Hij is perfect. Totaal niet van deze wereld. Lief, charmant alles dat een meisje wilt. Waarom lijkt het dan nog steeds dat ik ongelukkig ben? Waarschijnlijk gewoon omdat ik het nooit heb gekend. Ik hou van hem daar niet van. Ik vertrouw hem ook meer dan hard. Ik kan hem alles zeggen buiten sommige onderwerpen. Het eist echt wel zijn tol. Namelijk mijn vrijheid. Ik mag veel minder. Ik heb echter geen spijt dat ik toch iets met hem begonnen ben. 'k Heb echter wel spijt van Augustus.

Had ik toen maar mijn ogen geopend. Zag ik het toen maar al in dat Roeland totaal niks voor mij was. Dat niet alleen. Hij was de grootste klootzak (sorry voor mijn woorden) uit mijn leven (op relatie vlak). Ik had al zo lang met hem kunnen zijn. Ik had gewoon mijn nieuwe bril moeten opzetten. Ik had moeten durven afspreken. Dan zat ik nu niet met dat schuldgevoel. Het spijt me nog steeds dat ik hem in de steek liet voor de slechtste persoon ooit. "Het hart wilt wat het hart wilt." Wat was ik aan het denken toen. Oké het hart wilt wat het hart wilt maar dat betekent niet dat je hart de beste keuze zou maken. Jij maakt zelf je keuze.

Mijn keuze is al bijna twee maanden geleden gemaakt. Mijn gevoelens zijn meer en meer naar boven gekomen. Ik heb al die tijd van hem gehouden. Hij is degene waarvoor mijn hart slaagt. Hij en niemand anders meer. Het verleden ligt achter mij. Ik schijn mijn kracht en persoonlijkheid nu meer dan uit. Dit ben ik en jullie mogen het allemaal weten. Wie Annita is. Het verleden boeit niet meer. Daarom is het ook verleden. Het zal wel op een dag weer allemaal eens naar boven komen maar ik ben er klaar voor. Kom maar op! Niemand verslaagt Annita mentaal!

Het begon allemaal toen ik medelijden had met dat ene meisje dat aan de kant stond. Ik kende haar al zeer lang want zij was familie. Was omdat ik dat nu niet meer over mijn lippen krijg. Ik vond het zielig omdat zij familie was. Dus nodigde ik haar uit om in mijn groepje te komen. Wist ik toen maar wat ik deed. Ik wist dat mijn vrienden haar niet zo goed konden hebben. Totdat zij erbij kwam. Ze spreidde al snel haar leugens en voor ik het wist, kon ik mijn biezen pakken. Mijn fout die ik jarenlang heb gedragen in mijn hoofd en in mijn hart. Later ook aan mijn armen. Zo is heel mijn leven gegaan vanaf dat moment. Alleen in de kou. Ik vond wel eens vrienden maar die bleven niet echt lang. Toen kwamen ze achter mijn verleden en stond ik weer aan de kant.

Mijn leven heeft vorig jaar een plotse wending gemaakt. Ik bleef zitten en ik had een diagnose voor het leven. Ik zag een meisje bij lichamelijke opvoeding die niet wou lopen. Ik wist niet goed waarom en vroeg het aan haar. Voor ik het besefte had ik een vriendin gemaakt. Daarna kwamen erbij. Zelfs mensen die ik van heel lang geleden kende. Van altijd vriendengroepen dat na één jaar mijn vrienden niet meer waren, ben ik naar een vaste vriendengroep gegaan. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Ik mis wel nog iedere dag mijn oude vrienden. Die zitten nog steeds in mijn hart. Zij zullen daar nooit uit gaan.

Nu kan ik er redelijk goed over praten over mijn verleden op school. Vroeger was dat anders. Gelukkig is dat allemaal voorbij. Dit deel van mijn boek kan ik nu afsluiten. Ik ben langs een kant gelukkig dat dit hoofdstuk in mijn boek staat geschreven. Gewoon omdat ik er enorm uit geleerd heb. Vooral hoe mensen je hulp in je rug steken. Stank voor dank dus. Beetje letterlijk bij mij. Dat is echter weer een ander verhaal. Soms moet je dingen gewoon in het verleden laten. Daarom noemt het ook verleden.

