Er gebeuren dagelijks dergelijke zaken waar men niks aan doet. Ik heb hier door gemoeten toen ik in het middelbaar zat. Mensen wisten niet wat er met me aan de hand was. Zij wisten niet wat ik doorstond. Ik doorsta het nog steeds. Mijn oma gaat beter worden en hun in de grond stampen. Wij zullen zegevieren terwijl die demonen in de bak zitten of terug als as weg kruipen van de aarde. Wij zijn sterker dan die gerechtigheid die er toch niet komt. Als we daar op moeten wachten is zij er niet meer en wat dan? Dan sterft haar verhaal en de waarheid. Enkele mensen weten het maar willen het niet zeggen voor de lieve vrede. Die vrede is al dood sinds mijn geboorte.

Uw eigen moeder onder de pillen steken, konden ze wel. Er voor zorgen was echter teveel. Dit is de waarheid en als je er niet tegen kan heb je pech. Haar jongste dochter deed zelfs mee. "Hier oma, uw pilletje." Zo kon mijn oma perfect zien en had nooit een bril nodig. Ze werd gewoon wijs gemaakt dat ze blind ging worden als ze bepaalde dingen niet deed. Ik zou zo graag zien dat hun kinderen hetzelfde doen bij hun. Dan weten ze hoe het is. Dieven zijn het en dat is dan familie? Nee, dank u! Onze familie is al lang gebroken. Ik mis het niet echt want ik ben het al jaren gewent.

Ik kan alleen wachten tot de gerechtigheid eindelijk toeslaat. Ik kan alleen wachten tot karma een katana in hun rug boort en dit continue doet. Zij verdienen dit voor al wat ze ons hebben aangedaan. Mijn leven was voorbij op school maar ik vond kracht door mijn muziek. Het is misschien raar maar het heeft me geleerd om blij te zijn met wat ik nog heb. Het verleden is het verleden en dat moet ik laten rusten ook al is het nog zo moeilijk. Ik mis nog steeds al mijn vrienden die hun rug naar mij gekeerd hebben en voor haar kozen. Nu weten ze één voor één wie ze echt is en ik hoop dat het geluk mij ooit op een dag zal vinden.