VERSLAG VALKENBURG DINSDAG 7 JANUARI 2014

Het is al even geleden dat het Zuidelijkste puntje van Zuid-Limburg (NL) “Valkenburg” nogmaals op het programma staat. Zo te zien is dit mergelstadje populair want het bushokje staat vol J. We kunnen de rit op velerlei manier rijden. We kiezen om ze niet te pittig te maken. De fors uit ons lijf dient om de wind te trotseren en we gaan ervan genieten met volle teugen. Wat wil je immers op zo’n lentedag in januari!

Er bieden zich twee sterke kopmannen aan: Paul & Omer. Iedereen dik tevreden natuurlijk. We rijden langs Zutendaal en Opgrimbie tot we langs de autosnelweg afdraaien in Elsloo. We merken onmiddellijk dat we in een ander decor komen. De wegen zijn hier rustiger maar ook altijd een beetje glooiend. Valère kent hier elk weggetje op zijn duimpje en zal onze gids zijn. Hij - als sterke fietser - komt hier wel vaker om de klimmetjes te bemeesteren. We blijven fietsen langs smalle wegen door kleine dorpjes. Het is een mooie streek, ook wel eens klein Zwitserland genoemd. In Ravenbos fietsen we langs een oud klooster waar nu een stoeterij is die mooie Friese paarden fokt. Fietsen in Zuid-Limburg staat synoniem voor pieken en dalen. Ik piek liever, zeker nu we langs een bergje naar beneden moeten. De naam ken ik niet maar volgens Leon is het een enorme kuitenbijter. Valère wijst ons een gezellig plaatsje: de Limburgse banketbakkerij Botterweck. Keuze in taartjes in alle geuren en kleuren. Alleen de koffie is voor kenners! Enkelen verkiezen een lekkere koffie van ’t machien J. De anderen het gewone zwarte goud dat iets minder prijslijk is. Tsja de koffie van ’t machien was wel lekker maar ook eentje om de lepel in recht te zetten: een rasechte Italiaanse Espresso. Paul heeft dorst en krijgt zijn dorst niet gestild met dit piepklein kopje. De colaatjes erna vloeien hartelijk J

De wereldberoemde Cauberg laten we op onze terugweg links liggen. Die is voor een ander keertje. Zeker zo plezant is het omhoog peddelen van de Sibbeberg in Sibbe. Ze heeft een zachter stijgingspercentage dan de Cauberg maar wel wat langer. Ik zie dat Roger er een krachtberg van maakt en wijkt niet af van de grote plateau. Marcel heeft ook nog overschot, die kwebbelt er maar op los. We blijven nog een tijdje in het heuvelland, heuvel op – heuvel af. Nog steeds Omer en Paul op kop en ze houden vol, sjiek! We verlaten het zonnige Zuiden (door de Nederlanders genoemd) en komen via Kanne - waar we Willy voorbij steken -aan het kanaal. Hij is blij dat hij kan aansluiten in ons peloton. Een serieus duwtje in de rug, de wind blaast ons sterk vooruit. Joske neemt ietsje eerder afscheid van ons. Zijn lief kleindochtertje wacht op hem. Ikzelf wuif in Schoonbeek de groep uit. Zij gaan nog wat goede punten halen. Lees: nakaarten met smakelijke Trappisten in het Demerstrand J

Dankjewel kopmannen: Paul & Omer ! Jullie hebben vaak door de wind moeten boren om ons: Valère Ph – Marcel –Yvan – Jos B – Roger D – Roger J - Martin – Leon -Willy & Sabine in de boter te laten trappelen.

Mijn ritgegevens: 117 km – 689 hm – 27,4 gem.

08-01-2014 om 18:22 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Aubel zaterdag 04-01-2014

De allereerste 3X20 rit van 2014 staat vandaag op het programma. Annemie die vrijdag nog haar schouder heeft laten behandelen besliste om een kortere rit te doen. Zo kan ze weer wat opbouwen om spoedig weer aan te sluiten bij de groep.

Om 7u30 zet ik mijn eerste stap buiten om de weersomstandigheden te checken. Echt vrolijk word ik er niet van maar ’t kan slechter. Om 9u10 vertrekken we, Annemie voor een rit met een bevriend koppel en ik naar het buskotje.

Van ver merk ik dat er weer een flink peloton staat te trappelen om te starten. Onder hen Danny H., een aangename verrassing. Met hem fietste ik een 20tal jaren geleden bij de snelle Dexters groep. Eerst nog nieuwjaar wensen en dan beslissen welk traject we nemen richting Aubel.

We starten richting Schoonbeek; een eerste hindernisje is de Muizenberg. Paul die op dat moment naast me rijdt kijkt over zijn schouder om te zien of iedereen vlot volgt. Flor die de laatste tijd wat sukkelt met een weerbarstige knie doet teken dat alles ok is. Om in Lanaye niet over ‘vettige’ wegen te moeten rijden kiezen we om de Hallembaye te beklimmen. Iedereen kan weer vlot mee.                                      

In de afdaling wordt een gedeelte van de groep opgehouden door verkeerslichten. Een kans om wat kledij uit te spelen en vlug wat te eten.  Nu de Voer doorkruisen om de beklimming in Veursbos aan te vatten. We fietsen aan een gezapig tempo omhoog. Ik kan het niet laten om een tandje bij te schakelen. Danny die in de jeugdreeksen flink wat koersen won springt achter me uit. Jammer genoeg staat ie iets te mollig(naar eigen zeggen 30kg L) om dit tempo vol te houden. Helemaal boven merk ik dat ‘Turbo Girl’ Sabine in m’n wiel zit te blinken J. Nu rest ons nog enkel de afdaling tot in Aubel waar Willy ons opwacht.

Jarige Omer trakteert ons op rijst- en kersentaart. Proficiat Omer en dank u wel !

Net voor aanvatten van de terugweg vraagt Leon me om de klimmetjes wat rustiger te nemen.

Yvan en Flor zetten zich op kop en houden dat vol tot aan ’t Demerstrand. Constant een tempo van 30-32 km/u. Sterk mannen !

Zo grijp ik de kans om wat bij te praten met Danny en houd ik Leon in de gaten om eventueel een duwtje te geven. Niet nodig zo blijkt.

Jammer dat er tussen Martenslinde en de Letenberg net genoeg ‘smodder’ ligt om onze fiets vuil te maken L…

In het Demerstrand weer de gekende taferelen. Olivier komt ons nieuwjaar wensen en zijn vrouwtje met de auto afhalen. Ook Didi en zijn zoontje komen ons de beste wensen overmaken. En Didi zou Didi niet zijn als hij geen Duveltje drinkt J.

Voor dinsdag werd afgesproken om naar Valkenburg te rijden. Helaas kan ik er dan niet bij zijn, Ford roept mij L.

Aanwezigen: Omer, Yvan, Marcel, Roger D., Roger J., Paul, Valère, Jos, Gert, Danny, Rudi, Leon, Flor, Willy, Sabine, J-P.

Ritgegevens: 107km - 945hm – gem. 27,5

05-01-2014 om 09:34 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 31 december 2013 : Amay

Voor onze laatste rit van het jaar kregen we veel volk aan de start : Paul, Jean-Pierre, Flor, Roger D, Roger J, Omer, Valère P, Peter, David, Ward, Rudi, Jos B en zoon Gert , André, Marcel en Yvan. De afspraak was dat we Sabine onderweg oppikten. Een mooi peloton om het jaar mee af te sluiten en we besloten om naar Amay te rijden.

De heenweg ging via Vliermaalroot – Guigoven - Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Vechmaal – Oreye - Bergilers – Lamine – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Oudoumont – Verlaine – Bodegnée – Jehay – Amay.

Omdat Jos, Gert en Ward reeds waren teruggereden konden de overige 14 in de “Carpe Diem”  genieten van koffie/thee/ choco/ frisdrank en na lang wachten bij de bakker een lekker stukje taart.

Graag een dankwoord voor de traktatie door David.

De terugweg verliep volgens de gebruikelijke weg : Flône – Hermalle-sous-Huy – Engis – Awirs – Hozèmont – Lexhy – Roloux – Fexhe-le-Haut-Clocher – Fooz – Villers-l’Evêque – Othée – Rutten – Tongeren – Riksingen – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Onze dank gaat uit naar de kopmannen van dienst Jean-Pierre, Paul, David, Ward, Peter die de schaapjes op een veilige en rustige manier op sleeptouw hebben genomen.

Terwijl onze Flor nog wat ging bijtrainen genoot de rest in de cafetaria van het Demerstrand van de nodige drankjes en werd er nog wat bijgepraat en gelachen op deze laatste dag van het jaar.

Ritgegevens : Aanwezigen : Sabine, Paul, Jean-Pierre, Flor, Roger D, Roger J, Omer, Valère P, Peter,                                  

                                                  David, Ward, Rudi, Jos B, Gert, Andrè, Marcel en Yvan.

