Toen ik aan de tuinpoort klopte reageerde Saar met "Oma is er alweeeeeer". Soms ben ik er vaker dan anders. Terwijl mijn dochter haar huis spic en span poetste, Joy haar ochtendslaapje deed, konden Saar en ik een spel doen met een dobbelsteen. De dobbelsteen die niet onder bereik van Joy mag komen, omdat zij,zoals een echte baby betaamt, werkelijk alles in haar mond stopt. We speelden kwartet en bekeken uitgebreid tekeningen in het verjaardagscadeau Alfabet. Iedere bladzij een eigen letter met alleen afbeeldingen van dingen die beginnen met die letter. De aap bij A is een aap, de aap bij de letter G is een Gorilla. Volgens mij een uitstekend hulpmiddel om te leren lezen. Volgende week begint voor Saar de basisschool, aangevuld met 3 dagen buitenschoolse opvang, omdat zij hardwerkende ouders heeft. Gelukkig is ze al het grootste deel van haar leven gewend aan 2 dagen per week KDV van half 9 tot half 6. Dus ik verwacht dat ze snel gewend zal zijn. Ik zag dat de box opgehaald werd door nieuwe eigenaren. Joy wil niet meer in de box. Ze wil staan, lopen, alles in haar mond stoppen en alles naar zich toe trekken. Ook het wijnrek, waar Saar nooit naar omgekeken heeft, heeft haar belangstelling. Met een beetje weemoed neemt mijn dochter afscheid van babytijd. Als ze geluk heeft krijgt ze ooit nog oma-geluk.