Ik wou niet wenen in zijn bijzijn. Ik verloor alle controle toen ik zijn broer zag. Alles dat ik achterlaat. Ik mis alles nu zelfs al en het is nog maar een dag geleden. Ik heb niet kunnen slapen deze nacht omdat ik lag te wenen in mijn bed. Toen stond ik op en keek in de spiegel. Ik haat mezelf voor wat ik heb gedaan. Mijn ogen zijn opgezwollen en prikken niet normaal. Overal in mijn omgeving vind ik nog dingen van hem. Links van mij staat er nog een pralinedoosje van toen we een half jaar samen waren. Rechts van mij liggen alle cd's die hij mij gaf en ook nog de verpakking die rond het pralinedoosje zat. Achter mij ligt het lintje dat rond een snoepverpakking zat. Dat is nog van Valentijn. Ik wil hem niet vergeten en ik wil hem ook niet kwijt.

Ik heb sinds gisteren door dat wij veel meer gemeen hebben dan ik dacht. Onze schoolsituatie is heel erg hetzelfde geweest. Al weet ik niet alles, dat hoeft voor mij ook niet. Ik ben al blij dat hij er iets over zei. Dat is echt niet gemakkelijk. Dat weet ik uit ervaring. Zeven jaar geleden heb ik alles verloren. Allemaal dankzij mijn nicht. Ik mis hem zo hard nu. Ik kan alleen aan hem denken. Ik wil gewoon een tweede kans. Ik weet dat ik kan veranderen en ik weet ook dat het nu voor niets uit is. Het is gewoon één groot misverstand. Ik wil zo graag zeggen dat ik niemand anders wil.

Voor eeuwig slapen is nu mijn grootste wens. Geen gedoe meer en vooral geen liefde meer. Met liefde heb je toch alleen maar pech. Ik was blij dat ik hem leerde kennen. Hij hielp mij om mijzelf meer open te zetten. Om mijn muren af te breken. Ik wil in mijn bedje kruipen. Lekker onder de wol. Afgeschermt van de wereld. Volledig in mijn eigen schelp. Zo ben ik en zo zal het hopelijk nooit meer zijn.

Kon ik maar alles gewoon vergeten. Vooral wat er allemaal aan de gang gaat. Mijn oma haar huis gaat verkocht worden. Ik denk niet eens dat ze het beseft of zelfs weet. Er is iets niet pluis. De dode familie doet zeer vriendelijk in de ogen van mijn moeder. Ik denk dat ik weet waarom. Dit is wat zij wilden. Het huis verkopen en geld opstrijken. En hun moeder/oma wegsteken in een kot. Dat is wat er één jaar geleden gebeurde alleen door de andere zus. Hun broer begint het echter allemaal helder te zien. Helaas is dat te laat. Ik hoop dat als het wordt verkocht, het toch een goede koper is. Iemand die wel voor het huis zal zorgen en het zeker en vast niet afbreekt.

Dat laat mij echt voelen dat alles voorbij is. De tijden veranderen. Vorig jaar kon ik mijn oma nog zien. Dit jaar niet meer. Logisch die ene vrouw weet dat ik weet wat zij van plan is. Net zoals de vorige. Zussen voor iets misschien? Al zijn ze al jaren niet meer zo close. Ze hadden wel hetzelfde plan. Waarom vinden ze niks? Waarom zijn mensen zo dom om zoiets door te hebben? De sporen zijn zeer duidelijk. Gerechtigheid is wat ik wil. Dat ze het gewoonweg onderhanden nemen. Deze zaak moet worden opgelost. Liefst voor onze dood.

Degene die het mogen weten zijn mijn vrienden. Omdat ik er mij nog steeds over schaam. Ik schaam me voor heel weinig maar wel voor zoiets blijkbaar. Logisch, ik wist niet wat het was. Ik wil niet dat mijn klas het te weten komt. Ze stonden echter zeer dicht tegen de waarheid vrijdag. Nogmaals dank u daarvoor. Hij heeft mijn vertrouwen serieus hard geschonden. Ik dacht dat het niet erger kon dan vorig jaar. Hij zei op mijn school dat ik was blijven slapen bij mijn toenmalig lief. Nu zei hij dat ik iemand anders heb. Dat zijn mijn leerkrachten hun zaken niet. Als ze iets willen weten, moeten ze dat maar aan mij vragen. Mijn gon-begeleider moet dat niet zeggen zonder mijn toestemming.

