het nog niet over mijzelf ; Inotiolzalf en veel verschoonbeurten ziet het er vandaag al veel beter uit
En als dank ? Kreeg ik toen ik aankwam in de créche heel veel en heel dikke knuffels
En voor de rest ? Wout is momenteel aan het experimenteren met woedebuien, gillen, op de grond gaan zitten en als niets helpt slaagt hij zichzelf met zijn vuistjes op zijn hoofd Eens hij doorheeft dat er niks gebeurt wordt hij supersnel weer zijn eigen,charmante en hartverwarmende ventje dat hij is. Verder experimenteert hij volop met regels. Wat mag wel en wat mag niet. Dat is niet zo makkelijk als het klinkt en gaat dus met heel veel trial and error gepaard. En dat vraagt van mama en papa heel veel geduld en consequentie, want je ziet ons bazeke zo in de war geraken als de regels plots veranderen
De afgelopen dikke week hadden wij ineens terug een ' tutteventje ' in huis. Waar hij de afgelopen maanden enkel naar zijn tut pakte als hij moe was of in de buggy zat werden die twee plots terug onafscheidelijk. In bad, tijdens het spelen, tijdens het eten, eigenlijk de hele dag door moet hij zijn tut hebben want anders is hij echt ontroostbaar. En aan de ene kant gunnen we het hem natuurlijk, hij is nog zo klein maar aan de andere kant ben ik wel wat ongerust dat we op weg zijn naar een slechte gewoonte die wel eens heel hardnekkig zou kunnen worden. Denk ik dan want voor hetzelfde geld waait het ook wel weer over.
We zijn klaar voor een heel lang weekend met heel wat fijne dingen gepland ! Morgen komt Anthony langs, we gaan gordijnen kiezen en bestellen en zondag is het feest want Wout zijn neefje Noeh verjaart ! Met ons drietjes ( en morgen met zijn viertjes ) gaan wij er een zalig lang weekend van maken, hopelijk jullie ook !
Deze namiddag kwam ik thuis na het werk. Op zich niet zo vreemd ware het niet dat ik niet eerst langs de créche ben geweest. Nee,nee, geen paniek, ik ben Wout niet vergeten of zo.
Hij is uit logeren sinds gisteren en zo komt het dat ik alleen thuis kwam. Dat is vreemd ! Ten eerste wandel ik rechtstreeks naar de voordeur in plaats van eerst een ommetje via de garage, de garages van de andere mensen, de bomen, het gras, de brievenbussen en de putjes van de AWW. Dan wandel ik ongelooflijk lichtvoetig de trap op, ik voel me zo'n kleine twaalf kilo lichter dan anders. De voordeur gaat zo makkelijk open, zonder dat er iemand mijn sleutels probeert af te pakken of probeert de trap terug af te dalen terwijl ik de deur opendoe. De buren hebben het zeker ook gemerkt, of juist niet want ik had niemand bij om op hun deur te kloppen in het passeren. Toen ik binnenkwam op ons appartement schoten twee van de drie poezen onder de zetel om even later verwonderd eronder uit te komen, verwonderd over zoveel rust en stilte na mijn intrede. Heel snel waren mijn jas en schoenen uit, dat scheelt als je niet eerst zo'n kleine pruts door de living achterna moet lopen.
En nu ? Ongestoord bloggen, mails nakijken en sebiet een spelletje. Maar dus ook geen gekke bekken, lieve knuffels of slaperige glimlach. Genieten van de rust en uitkijken naar de volgende vroege die weer druk en hectisch eindigt mét een genietend drietal !
Ik wens jullie een fijn lang weekend, geniet ervan en vooral geniet van elkaar !
al anderhalf jaar + 1 dag mogen wij nu genieten van ons engeltje. Anderhalf jaar geleden gebeurde het mooiste wat ons kon overkomen. Een heel klein babietje kwam ons vervoegen. Ongelooflijk hoe kort zo'n periode lijkt. Van de allereerste kreet via de eerste keer oogcontact en dan al die andere mijlpalen. De eerste petatjes, ons ventje dat kon rechtzitten, handjes draaien, de eerste tandjes,het eerste gebrabbel, de eerste keer wenen bij het afscheid, de eerste stapjes en natuurlijk de eerste deugenietenstreken .