                         Afstand : 107 km,  gemidd 28,00 km       

01-01-2014 om 20:50 geschreven door eaglevanessa  

Verslag SM-loop Meerssen, zaterdag 28 december 2013

In augustus had ik me al ingeschreven voor dit ( gratis ! ) evenement. Voor mij is de SilvesterMarathon de gezelligste loop van het jaar. Zo tussen Kerst en Nieuwjaar al m’n (trail)vrienden nog eens zien en tevens kennis maken met andere lopers. Iedere loper krijgt hier voldoende kansen toe, de SM-loop is immers een groepsloop waarbij er een voorloper is die niet voorbij gestoken mag worden, en een achterloper die zich bekommert om de langzamere lopers. Aan de bevoorradigen wordt op elkaar gewacht, het ideale moment om te socializen.

Zaterdagmorgen 6u: regen !!! De ganse nacht had ik het al horen regenen. Om 7u ’s morgens inderdaad het bericht van m’n loopmaatjes waarmee ik had afgesproken dat ze niet zouden meegaan. Twijfelen, kijken op buienradar. Het telefoontje van Theo deed me toch wel snel beslissen om toch naar Meerssen af te zakken. Snel nog wat reserve-kledij en een extra regenjasje in m’n rugzakje en naar de parking van de Carrefour waar Theo me zou oppikken.

Onderweg nog steeds regen, Carry, gewapend met een paraplu, staat ons al op te wachten op de parking van de sporthal. Van daar uit zouden we een kilometertje moeten wandelen naar de Nachtegaal. Aangekomen in deze gezellige chalet, merk ik dat ik al niet meer droog ben.

Sporttassen in de rode camionette, aanmelden, en lekker genieten van een gratis thee/koffie. Jacques, Els, Mottige Willem en Gislain Dops hebben zich al aan een tafel genesteld, waaraan wij ook nog een plaatsje vinden. Even m’n ronde doen en de mensen groeten die ik ken. Om iets voor 9 worden we verzocht naar buiten te gaan, voor de briefing in de regen.

Een woordje geschiedenis, een bedankwoordje voor de talrijke inschrijvingen ( 260 stuks over de vier afstanden: 10, 21, 42 en 58 kms ) … alhoewel ik de indruk heb dat de regen uiteindelijk veel minder mensen heeft doen afzakken naar Meerssen.

De marathon en ultralopers starten gezamenlijk. De halve start iets later.

Dan lopen we een stukje door het nu nog rustige Valkenburg, Oud-Valkenburg, richting Schin op Geul waar de eerste bevoorrading op km 10 is. Lekkere peperkoek met gezoete warme thee.



Wachtend op het laatste groepje met Willem Muetze als achterloper, vliegt de tijd al babbelend. Mede-organisator Jo Schoonbrood fluit en weg zijn we weer ! De snelste groep loopt me toch ietsje te snel, dus zak ik wat meer naar achter. Wim Hogentoren uit Den Bosch komt bij me lopen, hij liep eerst samen met Jacques maar die had gezegd, “schuif maar wat naar voren, naar m’n clumaatje, die loopt even snel als jou”. Doordat ik m’n regenjasje had uitgedaan was m’n clubshirt duidelijk zichtbaar en was het voor hem niet moeilijk om me te traceren.


Zoals altijd weer super gezellig ! Bedankt Jo !

Altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen, zo liep ik vandaag stukjes samen met Lisette Wouters uit Bilzen. Theo bleek nadien samen een heel stuk met de man van Lisette gelopen te hebben.  

Op km 21 krijgen we een tweede bevoorrading, cake en weer warme thee. Doet toch deugd hoor. ’t Is wel te hopen dat we niet té lang moeten wachten op de achterste lopers, want je koelt toch wel wat af door zo stil te staan. Dit keer kennis gemaakt met twee lopers uit Zonhoven. Streekgenoten zoeken elkaar blijkbaar op ;-)

Een dankjewel aan de bevoorraders, hier met Annemarie

Weer ’t fluitje en daar gaan we … op naar de plezantste bevoorrading in Gulpen. Intussen is de lucht helemaal open getrokken en komt er zelfs een waterzonnetje piepen. Dit geeft me toch wel een goed gevoel: ik heb de juiste keuze gemaakt, de afwezigen hebben weer eens ongelijk. Ik blijf samen met Wim lopen, en wandel als ’t bergop is. Wim volgt gedwee, op ’t laatst is ie al gewend om te wandelen als ’t bergop gaat.

Ook Willem wandelt alles wat bergop is, een typische trailtechniek voor de langere afstanden omdat deze je spieren even doet strekken en je hartslag doet dalen. We genieten al babbelend van de mooie landschappen van het Mergelland. Wim heeft ooit wegmarathons op tijd gelopen maar kwam tot inkeer toen ie besefte dat lopen zoveel meer kan bieden dan alleen maar snel snel snel te willen zijn. En dat is naar mijn gevoel ook zo: in het dagelijkse leven zijn we ( al dan niet bewust )  heel gestresseerd, en als je jezelf dan ook nog eens extra stress gaat opleggen in je sport … waar blijft de ontspanning dan ? Ook veel repect voor de loper die zegt dat ie vandaag z'n laatste marathon loopt, omdat ie volgende week 70 ( ) jaar wordt !

M'n loopmaatje voor vandaag: Wim

En plots is daar ( op km 28 ) de brouwerij van Gulpen al. Ik geniet van m’n ( alcoholvrij ) Oud-Bruin, terwijl anderen zich tegoed doen aan de zwaardere ( maar allemaal lekkere ) soorten. Weer wat keuvelen en dan weer ’t fluitje van Jo. Willem is met zijn lopers net aangekomen en besluit op eigen tempo met z’n groepje terug te lopen zodat wij niet meer moeten wachten. Ik neem toch nog wat extra suikers tot me, in de vorm van een Mars ( houdt je immers aan de slag ).


Lekker genieten van een biertje in de brouwerij van Gulpen

Na een halve kilometer roept Henk Geilen de ultralopers tot zich, er wordt gesplitst. Naast de Geul op naar de volgende bevoorrading.



’t Is wel wat minder modderig als in het eerste deel, maar we krijgen toch nog voldoende off-road stukken te verteren. Op km 35 lopen we terug door het mooie Oud-Valkenburg dat intussen heel wat levendiger geworden is. Ik besluit dat ik hier morgen met m’n gezin terugkom om de kerstmarkt in de grotten te bezoeken.

Op km 36 de laatste bevoorrading, wat worden we toch weer verwend. Carry roept " Vanessa, wat doe jij hier al ? Jij moet bij de ultralopers zo zijn! " Ik herinner haar eraan dat dit nog maar m'n tweede lange afstand is na m'n blessure. Maar volgend jaar misschien wel ( denk ik stiekem ).

En dan is ’t eigenlijk alleen maar uitlopen naar de Nachtegaal, ik probeer het snelle tempo van Wim te volgen en roep af en toe als ie begint te sleuren. Maar uiteindelijk worden we hartelijk door Jo onthaald. Ik bedank Wim om samen gelopen te hebben, ik zal hem vast bij Limburgs Halfzwaarste terugzien. De sporttas wordt opgepikt, droge kleren worden aangedaan en dan samen met Theo genieten van een heerlijk donker biertje, dit keer wel met alcohol.

Een dankwoordje aan de hele organisatie: Jo Schoonbrood, Klaus en Simon. Een dikke dikke merci voor de mountainbikers voor het ons veilig laten oversteken. Hartelijk dank aan de mensen van de bevoorradingen: Carry, Annemarie en de anderen wiens namen ik eigenlijk niet ken. Dank je wel aan de voorlopers, de medeloper en de achterlopers. Een heel mooi initiatief zo’n gratis loop met gelijkgestemden. Tot volgend jaar !

Parcours: http://connect.garmin.com/jsPlayer/420712778

28-12-2013 om 19:52 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Blegny maandag 23 december 2013

Mijn baas op het werk stond me toe om dinsdag te ruilen met maandag. De mooie fietsdagen probeer ik met twee handen te grijpen. De weerberichten voorspellen veel wind en zelfs in de namiddag rukwinden tot wel 80 km/u. De schrik voor harde windstoten zit er wel wat in. Tegenwoordig bezitten we over ultra lichte racefietsjes en de meesten onder ons zijn ook maar een streepje breed J

We zijn met negen windboksers ! Ook Alex is er nog een keertje bij, lang niet meer gezien bij de 3x20. Hij kent zelfs Snoepy niet meer ;-).

Afgelopen zaterdag hebben Jean-Pierre en Peter me in het oor gefluisterd om vandaag eens een extra tandje bij te steken. J. Het gaat dus pittig worden !

De zin is er om naar Aubel te fietsen. Helaas zijn de cafeetjes er vandaag gesloten en we nemen het zekere voor het onzekere: Visé/Blegny ! Zonder stop in een leuk café is onze rit niet geslaagd !

