|
Verslag Bosmarathon Aalter, zaterdag 21 december 2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In de week na Olne-Spa-Olne, tijdens de spinningles een verrekking in mn lies op. Wandelen was s anderdaags heel pijnlijk, bijna onmogelijk. Mn kinesist maakte gelukkig tijd voor me vrij en startte meteen de behandeling op. Danslessen werden vervangen door ijs leggen, kine en losfietsen.
Voor de trail in Lommel moest ik uiteraard ook forfait geven, in plaats daarvan bood ik mn hulp aan Chris en Mildred aan om te helpen aan de inschrijvingen en de bevoorrading, zo was ik er toch een beetje bij.
Vorige week startte ik voorzichtig ( en met een bang hartje ) terug op met looptrainingen. Eerst een toerke van 6 km en nadien opgebouwd tot ik zondag 23 kms liep. Of dit voldoende zou zijn om een marathon uit te kunnen lopen, dat was een groot vraagteken.
Deze 42y195d Bosmarathon wilde ik absoluut niet missen. Organisator was bevriend ultraloper en trailer Joeri ( aka Running Cremke ): 42 jaar en 195 dagen oud die zn 100e marathon zou lopen. Een marathonfeestje dus ;-)
Twee uurtjes rijden, dat moet je er dan wel voor over hebben maar als je bijbabbelt vliegt die tijd zo om. Aangekomen heel veel bekende gezichten, het ultrawereldje is nu eenmaal niet zo groot. Ook clubmaatjes Els en Micha zijn van de partij.
Joeri ontvangt verschillende aandenkens voor zn 100e. We praten bij en stilaan wordt het 9u45, tijd voor de briefing. Op voorhand waren we al goed geïnformeerd: gsm meenemen was aangewezen, alsook hoofdlampje, camelbak en trailschoenen. Ik hoorde Joeri iets zeggen van 4 rondes lopen en de vijfde ronde afslaan richting inloopstrook. Ach, ik zou het wel zien zeker ?
Doel voor vandaag was pijnloos en rustig de marathon uitlopen. Ik zou zeer zeker niet iemands anders tempo volgen, maar uit ervaring weet ik dat je toch regelmatig bij anderen terecht komt en je samen een stuk loopt om vervolgens je eigen weg weer te gaan.
De eerste ronde liep ik samen met Samantha uit Poperinge, die ik al eerder ontmoet heb op trails en waarmee contact gehouden wordt op facebook. Aan de eerste bevoorrading besluit ze te wachten op haar vriend, die nog achter is. Ik loop mn eigen tempo en mag toch wel zeggen dat het redelijk goed gaat. Niet snel, maar das ook niet de bedoeling.
Joeri komt aansluiten en ziet dat ik mn oortjes in mn oren steek. Oei oei, zegt ie
is t weer van datte. Ik stel hem gerust dat het vandaag allemaal rustige muziek is ( in tegenstelling tot de Rursee Marathon waar we ook samen waren ). Haal de muziek terug uit mn oren en doen een heel stuk al babbelend. Uiteindelijk moet ik hem laten gaan, maar zit daat echt niet mee in. Muziek terug de oren in en verder.
Het hele parcours ( op de inloopstrook na ) is onverhard: bladeren, maar ook vele boomwortels en modderige stukjes. Het zijn nu net die modderstroken waar ik vandaag mee moet opletten. Zijdelingse slidings zijn nefast. Niet te verwonderen dat mn blessure een typische is voor tennissers en voetballers. De modderstukken worden voorzichtig genomen, soms zelfs wandelend.
Op de bevoorrading wordt mn nummer genoteerd, ik eet een stukje banaan en twee tuc-koekjes. Ik loop, en blijf lopen, wel rustig want ik merk toch dat de conditie wat weg is. Rond 20 kms krijg ik te kampen met buikkrampen. Dan maar een plaatsje zoeken voor een sanitaire stop. Maar das niet zo evident in een bos waar je langs alle kanten lopers ziet.
En dat maakte het ook wel moeilijk
je moest echt opletten dat je geen bordje miste, want naar andere lopers lopen was niet de bedoeling. Op een gegeven moment volg ik weer een bordje, en herken ik het parcours precies niet meer. Ik kom uit op een straat met een grote witte villa. Ik heb duidelijk het bordje gevolgd dat gevolgd moest worden tijdens de vijfde ronde. Ik kan je wel verzekeren dat dan de moed wel even in je schoenen zakt. De combinatie van die buikkrampen, de slechte conditie en het verkeerd lopen doet me even in de verleiding komen gewoon binnen te lopen. Je begint excuses te zoeken waarom je het dan opgegeven zou hebben. Je kan je dat permitteren wegens pas uit blessure enzoverder en zovoort. Ok, die eerste DNF ( did not finish ) zal er wel ooit komen, maar NIET vandaag ! Ik pep mezelf op, draai me om en loop terug naar het parcours. Bleek dat er gewoon een wandelaar voor het bordje stond met de afslag !
Ik probeer mezelf rustig te houden en loop verder. De muziek blijft me gelukkig boeien. Maar ik ben mn tel kwijt. Hoeveel rondes heb ik nu eigenlijk al gelopen ? Tussenin heb ik mn garmin blijkbaar ook nog eens afgedrukt en vergeten op te drukken, dus op gelopen afstand kan ik ook geen gok wagen. Aan de man aan de bevoorrading vraag ik toch even te controleren. Nog één volledige ronde, en dan nog eens de bevoorrading passeren om dan binnen te lopen. Ik zal dus nog een tijdje bezig zijn.
Ik probeer wat te knabbelen van mn energiereep maar na 5 minuten heb ik amper één stuk doorgeslikt. Ik besef dat dit mn zwaarste marathon ooit wordt, maar uitlopen zal ik hem !
Ik passeer een loopster die krampen heeft en vraag of het gaat. Ze vraagt of ze met me mee mag lopen. Samen lopen we verder, babbelen we en vliegen de kilometers sneller voorbij. Ze loopt voor t eerst in vier jaar opnieuw een marathon en zal blij zijn als ze binnen is. Ik vertrouw haar toe dat dat voor mij vandaag ook het geval is. Bij aankomst bedankt ze me, en wens ik haar proficiat.
Ik wens ook Wendy een proficiat die vandaag ( onder de vleugels van Runfortheclimate Peter ) haar eerste marathon liep en tweede dame werd. Sterk hoor!
Na een heerlijke douche ga ik samen met Samantha en Astrid de sporthal in. Een gezellige drukte. Na de prijsuitreiking huldigt Joeri Veerle die haar 50e vandaag gelopen heeft en Mottige Bever die zn 200e viert met heerlijke appeltaart.
Joeri zelf deelt cava en hapjes uit voor zn 100e. Mottige Bever trakteerde voor zn 206e met een heuse kaas- en wijntafel. Proficiat aan de jubilarissen ! Het spreekt voor zich dat den après de moeite was. Bedankt Joeri en Willem!
Veel kunnen bijbabbelen met bekenden en kennis kunnen maken met face-book vrienden. Een mooi wereldje dat van de ultralopers !
Content dat ik er bij was, maar vooral dat ik hem pijnloos heb kunnen uitlopen. Hopelijk gaat het volgende week in Meerssen wat vlotter ;-)
Link: http://connect.garmin.com/activity/418080415
|