Ik ben zo teleurgesteld in hem. Moet iemand met die functie niet iemand helpen? Mensen zouden beter persoonlijke dingen voor zich houden. Ik wil net meer uit mijn hart spreken. Het is toch maar beter dat ik in mijn schelp blijf en niks zeg. Net zoals voorheen. Ik werkte totaal niet mee omdat ik geen gon wou. Nu wil ik het nog steeds niet. Toen hij mij vorig jaar vroeg of ik nog gon wou, had ik beter nee gezegd. Ik had gewoon moeten zeggen wat ik voelde. Nu weet ik dat ik beter alleen over voetbal praat in plaats van over mijn gevoelens. Je ziet wel wat er van komt.

Mensen willen helpen maar kunnen het niet altijd. Ik zal mijn eigen wel helpen. Al is dat het laatste dat ik kan doen. Ik hoop dat vrijdag de laatste dag gon is want op deze manier kan het gewoon niet meer. Ik moet er tegen kunnen praten. Ik kan hem echter blijkbaar niet vertrouwen. Ik ben nogal wantrouwig maar hij maakt mij wantrouwiger. Ik kijk helemaal niet meer uit naar onze gesprekken. De hulp dat ik krijg. Wat je hulp kunt noemen natuurlijk. Het is mijn tijd niet waard. Toch maak ik mij zorgen. Hoe moet ik ervoor zorgen dat ik geen gon meer krijg? Ik weet het echt niet. Misschien moet ik gewoon niet meer meewerken. Persoonlijke dingen hou ik nu zeker voor mijzelf. Sommige mensen moeten echt niet in mijn hart kijken. Vooral de mensen die het verder zullen vertellen zijn daar niet op hun plaats. Hun ogen zouden beter op iets anders gericht zijn.

Van een ware fantasie naar een ware relatie gaan is redelijk raar maar het is gelukt. Eigenlijk is het beter dan gelukt. Ik mag bloggen over wat ik wil en wanneer ik wil. Hij is geweldig! Hij is wow! Hij is alles dat ik wil. Hij is iemand waar ik niet meer zonder wil leven. Ik hou echt zoveel van hem. Ik heb dit gevoel nog nooit eerder gehad. Het is zo intens. Helemaal anders dan bij de andere. Was ik toen wel verliefd? Waarschijnlijk wel maar toen ik net meer begon te voelen, was het gedaan. Ik kon niets meer doen maar ik kwam er altijd heel uit. Soms zelfs beter. Ik weet niet hoe ik het doe maar ik doe het wel goed.

De vorige relaties startten allemaal met dezelfde gedachte. Verliefd zijn maar op wie?. Was het de vorige keer Jens of Roeland? In het begin dacht ik inderdaad aan mijn ex maar daarna wou ik mij focussen op hem. Toen was het te laat en begon de hel. Nu heb ik dat allemaal achter mij gelaten. Ik ben zelfs blij dat Jens met een vriendin van mij is. Ze zijn super schattig samen.

De laatste tijd duurden mijn relaties niet erg lang. Ik hoop wel dat deze relatie stand houdt. Ik ben zo verliefd op hem. Waarschijnlijk ook omdat hij alles weet van mij. Zelfs meer dan andere mensen. Ik zei zelfs niet zoveel tegen Roeland. Misschien werd het toch een beetje tijd om mijn muren af te breken. Al is het voor hem alleen. Dat zou al een hele vooruitgang zijn. De grootste vooruitgang zal waarschijnlijk openlijk over mijn ding praten zijn maar dat blijft moeilijk. Vooral tegen mijn klas. Soms wil ik het zeggen tegen iemand van mijn klas maar dan denk ik dat ze dat door gaat zeggen tegen iedereen. Op dit moment weten alleen mijn vrienden dit. Zij zijn ook degene die het mogen weten en degene die ik vertrouw.

