En ja hoor ... we hebben een nieuwe journaliste in ons midden ! Bedankt Annemie !
21 december 2013.
De langste nacht van het jaar is net voorbij.
De winter begint vandaag.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
7u30 de wekker loopt af.
Effe kijken wat het buiten doet. Het is nog donker maar het is zacht.
Dan maar uit dat bed en ons klaarmaken om de vooraf geplande tocht naar Hannut aan te vatten.
Om half tien zit Marcelleke gewoontegetrouw op zijn plaats in het bushokje aan de 3x20.
Ivan en Rudi zijn er ook al. En tot ieders vreugde is Valère er ook weer bij. En met goed nieuws : de harde middelen die aangewend worden om het kwaad uit zijn lijf te verdrijven blijken hun werk goed te doen. Wat een goed nieuws en wat een kranig man is die Valère! Donderdag een chemokuur moeten ondergaan en vandaag weer present. Respect man!
We menen voltallig te zijn en vertrekken richting Vliermaalroot , waar Sabine ons bij haar thuis opwacht.
Veel opwarmingstijd wordt haar niet gegund: ze moet dadelijk aanpikken en dit weer met haar winterse paard, haar mountainbike. Maar voor Sabine is dat allemaal geen probleem.
Via Heks en Heers bereiken we het Waalse grondgebied. Ondertussen zijn we met zn allen gewaar geworden dat de wind in deze richting echt niet mee zit. Elk van ons koestert de hoop dat hij straks niet draait.
Dat Valère goed bezig is heb ikzelf aan den lijve mogen ondervinden. Amai wat een kracht komt uit dat lijf als die even een duwtje geeft: 20 meter vooruit , tegen de wind in en ook nog bergop !
JP is ondertussen wijselijk langs mij komen rijden en maar goed dat hij aanvoelt wanneer de kaars begint uit te gaan. Dan is zijn arm rond mijn middel meer dan welkom
Ik hoor dat Valère en Marcel zich regelmatig om Sabine bekommeren. Lief, maar niet nodig zo blijkt. Sabine blijft met haar tank schoon volgen alsof het niks is.
Ik daarentegen kan de goede raad en de aanmoedigingen erg appreciëren. Ze stuwen mij uiteindelijk tot in Hannut.
Marcelleke met zijn volle 60 kg heeft nog effe een gevecht met de wind moeten voeren. Gelukkig was er geen boordsteen tussen de weg en het gras, zodat hij zich snel kon herpakken.
Door die hevige wind zit de sfeer er duidelijk goed in!
De taart en de koffie in Hannut waren meer dan welkom en zorgden ervoor dat de batterijen weer wat bijgeladen waren om de terugtocht aan te vatten.
Gelukkig was de wind nu wel onze bondgenoot. Ivan had vlug gerekend dat we op anderhalf uur terug in het Demerstrand zouden zijn. Hij zat er niet ver naast.
Met een mooie snelheid , de wind in de rug en regelmatig bergaf , ging het een stuk vlotter. Heel af en toe was de sterke hand van Valère toch nog welkom.
Terwijl er druk nagekaart werd in het Demerstrand, kwam Edgard ook binnen. Hij was op zn eentje een dikke 50 km gaan rijden en was weer voldaan. Zijn toekomst ziet er weer beter uit. Dat belooft voor binnenkort
Peter kwam ook nog even dag zeggen en afspraken maken voor volgende week.
Vanaf dinsdag voorspellen ze veel wind en regen. Er werd dan afgesproken om maandag te gaan.
Aangezien ikzelf deze kelk aan mij voorbij zal laten gaan, zullen de beteren zich weer kunnen uitleven
De winter zal ons niet tegen houden! ;)
Deelnemers: Marcel, Ivan, Rudi, Valère, Sabine , JP en Annemie
Afstand: 101 km
Hoogtemeters: 890 m
Gemiddelde: 26km/u
|