Jean-Pierre en Peter houden belofte en starten op kop. Wijselijk eerst met een rustige opwarming. Zeker in de winter zijn onze spiertjes nog koud. In de Helstraat toetert er een vriendelijke automobilist: mijn papa J. Wat een verrassing ! Ik natuurlijk supertrots dat ik weer op pad ben met mijn sterke maten.

We peddelen onze bekende route via Vliermaal en krijgen ons eerste opwarmer: de Zevenbonderberg. De kopmannen houden rekening met iedereen en sparen ons nog. ! In Millen rijdt Alex lek. Valt nog mee, zegt Joske. De band is enkel lek onderaan !

We zetten onze koers verder. De wind probeert ons klein te krijgen maar we vechten. Alex heeft het een beetje moeilijk op de vals platte stukken. Hij heeft karakter en vertikt het om op te geven. De Hautain nadert en ik raad Alex aan om deze op eigen tempo omhoog te rijden. Boven wordt er altijd gewacht tot iedereen voltallig is. De volgende leuke klim is de Richelle ! Ik zou graag eens het onderste uit de kan willen halen en hoop op een demarrage. En of, Jean-Pierre & Peter versnellen en drijven het tempo op. Ik hoor ook Paul schakelen en ziet zijn kans om mee te springen. Ikzelf fiets naar hen toe en roep: allee mannen, vooruit, spaar me niet ! Wat een explosiviteit dat die drie heren hebben ! Maar ik spring mee op de wip. Helaas laat ik een gat vallen en de harde wind kraakt me. Jean-Pierre geeft me een schouderklopje. Wat een sterke beren zijn die kopmannen ! Ben ook onder de indruk van de prestaties van Paul. Zijn klimritme is zelfs nog gebeterd en heeft enorm kracht bijgewonnen.  Er volgt nog een helling. De klimmers zien hun kans weer en schieten als een boog vooruit. Joske en Marcel moedigen me aan om het gat dicht te rijden.  Die klim duurt en duurt, er komt geen einde aan. Ik zie dat Peter wijselijk denkt: hela het is winter en temporiseert een beetje. Alweer enorme voldoening en vreugde dat de klimmersbenen er nog zijn of zijn het de prijzende woorden van die 3 rasklimmers J. De rit blijft spannend en we steken zoveel mogelijk bergjes in onze broekzak. Het fijne aan deze dag is dat we ons mogen laten gaan, al zien we sterretjes. Ergens kort voor Blegny nog een serieuze kuitenbijter waar ook Joske z’n tanden in zet. Sterk ! De rest blijft altijd mooi samen en geniet evenzeer ! Mooi om te zien !

Onze batterijtjes zijn leeg, tijd om ze weer op te laden in Blegny. Onze kopjes koffie/hete chocolademelk worden weer compleet met heerlijke rijstvlaai.

Ook de weg terug naar huis gaan we het ons niet te makkelijk maken. Peter & Jean-Pierre zullen weer gaaazzzz geven en het klimwerk is nog lang niet voorbij !!! Deze keer kies ik voor de 2^de positie in het peloton. Via Visé kanaal slaan we rechtstaf de brug over naar Lanaye-berg. Ook deze wordt weer stevig beklommen en is het bijten in de “kings of the Mountains” hun wiel. Daarna de Muizenberg. Ook hier wordt het weer strijden voor de bolletjestrui.

Alex is in z’n tweede adem gekomen. De koptrekkers voelen dat het goed zit en ze steken nog een tandje bij. Mopertingen: lekke band voor Roger J. Hupsekee, onze racemachientjes terug op stevig doortrappen tot Diepenbeek. Leuk om in het Demerstrand zo lief onthaald te worden met lekkere pudding-kruimeltaarten. Het smaakt ons enorm, dankjewel J. Moedige Edgard heeft in z’n eentje z’n kilometertjes weer afgehaspeld. Ook Valère & Wivine komen weer fijn bijpraten. Wivine is jarig en trakteert ons op een drankje. We worden verwend vandaag J. Proficiat Wivine ! Nog een kwartiertje later komt fiere opa Omer met z’n twee prachtige kleindochtertjes binnen.

Graag steken we een dikke pluim op de helmen voor onze sterke kopmannen, Jean-Pierre & Peter ! Iedereen was dik tevreden, een rit om in te kaderen !

Ik wens in naam van de groep aan alle lezers van dit blog: prettige en gezellige feestdagen !

Aanwezigen: Jean-Pierre, Peter, Paul, Yvan, Jos B., Marcel, Roger J., Alex en Sabine

Ritgegevens: 101 km – 920 hm -27,5 gem.

25-12-2013 om 11:25 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Bosmarathon Aalter, zaterdag 21 december 2013

In de week na Olne-Spa-Olne, tijdens de spinningles een verrekking in m’n lies op. Wandelen was ’s anderdaags heel pijnlijk, bijna onmogelijk. M’n kinesist maakte gelukkig tijd voor me vrij en startte meteen de behandeling op. Danslessen werden vervangen door ijs leggen, kine en losfietsen.

Voor de trail in Lommel moest ik uiteraard ook forfait geven, in plaats daarvan bood ik m’n hulp aan Chris en Mildred aan om te helpen aan de inschrijvingen en de bevoorrading, zo was ik er toch een beetje bij.

Vorige week startte ik voorzichtig ( en met een bang hartje ) terug op met looptrainingen. Eerst een toerke van 6 km en nadien opgebouwd tot ik zondag 23 kms liep. Of dit voldoende zou zijn om een marathon uit te kunnen lopen, dat was een groot vraagteken.

Deze 42y195d Bosmarathon wilde ik absoluut niet missen. Organisator was bevriend ultraloper en trailer Joeri ( aka Running Cremke ): 42 jaar en 195 dagen oud die z’n 100^e marathon zou lopen. Een marathonfeestje dus ;-)

Twee uurtjes rijden, dat moet je er dan wel voor over hebben maar als je bijbabbelt vliegt die tijd zo om. Aangekomen heel veel bekende gezichten, het ultrawereldje is nu eenmaal niet zo groot. Ook clubmaatjes Els en Micha zijn van de partij.

Joeri ontvangt verschillende aandenkens voor z’n 100^e. We praten bij en stilaan wordt het 9u45, tijd voor de briefing. Op voorhand waren we al goed geïnformeerd: gsm meenemen was aangewezen, alsook hoofdlampje, camelbak en trailschoenen. Ik hoorde Joeri iets zeggen van 4 rondes lopen en de vijfde ronde afslaan richting inloopstrook. Ach, ik zou het wel zien zeker ?

Doel voor vandaag was pijnloos en rustig de marathon uitlopen. Ik zou zeer zeker niet iemands anders tempo volgen, maar uit ervaring weet ik dat je toch regelmatig bij anderen terecht komt en je samen een stuk loopt om vervolgens je eigen weg weer te gaan.

De eerste ronde liep ik samen met Samantha uit Poperinge, die ik al eerder ontmoet heb op trails en waarmee contact gehouden wordt op facebook. Aan de eerste bevoorrading besluit ze te wachten op haar vriend, die nog achter is. Ik loop m’n eigen tempo en mag toch wel zeggen dat het redelijk goed gaat. Niet snel, maar da’s ook niet de bedoeling.

Joeri komt aansluiten en ziet dat ik m’n oortjes in m’n oren steek. “Oei oei, zegt ie … is ’t weer van datte”. Ik stel hem gerust dat het vandaag allemaal rustige muziek is ( in tegenstelling tot de Rursee Marathon waar we ook samen waren ). Haal de muziek terug uit m’n oren en doen een heel stuk al babbelend. Uiteindelijk moet ik hem laten gaan, maar zit daat echt niet mee in. Muziek terug de oren in en verder.

Het hele parcours ( op de inloopstrook na ) is onverhard: bladeren, maar ook vele boomwortels en modderige stukjes. Het zijn nu net die modderstroken waar ik vandaag mee moet opletten. Zijdelingse slidings zijn nefast. Niet te verwonderen dat m’n blessure een typische is voor tennissers en voetballers. De modderstukken worden voorzichtig genomen, soms zelfs wandelend.

Op de bevoorrading wordt m’n nummer genoteerd, ik eet een stukje banaan en twee tuc-koekjes. Ik loop, en blijf lopen, wel rustig want ik merk toch dat de conditie wat weg is. Rond 20 kms krijg ik te kampen met buikkrampen. Dan maar een plaatsje zoeken voor een sanitaire stop. Maar da’s niet zo evident in een bos waar je langs alle kanten lopers ziet.

En dat maakte het ook wel moeilijk … je moest echt opletten dat je geen bordje miste, want naar andere lopers lopen was niet de bedoeling. Op een gegeven moment volg ik weer een bordje, en herken ik het parcours precies niet meer. Ik kom uit op een straat met een grote witte villa. Ik heb duidelijk het bordje gevolgd dat gevolgd moest worden tijdens de vijfde ronde. Ik kan je wel verzekeren dat dan de moed wel even in je schoenen zakt. De combinatie van die buikkrampen, de slechte conditie en het verkeerd lopen doet me even in de verleiding komen gewoon binnen te lopen. Je begint excuses te zoeken waarom je het dan opgegeven zou hebben. Je kan je dat permitteren wegens pas uit blessure enzoverder en zovoort. Ok, die eerste DNF ( did not finish ) zal er wel ooit komen, maar NIET vandaag ! Ik pep mezelf op, draai me om en loop terug naar het parcours. Bleek dat er gewoon een wandelaar voor het bordje stond met de afslag !

