Opvallend veel mensen droegen mondkapjes in de nieuwe Hema, die ik aandeed voor wat laatste dingen voor mee op reis. Een riem maakt dat de broek van vorig seizoen weer lekker draagt. Al met al leverde ik mijn bijdrage aan de plaatselijke economie. 

Gisteren zag ik Joy voor het eerst in real life los door de kamer lopen. Ze is daarin sneller dan Saar was. De puzzels die Saar destijds met 10 maanden maakte bezorgde Joy nog wel hoofdbrekens. Ook hier komt het uit de lengte of uit de breedte. Je kunt niet alles tegelijk ontdekken. Saar begint letters te schrijven en leert steeds beter te verliezen met spelletjes. Het gaat steeds meer om het plezier dat je samen hebt. Ik probeer Saar uit te leggen dat maandag, dinsdag, woensdag en zo voort niet alleen een rijtje is. Dat de ene halve dag woensdag heet en dat de volgende halve dag vrijdag heet en dat donderdag daar tussen zit.. Dat zaterdag en zondag samen weekend heten, dat wist ze al. Daarna bekeken we een verjaardagskalender ... maar het idee van dagen die weken en weken die maanden en maanden die een jaar worden .... dat was nog wel een beetje moeilijk.

Ik zag Saar knippen met de tuinkruidenschaar. De schaar waarvan vorig jaar nog gegrapt werd dat ze daar vanaf haar 16e wel mee zou mogen knippen. We maakten slingers en een soort lampion. 

Ik ben zo blij met mijn familie om de hoek en trots op hoe mijn dochter alle ballen in de lucht houdt. Op hetzelfde moment stellen we dezelfde opvoedkundige grenzen. Er mag veel, maar je mag er niet bij miepen, zeuren of jengelen, niet wippen met de grote mensen stoel en naar bed is naar bed. 

Terwijl ik speel vouwt zij de was, smeert voor iedereen broodjes, ruimt een afwasser uit en weer in, haalt Joy met een schone luier uit bed, ondertussen ook nog luisterend en babbelend. Thuisgekomen vind ik een doorgestuurde link. Informatie over een besproken onderwerp. Mijn dochter ... de duizendpoot.

Netflixaanraders: The score, Inception, Catch me if you can en The intern.