En zie ons nu. Een echte kerel die zijn eigen rugzak draagt, die zijn eigen zetel klaarzet tegen etenstijd en aan de trap gaat staan wanneer hij wil gaan slapen. Nog altijd een hartediefje die overal wil opkruipen ( de salontafel eerst ) en uitprobeert wat wel en niet mag. Een schatje die regelmatigeen knuffel komt geven en weet waar de koeken liggen. Die torentjes kan bouwen en de straat probeert op te lopen.
En dat allemaal op 18 maanden tijd
Hij was, is en zal altijd ons schatje blijven, nu eens lief, dan eens deugeniet en heel soms om je haren van uit te trekken
Bedankt dat jullie ons al die tijd blijven volgen en voor jullie reacties !
kleine jongetjes heel snel doorhebben hoe een hobbelpaardje werkt ? of dat een schuif af best wel eng is de eerste keer ? en dat een schommel uitproberen veel fijner is samen met een vriendje ? en dat de kortste weg naar boven is wanneer mama je optilt en er op zet? en dat hoe harder het regent hoe leuker het is in de speeltuin ? maar dat dat wel zorgt voor een vuil boeltje eens je tegen je zin naar huis moet ? dat je dan tot op je body nat en vuil bent ? en dat je dan daarna lekker in bad mag spelen om al dat zand weg te spoelen en ook wel om het terug een beetje warm te krijgen ? en dat een lekkere koek en een beetje melk de perfecte manier is om een regenachtige namiddag af te sluiten ? maar dat je er ook wel heel moe van wordt ? Neen, wel Woutje weet het nu wel en wilde dit heel graag met jullie delen
Ik ben er al terug. Gewoon even om kwijt te kunnen dat Woutje en ik deze morgend geen vreugdevolle ochtend konden beleven. Deze nacht, toen ik en Peter gingen slapen hebben we nog even ons engeltje wakker gemaakt om te verschonen. Weer diarree en nog rodere billetjes. Al een geluk hebben wij zo'n wondertje in huis dat die direct terug gaat slapen na zo'n nachtelijk intermezzo
Deze morgend was de diarree precies wel over maar nu was dat ukkepukje weer aan het reutelen en rochelen als een oud ventje met 50 pakjaren achter de rug Evenwel geen koorts dus na verschonen,dikke laag zalf en onder fel protest aankleden ontbeten. Dat lukte wonderwel heel goed, volledige fles leeg én een boterham met confituur. Maar direct na het eten terug gezeur en traantjes, zelfs de tut moest er aan te pas komen om Woutje een beetje te troosten. Mama voelde de tranen ook al pikken maar door omstandigheden op het werk is Sociaal Verlof vandaag geen optie dus doorbijten dan maar.
Allebei de jas aan en dapper naar de créche Daar aangekomen zette Wout het terug op een zeuren en zo zielig huilen, met dikke tranen van verdriet en hij straalde zo'n behoefte aan troost,knuffels en moederliefde uit dat ik het ook niet meer droog hield. Al een geluk dat er kinderverzorgsters zjin die ten alle tijden het hoofd koel houden, de baby overnemen,mama wat moed inspreken maar haar zonder aarzelen de deur wijzen.
Met tranen in de ogen terug naar huis gekomen en sebiet moet ik gaan werken, voor één dag op een andere afdeling dan nog wel. Ik krijg dat natuurlijk voor elkaar maar hoe ik het ga doen daar heb ik nog even geen zicht op .
Hopelijk blijkt later vandaag dat al dat verdriet een storm in een glas water was en dat zowel ons hartje als ik de dag toch nog een beetje fijn hebben kunnen maken !