Mensen verwachten vooruitgang van iedereen. Gewoonweg van alles. Relaties, applicaties, technologie en zoveel meer. Vooruitgang boeken is niet altijd slecht. In de meeste gevallen is het redelijk goed. Van fantasie naar realiteit. Van relaties beginnen met de gedachte aan jouw ex naar een relatie beginnen met maar één gedachte, hij. Van een slechte applicatie tot een betere. Van een slechte pc naar een veel betere. Mensen boeken dagelijks vooruitgang zonder dat ze het zelf beseffen.

Normaal vertel ik zaken zonder emotie of toch zo weinig mogelijk. Dit is gewoon omdat ik niet wil dat ze achter mijn ogen kunnen kijken. Ik weet dat mijn lief dit kan. Toen ik hem vertelde over mijn ex en wat ik daarbij heb meegemaakt, was ik eigenlijk bijna aan het wenen. Nu op dit moment is het zelfs moeilijk om het neer te pennen. De muren zijn volledig op de grond. Al die jaren dat ik ze heb opgebouwd zijn nu voor niets geweest. Hoewel ik er wel een hele weg door heb kunnen afleggen. Ik kan eindelijk een beetje meer over gevoelens praten. Het blijft echter moeilijk voor mij. Vooral om te zeggen wat ik heb meegemaakt. Ik voelde mij echt slecht toen. Ik wou mezelf niet meer kennen toen. Hij maakte mijn goedheid serieus belachelijk en niet alleen dat eigenlijk. Hij maakte mij ook belachelijk. Een vriendschappelijke relatie is totaal niet gemakkelijk als je meer wilt. Vooral niet als die persoon u zeer veel hoop geeft. "Alles komt goed dat beloof ik je." Waarom heb ik je dan laten gaan? Waarom denk je dat ik het beu was om naar jou te komen? Ik voelde mij rotslecht. Alles wat wij deden was fout. Het voelde juist maar dat was het niet. Je kraakte me volledig af op het einde van de misdaad. Voel jij je nu goed daardoor? Ik weende iedere dag en denk er nu zelfs nog steeds aan. Hoe jij mij gebruikte overdag maar ook 's nachts.

Ik heb dingen gedaan voor hem dat totaal niets voor mij zijn. Ik deed het omdat ik hem niet kwijt wilde. Ik wou een kans winnen. Ik had er alles voor over. Zelfs mijn eigen lichaam. Ik had het hem nooit mogen geven. Het was zo verkeerd. Alles was gewoon zo verkeerd. Ik ben er volledig klaar mee. Ik leef nu een ander en een beter leven. Nooit gedacht dat ik nu aan hem zou denken. Ik zie hem serieus graag. Ik hoop dat deze relatie echt voor altijd is. Ik weet dat ik er anders serieus kapot van zou zijn. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest op iemand. Het is een zalig gevoel maar ik ben toch een beetje op mijn hoede. Je weet nooit hé. Soms is hij wel een beetje hatelijk maar dat vind ik net schattig aan hem. Hij is gewoon geweldig. Ik hoop een beetje dat ik nog verder kan groeien. Dat mijn ziel wordt geheeld. Ik heb nog nooit zo'n gevoelens gehad en ik hoop dat ze nooit zullen verdwijnen. Ik zie hem echt serieus graag. Ik hou zielsveel van deze jongen meer dan van wie dan ook. Dat speelt echt vaak in mijn hoofd. Meestal op hele rare momenten. Als ik bij hem ben voel ik mij super gelukkig en denk ik aan de slechte momenten. De slechte donkere tijd van mezelf. Ik kan het niet helpen, ik vind het zelf te erg voor woorden. Alles was verkeerd buiten mijn gedachten. Soms moet je dus echt naar je hoofd luisteren. Het heeft ook soms gelijk. Jij weet echter alleen de juiste keuze. Die maak je sowieso.

I'm the girl who's always too late. But that's going to change. This year I was already two times too late. Last year was more than ten or something. I was already expelled for one day. Okay this year it were two days but it wasn't even my fault or anything. I just overslept for one time. Sometimes I think my school sucks. Now I know that it isn't just a thought. It's the truth. Just like me and him.