Ik probeer mezelf rustig te houden en loop verder. De muziek blijft me gelukkig boeien. Maar ik ben m’n tel kwijt. Hoeveel rondes heb ik nu eigenlijk al gelopen ? Tussenin heb ik m’n garmin blijkbaar ook nog eens afgedrukt en vergeten op te drukken, dus op gelopen afstand kan ik ook geen gok wagen. Aan de man aan de bevoorrading vraag ik toch even te controleren. Nog één volledige ronde, en dan nog eens de bevoorrading passeren om dan binnen te lopen. Ik zal dus nog een tijdje bezig zijn.

Ik probeer wat te knabbelen van m’n energiereep maar na 5 minuten heb ik amper één stuk doorgeslikt. Ik besef dat dit m’n zwaarste marathon ooit wordt, maar uitlopen zal ik hem !

Ik passeer een loopster die krampen heeft en vraag of het gaat. Ze vraagt of ze met me mee mag lopen. Samen lopen we verder, babbelen we en vliegen de kilometers sneller voorbij. Ze loopt voor ’t eerst in vier jaar opnieuw een marathon en zal blij zijn als ze binnen is. Ik vertrouw haar toe dat dat voor mij vandaag ook het geval is. Bij aankomst bedankt ze me, en wens ik haar proficiat.

Ik wens ook Wendy een proficiat die vandaag ( onder de vleugels van Runfortheclimate Peter ) haar eerste marathon liep en tweede dame werd. Sterk hoor!

Na een heerlijke douche ga ik samen met Samantha en Astrid de sporthal in. Een gezellige drukte. Na de prijsuitreiking huldigt Joeri Veerle die haar 50^e vandaag gelopen heeft en Mottige Bever die z’n 200^e viert met heerlijke appeltaart.

Joeri zelf deelt cava en hapjes uit voor z’n 100^e. Mottige Bever trakteerde voor z’n 206^e met een heuse kaas- en wijntafel. Proficiat aan de jubilarissen ! Het spreekt voor zich dat den après de moeite was. Bedankt Joeri en Willem!

Veel kunnen bijbabbelen met bekenden en kennis kunnen maken met face-book vrienden. Een mooi wereldje dat van de ultralopers !





Content dat ik er bij was, maar vooral dat ik hem pijnloos heb kunnen uitlopen. Hopelijk gaat het volgende week in Meerssen wat vlotter ;-)

Link: http://connect.garmin.com/activity/418080415

22-12-2013 om 17:42 geschreven door eaglevanessa  

21 december 2013.
De  langste nacht van het jaar is net voorbij.

De winter begint vandaag.

7u30 – de wekker loopt af.
Effe kijken ‘wat het buiten doet’.  Het is nog donker maar het is zacht.

Dan maar uit dat bed en ons klaarmaken om de vooraf geplande tocht naar Hannut aan te vatten.

Om half tien zit Marcelleke gewoontegetrouw op zijn plaats in het bushokje aan de 3x20.

Ivan en Rudi zijn er ook al.  En tot ieders vreugde is Valère er ook weer bij. En met goed nieuws : de harde middelen die aangewend worden om het kwaad uit zijn lijf te verdrijven blijken hun werk goed te doen. Wat een goed nieuws en wat een kranig man is die Valère! Donderdag een chemokuur moeten ondergaan en vandaag weer present. Respect man!

We menen voltallig te zijn en vertrekken richting Vliermaalroot , waar Sabine ons bij haar thuis opwacht.

Veel opwarmingstijd wordt haar niet gegund: ze moet dadelijk aanpikken en dit weer met haar ‘winterse paard’, haar mountainbike. Maar voor Sabine is dat allemaal geen probleem.

Via Heks en Heers bereiken we het Waalse grondgebied. Ondertussen zijn we met z’n allen gewaar geworden dat de wind in deze richting echt niet mee zit. Elk van ons koestert de hoop dat hij straks niet ‘draait’.

Dat Valère goed bezig is heb ikzelf aan den lijve mogen ondervinden. Amai wat een kracht komt  uit dat lijf als die even een duwtje geeft:  20 meter vooruit  ,  tegen de wind in en ook nog bergop !

JP is ondertussen wijselijk langs mij komen rijden en maar goed dat hij aanvoelt wanneer de kaars begint uit te gaan. Dan is zijn arm rond mijn middel meer dan welkom…

Ik hoor dat Valère en Marcel zich regelmatig om Sabine bekommeren. Lief, maar niet nodig zo blijkt. Sabine  blijft met haar ‘tank’ schoon volgen alsof het niks is.

Ik daarentegen kan de ‘goede raad ‘ en de ‘aanmoedigingen’ erg appreciëren. Ze stuwen mij uiteindelijk  tot in Hannut.

Marcelleke met zijn volle 60 kg heeft nog effe een gevecht met de wind moeten voeren. Gelukkig was er geen boordsteen tussen de weg en het gras, zodat hij zich snel kon herpakken.

Door die hevige wind zit de ‘sfeer’  er duidelijk goed in!

De taart en de koffie in Hannut waren meer dan welkom en zorgden ervoor dat de batterijen weer wat bijgeladen waren om de terugtocht aan te vatten.

Gelukkig was de wind nu wel  onze bondgenoot.  Ivan had vlug gerekend dat we op anderhalf uur terug in het Demerstrand zouden  zijn. Hij zat er niet ver naast.

Met een mooie snelheid , de wind in de rug en regelmatig bergaf , ging het een stuk vlotter.  Heel af en toe was de ‘sterke hand’ van Valère toch nog welkom.

Terwijl er druk nagekaart werd in het Demerstrand, kwam Edgard ook binnen.  Hij was op z’n eentje een dikke 50 km gaan rijden en was weer voldaan. Zijn toekomst ziet er weer beter uit.  Dat belooft voor binnenkort…

Peter kwam ook nog even dag zeggen en afspraken maken voor volgende week.
Vanaf dinsdag voorspellen ze veel wind en regen. Er werd dan afgesproken om  maandag te gaan.

Aangezien ikzelf deze kelk aan mij voorbij zal laten gaan, zullen de ‘beteren’ zich weer kunnen uitleven…

De ‘winter’  zal ons niet tegen houden! ;)

Deelnemers: Marcel, Ivan, Rudi, Valère, Sabine , JP en Annemie

Afstand: 101 km

Hoogtemeters: 890 m

Gemiddelde: 26km/u

21-12-2013 om 21:43 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 17 december 2013 : Amay

 Ondanks wat verwarring ivm de juiste dag stonden er deze morgen toch 8 moedigen aan de start om er een leuk ritje van te maken bij aangename temperaturen : Sabine, Paul, Omer, Jos B, Roger J, Marcel, Roger D en Yvan.

We vertrokken aan een rustig wintertempo onder leiding van Omer en Paul richting Vliermaalroot – Vliermaal – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven - Vechmaal – Otrange – Thys – Fize-le-Marsal – Momalle – Jeneffe – Haneffe – Verlaine – Bodegnée – Jehay om via een mooie afdaling halt te houden in café “Carpe Diem” in Amay.

Na de verdiende koffie/frisdrank en taart konden we ons opmaken voor de terugweg.

Zo reden we richting Engis – Awirs - Hozémont – Fexhe – Fexhe-le-Haut-Clocher – Fooz – Villers-l’Evêque – Herstappe – Lauw – Widooie – Piringen – Kolmont – Overrepen – Neerrepen – Riksingen – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Een dikke proficiat en merci aan de 2 kopmannen van dienst Omer en Paul .

In de cafetaria van het Demerstrand genoten we van onze welverdiende drankjes en werd druk bijgepraat over een leuk ritje. Het was ook leuk om Peter en Jean-Pierre nog te zien langskomen na hun ritje door Nederlands-Limburg; ook Valère P en Wivine kwamen nog even goedendag zeggen na zijn onderzoek in het ziekenhuis. Wij duimen voor hem dat hij donderdag een goede uitslag krijgt.

Ritgegevens : 
Aanwezigen : Sabine, Paul, Omer, Jos B, Roger J, Marcel, Roger D en Yvan.

                          
Afstand : 112 km , hoogtemeters 800m , gemidd. 28,00 km

18-12-2013 om 07:30 geschreven door eaglevanessa  

Valère & Yvan kozen voor de Belgische Kust,

Omer & Paul spaarden hun beentjes voor het MTB-ritje op zondag lieve lust.

Het pelotonvulsel, wij dus verkozen nog eens een ritje naar het Averbodse Testelt.

Ik probeerde ervoor te zorgen dat niemand was teleurgesteld.