Voor jullie alvast ook een fijne dag en tot de volgende.
nog eens een post vanuit Ekeren. Ik was me juist aan het bedenken hoe iedere dag weer anders is. Gisteren hadden we een grote,flinke kerel in huis en vandaag terug een klein ventje. En dat allemaal door kleine,minuscule beestjes die vinden dat ze lang genoeg zijn weggebleven. Darmkrampjes, diarree, rode billetjes en onwelriekende boertjes bovenop het snotneusje van de laatste dagen hebben Woutje eindelijk ( bijna letterlijk ) terug klein gekregen
En toch slaagt hij er in even schattig als anders te blijven. Aai mama lukt nog altijd en nog meer dan anders is hij een echt pakkekindje en wil hij liefst van al heel dicht bij ons zijn. En dat zijn dan dagen dat ik me echt niet prettig voel,wetende dat ik morgen moet gaan werken en dat kleintje naar de créche moet. En ik weet natuurlijk wel dat zijn klachten relatief zijn en dat er veel ergere dingen zijn, maar toch
Hopelijk blijven jullie gespaard van kleine beestjes en is ons prutske rap terug de oude !
er zijn zo van die dingen die een mens bezig houden, dingen die een mens blij maken zoals ons ventje dat handiger en handiger wordt, dingen die een mens boos maken zoals politiemensen die denken dat alles zo maar op te lossen valt, dingen die een mens krikkel maken zoals mensen die alleen maar aan zichzelf denken, dingen die een mens doen schrikken zoals kleine bezoekertjes die ineens bovenaan de trap staan en Woutjes die met hun mondje op de tafel vallen, dingen die een mens tegen zijn zin moet doen zoals nachtdiensten en dingen die ons verwarmen zoals vrienden,collega's en familie.
En al die dingen houden ook mij bezig, al goed dat er meer leuke dan enge dingen zijn en al goed dat er echtgenoten,zonen,zussen en schoonbroers zijn !
Hou je warm en geniet van die paar straaltjes zonneschijn die ons nog gegund zullen worden.
Deze namiddag hadden we een afspraak op Kind en Gezin. Zowiezo altijd een spannend avontuur maar vandaag ging het net niet zo goed als anders.
Om te beginnen was iedereen een beetje verrast ons te zien want eigenlijk is er op deze leeftijd geen afspraak; Maar goed, de vrijwilligsters zijn altijd blij ons te zien dus gingen we er voor. Het begin ging goed, ons prutske stapte voor de eerste keer ' het kinderheil ' binnen en overwon daarbij een hoge drempel. Maar toen leek zijn frank te vallen waar we waren en hij bleef onverzettelijk in het deurgat staan Met heel wat gekir, gevlei en aanmoediging probeerden de twee dames hem toch naar binnen te krijgen. Het is duidelijk dat ze Woutje niet goed kennen want kirren en andere gekke dingen zijn wel interessant maar toch ook een beetje gevaarlijk. Dus enkel nadat mama goed en wel binnen was,wilde hij ook volgen. Ja, ik schreef het al in mijn vorige post, ons kereltje is terug een mama'skindje
Uitkleden tot daar aan toe maar richting de weegschaal blokkeerde hij weer. Vanaf de eerste keer heeft hij een hekel aan die weegschaal en vooral dat meetspul Gevolg , de eerste echte boze uitval van deze middag Ondanks dat kregen we hem toch gemeten en gewogen maar ik moest wel met een krijsende Wout naar de verpleegster. Hij vond wat afleiding in een bak speelgoed die daar stond dus lukte het ons toch om een babbeltje te doen. Ja, een babbeltje want meer stelde het echt niet voor. Ik denk dat dat meisje een stagiare was of zo want wat die te vertellen had klonk net als hetgeen mensen in de rij bij de bakker vertellen. Consequent zijn, geruststellen, afzonderen als hij stout is en voldoende afwisseling in zijn voeding voorzien Doh ! Dan kwam ze nog met de vraag of ik al een school voor hem in gedachten had ( 16 maand en half is hij nu ) en gaf me contactinfo van de Studiewijzer Antwerpen met de raad er niet te lang meer mee te wachten Moet alles nu echt zo vlug gaan
Wachtend op ons consult bij de dokter krijste Wout nog een beetje verder en hield me vast alsof ik de gewoonte heb hem op vreemde plaatsen achter te laten Een gesprek met de dokter was heel moeilijk wegens aanhoudend gezeur, gehuil en gekrijs. Wat ik wel hoorde was dat zij dacht dat we moesten komen vandaag om zijn spraak op te volgen Oh ramp, die baby praat nog niet Echt kwaad werd ik daar van, ik wist niet dat hij volgende maand al moet kunnen hoofdrekenen
Totaal gefrustreerd ( hij en ik ) zijn we dan maar op een terrasje mekaar gaan troosten, we hebben onze gevoelens gedeeld én een paar koekjes ! De bus naar huis, altijd leuk, zoveel mensen om dada tegen te zeggen en nu ligt hij in zijn bedje na een hele pot fruitpap te hebben binnengestoken.
