Trouwe bloglezers weten dat ik vorig jaar voor mijn hondje Woezel een ander thuis vond. Net als alles had de uitkomst van endie beslissing 2 kanten. De schaduwkanten zijn het gebrek aan beweging en het gebrek aan een hartklop in huis. De zonzijde vrijheid om weken op reis te kunnen, mijn huis te kunnen verlaten zonder dat mijn buurvrouw verstoord raakt door geblaf en niet naar buiten hoeven in donker en regen. 

Sinds gisteravond heb ik een logeerhondje. Haar baasje is met Corona opgenomen in het ziekenhuis en het hondje Bella was voor relatief veel geld per dag ondergebracht in hondenopvang. Ik ben dus voorlopig een hondje, van formaat eekhoorn, rijker en ik maak weer ommetjes in het donker en door de regen. Van achter de ramen in het verpleeghuis wordt nog steeds gezwaaid. Ik deel bank en bed weer met een paar kilo harigheid. Voorlopig hebben we het samen goed.

Ik keek naar seizoen 7 van Suits. Voor wie van advocatenserie's houdt en van mensen in mooie kleren … een aanrader. Een van de hoofdpersonen is inmiddels royal-af.

Pas jezelf en de mensen om je heen. Tel af en toe tot 10. Herlees dat boek dat je ooit zo mooi vond. Schrijf … mij helpt het. Deel en geef aandacht en menselijke warmte. Iedereen is maar 1 telefoontje ver weg. Blijf binnen of dicht bij huis. Houd vol. We wonen in een goed land.