Droog weer, maar toch nog vettige wegen houden ons niet tegen,

Sabine met de MTB, vandaar waren wij toch een beetje verlegen.

9u30 vertrokken we richting Schimpen,

Vervolgens Stevoort en zo konden de km’s beginnen te krimpen.

Schulensmeer, Zelem, Schaffen,

We hebben wel geen honden horen blaffen.

Zo een vlak mogelijk ritje op een plateau heb ik hun aangeboden,

Je kon hem zelfs op voorhand downloaden.

Bij bakkerij “Van kortjes-krijg-je-borstjes” werden twee “grote” rijsttaarten opgehaald,

Erna werden wij in de Stips warm onthaald.

Choco, thee, of koffie en met allemaal niet uit,

Slechts €1/stuk zei de cadébaas luid.

Te terugweg ging via de Zichem richting Diest,

Dit zonder Grasbos als straatartiest.

Te Stokrooi langs het kanaal ging de pees er lichtjes op,

Een beetje sparen, ander en beter; zo was ik niet doodop.

‘k Moest nog de D van Duvel kunnen uitspreken in ’t Demerstrand,

Anders vond Davy dat misschien ambetant.

Kortweg, het was weer leuk.

En we lachten ons een breuk.

Een kleine valpartij JP kon onze pret gelukkig niet vergallen,

Een mooie zaterdag werd afgesloten met mooie kerstballen.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer “Sjamayee”

Een 105km - +/- 500hm (toch nog) – ’n dikke 26km/u avg

Pelotonvulsel v/d dag: Annemie & JP, Sabine & Ollie (Olivier)

Overschot: Rudi, Marcel, André & Didi

!!! Niet dinsdag maar woensdag vanwege de slechte weersvoorspelling !!!

18/12/2013: 3x20: 9:30: Engis

http://connect.garmin.com/course/5299231

15-12-2013 om 15:40 geschreven door eaglevanessa  

Dinsdag is marktdag in Aubel,

Bij dit mooie herfstweer toch nog een kleine snottebel.

Met een hele groep vertrokken we op pad,

Peter & JP zorgen ervoor dat niemand werd afgemat.

Met versleten tandwielen was het opgelet geblazen,

doortrappen kan uw tanden misschien wel omver blazen.

Gezellig keuvelend gingen de km’s voorbij,

Te Aubel zorgde onze Flor voor “onze welgekende lekkernij”.

Hip hap hop,

en zo trokken de F(iets)K(racht)’s zich weer in galop.

In ’t Demerstand werd het vochtgehalte terug aangevuld,

zo werd ieders dagswens weer mooi vervult.

Voldaan & Tevree,

zeg ik dan weer “Sjamayee”.

3x20’s van vandaag:         

JP, Peter, Flor, Yvan, Jos B., Roger D., Roger J., Marcel, Paul, Omer, Sabine & Didi

Vanuit Djopenbeek:

‘n 112km aan een 27.5km/u avg met toch een 900 hm’s

3x20: Zaterdag 14 december 2013: 9u30: Testelt (104km)

Van korstjes,

krijg je borstjes.

Dit brengt ons naar Testelt,

Dit zonder enig kijk en- luistergeld.

Dames en Heren, graag allen op post.

Dan trappen naar de welbefaamde Testeltse bevoorradingspost.

10-12-2013 om 21:57 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Visé zaterdag 7 december 2013

Buiten ziet het er een Flandrien-weer. Veel tijd om te beslissen is er niet meer want de 3x20 zal over een half uurtje in de startblokken staan. Een idee: even bellen met Annemie & Jean-Pierre met de stille hoop dat Annemieke er ook bij zal zijn. Een dame erbij is tof, fijn om wat te kletsen J. En ja, ik krijg ze overtuigd, fijn ! Ook Olivier krijg ik over de streep getrokken om mee te fietsen! De route loopt vandaag naar Visé/Aubel. Jean-Pierre zou aan de anderen voorstellen om ons thuis op te pikken. Fijn geregeld !

Ogen trokken we toen we  in de verte een grote hoop coureurs zagen naderen. Amai elf Flandriens ! Olivier & ik hangen ons wagonnetje aan. Omwille van het slechte weer, heb ik de mtb van stal gehaald.

In dit herfstweer zullen de warme drankjes met rijstvlaai zeker voor wat opwarming zorgen. En smaken dat het alweer doet J.

Gelukkig heeft het na de pauze opgehouden met miezeren. Paul & Omer zullen op de terugweg het tempo aangeven. Vanuit Visé fietsen we via het kanaal richting Lanaye waar we de Lanayeberg voor de kiezen krijgen. Onder een voorzichtig wintertempo peddelen we dan verder via Kanne – Vlijtingen – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Beverst tot Diepenbeek. Enkelen van ons kiezen voor een verkwikkende douche terwijl de grootste hoop zeker zo graag nog wat gaan bijpraten over de leuke rit in ons café “Het Demerstrand”.

Mijn ritgegevens: 90 km – 750 hm – gem 25,2

Aanwezigen: Valère Ph – Omer – Jean-Pierre – Annemie – André J – Marcel – Flor – Rudi – Olivier – Roger D – Paul – Sabine en gastrijder Fabian Cancellara (Fabio)

08-12-2013 om 21:36 geschreven door eaglevanessa  

3x20: 3/12/2013: Amay

Decembermaand is 9u30-maand,

kortweg een wintermaand.

Met 9 richting Amay was ons voornemen,

Niemand kon ons het koude, maar droge en mooie weer ontnemen.

De thuisblijvers hadden weer ongelijk,

Maar ja, wij zijn dan ook vindingrijk.

Aan een mooi wintertempo bolden we via glooiende wegen richting Amay kiekeboe,

Eens daar werden we heel vriendelijk onthaald avec un bisou.

Een stukje vlaai van onze spring-in-het veld Jos P. voor zijn verjaardag,

Dit was toch leuk op deze doordeweekse dinsdag.

Proper, voldaan & tevree reden ’t Demerstrand weer binnen,

Wivine & “onze” Valère kwamen ons vervoegen na Marcel’s eerste hoofdzinnen.

Hihi haha, blablabla; ik ga het u besparen,

Onze welgekende verhalen over de ijzerwaren.

Van in de zetel van ‘t peloton bouwend aan de conditie zeg ik dan weer,

Het was vandaag zeker geen hondenweer.

110km – 27.6km/u avg - +/-+ 710hm

Paul, JP, Yvan, Marcel, Flor, Roger, Jos, Omer & de snotbel v/h peloton Didi

03-12-2013 om 22:11 geschreven door eaglevanessa  

Met zeven stonden we aan de start,

Yvan zag het niet zitten met in het hart wat smart.

Een foto en hop we vertrokken niet naar Amay maar Valkenburg,

Dus niet Luik, maar NL-Limburg.

Via Zutendaal en Stein loodste JP ons via de Limburgse wegen.

Niet altijd groen, ook modder en slijk kwamen we tegen.

In het meer-volk-als-mensen-achtige Valkenburg  dronken we een bakkie troost,

Daar het plots begon te druppelen, deden we een tweede Proost.

De Cauberg met koude spieren is geen aanrader,

Ieder heeft zo zijn eigen acculader.

Daar we geen taart verorberd hadden onderweg,

Haalde JP drie vlaaien in Diepenbeek gewoonweg.

Onze nieuwe aanwinst in ons peloton was jarig,

Annemie een paar jaar extra dan meerderjarig (goed bedoeld hé, maar het moest rijmen)

Etgard en Yvan kwamen de ongewassen katjes nog vervoegen,

Hier moet ik zelfs geen verdere commentaar aan toevoegen.

Het was weer leuk,

En dit zonder spreuk.

Alhoewel,

Snottebel.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer “Sjamayee”!

100km -+/- 500hm aan een mooi wintertempo

Annemie, JP, Paul, Marcel, Roger, Rudi & Didi(Duvel)

01-12-2013 om 14:22 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Hannut dinsdag 26 november 2013

Het ziet er donker en grijs uit buiten. Even overleggen met Vanessa. Zij opteert voor een rustigere training binnen omwille van nog wat stramme beentjes van de mooie intensieve trail van zondag. Voor mij een beetje jammer want heb haar er altijd graag bij. Dan steek ik mijn neus maar eens buiten.  Geen druppeltje te zien. De zon zullen mijn fietsmaten wel voor me spelen en ik voor hen J.