Zeer vermoeiend en frustrerend was deze namiddag voor ons alletwee
Voor de getallenfreaks nog even het volgende : 10 kg en 78,5 cm, hoofdomtrek 46, allemaal netjes in stijgende lijn en dat lijkt me nog eht allerbelangrijkste !
Ongelooflijk hoe snel de tijd hier gaat en hoeveel er hier gebeurt ! Aan wat ik dat merk? Aan jongenskleren die te klein worden, jongetjes die al maat 80 nodig hebben, wipstoeltjes die buiten gaan en niet te vergeten de badstoel die nu ook weg mag.
Verder merken we het aan onze foto's. Wout zijn reeks begint met een babietje tot aan zijn kin ondergedekt, dan een kruipertje en zie nu, nu hebben we een rocker in huis
Hij stapt nu zowel binnen als buiten gezwind rond, binnen helemaal alleen, buiten aan de veilige hand van mama of papa. Terwijl hij stapt slaagt hij erin,meestal, zware lasten mee te sleuren en kreunt daar dan bij als een grote
Gisteren ben ik naar Ikea in Breda geweest met Eefje en Eline. Eigenlijk voor poortjes hier in huis maar die waren uitverkocht, ze waren dan ook uitzonderlijk goedkoop. Ik had er geen idee van wat zo'n poortje kostte tot ik er naar op zoek ging. In de dertig euro is een heel redelijke prijs maar ik heb er ook al gezien van meer dan 70 euro Mss heb ik in Ikea Wilrijk meer geluk, dat zal ik online eens nakijken. Wat er wel was, was een heel leuke antislipmat voor in bad, een grote groene krokodil, die er voor gezorgd heeft dat dat badstoeltje nu wegkan en dat Wout nu een heel bad heeft om in te spelen. We hebben hem net uitgeprobeerd en hij vond het schitterend
Zijn wipstoeltje is ook weg want dat was echt te klein en nu heeft hij zijn eigen privézetel/zitzak gekregen en hij geniet ervan !
Na een weekje thuis moet ik morgen terug aan het werk, toch weer een hele verandering maar het geeft Wout ook nog eens de kans wat meer met zijn papa te doen. Want die periode van aan mama's rokken hangen leek voorbij maar dat was niet zo, de laatste dagen is het terug erger geworden
Wat valt er nog te vertellen ? We zijn met ons drietjes naar de Zoo geweest, was superfijn en zeker voor herhaling vatbaar, dit weekend wordt er in de créche gewerkt aan de omheining van de voortuin zodat de kindjes nog meer plaats hebben om buiten te spelen, volgende donderdag hebben we terug een afspraak bij K&G maar eerst is er nog woensdag en dan gaat ons lieverdje nog eens met Anneke op stap. Verder hoop ik dit weekend op het werk te geraken want er is braderij op de Bredabaan in Merksem en hoop ik natuurlijk vooral goed terug thuis te geraken
Nog een prettige dag !
P.S. Altijd fijn om te horen en te lezen dat mijn blog nog steeds gevolgd wordt door een schare trouwe fans
Eens hij doorheeft dat er niks gebeurt wordt hij supersnel weer zijn eigen,charmante en hartverwarmende ventje dat hij is. Verder experimenteert hij volop met regels. Wat mag wel en wat mag niet. Dat is niet zo makkelijk als het klinkt en gaat dus met heel veel trial and error gepaard. En dat vraagt van mama en papa heel veel geduld en consequentie, want je ziet ons bazeke zo in de war geraken als de regels plots veranderen 
Gevolg , de eerste echte boze uitval van deze middag 
Oh ramp, die baby praat nog niet 
Echt kwaad werd ik daar van, ik wist niet dat hij volgende maand al moet kunnen hoofdrekenen 