I was bare and reeling. I showed myself in the most true way. Then his brother came in and made me feel a little bit more insecure. Making me feel unreal. Just naked. After that I felt awesome. Just laying with my boyfriend. Still bare but better. He made me feel like I was better than any other girl. Okay I'm his first but still. He's my first too but in a different way. He's the first one that doesn't hurt me after a month or more. He's the first that makes any other boy unattractive. But not my idol of course. In fact he's one of 'em. If he was a band member, I would be his biggest fan. Just like I am right now.

With him I even forget some things about my ex. Even the most important stuff. The reason behind the love and so on. Couldn't explain it back then but now I can. He was a total loser. Maybe I felt bad for him. After all that time, I fell in love with him. I've hated myself for that but it's not my fault. My heart's still repairing from the damage of that previous mistake.

I don't wanna fall in love with the wrong one again. So I chose my mind to be my guide. My heart will follow it along with my mind. In the end my heart will not feel damaged at all. Just like right now. The wounds are stitched. He was the needle and the love he gave me was the string. It was all I needed. It's just more much more to me.I really love this guy. I never experienced any kind of love like this before.

I guess my heart wins at the end but my mind took a huge role too. I think it's good to listen to your mind for some time. If it bumps up at that time it's probably for a reason. Listen to it and don't deny it. I never knew that I would be with another. I always thought that he was the right. But he's not. I shouldn't have to fight for a spot. But I did. That was so messed up. My heart was messed up. He was always playing with it. Are we lovers or are we just sinners? He didn't know it back then and now his heart is messed up. His soul is feeling strange without mine. We were always together. Back then the time was there. It said that I will find my one and only. The one who won't hurt me. That was actually a dream of three or four years ago. It came true. Now I'm in love with my dream guy. That's so insane but I love this relationships insanity. I love him forever.

Right here, right now we are probably thinking the same thing. Just like we always do. I love that we're thinking the same stuff at the same time. It's like I've finally met my soulmate. But he's better. I don't have to call him my soulmate 'cause he's my boyfriend. I just hope it'll stay that way forever. I hope it will never fade away just like the lights at night.

So many questions in my head but he's worth having me and I think I'm worth having him. After all I've been trough. This is what I've always wanted. And now it's not just there, it's right here. Got a problem? He'll be there and if he has one, I'll be there for him too. I'll always be there for him. 'Cause I love him. I'll always will. My feelings are much deeper than ever before. I hope he'll hold me close to his body and that he'll never let go.

"The new" was weird in the beginning but now the only thing I feel about it, is excitement. All the stuff I like about boys is what I have right now. I'm not letting him go. 'Cause this is perfection. Our love is pure and undefined. Just like an undefined flying object. Flying above the sky but nobody knows what it seems like. I've never felt this way before. The only feeling that I've experienced the most was pain. Pain everywhere. In my life and every relationship. But not this one. This isn't a fantasy. This is the real thing. Someone loves me for who I am and that's a feeling I will cherish for a lifetime. Hopefully a life with him in it. 'Cause otherwise it'll be just a waste. A waste of having these true feelings for one time. I'm so in love with him.

Ik verbande hem uit ons verhaal. Toch komt hij nog af en toe eens in de bibliotheek om het boek te openen. Gewoon om te zien of er al een einde is aan de reeks. Daar zal echter nooit een einde aan komen. Het boek dat wij maken zal mooi worden. De beste roman die ooit is geschreven. Met natuurlijk veel hoofdstukken. Het eerste was de voetbal. Dat is één van de mooiste hoofdstukken van het hele boek. De fuiven waar we naartoe geweest zijn, zijn natuurlijk ook geweldig mooi. Alles wat we gedaan hebben is mooi en het is geen illusie. Wij houden echt van elkaar.

Het vorig boek moest sluiten zodanig dat er een ander en beter kon opengaan. Het leven gaat ook verder en men maakt ook vele fouten in dat leven. Hij maakte er veel. Hij wist niet wat hij voelde maar dat was omdat we elke week bij elkaar waren. Vanaf dat ik het boek afsloot, begon hij mij te missen. Mis mij maar, het boek gaat toch niet meer open. Het is voorbij. Gewoon volledig over. Als hij het nu nog niet inziet weet ik het echt niet meer. Sorry maar hij is geen hoofdpersonage van mijn levensverhaal meer.

