Ik miste mijn ex voor het eerst vorige week. Er reed een brommer voorbij. Ik dacht aan hem. Ik lachte zelfs. Telkens als hij een brommer hoorde, deed hij het geluid na. Ik mis dat eigenlijk wel. Het is raar dat men zelfs zo'n kleine dingen kan missen.

Zaterdag kan ik mijn lief terug zien. Hij zat deze week bij zijn oma. Ik heb iets voor hem. Nog voor valentijn. Ik weet dat het niks voor mij is om zoiets te doen maar ik wil deze keer geen fouten maken. Of toch zo weinig mogelijk want fouten maken is menselijk. Het is iets dat iedereen doet. Een grap maken zoals "ik ben met Melissa" gaat er echter over. Hij zei "ik wou gewoon je reactie zien". Een goude raad van mij is dat als je dat wil doen, dan moet je weten hoe ze gaat reageren anders kan je haar kwijt zijn. Hij is mij dus kwijt. Ik ben er volledig van af. Alleen niet op de playstation 3. Daar heeft hij mij nog altijd staan. Ik hem natuurlijk ook. Ik weet alleen niet waarom. Hij geeft toch niet om mij. Nu toch niet meer aangezien ik met een halve Belg ben. Maar wel een geweldige halve Belg met een gouden hart.