De moed zakt me volledig in de schoenen als ik bij het vertrek, regen voel. Toch beslis ik om door te fietsen naar het centrum om eens te polsen naar de plannen van mijn maten. Marcel, Yvan en Roger J. zijn er al en kijken ook wat bedrukt naar de lucht. Hetzelfde tafereel als vorige dinsdag, fietsen zal niet voor vandaag zijn L. Tot onze grote verbazing zien we zelfs Jos B. afgepeddeld komen. In Genk schijnt immers de zon! Dan Roger D en onze Valère Ph, die voor ons allen een enorm motiverende kracht is. De weermannen hebben ons weer blaasjes wijs gemaakt. Ik hoor iemand lachen: tsja de tv, radio en computer staan droog en warm binnen, die dingen voelen geen regen ;-). Weerman Marcel moedigt ons aan om toch maar naar Hannut te fietsen, de bui trekt wel over. Onder leiding van Yvan en Marcel trekken we op pad richting Rapertingen en Wimmertingen. Er wordt niet hard maar toch vlot kop getrokken, een mooi wintertempo. Verder volgen we Wellen – Hoepertingen – Helshoven – Groot- Gelmen met dan een fijne opwarmer, een beetje klimwerk: de Poggio van Klein Gelmen. Boven een korte pauze. Marcel is vandaag onvermoeidbaar, super ! Ben ook trots op Valère want is nog steeds een klasbak. Eens een vedette, altijd een vedette ! Het parcours loopt verder via Heers – Opheers – Oreye – Waremme – Petit Axhe – Grand Axhe – Hollogne-surGeer – Lens-Saint-Servais – Abolens – Poucet tot we ons vertrouwd cafeetje in Hannut bereiken. De koffietjes zijn meer dan welkom, al is het maar om onze handen aan op te warmen. De lekkere stevige rijstvlaai staat natuurlijk ook weer op het menu J.

We pakken ons bij elkaar om vol courage onze terugrit aan te vatten. Het is natuurlijk na stilzitten weer even bibberen ! Lange duurritten zijn in de winter niet mijn favoriet maar na een pauze lijken het 2 kortere trajekten, dus goed haalbaar. Deze keer is het aan Roger J en mij om de beentjes eens goed te strekken. Navigator Yvan op de tweede rij wijst ons de weg. Het blijft miezeren, een echt zuur weertje. Mijn kopmaat & ik krijgen het serieus warm, we zweten zelfs ! Toch wel een groot verschil zo vooraan. Ik geef niet af, girlpower J. Onze weg terug naar huis loopt via Poucet – Trognéé – Cras-Avernas – Kortijs – Vorsen – Rosoux-Crenwick – Roost-Statie – Jeuk. Ik geloof ergens in Mielen-Boven-Aalst krijgen we een erbarmelijk stuk wegdek onder de wielen. Grove scheuren in het asfalt zijn erg gevaarlijk voor een wielrenner. Jos B kan het zich goed herinneren want is hier ooit gevallen. Zo verder via  Engelmanshoven tot Groot-Gelmen waar we onze scherpte zeker niet mogen verliezen. De kasseistrookjes liggen spiegelglad. We naderen– Helshoven – Hoepertingen – Berlingen – Herten – Wellen – Kortessem tot ons thuisfront Diepenbeek. In de Helstraat neem ik afscheid. Omwille van een verplichting op het werk, ben ik een beetje tijdsgebonden maar de mannen zullen het gerstenat weer vloeiend laten vloeien in het Demerstrand. Bedankt allemaal voor de mooie dag J

Ritgegevens: 100 km – gemiddeld 27,8 km/u

Aanwezigen: Valère Ph, Roger D, Roger J, Jos B, Marcel, Yvan en Sabine

27-11-2013 om 17:33 geschreven door eaglevanessa  

Verslag zondag 24 november 2013:Olne Spa Olne

Vandaag stond de zwaarste trail voor dit jaar op het programma. Olne Spa Olne: geafficheerd als 69 kms met 2200 hms, twee UTMB-punten te verdienen.

Voor deze trail was Gentenaar Peter de Vriese speciaal met de trein naar Diepenbeek afgezakt, om van daar uit mee te reizen met Edwin, Ludwig en mezelf. Loopmaatje Patrick, pas uit blessure wist nog niet of hij de hele trail zou meelopen en zou zelf met de wagen komen.

Ik had jullie beloofd om in dit verslag een woordje uitleg te geven over het project van Peter De Vriese. Hij gaat volgend jaar ten voordele van het klimaat van april tot half september van Gibraltar tot aan de Noordkaap lopen, afstand zal ongeveer 6000 kms bedragen. Op z’n website kan je meer info terugvinden: http://runfortheclimate.123website.be . Tijdens zijn tocht zal ik jullie ook regelmatig op de hoogte houden over zijn belevenissen.

Terug naar Olne Spa Olne. Aangekomen in Olne worden de startnummers afgehaald en wordt alles in gereedheid gebracht.

Edwin en Ludwig zijn sneller dan ons en zijn al snel uit het vizier verdwenen. Patrick, Peter en ik blijven samen. Patrick duidelijk toch wat zenuwachtig omdat ie de afstand nog nooit gelopen had en anderzijds door z’n blessure nauwelijks aan duurtrainingen toegekomen was de laatste twee maanden.

De eerste kilometers, richting Nessonvaux gaan in dalende lijn. We volgen de kronkelende Vesder een tijdje tot we opgewarmd zijn.

In Banneux maak ik in het bedevaartsoord even de tijd om twee kaarsen te branden, eentje voor ieder van m’n vrienden die op dit moment strijden tegen die vreselijke ziekte.



Nadien loop ik met hen in m’n gedachten de kruisweg af. Patrick die intussen weer was komen aansluiten laat terug ruimte vallen en zegt ons door te lopen wat we ook doen.

Pratend over Peter z’n project dalen we naar Louveignée, en klimmen we vervolgens door het Bois de la Picherotte. Aan wandelwegen in deze streek geen gebrek. Hier lopen vele lokale wandelpaden, maar ook grote GR paden 573 en 5 passeren deze streek. Wandelaars zijn er bij dit mistige weer nauwelijks te bespeuren. Eens uit het bos, op km 17 een eerste bevoorrading. Enkel water maar het doet toch wel deugd even te stoppen. We eten wat van onze eigen bevoorrading ( vandaag veel marsepein ), wachten even maar helaas duikt Patrick niet meer op.

Klimmen en weer dalen richting Becco, wat een mooi dorpje moet zijn maar uiteraard probeert de organisatie het asfalt juist te vermijden. Het oriënteren wordt daardoor wel een beetje moeilijker. Af en toe als we wegen kruisen meen ik plaatsen te herkennen waar ik al gefietst heb, maar zeker ben ik toch niet echt. In ieder geval lopen we stilaan richting Spa.

Bergop doseren we door te wandelen. Bergaf op de modderige paadjes is het soms wel echt oppassen geblazen. Verschillende keren ben ik toch wel blij dat ik m’n poles bij heb. Minder geluk had de Duitse loper die opeens met een ferme slag onderuit ging. Zowel wij als de Walen die achter hem lopen snellen hem ter hulp maar hij geeft aan dat alles in orde is, dat hij alleen maar geschrokken is. Peter is content dat ik hem geadviseerd heb om te investeren in trailschoenen.

Plots horen we in een afdaling het gebalk van een geweldige Rastafa-ezel. Mooi om te zien hoe hij zich uitleeft ( maar dat zal ie van ons ook wellicht denken ).

We dalen door het Bois de Rohaimont naar de Avenue Reine Astrid waar de tweede bevoorrading op km 30 staat. We doen ons tegoed aan energiedrank, zoutchips en rozijnen.



De regenjasjes die we eerder aandeden worden weer uitgedaan.

Van Spa zelf zien we niets ( daarvoor zijn we ook niet hier ). We zijn gekomen om te klimmen, en dat zal vanaf nu ook wel heel duidelijk zijn. Een serieuze klim van twee kilometers, de poles zijn hiervoor een handig hulpmiddel. En Peter blijft maar doorbabbelen, ik moet zeggen dat ik me niet verveeld heb. Hij had me vooraf verwittigd dat ik best een mp3 speler zou meenemen moest ik zijn “ gezaag” beu zijn. Maar heb hem ( beleefdheidshalve LOL ) maar niet boven gehaald. Nog een klein stukje dalen, we bevinden ons net boven Spa, om dan stijgenderwijze weg te draaien naar het Bois de Staneux.

Op een gegeven moment komen we aan een wel heel grote plas, met aan weerszijden een koeienwei met prikkeldraad. Ik vind toch nog een bermpje waarover ik net kan balanceren, m’n stokken de prikkeldraad wegduwend. Peter die me volgt pakt de prikkeldraad vast en merkt dat er stroom op staat. Hij besluit er onder door te kruipen, omdat ik al klaar sta met m’n kodakske in de hoop een actie-foto te kunnen schieten. Eén van de koeien kan echt niet meer volgen, nu al die trailers door haar weide lopen en besluit zelf het middenpad te kiezen.

Regelmatig eten en drinken, doseren en vooral blijven babbelen zodat de tijd goed draait. Een heerlijke maar steile afdaling richting Polleur, wel slecht voor zwakke knieën die ik gelukkig niet meer heb sinds m’n jeugd. Ik bedenk dat zulke afdalingen in 2010 toen de ondergrond uit ijs bestond velen hebben doen opgeven.