Hij zei dat ik luisterde naar een vriendin. Wat hij echter niet weet is dat ik nooit luister naar iemand. Ik volg mijn eigen pad. Dat is wat ik nu ook ga doen met iemand anders. Het is voorbij, hij kan gaan. Hij moet niet zeggen dat alles mijn fout was. Ik weet dat het zijn fout was. Hij wou nadenken. Ik wachtte en wachtte. Tot dat ik het beu was. Als hij dacht dat ik voor altijd zou wachten dan had hij het serieus mis. Ik heb een maand zoveel moeite gedaan voor hem. Hij deed één dag moeite maar het was te laat. De enige oplossing voor hem was blijkbaar mij verwijderen en een dom verhaal neerpennen. Hallo ik ben Jan van Lokeren maar ik ken u niet. Dat is nogal logisch hé Roeland. Uiteindelijk gaf hij toe. Sorry maar ik ben slim genoeg daarvoor.

Er is een tijd van komen en van gaan. Er gaat een deur dicht en er gaat er eentje open. Die ene deur zal ik vast plakken met super sterke lijm. Die deur mag niet meer open gaan. Het geen dat er achter schuilt, doet mij toch pijn. Daarom gaat die deur echt niet meer open. Al forceert hij het. Ze zal niet opengaan. Mijn wil is ook een beetje wet.

Al de dingen die we samen deden, zullen weldra vervliegen naar de horizon. De plaats waar herinneringen mogen rusten. De plaats waar zielen heengaan. De plaats waar ik verder leef. Ik laat wellicht ooit dit lichaam achter. Ik zal nooit wederkeren. Het leven is niet aan mij besteed. Dat weet ik al jaren. Nu weet ik het zeker.

Ik wachtte een lange tijd. Een zware tijd. Ik vocht voor hem. Het was alleen niet genoeg. Wat moet ik dan nog doen? Moet ik voor hem staan en al wenend zeggen "ik hou van jou en het doet me serieus veel pijn"? Hij weet alleen niet hoe hard hij mij heeft pijn gedaan deze keer. Ik had dit nooit durven denken van hem. Hij was mijn lief dan wel niet meer maar toch voel ik mij bedrogen en belogen. Hij loog toen hij zei dat het 'tijdelijk' was. Hij zei het maar zodanig dat ik mij niet slecht ging voelen. Dat doe ik nu toch. Ik voel mij ook bedrogen. Dat komt omdat hij het mij niet meteen zei. en vooral na alles wat wij in die maand gedaan hebben. Ik voel me nu meer dan ooit gebruikt. Volgens mij was ik een vod voor hem. Hij deed zichzelf voor als iemand anders. In de manga die ik lees zou ik beetgenomen zijn door zijn genjutsu. Dat klinkt ook niet echt goed. Het was een illusie die een maand duurde. Een illusie die toch beter klonk dan de waarheid. Ziet hij mij toch nog graag? Nee het is gedaan, je moet je er gewoon overzetten.

Bestaat ware liefde eigenlijk nog? Ik geloof er niet echt meer in. Als je gevoelens voor iemand hebt, laat je die persoon toch niet los? Die van mij werden alleen maar meer. Het verminderde totaal niet. Ik hou zoveel van deze jongen. Ik denk dat ik weer een nachtje niet goed zal kunnen slapen en natuurlijk mijzelf in slaap zal wenen. Hopelijk gaat dit gevoel ooit nog weg.

Ik zou je zo graag willen zeggen dat als je 'schat' naar haar stuurt, het mij eigenlijk veel pijn doet. Gewoon omdat ik veel om je geef. Zoveel meer dan ooit tevoren. Elke dag krijg ik meer gevoelens. Was dat bij jou ook maar zo. Het zou fantastisch zijn als elk puzzelstukje op de juiste plaats valt. Op die manier zijn er sowieso geen problemen meer. Vroeger was het alleen maar plezier maken en waar zijn we nu beland? Het is alsof er net een meteoriet is ingeslagen in de aardkorst. We proberen hem met man en macht er uit te krijgen. Er is alleen één iemand die er niet veel aan doet. Het is net één van de belangrijkste personages van het verhaal.

