Dankzij een vroeg verjaardagscadeau permitteerde ik mezelf een rondje bij de kapper. Luxe afscheidingen tussen wasbakken en stoelen die toch altijd al royaal uit elkaar staan. Minder cliënten in de zaak dan normaal. Overal handgel. Sommige kappenden met mondmaskers. In de spiegel oog ik weer fris en fruitig en jaren jonger. In de binnenstad viel nog meer dan gewoonlijk op hoeveel horeca gelegenheden er zijn. Een aantal van hen heeft de deuren al voor altijd gesloten en tonen borden Te Huur. Ook in deze branche was waarschijnlijk sprake van 'dor hout'. Ik weet uit een ver verleden hoe bedroefd en ontregeld je bent als je moet onderkennen dat je onderneming niet kan overleven. Maar in mijn geval was ik na een jaar van schuld- en schaamtegevoel uiteindelijk blij dat ik niet was blijven roeien in een lekke roeiboot. Je koopt er weinig voor in de periode dat het donker is en uitzichtloos lijkt maar alles gaat voorbij. Het lastige van deze tijd is dat niemand weet hoe lang het gaat duren. Dus... leef het leven per dag zo blij als je kan zo behulpzaam als kan zo voorzichtig als nodig is. Op mijn program staat een wandeling met dochter en kleinkinderen. Mijn dosis familiale vitamientjes gecombineerd met nuttige beweging in de frisse zonnige buitenlucht.
