Juist op dat moment. Juist toen hij stuurde dat het kinderachtig en naïef is om te trouwen, stuurde Jens mij. Zijn bericht heeft schade aangericht. Het bleef niet bij deze twee woorden. Hij koos er meer. Die zijn vervlogen. Ik weet dat hij niets geeft om religies maar hij had kunnen kiezen om het met meer respect te brengen. Aan de andere kant weet ik nu hoe hij erover denkt. Ik begon na te denken. Heel plots na alle andere alarmen die al afgingen. Toen stuurde Jens mij plots met de vraag of er wat scheelde. Terwijl hij me maar dieper en dieper in het vragenrondje bleef sturen. Jens vroeg zelfs om te bellen. Dus deden we dat. Jens deed mij lachen. Terwijl hij het zelfs goed vindt dat ik mij nu vragen stel. Is dit wel oké?

Normaal ben ik weg als zo'n dingen gebeuren. Ik begrijp nog steeds niet waarom hij dit zou zeggen. Toch niet op zo'n manier en zeker niet tegen mij. Ik ben blij dat hij het deed. Nu denk ik tenminste na. Nee geheimen zeg ik hem echt niet. Daar heeft hij mijn vertrouwen al geschonden. Geen idee of het een goed idee is dat ik hem een tweede kans geef. Ik zie hem graag maar het moet van twee kanten komen. Hij doet amper moeite. Ik kom steeds naar hem door zijn weekendplannen. Ik wil hem begrijpen maar weet dat zijn dagen met mij bijna ten einde zijn. Maak er het beste van. Geniet van de laatste momenten. Het is moeilijk na die woorden. Hij heeft zich er al voor verontschuldigd. Het doet nog steeds pijn. Ik vind dat ik anders stuur naar hem. Hij heeft dat sowieso niet door. Het is handig maar ook weer niet. Ik wil er continue over praten. Hij niet. Dat is oké natuurlijk. Het hoeft niet steeds. Ik wou dat het na een week uit mijn systeem was. We zijn natuurlijk nog steeds Annita.

De dagen worden korter. Besef het, alsjeblieft. Ik blijf niet voor eeuwig. Je wilt dat ik verander. Je wilt dat ik beter word. Dat ik terug zou studeren. Ookal heb ik mijn droomjob al. Al de alarmen zijn aan het afgaan. Ik zie je graag. Laat het ophouden. Ik wil niet meer gekwetst worden. Dat gebeurt klaarblijkelijk gemakkelijk wanneer je je open stelt. Het is niks verkeerd hoor. Het is misschien gewoon niet de juiste. Ik wil dat je uit je fouten leert leren. Helaas vergeet je gewoon dat je ze gemaakt hebt. Het kwam nochtans uit jouw mond hoor. Jouw dagen zijn geteld.