De afgelopen dagen keek ik buiten mijn comfort zone naar gewone televisie en was zeer aangenaam verrast door André Rieu tijdens de feestelijkheden ter ere van de kroning.
Van De zware jas van Beatrix zag ik gisteren het laatste deel. Ik heb er van genoten. Ik heb wel een Oranjehart.
Op dinsdagavonden kijk ik naar Jeroen Krabbé die uitlegt over het leven en de werken van de schilder Gauguin. Ik ga op zoek naar eerdere series over Picasso en Van Gogh. Geweldig als iemand écht weet waar hij over praat.
Datzelfde gevoel heb ik op dinsdagmorgen als ik samen met de De Tweede Kamer college krijg van Corona deskundigen. Regelmatig heb ik het gevoel dat bewindspersonen niet echt veel slimmer zijn dan ik en ik vind het vaak jammer dat politiek niet verder kijkt dan de komende verkiezingen. Het wordt tijd voor Deltaplan Nederland BV, of Europa BV. Het bevreemdt mij dat ik geen geluiden hoor over het nu invoeren van een basisinkomen.
Gisteren verstuurde ik mijn aanvraag voor bijstand. Bijlagen moesten digitaal. Gelukkig heb ik een printer die kan scannen. Beloofd werd binnen 4 weken uitsluitsel te geven. Dankzij liefdevolle mensen om mij heen heb ik aan eten en aandacht en menselijke warmte geen gebrek. Mijn reisvriendin merkte tijdens video-bellen op dat ze vaker naar woorden moet zoeken omdat haar praatspier minder getraind wordt. Dat brengt mij bij nog een kijktip. De Hokjesman. Een verhelderende inkijk in het leven van dove mensen. Er ging een wereld voor mij open. Aanrader.
We zijn weer een dag verder
beperk je nieuwsinname
kijk, luister, lees eens buiten je comfort zone en houd moed en vol
|