Zo heerlijk als het was om even weg te zijn, zo fijn is het weer om terug thuis te zijn. De stoeptuin vertoont lente … De bollen die ik plantte zijn opgekomen en de klimmers die vorig jaar nog moesten wennen zijn begonnen met klimmen. Een uurtje vegen en aandacht geven doet wondertjes. De familie om de hoek onthaalde mij warm met koffie en met ons allen genoten we van de door mij meegenomen croissantjes. De bakker verkoopt lemoncurdcake, het taartje waar ik in India dol op ben geworden. En de eerste cliënten melden zich voor een rondje aandacht van mijn handen. Zolang ik de televisie niet aandoe gaat het virusgedoe aan me voorbij.

Want impact heeft het wel … de straten en winkels zijn leger ...Vitanime C was bij een drogist helemaal uitverkocht. Ik merk dat ik vaker mijn handen was en meer water drink … maar me niet gek wil laten maken door angst. Gelukkig heb ik geen aandelen die nu massaal kelderen. Gelukkig ben ik geen minister. Gelukkig denk ik dat ik niet dood zal gaan voor mijn tijd. Gelukkig heb ik geen oud geworden ouders meer waar ik bezorgd over hoef te zijn en gelukkig zijn mijn kleinkinderen gewend aan het bestrijden van virussen. Op een kinderdagverblijf waart altijd wel 'iets' rond. 

Pas op jezelf en de mensen die je lief zijn. Doe verstandig en neem de dag zoals hij komt.