En voor je het weet zit de marathon-afstand er al op. Vermoeid zijn we alles behalve, maar ik hou in m’n achterhoofd dat Yves Dedapper ons de raad mee gaf dat de laatste 15 kms de zwaarsten zouden zijn. Dus niet te hard van stapel lopen. Regelmatig vragen we ons af hoe het met Patrick zou zijn. Zou hij intussen al gestopt zijn, want op km 11 bleek ie al vast last van zijn voet te hebben.

Op gevaarlijke oversteken wordt het verkeer netjes tegen gehouden. Prachtig geregeld door de organisatie. Op kilometer 45 weer een grote bevoorrading. Degenen die iets meegegeven hebben aan de start kunnen dit nu oppikken. We nemen de tijd om onze camelbag te vullen, en voldoende te eten. Veiligheidshalve neem ik toch maar een gelleke, drie energierepen achter elkaar opeten begint toch tegen te steken.

En dan is het serieus dalen door het Bois d’Oltmont, naar het dal van de Hoegne. Nog steeds geen tekenen van vermoeidheid. Wel bij andere lopers die we stilaan beginnen op te vissen. Sedert de bevoorrading halen wij alleen maar anderen in. Niet dat dat belangrijk is, want trailen is een wedstrijd tegen jezelf, en niet tegen anderen. Maar ik kan niet ontkennen dat het toch wel een boost geeft. Af en toe vragen we oprecht bezorgd aan anderen of het nog gaat. M’n collega vroeg haar vandaag nog af “ wat als er onderweg iets met je gebeurt ? “. Daar moet je in een trail geen angst voor hebben, andere trailers zouden je nooit in de steek laten.

We bevinden ons in het dal van Pepinster van waaruit we serieus zullen moeten klimmen, via Soiron, een authentiek dorpje dat me tijdens het fietsen meermaals bekoord heeft. Soiron is niet voor niets opgenomen in de lijst van de mooiste Waalse dorpjes. Maar ook nu krijgen we van het dorpje zelf niets te zien.

Op naar dat andere dorp, Olne, dat ook toevallig in die lijst staat. Nog een bevoorrading op km 63, waar de lampjes boven gehaald worden, de duister heeft zich ingezet. Nog twee zware klimmen weet men ons te vertellen, de laatste loodjes maar we zien het nog steeds zitten. We zetten even door, raken nog aan de praat met andere Limburgers, heerlijk om onderweg kennis te maken met andere mensen. Toch wel respect voor Angelique die vandaag haar eerste trail loopt na twee dodentochten te hebben gewandeld. Ze kiest er al meteen een goede zware uit.

Op een tijd van 9u48 komen we zoals Edwin achteraf zegt " met de glimlach " binnen. We gaan ons douchen en ruilen nadien ons startnummer in voor een warme maaltijd en een OSO-buff. Ongelofelijk wat er in Wallonië kan en er in het Vlaamse landsgedeelte niet kan: voor 10 euro zo’n service. Een heerlijke donkere leffe om de suikers terug aan te vullen.

Fijn napraten met Edwin en Ludwig, maar ook met Jos en Hans die na ons binnen gekomen zijn door knieproblemen van Hans.



Ik doe Patrick een sms-je om te vragen waar ie zit. Het antwoord had kunnen zijn “ thuis in de zetel” maar niets was minder waar ! Op km 65 krijg ik als antwoord. Bij zijn binnenkomst applaudisseren we luid, wensen hem proficiat. Ik haal eten voor hem, terwijl iemand anders hem een cola gaat halen. Wat een doorzettingsvermogen ! Of zijn lichaam hem hiervoor dankbaar is, dat is een andere vraag, maar in ieder geval heeft ook hij vandaag zijn UTMB-punten dubbel en dik verdiend !


Met dank aan de prachtige organisatie ! Ook dank aan Edwin voor de lift, en last but not least Peter die me de ganse weg ge-entertaind heeft. Wie denkt dat ik nooit zwijg mag eens naast Peter optrailen. Maar geen enkel moment heb ik me verveeld …. Dat voeg ik er toch eerlijkheidshalve aan toe 

Onze gegevens: http://connect.garmin.com/jsPlayer/408404896

25-11-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 23 november 2013 : Aubel

Deze morgen hadden we nog eens droge omstandigheden en zo kregen we 7 moedigen  aan de start : Sabine, André J, Rudi, Flor, Marcel, Yvan en last but not least onze superkampioen Valère P.

Onder leiding van Rudi en Yvan reden we aan een rustig tempo richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven waar we even werden opgehouden door een lekke band van Rudi.  Na het snelle herstel ging het verder richting Kanne – Eben-Emael – Hallembaye – Lixhe – Moelingen -  ’s Gravenvoeren – Schophem – Veurs (waar de mist echt bleef hangen) – Hagelstein – Aubel.

Hier genoten we in onze vaste “taverne Aubeloise “  van koffie/chocolat chaud en lekkere rijsttaart.

Voor de terugtocht nam Marcel het kopwerk over van Yvan en zo reden we richting Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Haccourt – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge.

 Hier hielden Marcel en Rudi het kopwerk voor bekeken en onder leiding van  Flor en Yvan  reden we via Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven – Bilzen – Spurk – Heis – Schoonbeek – Diepenbeek.

In de cafetaria van het Demerstrand genoten we van onze welverdiende drankjes en werd druk bijgepraat over een leuk ritje.

Het was een zeer aangename verrassing dat onze  Valère de hele rit rustig in het wiel kon hangen wat toch wel een serieuze prestatie is waarvoor ons respect en waardering.

Ook Paul en Omer kwamen na hun mountain-bike tocht in Maasmechelen even langs om bij te praten.

Ritgegevens : Aanwezigen : Sabine, Valère P, André J, Rudi, Flor, Marcel en Yvan.

                         Afstand : 110 km , gemidd 26,70 km

23-11-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Vroeg in de morgen was het nog wit,

Gevolg was een dikkere Pit.

Geen sneeuw, maar mist.

Neen ik had me niet vergist.

Als rode lantaarn aan de peloton-staart,

bolden we gezwind naar de rijst-taart.

Opwarmen met een lekkere koffie of chocomel,

In plaats van een dikke snottenbel.

TjikTjak rustig naar ’t Demerstrand,

Dit zonder teveel rolweerstand.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer Sjamayee.

3x20’s van de dag: Annemie, Jean-Pierre, Peter, Paul, Flor, Yvan, Roger, Marcel, Rudi, Jos B., Omer & Didi

100km aan een mooi winter/mist-tempo

893hm’s

17-11-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Bij een fris ochtendgloren reden 1 dame en 7 paljassen naar hun 3x20-buskotje,

Dit zelfs zonder enig appelmoespotje.

Annemie van Jean-Pierre mocht op 7 mannen babysitten.

Eigenlijk toezien of deze niet teveel overhitten.

Dit van al die blote borsten,

Of waren het nu rijstvlaai-korsten?

Te Testelt kwam de Nostalgie naar boven.

En werd de rijstvlaai mooi onder onze neus geschoven.

Annemie zag zo ¼ stuk rijstvlaai niet echt zitten,

Dus moest Jean-Pierre het maar splitten.

Ons terug-parcours werd verstoord door wegenwerken,

Met wat gesuggel kwamen we dan toch op de dikke lijn na wat knip- en plakwerken.

Achteraf gezien was het een dikke extra boog die we hadden kunnen vermijden,

Gelukkig was het prachtig fietsweer en willen ze met mij nog meerijden.

Ik hoop dat het voor ieder een ervaring een plaatsje rijker was.

Dit vandaag zelfs zonder enig Duvel-glas.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik dan “Sjamayee”.

3x20:

Babysitster v/d dag: Annemie

De Jung v/d dag: Yvan, Roger, Flor, Valère B., Jos B., Jean-Pierre & Didi     

Km’s: Ik denk een 130km vanuit Diepenbeek

Ik had 641hm’s wat niet slecht is voor een (zogezegd) vlak ritje.

Het km/u-gemiddelde interesseerd mij weinig.

Leuk gezelschap en wat lachen.

’t Is dat wat telt.

Allen merci en tot zaterdag.

Misschien nog op de fiets ofwel met de voetjes onder en/of aan de tafel.

DidiDuvel

11-11-2013 om 18:58 geschreven door eaglevanessa  

Met dank aan Yvan voor het verslag en Jean-Pierre voor de foto's !

Verslag rit zaterdag 09 november 2013 : Aubel

Na een periode met veel nat weer, konden we deze morgen onder droge omstandigheden vertrekken met zelfs af en toe een schuchter zonnetje dat zich liet zien.

Met 11 man aan de start hadden we best een leuk groepje : Jean-Pierre, Paul, Quinten (met de mountain-bike), Jos B, Omer, Roger D, Paul H, Marcel, André, Rudi en Yvan.

We reden onder leiding van Jean-Pierre en Paul richting Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon  (waar Jos en Kwinten reeds afdraaiden om op tijd thuis te zijn)– Hallembaye – Loen – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Schophem – Sint-Martens-Voeren – Veurs – Hagelstein – Aubel.