Je bent zo geweldig dat ik geen enkel moment van jou wil missen. Elke dag bij jou kunnen zijn zou een grote droom zijn. Een droom die later misschien werkelijkheid zou kunnen worden. Zeg me wie je wilt. Het is jouw keuze. Het is jouw beslissing. Wiens hart ga je breken? Je geeft me steeds hoop. Steeds meer hoop op een leven met jou alleen. Waarom moet het zo gaan terwijl we nog een heel leven hebben? Waarschijnlijk gewoon omdat het leven zo kort is dat we niet kunnen zien wat er voor ons staat. Welk meisje het beste is. Welk meisje jou het liefst heeft. Welk meisje het meest van jou houdt. Kom hier en ik vertel je mijn verhaal van a tot z.

Ik wil hem zeggen wat ik voor hem voel maar ben toch een beetje bang voor de reactie. Mensen zeggen dat ik beter iets beter zoek. Ik zeg dan dat ik dat niet wil. Ik zie hem veel te graag. Sommige zeggen zelfs dat ik hem moet laten gaan. Ze realiseren zich dat ik hem echt graag zie. Zag hij dat maar.

Na onze intieme momentjes zegt hij steeds dat het als vrienden was. Weet hij eigenlijk wel dat hij mij daar pijn mee doet. Ik denk steeds aan hem. Ik heb het moeilijk om met hem te praten. Als we bij elkaar zijn krijg ik het moeilijk. Ik weet niet goed wat ik moet doen en niet moet doen. Ik kan mezelf niet goed beheersen. Ik mis hem zo hard.

Alles wat we hebben meegemaakt gaat weldra verloren. Ik ben het beu om "maar" vrienden te zijn met hem. Ik wil meer. Logisch dat hij vrienden wilt blijven, we doen het nog steeds. Waarom doen we dat eigenlijk? Ik doe dat omdat ik van hem hou. Dit is alleen niet de manier om zijn hart te winnen.

Later zal het waarschijnlijk anders zijn. Alles zal anders zijn zelfs de eerste alinea van deze tekst.

Weet je nog toen we samen waren? Ik hield van jou. Ik heb altijd van je gehouden. Zelfs toen ik met iemand anders was. Ik hou zelfs nog steeds van jou. Was je maar hier. Dan was het hier wat warmer.

Het einde van ons bestaan nadert. Je hebt het licht gezien in de tunnel. Het is alleen het verkeerde licht. Je had in het midden moeten blijven en mij daar vandaan helpen. Dan kon je mij naar de andere kant van de tunnel brengen. Daar gingen we de rest van ons leven doorbrengen. In goede en kwade dagen. Ik zou je trouw blijven. Jammer genoeg is het niet zo.

Ik hou echt veel van hem en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil hem niet kwijt. Alles wat ik hierop schrijf vindt hij slecht. Hij wordt kwaad en dan zijn wij weg. Weg voor eeuwig. Naar de andere kant waar niemand ons kan vinden. Niemand maar dan ook niemand is daar, alleen wij. Het is zalig. Daar leven we verder.

Hij zei dat zijn moeder wel wilt dat wij samen zijn maar dat ik werk moet hebben en vooral wil werken. Ik wil werken maar je moet het vinden en je moet het dan ook nog krijgen. Hij zei ook dat het mijn fout is dat hij zijn vca attest niet heeft gehaald. Hij krijgt nog een kans om het opnieuw te doen. Ik heb hem toch geholpen met zijn vca. Ook al was het maar een beetje. Ik geloof in hem. Hij zal het halen. Als het nu niet is, dan zal het ooit echt wel lukken. Ik zal altijd in hem geloven. Hij zal het later maken in de wereld van loodgieterij.

Dus voor de persoon die ik ooit schat noemde. Ik hou nog steeds van je. Je hebt tenminste geprobeerd om je vca te behalen. Je bent geen verliezer maar een winnaar omdat je het tenminste hebt geprobeerd. Er zijn mensen die zoiets niet doen omdat ze denken dat een gewoon getuigschrift of iets anders genoeg is. Met een vca in je handen kan je de rijkste mens ter wereld zijn. Doe het opnieuw. Je weet nu hoe het is. Ga ervoor. Ik geloof in jou en enkel alleen in jou.

