Het einde van ons bestaan nadert. Je hebt het licht gezien in de tunnel. Het is alleen het verkeerde licht. Je had in het midden moeten blijven en mij daar vandaan helpen. Dan kon je mij naar de andere kant van de tunnel brengen. Daar gingen we de rest van ons leven doorbrengen. In goede en kwade dagen. Ik zou je trouw blijven. Jammer genoeg is het niet zo.

Ik hou echt veel van hem en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil hem niet kwijt. Alles wat ik hierop schrijf vindt hij slecht. Hij wordt kwaad en dan zijn wij weg. Weg voor eeuwig. Naar de andere kant waar niemand ons kan vinden. Niemand maar dan ook niemand is daar, alleen wij. Het is zalig. Daar leven we verder.

Hij zei dat zijn moeder wel wilt dat wij samen zijn maar dat ik werk moet hebben en vooral wil werken. Ik wil werken maar je moet het vinden en je moet het dan ook nog krijgen. Hij zei ook dat het mijn fout is dat hij zijn vca attest niet heeft gehaald. Hij krijgt nog een kans om het opnieuw te doen. Ik heb hem toch geholpen met zijn vca. Ook al was het maar een beetje. Ik geloof in hem. Hij zal het halen. Als het nu niet is, dan zal het ooit echt wel lukken. Ik zal altijd in hem geloven. Hij zal het later maken in de wereld van loodgieterij.

Dus voor de persoon die ik ooit schat noemde. Ik hou nog steeds van je. Je hebt tenminste geprobeerd om je vca te behalen. Je bent geen verliezer maar een winnaar omdat je het tenminste hebt geprobeerd. Er zijn mensen die zoiets niet doen omdat ze denken dat een gewoon getuigschrift of iets anders genoeg is. Met een vca in je handen kan je de rijkste mens ter wereld zijn. Doe het opnieuw. Je weet nu hoe het is. Ga ervoor. Ik geloof in jou en enkel alleen in jou.

My boyfriend kinda broke up with me. I don't even now if we're dating or not. I love this guy so much, that it's hurting me. I had sex with him for like three days or something. We were friends. We aren't exactly friends. It's more like we're just having a break. Just because of his mother and because he must study.

At the end of the day he says that he saw someone with my bike seat on his bike. It was ripped apart. He saw the gang. I hate gangs. They were black people. Honestly I don't got anything against them but seriously stay away of my stuff. Especially my bike. I love my bike so much. He didn't even do anything because he was at the subway. I would get of it and just start a fight. No matter how many people that there are. They just got to stay of my stuff.

Tomorrow will be a long day. Got to go to a bicycle shop and after it I hope I'm having a bike. I need it. I don't want to walk this long lonely road. I want to ride it. People should respect each other and their stuff. Can't do that? Sorry buddy but you'll go to jail.

Enkele zinnen. Kunnen enkele zinnen alles terug goed maken? Nee. Ik moet veel veranderen. Ik moet mijn kamers kuisen, ik mag niet meer kinderachtig doen en er zijn vast nog meer dingen. Ik ben niet kinderachtig, ik ben gewoon verliefd. Ik ben Annita die vaak gewoon Annita is. De meeste ervaren me als een stil iemand. Degene die me echt kennen weten dat ik geen stille ben en als ik stil ben, dan scheelt er iets. Zou hij weten hoe ik mij voel?

Ik schrijf het wel maar ik kan het niet zeggen. Net zoals hij. Hij kan het ook niet in mijn gezicht zeggen. Ik denk dat hij uiteindelijk naar zijn moeder zal luisteren en zal zeggen je hebt gelijk, je had al die tijd gelijk. Ik wist alleen niet wat ik moest doen en hoe ik het moest zeggen. Ik heb hetzelfde gevoel als in de vorige relatie en ik weet uit ervaring dat het een slecht gevoel is. Ik hou van die jongen. Ze zeggen vaak als je echt van hem houdt, moet je hem laten gaan. Het is niet gemakkelijk maar het is misschien het beste.

Normaal doe ik optimistisch maar nu niet. Ik zie het einde naderen. Oh wacht dat is maar een licht dat in de tunnel schijnt. De tunnel is lang en smal. Hij staat daar aan het einde. Zal ik het halen of is hij dan al weg? Zal ik eindelijk mijn gevoelens op tafel kunnen gooien en zeggen ik hou echt veel van jou en ik wil je nooit meer kwijt? De lange donkere tunnel is zo lang dat ik alleen de kleine lichtjes nog maar kan zien. Ik zit ongeveer in het midden. Aan de ene kant staan zijn moeder en mijn ouders en aan de andere kant de beste jongen die ik me op dit moment kan wensen. Ik wil voor altijd bij hem kunnen zijn. Zal hij naar mij lopen of kiest hij er toch voor om verder te lopen naar zijn moeder?