Depressief? Ja dat ben ik het laatste jaar. Kan ik er aan doen? Nee, het is gewoon een rouwproces. Wel het moeilijkste rouwproces ooit voor mij. Ik wist dat als ik haar zou verliezen, ik het enorm moeilijk zou hebben. Zo moeilijk had ik echter nooit gedacht. We zijn een jaar verder en het enige dat ik elke maand doe is film kijken en wenen. Het is een beetje mijn ritueeltje geworden. Elke maand die film zien en wenen. Dat is niet moeilijk. Vrij wel direct eigenlijk. Ik zou die film graag met mijn liefje zien maar dat komt niet goed. Hij houdt niet van zo'n films. Ik wel. Vooral omdat die film voor mij veel betekent. Ik denk continue aan haar.

Mijn lieve kleine schat. Ik vergeet jou nooit. Dementie? Laat maar komen. Ik heb jou op mijn lichaam staan. Gewoon jouw naam met een hartje en een kruis. Ik ben er heel blij mee. Geen spijt. Deze band blijft voor altijd bestaan. Ik heb nog steeds veel verdriet maar ik denk dat het wel goed komt. Uiteindelijk. Nu nog niet hoor. Ik mis je veel te veel. Ik lig steeds alleen in mijn bedje denkend aan jou. Nee niet aan mijn liefje maar aan jou. Tig, ik mis je vreselijk hard. Kon ik de tijd maar terugdraaien. Ik zou veel beter voor je zorgen. Ik zou ervoor zorgen dat jou echt niks overkomt. Echt niks. Meid, ik hou van jou.