My boyfriend kinda broke up with me. I don't even now if we're dating or not. I love this guy so much, that it's hurting me. I had sex with him for like three days or something. We were friends. We aren't exactly friends. It's more like we're just having a break. Just because of his mother and because he must study.

At the end of the day he says that he saw someone with my bike seat on his bike. It was ripped apart. He saw the gang. I hate gangs. They were black people. Honestly I don't got anything against them but seriously stay away of my stuff. Especially my bike. I love my bike so much. He didn't even do anything because he was at the subway. I would get of it and just start a fight. No matter how many people that there are. They just got to stay of my stuff.

Tomorrow will be a long day. Got to go to a bicycle shop and after it I hope I'm having a bike. I need it. I don't want to walk this long lonely road. I want to ride it. People should respect each other and their stuff. Can't do that? Sorry buddy but you'll go to jail.

Enkele zinnen. Kunnen enkele zinnen alles terug goed maken? Nee. Ik moet veel veranderen. Ik moet mijn kamers kuisen, ik mag niet meer kinderachtig doen en er zijn vast nog meer dingen. Ik ben niet kinderachtig, ik ben gewoon verliefd. Ik ben Annita die vaak gewoon Annita is. De meeste ervaren me als een stil iemand. Degene die me echt kennen weten dat ik geen stille ben en als ik stil ben, dan scheelt er iets. Zou hij weten hoe ik mij voel?

Ik schrijf het wel maar ik kan het niet zeggen. Net zoals hij. Hij kan het ook niet in mijn gezicht zeggen. Ik denk dat hij uiteindelijk naar zijn moeder zal luisteren en zal zeggen je hebt gelijk, je had al die tijd gelijk. Ik wist alleen niet wat ik moest doen en hoe ik het moest zeggen. Ik heb hetzelfde gevoel als in de vorige relatie en ik weet uit ervaring dat het een slecht gevoel is. Ik hou van die jongen. Ze zeggen vaak als je echt van hem houdt, moet je hem laten gaan. Het is niet gemakkelijk maar het is misschien het beste.

Normaal doe ik optimistisch maar nu niet. Ik zie het einde naderen. Oh wacht dat is maar een licht dat in de tunnel schijnt. De tunnel is lang en smal. Hij staat daar aan het einde. Zal ik het halen of is hij dan al weg? Zal ik eindelijk mijn gevoelens op tafel kunnen gooien en zeggen ik hou echt veel van jou en ik wil je nooit meer kwijt? De lange donkere tunnel is zo lang dat ik alleen de kleine lichtjes nog maar kan zien. Ik zit ongeveer in het midden. Aan de ene kant staan zijn moeder en mijn ouders en aan de andere kant de beste jongen die ik me op dit moment kan wensen. Ik wil voor altijd bij hem kunnen zijn. Zal hij naar mij lopen of kiest hij er toch voor om verder te lopen naar zijn moeder?

Ik weet niet meer wat ik moet doen. Mijn lief is het volledig beu. Als we skypen doe ik andere dingen en hij kijkt dan meestal naar tv. Ik vind dat niet erg maar hij vind het blijkbaar wel erg dat ik spelletjes speel terwijl ik skype. Nu zit hij er niet eens op. Hij denkt waarschijnlijk dat ik weer spelletjes speel. Ik speel dat misschien wel vaak maar dat is omdat ik het leuk vind om dat te doen.

Eigenlijk ben ik hem ook een beetje beu maar alleen zijn gezaag. Je mag geen spelletjes spelen als we skypen, je mag geen spelletjes meer spelen in het algemeen. Wie denkt hij dat hij is? Hij is mijn moeder niet. Daar luister ik zelfs al niet naar.

Hij verhuist nu en ik vind dat niet erg. Hij denkt alleen dat mijn ouders later naar ons komen. Ik snap totaal niet hoe hij daar op is gekomen. Ik kan mijn ouders niet uitstaan en mijn ouders kunnen mij niet uitstaan.

De vraag is alleen wat gaat er nu gebeuren? Blijven we samen of niet? Aan zijn status te zien staat hij single maar bij mij staat relatie. Wat moet ik doen? Ik hou van hem en wil hem ook niet achterlaten.