Hier genoten we in de “Taverne Aubeloise” van koffie/frisdrank en de taart werd door André getrakteerd voor zijn verjaardag waarvoor onze dank.

Voor de terugweg nam Rudi  de plaats in van Paul op kop en met de nodige rugwind zat er onmiddellijk een “boost” in de snelheid. Zo reden we onze vertrouwde weg via Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Haccourt – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Valmeer – Herderen – Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Heesveld – Schoonbeek – Diepenbeek.

Een dikke proficiat en merci aan de 3 kopmannen van dienst Jean-Pierre, Paul en Rudi.

In de cafetaria van het Demerstrand genoten we van onze welverdiende drankjes en werd druk bijgepraat over een leuk ritje.

Het was een zeer aangename verrassing toen we onze Valère zagen binnenkomen ; wij duimen  voor een goed en volledig herstel.

Ritgegevens :  Aanwezigen : Jean-Pierre, Paul, Quinten, Jos B, Omer, Roger D, Paul H, Marcel, André,

                                                   Rudi en Yvan

                          Afstand : 110 km,  gemidd 29,00 km 

10-11-2013 om 19:40 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Les 4 Cimes de Pays de Herve, zondag 10 november 2013

Gisteren ondanks het mooie weer niet mee gaan fietsen, omdat ik vandaag een loop had opstaan. Wel was ik gisteren even naar Maastricht afgezakt waar bevriend ultraloper Henk Sipers zijn tweede boek uitbracht en signeerde. Voor de lopende lezers van deze blog ( en dat zijn er intussen toch ook heel wat ) wil ik hier toch wel een woordje uitleg plaatsen over dit boek.

Henk Sipers was in 2007 tijdens een Ultraloop in Algerijnse woestijn bevriend geraakt de Duitse arts Eberhard Schaaf. Sinds die tijd liepen ze samen verschillende mooie wedstrijden. In mei 2012 ontmoette ik tijdens mijn eerste marathon zelf deze vriendelijke man. De week nadien vertrok hij naar Nepal, waar hij na de beklimming van de Mount Everest, in een afdaling het leven liet. Z’n vriend Henk Sipers trok deze zomer zelf naar Nepal, om er tijdens de hoogste marathon ter wereld de chorte van Eberhard te bezoeken en al hardlopend afscheid van hem te nemen. Het boek “Afscheid” gaat over Henk’s tocht naar Nepal en de marathon die hij er liep. Een aanrader voor iedere (ultra)loper.

“Afscheid” en de herdruk van “ Hardlopen als Avontuur “ zijn te koop via www.aquazz.com

http://www.youtube.com/watch?v=WSW6I-fGznU&sns=fb

Vandaag zakte ik samen met Edwin en Patrick ( z’n eerste loop na z’n blessure sinds Xhoffraix ) af naar Battice. Hier vindt al voor de 28^e keer “ Les 4 Cimes de Pays de Herve” plaats. Een gratis loop door het mooie land van Herve waarin 4 heuvels bedwongen moeten worden. Slechts 2 vlakke kilometers .. dus de berggeest is hier wel duidelijk aanwezig.

We ontmoeten Runfortheclimate Peter ( in m’n volgend verslag zal ik zijn project voorstellen ) en diens loopmaatje Wendy. Wendy zal in december in Aalter haar eerste marathon lopen en kon een lange duurtraining wel gebruiken. En als je die kms bergop aankunt zullen ze vlak zeker wel lukken, dacht coach Peter.

Beetje socializen met de andere lopers die we kennen, dat zijn er intussen toch al een paar handen vol. Medeorganisator voor de Nederlandstaligen, Jo Schoonbrood maakt even tijd om met ons op de foto te staan. Stilaan loopt de feestzaal vol. Ook veel onbekende gezichten aanwezig maar dit is dan ook geen marathon, en zeker geen trail.

Omdat het regent, en de oorlogsveteranen met hun rolstoel naar het fort van Aubin moeten rijden, wordt de start een kwartiertje uitgesteld.

Een echt startschot is er niet, wel heel veel ambiance aan de start ! Gelukkig is het intussen gestopt met regenen.

Peter, Patrick, Wendy en ik lopen samen. We zijn goed voorbereid, Patrick heeft opgeschreven waar de bevoorradingen vallen, Wendy heeft zelfs het hoogteprofiel afgedrukt. Ik onthou alleen dat er 4 heuvels zijn: Croix de Charneux, Fort d’Aubin, Mauhin, Chapelle de Transpineu en als afsluiter de muur naar de finish. Wat tussen deze heuvels ligt is bergop en bergaf.

Patrick moet voorzichtig lopen, goed luisterend naar zijn lichaam. Mentaal zit ie goed, wat zenuwachtig in ’t begin, maar als de eerste kilometers voorbij zijn is ie toch wat meer op z’n gemak. Voor Wendy vind ik het vandaag heel belangrijk dat ze een goed gevoel aan deze wedstrijd over houdt, wat heel belangrijk is voor het zelfvertrouwen naar haar marathon toe.



Tijdens het lopen proberen we zoveel mogelijk te praten, zodat onze ademhaling goed blijft. Op de steile stukken maan ik aan tot wandelen, zoals we dat gewoon zijn. Zoals reeds vele malen uitgelegd verlies je hier niet zoveel mee. Je opblazen omdat je hardnekkig wilt blijven doorlopen zou gewoon jammer zijn. Peter heeft wel wat problemen om te wandelen, want dat is natuurlijk ook weer een kunst op zich. Hij loopt dat ook verschillende stukken vooruit, maar later op het parcours vinden we hem dan toch weer ergens terug.

Op kilometer zes ligt de eerste heuvel, die van het kruis van Charneux op 269 meter hoogte. Op de top van de heuvel staat sinds 1913 een vijftien meter hoog wit kruis dat in de wijde omtrek van het land van Herve te zien is. De kilometer voor kilometer netjes aangeduid, kruispunten die verkeersvrij worden gehouden. En héél belangrijk: voor iedere heuvel zie je een bord met de afstand van de helling. En, ook interessant om te weten, dat we de top bereikt hebben.

Het mag dan wel niet meer regenen, maar m’n regenjasje hou ik toch maar aan, al was het maar om de felle schrale wind op te vangen.

De tweede heuvel is die naar het Fort van Aubin, in Neufchâteau, een voormalig Belgisch militair verdedigingsfort dat gebouwd werd tussen de twee wereldoorlogen. Het fort heeft in 1940 amper 11 dagen stand gehouden.

Tijdens deze loop maakt Peter op een off road stukje kennis met de modderige leemgrond en hij wordt ervan overtuigd om zich voor Olne Spa Olne toch maar trailschoenen aan te schaffen. Zo door de modder ploeteren is ook niet Wendy haar ding, ze is maar al te blij als ze terug de harde ondergrond onder zich voelt.

Op naar de derde heuvel “ Mauhin”, gelegen op kilometer 22. We weten uit het hoogteprofiel dat de loop dan eigenlijk pas begint.

De laatste loodjes …. Dus wandelen we weer wat. Peter geeft aan dat ie vandaag goede benen heeft en door wil lopen, geen probleem voor ons. Wij amuseren ons onder ons drietjes ook wel hoor. We leren Wendy wat kniebesparende trukjes in de afdalingen, we babbelen en maken tijd om foto’s te maken. Heerlijk toch … zo zonder stress kunnen lopen.

Op km 30 krijgen we de laatste heuvel voorgeschoteld: la Chapelle du Transpineu. Supporters roepen dat het nog maar 3 kilometers zijn. Niks forceren, gewoon blijven doordoen zoals we bezig zijn want zelfs op 3 kilometers kan je je serieus kapot lopen. Her en der halen we andere lopers die ook wandelen in.  

Op km 32 komt Peter ( die inmiddels al gefinisht is ) teruggelopen om ons een hart onder de riem te steken om de muur de doen. Patrick wil z’n kans wel wagen om die op te lopen. Aan 10% loop ik niet op als het niet écht moet, dus wandelen Wendy en ik onder luid applaus tot aan de finishboog.



Nummerke laten scannen, een lekkere warme thee, en dan op zoek naar Edwin om ons te douchen.

We halen na het douchen, met ons startnummer ons bordje streekproducten: boterhammen met kaas en siroop. Lekker en allemaal gratis !



Marc L had een plaatsje op het podium vrijgehouden en trakteerde ons op zelfgebakken taart en éclairs. Merci Marc !

Mooie loop, prachtig georganiseerd, de terecht fiere organisator deed zelfs de moeite om iedereen persoonlijk aan te spreken ! De après was ook heel plezant, en werd na enkele Val Dieu-kes nog plezanter ;-)

Volgende afspraak: 25 november Olne Spa Olne

http://www.televesdre.eu/www/athletisme_gert_theunis_remporte_les_4_cimes_du_pays_de_herve-82868-999-115.html

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/activity/402498890

3u23 op 33 kms met 634 hms

10-11-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa