Ik ben Annita
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwpoort (Belgiƫ) en mijn beroep is Schrijfster.
Ik ben geboren op 16/09/1995 en ben nu dus 29 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gamen en schrijven.
Don't take anything too seriously.
Neem niet alles te serieus.
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Het hart van Annita
De gevoelens die in mijn hart spelen
11-01-2014
Roze realiteit
Hij is degene die ik al mijn liefde wil geven. Toch ziet er alles misschien iets te rooskleurig uit. Tijd voor een nieuwe bril. Of gewoon tijd om te kunnen zien uit mijn eigen ogen. De roze schijn gaat dan wel weg zijn en alles zal weer zijn ware kleur kennen. De gedaantes veranderen terug. Terug naar de realiteit. Een boom zal niet meer in een boog om ons heen zijn. Een boog met kleine roze rozen in. Soms is liefde te mooi om waar te zijn. Soms is het gewoon mooi en waar.
Dit gevoel gaat maar niet weg. Ik schrijf helemaal anders sinds ik aan hem denk. Sinds zijn ziel de mijne sprak. Sinds hij die dag in mijn ziel keek. Ik weet gewoon dat dit ware liefde is en ik hem echt niet kwijt wil. Hij zal de laatste zijn. Dat hoop ik echt. Ik heb genoeg van alle andere mensen op deze wereld. De enige die ik wil, is hij. Niet alleen hij maar ook mijn vrienden. Ik ben blij dat ik zoveel vooruitgang heb geboekt in 2013. Als dat niet was gebeurt, was ik nu niet met hem. Als ik niet op die dag en dat uur daar was, voelde ik mij nu niet zo. Het maakt niets uit. Ik ben nu gelukkig met de beste persoon van mijn hele leven.
Of dat is wat men ziet door hun bril. Op dit moment weet ik gewoon niet wat te doen. Ik zie hem graag maar wat ik te weten ben gekomen, doet mij pijn. Ook al was dat niet de bedoeling. De woorden die zijn verspreid doen nog steeds pijn. Ik wil het niet geloven maar het is zo en niet anders. Hij weet waarschijnlijk niet dat ik het weet en dat hoeft ook niet. Mijn vertrouwen wordt de hele tijd veel minder. Vorige week was dat nog veel meer dan nu. Nu is er te weinig maar ik denk wel dat het goed komt. Ik hoop het vooral.
Ik hoop dat ware liefde nooit over zal zijn. Of gewoon niet over kan zijn. Ik weet niet of dat mogelijk is. Ik geloof al een tijdje niet meer in lange relaties. Ooit zijn ze toch gedaan. Al willen we dat niet. Het is de realiteit. Het wordt tijd om onze ogen te openen. Om te kijken naar de echte wereld. Hoe slecht dat het er aan toe gaat. Hoe roze wij denken. Hoe het werkelijk is.