Weken genoot ik van liefdevolle aandacht en goed smakende warme maaltijden komend uit het huis van mijn familie op de hoek. Hun bijdrage mijn gezondzijn zo te houden. Het scheelde mij supermarktbezoek. Inmiddels wil ik weer zelf kiezen wat ik wil eten, zelf naar de iets verder gelegen groenteboer wandelen. Ik mis zelfs de supermarkt.  Mijn wereldje wordt té beperkt, lopend, kopend tussen 3 verschillende hoeken, allen niet verder dan 200 meter. 

Ik moet er toch niet aan denken dat dit alles zo nog een jaar of wat het nieuwe normaal gaat worden. Ik ben niet de enige die isolatie-moe is, maar ik ben wel de enige die om moet gaan met mijn eigen narrigheid. Vanmiddag koos ik voor een heerlijke afhaalmaaltijd van de Toko. 

Vanmiddag keek ik naar Het Huwelijk, een uitzending ter ere van het huwelijk van nu de Koning. Ik kan me niet herinneren daar destijds de hele dag naar te hebben gekeken. Fijn te kijken in de wetenschap dat ze het samen, zo op het oog van de buitenstaander, nog steeds gelukkig hebben samen. 

Gisteren keek ik, af en toe hardop lachend naar Peter Pannekoek met Later was alles beter. Aanrader.

Deze dag geen RIVM college, noch Kamerdebat. Morgen misschien?

Maak er een goede dag van, ben lief voor jezelf, koop een bos bloemen, een stuk chocola, een heerlijke afhaalmaaltijd  … soms komt blijheid tijdelijk van buitenaf.