Deze namiddag hadden we een afspraak op Kind en Gezin. Zowiezo altijd een spannend avontuur maar vandaag ging het net niet zo goed als anders.

Om te beginnen was iedereen een beetje verrast ons te zien want eigenlijk is er op deze leeftijd geen afspraak; Maar goed, de vrijwilligsters zijn altijd blij ons te zien dus gingen we er voor. Het begin ging goed, ons prutske stapte voor de eerste keer ' het kinderheil ' binnen en overwon daarbij een hoge drempel. Maar toen leek zijn frank te vallen waar we waren en hij bleef onverzettelijk in het deurgat staan :-) Met heel wat gekir, gevlei en aanmoediging probeerden de twee dames hem toch naar binnen te krijgen. Het is duidelijk dat ze Woutje niet goed kennen want kirren en andere gekke dingen zijn wel interessant maar toch ook een beetje gevaarlijk. Dus enkel nadat mama goed en wel binnen was,wilde hij ook volgen. Ja, ik schreef het al in mijn vorige post, ons kereltje is terug een mama'skindje :wink:

Uitkleden tot daar aan toe maar richting de weegschaal blokkeerde hij weer. Vanaf de eerste keer heeft hij een hekel aan die weegschaal en vooral dat meetspul :evil: Gevolg , de eerste echte boze uitval van deze middag :roll: Ondanks dat kregen we hem toch gemeten en gewogen maar ik moest wel met een krijsende Wout naar de verpleegster. Hij vond wat afleiding in een bak speelgoed die daar stond dus lukte het ons toch om een babbeltje te doen. Ja, een babbeltje want meer stelde het echt niet voor. Ik denk dat dat meisje een stagiare was of zo want wat die te vertellen had klonk net als hetgeen mensen in de rij bij de bakker vertellen. Consequent zijn, geruststellen, afzonderen als hij stout is en voldoende afwisseling in zijn voeding voorzien :-( Doh !
Dan kwam ze nog met de vraag of ik al een school voor hem in gedachten had ( 16 maand en half is hij nu ) en gaf me contactinfo van de Studiewijzer Antwerpen met de raad er niet te lang meer mee te wachten :roll:  Moet alles nu echt zo vlug gaan :?:

Wachtend op ons consult bij de dokter krijste Wout nog een beetje verder en hield me vast alsof ik de gewoonte heb hem op vreemde plaatsen achter te laten :-?  Een gesprek met de dokter was heel moeilijk wegens aanhoudend gezeur, gehuil en gekrijs. Wat ik wel hoorde was dat zij dacht dat we moesten komen vandaag om zijn spraak op te volgen :shock: Oh ramp, die baby praat nog niet :twisted: Echt kwaad werd ik daar van, ik wist niet dat hij volgende maand al moet kunnen hoofdrekenen :-x

Totaal gefrustreerd ( hij en ik ) zijn we dan maar op een terrasje mekaar gaan troosten, we hebben onze gevoelens gedeeld:-) én een paar koekjes !
De bus naar huis, altijd leuk, zoveel mensen om dada tegen te zeggen en nu ligt hij in zijn bedje na een hele pot fruitpap te hebben binnengestoken.

Zeer vermoeiend en frustrerend was deze namiddag voor ons alletwee :!:

Voor de getallenfreaks nog even het volgende : 10 kg en 78,5 cm, hoofdomtrek 46, allemaal netjes in stijgende lijn en dat lijkt me nog eht allerbelangrijkste !