Woensdag zag ik haar nog. Ik kwam mijn spullen ophalen. Puur omdat het niet goed ging tussen ons. Had die spullen echt niet nodig. Je zei zelfs dat het goed was dat ik ze kwam halen omdat jouw vriendin er geen probleem van zou maken. Dat meisje interesseert mij echt niet. Na haar dreigberichten en dreigtelefoon, heb ik mijn oordeel geveld over haar. Ik mis jou. Ik mis hoe je was voor je met haar was. Mensen veranderen is zever. Zij heeft je in haar macht. Je bent gemakkelijk vatbaar en ik was er voor jou. Mocht ik ooit met jou samen kunnen geweest zijn, had ik voor jou door het vuur gegaan. Want je verdiende dat. Tot nu. Als je oorlog wilt kan je dat krijgen. Jouw manier van te breken met mij, staat mij echt niet aan. Het is laf. Woensdag nog een redelijk oké gesprek en nu dit? Ik snap jouw laffe manier echt niet. Het is gemakkelijk natuurlijk maar dat zegt niets. Je kiest voor haar en dan moet ik maar plaats ruimen. Oké, mij ben je kwijt.

Je wou nog mee naar Hollywood Undead. Het is duidelijk dat je veranderd bent. Veranderd voor haar. Gewoon uit schrik om haar kwijt te zijn. Duidelijk geen schrik voor mij kwijt te kunnen zijn. Ik die zoveel voor je deed. Ik die zoveel voor jou zou doen. Ik wou je helpen. Veel plezier nog met je controlerende vriendin. Kom niet wenen als het uit is. Je brak met mij op een moment dat ik je nodig had. Het was laf, net zoals jij. Woensdag nog zeggen dat het belachelijk zou zijn als de vriendschap hierdoor zou doven. Wat heb je nu gedaan denk je? Liefde en haat ligt dicht bij elkaar. Wat ik ooit heb gevoeld voor je, sterft rustig. Rustig met mij mee.